Ποιο μήνυμα στέλνουν οι εναγκαλισμοί με τον Νετανιάχου κύριε Πρόεδρε;
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Απ’ ότι φαίνεται στις περισσότερες δυτικές χώρες υπάρχει απόλυτη διάσταση μεταξύ πολιτών και κυβερνήσεων όσον αφορά τον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων. Οι φρικαλεότητες που διέπραξε η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου εναντίον αμάχων και η ομηρία εκατοντάδων ανθρώπων μικρών παιδιών περιλαμβανομένων, άνοιξαν την πόρτα της κολάσεως στο Ισραήλ δίνοντας του ταυτόχρονα την ευκαιρία να συνεχίσει την εδώ και χρόνια πολιτική του για την εξόντωση των Παλαιστινίων. Οι κυβερνήσεις των Δυτικών χωρών του έδωσαν άφεση αμαρτιών συνηγορώντας πως έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα. Έσβησαν μονομερώς τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ εδώ και πάνω από επτά δεκαετίες σε βάρος ενός λαού που ζητά απεγνωσμένα να έχει την δική του ανεξάρτητη πατρίδα.
Και όμως υπάρχει αντίσταση
Ο Κρεγκ Μόκαμπερ, Διευθυντής του γραφείου στη Νέα Υόρκη της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, υπέβαλε πριν από μερικές ημέρες την παραίτησή του εξαιτίας της «αδυναμίας» του ΟΗΕ να «σταματήσει» αυτή που χαρακτήρισε «εγχειριδιακή περίπτωση γενοκτονίας» στη Λωρίδα της Γάζας, τρεις εβδομάδες μετά το ξέσπασμα του πολέμου Ισραήλ/Χαμάς.
Πρόκειται για «εγχειριδιακή περίπτωση γενοκτονίας», τόνιζε σε επιστολή του με ημερομηνία 28η Οκτωβρίου προς τον Φόλκερ Τουρκ, τον Ύπατο Αρμοστή. «Το ευρωπαϊκό, εθνικιστικό σχέδιο εποικισμού της Παλαιστίνης έχει εισέλθει στην τελική του φάση», αυτήν της «ταχείας καταστροφής των τελευταίων υπολειμμάτων της αυτόχθονης παλαιστινιακής ζωής», υπογράμμισε.
Κατηγόρησε ακόμη τις κυβερνήσεις της Δύσης πως είναι «απόλυτα συνένοχες σε αυτή τη φρικιαστική επίθεση»: «Όχι μόνο οι κυβερνήσεις αυτές αρνούνται να εκπληρώσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους να ‘εγγυηθούν την τήρηση’ της Σύμβασης της Γενεύης, αλλά στην πραγματικότητα εξοπλίζουν ενεργά» το Ισραήλ για να συνεχίσει την επίθεση, «παρέχουν οικονομική υποστήριξη και υποστήριξη ως προς τη συλλογή πληροφοριών» καθώς και «πολιτική και διπλωματική κάλυψη για τις φρικαλεότητες του Ισραήλ».
Το περιεχόμενο της επιστολής του ευθυγραμμίζεται με πρόσφατες αναρτήσεις του κ. Μόκαμπερ σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. «Η γενοκτονία που παρακολουθούμε στην Παλαιστίνη είναι αποτέλεσμα των δεκαετιών ατιμωρησίας του Ισραήλ, που τού προσέφεραν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και άλλων δυτικών κρατών», καθώς και «της απανθρωποποίησης του παλαιστινιακού λαού από τα δυτικά εταιρικά ΜΜΕ», ανέφερε μέσω X (του πρώην Twitter).
Ποιοι ωφελούνται από αυτό τον πόλεμο;
Οι δηλώσεις αξιωματούχου της Χαμάς ότι “δεν υπολογίζαμε ότι οι ΗΠΑ θα μπουν στον πόλεμο”, δείχνουν την απουσία πολιτικής και επιχειρησιακής λογικής στο χτύπημα της 7ης Οκτωβρίου προκαλώντας αμφιβολίες ως προς τους στόχους της . Ειδικά η αναφορά του ότι “η επίθεση δε θα μπορούσε να είναι επιτυχής χωρίς τη βοήθεια των συμμάχων μας, Ιράν και Χεζμπολάχ” είναι μια δήλωση-βούτυρο στο ψωμί της Ισραηλινής προπαγάνδας. Αυτό και μόνο προκαλεί εύλογες υποψίες κατά πόσο το χτύπημα της 7ης Οκτώβρη ήταν, αντικειμενικά, χτύπημα ενάντια στα σχέδια του Αμερικανο-ισραηλινού άξονα ή όχι.Το τραγικό συμβάν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Εντάσσεται στην προσπάθεια κλιμάκωσης του πολέμου από πλευράς Δύσης, με το άνοιγμα νέου μετώπου στον άξονα Συρία-Ιρακ-Ιράν, μετά τη συντριπτική ήττα στην Ουκρανία, την εκδίωξη δυτικών χωρών από χώρες της Αφρικής.Έτσι εγείρεται το ερώτημα “ποιος ωφελείται” από ένα πόλεμο στη Μέση Ανατολή.
Δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει ασχολίαστα τις αγαστές σχέσεις Τουρκίας -Χαμάς ούτε και να παριστάνει πως δεν γνωρίζει τις σχέσεις της με τη ΜΙΤ . Η συγκεκριμένη επίθεση συσπείρωσε τη Δύση γύρω από το επόμενο πολεμικό θέατρο, τον άξονα Συρία-Ιράν-Ιράκ, νομιμοποίησε σε μεγάλο βαθμό τις Δυτικές κυβερνήσεις να ταχθούν υπέρ του Ισραήλ στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και, εν γένει, υπηρέτησε το αμερικάνικο σχέδιο κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης.
Άλλο οι κυβερνήσεις και άλλο οι λαοί
Στη Λευκωσία και σε άλλες πόλεις πραγματοποιούνται διαμαρτυρίες με σύνθημα:
«Όχι στ’ όνομά μας! Σταματήστε την γενοκτονία! Ελευθερία στην Παλαιστίνη!».
Τις εκδηλώσεις διοργανώνουν διάφορες κινήσεις και οργανωμένα σύνολα που σημειώνουν ότι η στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας να καταδικάσει μονομερώς τη Χαμάς και να φιλοξενεί ένοπλες δυνάμεις τρίτων χωρών «καθιστά την Κύπρο συνεργό στη γενοκτονία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Στεκόμαστε απέναντι στη στοχοποίηση αμάχων και μη στρατιωτικών υποδομών, όπως σχολεία και νοσοκομεία. Στεκόμαστε απέναντι στη συνεχή συλλογική τιμωρία που επιβάλλει το Ισραήλ».
Ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και άμεση απελευθέρωση ομήρων και αδίκως κρατούμενων ατόμων, ιδιαίτερα παιδιών.
Όλο αυτό το σκηνικό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα του Προέδρου Χριστοδουλίδη να εναγκαλίζεται με τον εξτρεμιστή πρωθυπουργό του Ισραήλ Νετανιάχου ο οποίος βρίσκεται και σε αντιπαράθεση με μια μεγάλη μερίδα του Ισραηλινού λαού.
Η πρόταση της Κύπρου να παράσχει μέσω θαλάσσης ανθρωπιστική βοήθεια στην Γάζα μπορεί να υποστηρίζεται από διάφορες κυβερνήσεις αλλά το Ισραήλ δεν πρόκειται να την αποδεχτεί. Απλά και μόνο γιατί πιστεύει πως τώρα είναι η ώρα να ξεμπερδεύει μια και καλή με τους Παλαιστινίους τους οποίους θέλει να εξορίσει στην έρημο του Σινά ενώ τους Παλαιστινίους της Δυτικής Όχθης να τους ωθήσει προς την Ιορδανία.
Οι αντιδράσεις της Αιγύπτου και της Ιορδανίας φαίνεται να μην έφτασαν στα αυτιά της κυβέρνησης μας η οποία με την πολιτική σαλτιμπάγκου που ακολουθεί δεν εξυπηρετεί ούτε αρχές αλλά ούτε και τα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα της Κύπρου. Οι δε εναγκαλισμοί του με τον Νετανιάχου δεν γνωρίζουμε ποιο μήνυμα στέλνουν τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου.
Η Βουλή παράρτημα του ΥΠΕΞ;
Αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει η πρόσκληση του Ισραηλινού πρέσβη στην Επιτροπή Εξωτερικών της Βουλής λες και το νομοθετικό σώμα έχει μετατραπεί σε παράρτημα του Υπουργείου Εξωτερικών.
Πρώτα ο Ζελένσκι και τώρα ο Ισραηλινός πρεσβευτής ο οποίος κλήθηκε να εκθειάσει την πολιτική Νετανιάχου και να δικαιολογήσει τις φρικαλεότητες του σιωνιστικού καθεστώς ως αυτοάμυνα.
Με το ίδιο σκεπτικό η πρόεδρος της Βουλής οφείλει να προσκαλέσει και τον πρέσβη της Παλαιστινιακής αρχής.
Επί εποχής του προκατόχου της Δημήτρη Συλλούρη δεν υπήρξαν τέτοιες παρασπονδίες να μετατρέπεται η Βουλή σε αρένα εξωτερικής πολιτικής.
Μόνο πολιτικοί μύωπες ή υπηρετούντες ξένα συμφέροντα δεν μπορούν να αντιληφθούν πως η δημόσια πρόσκληση στο Ιράν, τη Χεζμπολάχ, τη Συρία να εμπλακούν συνολικά σε πόλεμο με το Ισραήλ, μόνο το αμερικανοσιωνιστικό σχέδιο εξυπηρετεί.
Η Κύπρος ως χώρα εισβολής και κατοχής όφειλε να υποστηρίζει το διεθνές δίκαιο και να απαιτεί μαζί με άλλες χώρες την άμεση κατάπαυση του πυρός και τερματισμό των ισραηλινών θηριωδιών στη Γάζα. Τον άμεσο τερματισμό των προκλητικών και παράνομων επιθέσεων του Ισραήλ σε Συρία, Λίβανο και Αίγυπτο. Την άμεση απόσυρση των αμερικάνικων αεροπλανοφόρων και κάθε ΝΑΤΟικής δύναμης από την περιοχή, καθώς και την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ για ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα όρια του 1967.
Δε χωρά αμφιβολία ότι, αν τελικά ξεσπάσει αυτός ο άδικος, ιμπεριαλιστικός πόλεμος που σχεδιάζουν ΗΠΑ και Ισραήλ οι φλόγες του θα τσουρουφλίσουν και την Κύπρο.
