ΝΑΤΟ-λαγνεία εν μέσω πολεμικών απειλών Τουρκίας

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

????????????????????????????????????

Αν το 1974 η Κύπρος προδόθηκε, ξεπουλήθηκε  και θυσιάστηκε  εξαιτίας της λυσσαλέας πολεμικής  της Βορειοατλαντικής συμμαχίας εναντίον της ειρηνόφιλης και αδέσμευτης πολιτικής του Μακαρίου,  σήμερα επιχειρείται το ξεπούλημα της για δεύτερη φορά. Όχι κατά ανάγκην με μια πομπώδη  επισημοποίηση των δια της βίας τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής. Υπάρχουν και άλλοι  πιο αναίμακτοι τρόποι  και επικίνδυνες εφαρμογές . Η αποδοχή του ανυπόφορου εθισμού και η ξετσίπωτη πλέον παραπληροφόρηση ώστε να μοιάζουν δυνατά,  επιτρεπτά και ανατρέψιμα τα ιστορικά γεγονότα από τη γένεσει της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Επιστρατεύεται μια επιτηδευμένη  λεύκανση του μαύρου  να αλλοιωθούν τα ιστορικά γεγονότα και οι φονιάδες των λαών να να εμφανίζονται ως  αθώες  λευκές περιστέρες με τον κλάδο ελαίας στο ράμφος τους  .

Έτσι ερχόμαστε στους σύγχρονους κράκτες να ντελαλίζουν την «αθωότητα» της Αστερόεσσας που έπαιξε την Κύπρο στη σκακιέρα του θανάτου, συνδράμοντας  πολυποίκιλα στην απόπειρα βιασμού και εξανδραποδισμού της νοημοσύνης του λαού μας.

Προφανής η απόπειρα διαφόρων δήθεν αναλυτών και συγγραφέων βιβλίων .Να φορτωθεί ο Κυπριακός Ελληνισμός τις ευθύνες  για τα εγκλήματα των ξένων και των αργυρώνητων  ντόπιων  που όπως τότε έτσι και σήμερα κωπηλατούν εις βάρος του τόπου εξυπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα. Θυμίζοντας μας έτσι τους συγκλονιστικούς στίχους της Ρίτας Μπούμη -Παπά στον μεγάλο λυγμό  της για την Κύπρο:

Μητραλοίες, τι θα κερδίσετε;

ως πότε θα αγοράζονται οι αγροί Κεραμέως;

παραπέμποντας στα τριάντα αργύρια του Ιούδα που με αυτά αγοράσθηκε αγρός στην περιοχή Κεραμέα.

Ποια Κύπρος θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ;

Η  στομφώδης  και επαναλαμβανόμενη στήριξη από τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας,  Αβέρωφ Νεοφύτου για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν απομακρύνει ψήφους αλλά λειτουργεί και ως σήμαντρο αφύπνισης. Ξυπνούν τραγικές εικόνες , μνήμες πικρές από το παρελθόν, για  όσους τουλάχιστον βίωσαν το όνειδος της τραγωδίας της Κύπρου: την απόρριψη , την υποκρισία για τις μακρινές αποστάσεις που έλεγχαν οι κοσμοκράτορες και ο 6ος Αμερικανικός στόλος στα ταραγμένα νερά , τότε και σήμερα της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Εάν δεν είναι ένα απλό καλόπιασμα  για να επιβεβαιώσει στους Αμερικανούς πόσο αμερικανόφιλος είναι, τότε  ο  πρόεδρος του ΔΗΣΥ,  θα πρέπει να διευκρινίσει   ποια Κύπρος θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ; Τα κατακτημένα εδάφη από την Τουρκία   που είναι ήδη ενταγμένα στην επικράτεια της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας ελέω Άγκυρας; Ή η κουτσουρεμένη Κυπριακή Δημοκρατία η οποία τα τελευταία 15 χρόνια έχει καταντήσει «ελεύθερη Κέρκυρα» και «μπάτε σκύλοι αλέστε  και αλεστικά μη δώσετε» για τους πάσης φύσεως Αμερικανούς κατάσκοπους, πράκτορες, συμβούλους για χρηματοδοτήσεις διάφορων «αγαθοεργιών» και μιας πλειάδας «Μη κυβερνητικών οργανώσεων» (Μ.Κ.Ο.) τις λεγόμενες NGO;

«Όλα τα’ χει η Μαριορή…» αλλά σιγά -σιγά έτσι όπως  πάνε ενδοτικοί,  αργυρώνητοι και υποταγμένοι στον εθισμό των «πραγματικοτήτων» και   της αποδοχής των τετελεσμένων, θα μας φορέσουν και τον  φερετζέ!

Το ΝΑΤΟ «πέθανε», ζήτω οι ΗΠΑ

Όταν ο Γάλλος πρόεδρος δήλωνε πριν περίπου δύο χρόνια ότι, το ΝΑΤΟ είναι κλινικά νεκρό δεν απείχε από την πραγματικότητα. Το ΝΑΤΟ  είναι μεν εν ζωή, αλλά «ψυχορραγεί και ο χάρος λείπει»,  που έλεγαν και οι γιαγιάδες μας . Κουμάντο στην συμμαχία   κάνουν οι ΗΠΑ οι οποίες κατόρθωσαν να μετατρέψουν την Ευρώπη -ενταγμένη ή μη στην Ε.Ε. -σε μια απέραντη αποικία τους.

Στο κάδρο των ΝΑΤΟϊκών ή καλύτερα Αμερικανικών προτιμήσεων είναι η Τουρκία .Δεν είναι τυχαία που ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ,  έχει επιλέξει ένα  ρόλο  σύγχρονου Πόντιου Πιλάτου .Από την εκλογή του το 2014 έως και σήμερα προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις σε Ελλάδα και Τουρκία ακόμα και όταν η Άγκυρα εξόφθαλμα καταπατά το διεθνές δίκαιο, αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και προκαλεί προβλήματα στη συμμαχία.

«Βρείτε τα μεταξύ σας»

Η θέση του Γ.Γ ΝΑΤΟ παραμένει σταθερά ίδια κάθε φορά. «Βρείτε τα μεταξύ σας».Κι οι προκάτοχοι του βέβαια αυτή την στάση τηρούσαν.

Η μετριοπαθής σε βαθμό παρεξήγησης στάση του 63χρονου Νορβηγού γενικού γραμματέα απέναντι στον Ταγίπ Ερντογάν φάνηκε ξεκάθαρα τον Μάρτιο του 2020, όταν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, καθοδηγούμενοι από την Άγκυρα προσπάθησαν να εισέλθουν στην Ελλάδα από τον Έβρο.

«Παρακολουθώ με μεγάλη ανησυχία τα γεγονότα που συμβαίνουν στα σύνορα Τουρκίας και Ελλάδας τις τελευταίες ημέρες. Το πρόβλημα της μετανάστευσης και των προσφύγων είναι μια κοινή πρόκληση και χρειάζεται κοινή λύση» είχε δηλώσει τότε.

Λίγους μήνες μετά, με το Oruc Reis να πλέει εντός ελληνικών χωρικών υδάτων και με τα πολεμικά πλοία Ελλάδας και Τουρκίας να βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη, ο γραμματέας του ΝΑΤΟ   κάνει, για άλλη μία φορά, τα στραβά μάτια στις προκλήσεις της Άγκυρας υποστηρίζοντας ότι η περιοχή νότια της Κρήτης ήταν πεδίο αντιπαράθεσης και στο παρελθόν.

«Το γεγονός ότι υπάρχουν τόσα πολλά πλοία, τόσο μεγάλος στρατιωτικός εξοπλισμός σε μια μικρή περιοχή αυτό και μόνο του είναι λόγος ανησυχίας. Είδαμε και κάποια ρητορική και γνωρίζουμε ότι υπήρχαν προκλήσεις και συγκρούσεις σε αυτή την περιοχή και στο παρελθόν» σημείωνε.

Ούτε στην επιχείρηση απόβασης της Τουρκίας στα Ίμια είδαμε το ΝΑΤΟ να διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο . Καθάρισαν οι ΗΠΑ με τις γνωστές συστάσεις που μόνο εκείνες γνωρίζουν τον τρόπο .

Οι εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας που υπάρχουν εδώ και χρόνια κλιμακώνονται τις τελευταίες ημέρες.

Τι κάνει όμως το ΝΑΤΟ για να τιθασεύσει την παραβατικότητα και τον αναθεωρητισμό  της Τουρκίας; Παραθέτει  τις χιλιοειπωμένες δηλώσεις των επικεφαλής του καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ .

Θα υπάρξει θερμό επεισόδιο ή είναι μόνο «γαυγίσματα» από πλευράς Ερντογάν προκειμένου  να αποσπάσει την δυσαρέσκεια του τουρκικού λαού και να στρέψει την προσοχή του στα εξωτερικά ζητήματα;

Όλα είναι πιθανά. Τίποτε δεν αποκλείεται σε αυτόν τον ταραγμένο κόσμο. Το μόνο σίγουρο  ότι και σε αυτή την περίπτωση «το μαχαίρι και το κρέας» το κρατούν οι ΗΠΑ και αυτές θα βάλουν στη ζυγαριά ποια θα είναι τα συμφέροντα  και οι κερδοζημιές τους στην περίπτωση που επιλέξουν Ελλάδα ή Τουρκία σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση.

Το πιο πιθανό  και μάλλον σίγουρο είναι ότι οι πολυάριθμες στρατιωτικές βάσεις που παραχώρησε η Ελλάδα στις ΗΠΑ δεν θα στραφούν εναντίον της Άγκυρας .

Όσα και να παραχωρηθούν στην Τουρκία δεν είναι αρκετά

Μπορεί να εξέπληξε η αναφορά του ανεξάρτητου υποψήφιου προέδρου της Δημοκρατίας Ανδρέα Μαυρογιάννη, την περασμένη Τετάρτη στη μεσημβρινή εκπομπή του ΡΙΚ. Ο Α.Μαυρογιάννης  (που προσώρας υποστηρίζεται μόνο από το ΑΚΕΛ) υποστήριξε τη διοχέτευση φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο προς την Τουρκία, πριν από τη λύση του Κυπριακού, για τις εσωτερικές της ανάγκες. Αν και αυτή η πρόταση  πρώτη φορά τέθηκε  δημόσια ωστόσο στο Π.Γ. του  ΑΚΕΛ  συζητείτο  από το 2013-14. Η  ηγεσία του ΑΚΕΛ σε επίπεδο Κ.Γραμματείας   την είχε υιοθετήσει .Υπήρξαν ωστόσο  αντιδράσεις από 2-3 μέλη  του Π.Γ. και έτσι αφέθηκε σιωπηρά να υποστηρίζεται  από την πλειοψηφία, με την αυστηρή  υπόδειξη να μην διαρρεύσει   γιατί θα προκαλούσε αντιδράσεις στο εσωτερικό.

Η πρόταση Μαυρογιάννη λοιπόν δεν ήταν  κεραυνός εν αιθρία για τους γνωρίζοντες τις τάσεις της ηγεσίας του ΑΚΕΛ   να οπισθοχωρούμε για να αποδείξουμε την καλή μας θέληση στην Τουρκία μπας και δεήσει να παρακαθίσει σε διαπραγματεύσεις.

Επίσης είναι  καλά να ερωτηθεί και  ο τέως Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού κατά πόσο έθεσε μια παρόμοια πρόταση στον Τούρκο ΥΠΕΞ  Μ.Τσαβούσογλου κατά την συνάντηση που είχαν πριν μερικά χρόνια  στην Τουρκία. Συζητήθηκε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ή όχι;

Λέχθηκε χωρίς να επιβεβαιωθεί ότι και  η ηγεσία του ΔΗΣΥ   φερόταν από τότε να υποστήριζε κάτι τέτοιο.

 

Ούτε οι συνεχείς εκπτώσεις προς την Τουρκία , ούτε και η ΝΑΤΟ-λαγνεία θα σώσουν την Κύπρο από την μάστιγα της τουρκικής κατοχής.  Όσα και να παραχωρούμε υποχωρώντας από θέσεις αρχών  και από «κόκκινες γραμμές « η Τουρκία θα θέλει και άλλα.

Όσο για τη στάση του ΝΑΤΟ είναι ενδεικτική η στάση του έναντι στη Ελλάδα  και όχι μόνο. Παράδειγμα προς αποφυγήν είναι και οι  χώρες των δυτικών Βαλκανίων οι οποίες εντάχθηκαν η μια μετά την άλλη στην βορειοατλαντική συμμαχία αλλά προκοπή δεν βλέπουν. Παρόλο που  υπήρξαν τα μεγάλα θύματα των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών σήμερα οι μεταξύ τους διαφορές είναι αγεφύρωτες και κανένα ΝΑΤΟ δεν θέλει ούτε και προσπαθεί να τις επιλύσει.