Τελικά φτάσαμε στην πόλωση Δεξιάς με άρωμα Αριστεράς

Ο διχασμός, οι υπερβάσεις  τα δεδομένα και τα μη δεδομένα ο μονόλογος του Αβέρωφ Νεοφύτου και των παρατρεχάμενων του

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Τόσο η εισαγωγική όσο  και η καταληκτική ομιλία του προέδρου του ΔΗΣΥ  στη σύνοδο του Π.Γ. του κόμματος ανέδειξε δύο στοιχεία. Την διάσταση απόψεων μεταξύ του προέδρου του ΔΗΣΥ  και του Προέδρου της Δημοκρατίας, Ν.Αναστασιάδη, και την προ των πυλών διάσπαση του Συναγερμού εξαιτίας διαφωνιών στους χειρισμούς για το Κυπριακό. Σε αυτά τα δύο στοιχεία περιλαμβάνονται και οι προσωπικές φιλοδοξίες του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου ο οποίος σε αυτόν τον αχαλίνωτο καλπασμό προς την εξουσία όχι μόνο ξέχασε αλλά επιχείρησε να εξοντώσει και διαγράψει ιστορικά στελέχη του κόμματος που τον ανέβασαν και τον ανάδειξαν από το τίποτε εκεί που βρίσκεται. Ένας από αυτούς είναι ο πρώην Κ.Οργ. του ΔΗΣΥ Ανδρέας Τσαγγαρίδης , ο άνθρωπος που εμπόδισε τον Γλ. Κληρίδη να εγκαταλείψει την πολιτική και την Κύπρο όταν τον κατηγορούσαν ότι παρέδωσε ως συνομιλητής στον Ντενκτάς απόρρητα έγγραφα για τις θέσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς. Ο Τσαγγαρίδης άλωσε την Κύπρο και έστησε με 2-3 άλλους τον Συναγερμό. Ο Τσαγγαρίδης έβγαλε τον Αβέρωφ Νεοφύτου από την αφάνεια και τον ανέδειξε στο ηγετικό αξίωμα του προέδρου.

Στους ευεργέτες του κ. Αβέρωφ ήταν και ο νυν πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης ο οποίος σήμερα βάλλεται χωρίς να κατονομάζεται από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ ο οποίος σε έναν άχαρο μονόλογο τον κατηγορεί για πισώπλατες μαχαιριές.

Τον εκθέτει  και τον λοιδωρεί χωρίς να τον κατονομάζει και λέει ότι «κατάπιε πολλά για χάριν της ενότητας του κόμματος».

Βέβαια όλο αυτό τον καιρό και τα χρόνια κανένας δεν τόλμησε να πει στον Αβ.Νεοφύτου να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να κάνει την αυτοκριτική του. Όταν μιλούσε για τσουνάμια που θα σάρωναν την Κύπρο στη διάρκεια των συνομιλιών για το κυπριακό. Όταν έλεγε ότι η Κύπρος έχει τους καλύτερους τραπεζίτες, ανεξάρτητα αν γνώριζε πως αφαίμασσαν τους  δανειολήπτες μετά την  διάλυση  της μεγαλύτερης λαϊκής κατάκτησης του  Συνεργατισμού. Όταν ξεσπάθωνε εναντίον όλων των ημικρατικών οργανισμών και ζητούσε το ξεπούλημα τους σε ιδιώτες. Όταν για  το ΓεΣΥ ήθελε πολυασφαλιστικό και άλλα τόσα ζητήματα.

 Οι υπερβάσεις !!!

Σήμερα υπάρχει ο μεγάλος θυμός, οι ρεβανσιστικές τάσεις και μια έρπουσα προσπάθεια  για υπερβάσεις  που όσες φορές επιχειρήθηκε ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα είτε άμεσα είτε έμμεσα προκάλεσε τριγμούς και φυγόκεντρες τάσεις. Αυτό θα γίνει και τώρα. Φτάσαμε στην πόλωση μιας «πολύχρωμης» δεξιάς με άρωμα Αριστεράς.

Δεν θα ψηφίσει λευκό ούτε και αποστάτη

Η δήλωση του προέδρου του ΔΗΣΥ πως δεν θα ψηφίσει λευκό αλλά ούτε και τον αποστάτη, καθώς και οι δηλώσεις  των παρατρεχάμενων του όπως του Κωνσταντίνου Πετρίδη (ΥΠΟΙΚ ) «η ενότητα έχει όνομα όχι στον αποστάτη» δείχνουν  την κατεύθυνση προς Ανδρέα Μαυρογιάννη.

Και αυτά ανακοινώνονται εν μέσω διακηρύξεων περί αρχών  κι αξιών του ΔΗΣΥ που λέει όχι στις καρέκλες….

Θου Κύριε φυλακείν το στόματι μου

Ότι δεν πέτυχε ο ξένος δάκτυλος …

Για χρόνια οι ξένοι και κυρίως ο κακός δαίμονας της Κύπρου ο  Αγγλοαμερικανικός άξονας ήθελε την δεξιά με την Αριστερά να συμπορεύονται για την λύση του κυπριακού στα δικά τους πρότυπα και «θέλω».

Επιχειρήθηκε το 1986 και το ΑΚΕΛ διασπάστηκε. Στάθηκε στα πόδια του αφού έκανε την αυτοκριτική του . Χρόνια μετά με το σχέδιο Ανάν του 2004 η Κύπρος βρέθηκε και πάλι  απέναντι σε μια συμπόρευση ΔΗΣΥ -ΑΚΕΛ  με τα δύο κόμματα να μοιράζονται μεταξύ «ναι» και «όχι». Αβέρωφ Νεοφύτου και Ελένη Μαύρου (του ΑΚΕΛ) αναδείχθηκαν ως opinion leaders για να καθοδηγήσουν την κοινή γνώμη υπέρ του εκτρωματικού σχεδίου και έσπασαν τα μούτρα τους. Ο λαός τους γύρισε την πλάτη αλλά οι υποστηρίζοντες το «ναι» δεν χάθηκαν. Συνέχισαν να ανελίσσονται σε θέσεις κλειδιά.

Ανώτερα στελέχη και απλά μέλη του ΑΚΕΛ διαγράφησαν εξαιτίας της σθεναρής τους στάσης εναντίον του αγγλοαμερικανικού σχεδίου.

Οι εφιάλτες ξανάρχονται

Σήμερα βλέπουμε  τους εφιάλτες να ξανάρχονται φορώντας μεν άλλα προσωπεία αλλά κάποιων οι μάσκες δεν έπεσαν.

Βλέπουμε Συναγερμικά στελέχη που υποστήριζαν με φανατισμό το «ναι» να κάνουν λόγο για αποστάτες που πρέπει να τιμωρηθούν και ότι χρειάζεται να γίνουν υπερβάσεις.

Την πολιτική υπερβάσεων υπέρ  του  Μαυρογιάννη υποστηρίζουν Μιχάλης Παπαπέτρου πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Κληρίδη και αργότερα υποστηρικτής του Χριστόφια για την προεδρία. Είναι επίσης πολλά και γνωστά τα ονόματα που φιγουράρουν υπέρ της υπέρβασης  με τους ψήφους του ΔΗΣΥ  την εκλογή Μαυρογιάννη .

Οι πολίτες είναι καλά να διαβάσουν πίσω από τις λέξει και τις διακηρύξεις τι κρύβεται.

Πόσο αναγκαίο ήταν ο Α. Μαυρογιάννης λίγες μέρες πριν την κάλπη   να ανακοινώσει ποιόν θα διορίσει υπουργό Οικονομικών; Έναν δεξιό ( από τις τάξεις του ΔΗΣΥ ) για να εξευμενίσει  τους Συναγερμικούς και να δώσει δείγματα γραφής πως δεν θα άγεται και να φέρεται από το ΑΚΕΛ;

Και η ηγεσία του ΑΚΕΛ τι κάνει; Επιχαίρει  ότι πάνω από τις πλάτες του  θα γίνει η μεγάλη υπέρβαση  με τη  δεξιά να είναι πάλι ο νικητής; Πώς θα αντέξουν ξανά τα θεμέλια του με νέα υπέρβαση ;

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ αντί να περιχαρακώνεται και να κατηγορεί τον Αναστασιάδη για πισώπλατες μαχαιριές είναι καλά να μελετήσει την μεγάλη μετατόπιση ψήφων στις αστικές περιοχές κυρίως της  Λευκωσίας υπέρ του Μαυρογιάννη. Και θα διαπιστώσει πως άλλος κρίθηκε ικανός και όχι ο ίδιος για να οδηγήσει στην κάλπη ΑΚΕΛικούς,   Συναγερμικούς και όσους φωνάζουν «για λύση τώρα όποια και αν είναι»  να ψηφίζουν το ίδιο άτομο.

Ο Θεός να φυλάει την Κύπρο από μάτι φθονερό!