Του Νίκου Κατσουρίδη

Από  τη δημοσιογραφική διάσκεψη του Προέδρου θα ήθελα να σταθώ στα σημεία που αφορούν το κυπριακό.  Να αρχίσω με μια διαπίστωση η οποία είναι γεγονός, ανεξάρτητα αν κάποιος, συμφωνεί ή όχι με τον Πρόεδρο.  Η διαπίστωση αυτή είναι ότι λόγω των πρωτοβουλιών της ε/κ πλευράς, υπάρχει σήμερα κινητικότητα στο κυπριακό.  Αυτό ήταν το ζητούμενο εδώ και σημαντικό χρονικό διάστημα.  Αυτή ήταν και η θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων.  Να υπάρξουν πρωτοβουλίες από μέρους της ε/κ πλευράς έτσι ώστε να σπάσει το αδιέξοδο και να επανέλθουμε στις συνομιλίες εντός παραμέτρων του Ο.Η.Ε.  Μάλιστα όταν ετίθετο το  ερώτημα,  ωραία και τι γίνεται αν η Τουρκία δεν ανταποκριθεί στις δικές μας πρωτοβουλίες;  Η απάντηση από πλευράς όσων με συνέπεια τόνιζαν την ανάγκη δικών μας πρωτοβουλιών ήταν ότι, σε τέτοια περίπτωση θα μείνει εκτεθειμένη η Τουρκία.  Και στην ερώτηση, έστω και αν αυτό συμβεί πιο το όφελος για μας;  Η απάντηση ήταν ότι, τότε ο διεθνής παράγοντας θα μας αντιμετωπίσει πιο θετικά και θα εντοπίσει την αδιαλλαξία της Τουρκίας και θα συμπεριφερθεί ανάλογα.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν έχει προκληθεί κινητικότητα στο κυπριακό, τόσον σε επίπεδο Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης  όσον και ΟΗΕ.  Το ζητούμενο βέβαια είναι να υπάρξει συνέχεια. Αναμφίβολα όμως είμαστε  σε πολύ πιο ενεργοποιημένη διεθνή ατμόσφαιρα, επαναλαμβάνω, λόγω των πρωτοβουλιών της ε/κ πλευράς, είτε συμφωνεί κάποιος είτε όχι, με τη βαρύτητα που ο Πρόεδρος ενέβαλε στο εργαλείο που λέγεται Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.  Στο ευρωπαϊκό «χαρτί» όπως λέγεται.

Μάλιστα αυτή η κινητοποίηση που υπάρχει σήμερα έχει σημειωθεί σε μια στιγμή που η τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα έχει φτάσει σε τέτοια ύψη, που ο διεθνής παράγοντας έχει κάθε δικαιολογία να πιέσει την Τουρκία στο κυπριακό.  Είναι η ώρα που θα δοκιμαστεί στην πράξη και η άποψη ότι αρκεί εμείς να πάρουμε πρωτοβουλίες που θα εκθέσουν την Τουρκία και τότε θα έχουμε θετικά αποτελέσματα.  Μακάρι χίλιες φορές να δικαιωθεί αυτή η άποψη.

Η πρωτοβουλία της ε/κ πλευράς συνεχίζεται προς διάφορες κατευθύνσεις όπως έχουν παρουσιασθεί.  Ο δε Πρόεδρος ξεκαθάρισε ορισμένα ζητήματα:

• Τι ζητά η επίσημα η ε/κ πλευρά;  Επάνοδο στις διαπραγματεύσεις από το σημείο όπου έχουν διακοπεί στο Κράνς  Μοντανά;
• Σε ποιο σημείο έχουν διακοπεί οι συνομιλίες στο Ελβετικό θέρετρο;  Κατά τη διάρκεια του δείπνου απαντά η ε/κ πλευρά.  Αρα τη στιγμή που ο Τούρκος ΥΠΕΞ αρνήθηκε αυτά που λέχθηκαν από τον Γ.Γ του ΟΗΕ ότι είχε αποδεχθεί.
• Σε ποια βάση θα διεξαχθούν οι συνομιλίες αν η Τουρκία συμφωνήσει να επαναρχίσουν;  Στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες.
• Είναι αυτόματα  αποδεχτό, ως έχει το Πλαίσιο Γκουτέρες;  Η επίσημη ε/κ πλευρά απαντά ότι υπάρχουν ορισμένα ζητήματα προς συζήτηση.  Για παράδειγμα ανέφερε την αναγκαιότητα όπως ο ιδιοκτήτης προηγείται του χρήστη στα θέματα περιουσίας, λόγω διαφορετικής άποψης.
• Είναι δυνατό το θέμα της ενέργειας να τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;  Όχι.  Γιατί από τη στιγμή που μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μπαίνει θέμα αναγνώρισης από δικής μας πλευράς της κυριαρχικής ισότητας.
• Είναι συνομιλητής μας η τ/κ κοινότητα;  Ναι.  Ανέφερε μάλιστα ότι έχει κατά νου συγκεκριμένα θέματα που αφορούν τους τ/κ συμπατριώτες μας και ευελπιστεί να τα ανακοινώσει τον Σεπτέμβρη.

Οι τοποθετήσεις αυτές ξεκαθαρίζουν εν πολλοίς πως ο Πρόεδρος βλέπει το πλαίσιο και τη βάση επανέναρξης συνομιλιών. Επ΄ αυτών των σημείων ο λόγος τώρα στις πολιτικές δυνάμεις, που θα πρέπει να τα συζητήσουν με τον Πρόεδρο στο Εθνικό Συμβούλιο.  Φυσικά ενέχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία πως θα υποδεχτούν αυτές τις τοποθετήσεις ο ΟΗΕ και ειδικά τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση, και βέβαια η τ/κ πλευρά.  Ειδικά όσες δυνάμεις των  τ/κ επιθυμούν λύση εντός παραμέτρων του ΟΗΕ.  Όσον αφορά τον Τατάρ, οι θέσεις του γνωστές και απαράδεκτες.

Αυτή την κατά γενική ομολογία οριακή στιγμή για το κυπριακό ας επικρατήσει μια νηφάλια αντιμετώπιση των δεδομένων.  Ας επικεντρωθεί η πολιτική ηγεσία, Πρόεδρος και ηγέτες κομμάτων στο κύριο.  Στο στόχο επανόδου της Τουρκίας στο τραπέζι των συνομιλιών εντός παραμέτρων ΟΗΕ με σκοπό την λύση του κυπριακού.  Δεν μπορεί και δεν πρέπει να βρισκόμαστε μόνιμα σε προεκλογική εκστρατεία.   Ειδικά στο κυπριακό.  Οι εξαντλητικές και ακραίες αντιπαραθέσεις δεν φέρνουν ψήφους.  Έχει αποδειχτεί σε σειρά εκλογικών αναμετρήσεων. Το βασικό που αποφέρουν είναι ζημιά στην υπόθεση της Κύπρου.  Οι απόψεις πρέπει να λέγονται.  Υπάρχει όμως τρόπος, χρόνος και τόπος, που μπορεί να λεχθούν.  Γι΄ αυτό τον λόγο άλλωστε υπάρχουν οι εσωτερικές διαδικασίες και οι δημόσιες.  Στις εσωτερικές διαδικασίες μπορεί και πρέπει να λέγονται ανοικτά και καθαρά.  Να ασκείται και έντονη κριτική μέχρι και σκληρή ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και τον Πρόεδρο, όπως και μεταξύ των κομμάτων.  Δημόσια χρειάζεται πιο προσεκτική ρητορική για προφανείς λόγους.  Στην περίπτωση του κυπριακού εσωτερική διαδικασία συντελείται, πρέπει να συντελείται εντός του Εθνικού Συμβουλίου.  Κοινός στόχος η τουρκική αδιαλλαξία.