Η Κύπρος υποτάσσει τα εθνικά της συμφέροντα , στα συμφέροντα της Δύσης

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

????????????????????????????????????

«Όταν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς», λέει μια λαϊκή ρήση η οποία δυστυχώς θα επαληθευτεί για πολλοστή φορά στην περίπτωση της Κύπρου αλλά και άλλων χωρών οι οποίες έσπευσαν ασθμαίνοντας ή υπέκυψαν σε πιέσεις να  συνταχθούν με τις κυρώσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας. Δεν γίνεται λόγος για απλές μόνο κυρώσεις. Πρόκειται  για έναν υβριδικό οικονομικό πόλεμο  που στοχεύει να γονατίσει την Ρωσία και να την θέσει εκτός της παγκόσμια πολιτικής σκακιέρας προκειμένου να μην έχει ρόλο και λόγο στα διεθνή  δρώμενα, αφήνοντας τις ΗΠΑ τον  απόλυτο   έλεγχο.

Ωστόσο αυτές οι σαρωτικές κυρώσεις σήμερα έχουν μετατραπεί σε μπούμεραγκ τόσο για τις χώρες τις Ε.Ε. όσο και για τις ΗΠΑ  που βλέπουν τον πληθωρισμό να αυξάνεται στα ύψη και τις συνέπειες να τις πληρώνουν εκατομμύρια πολίτες.

Ξυπόλητοι στ’ αγκάθια

Δυστυχώς η Κύπρος έχει υποτάξει τα εθνικά της συμφέροντα στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε επεκτείνοντας  και κτίζοντας με τις ηγετικές χώρες της συμμαχίας σε στρατιωτικά και στρατηγικά θέματα.

Η υποστήριξη της Κύπρου στις αντιρωσικές κυρώσεις λόγω των γεγονότων στην Ουκρανία δεν έθεσε μόνο σε κίνδυνο την εθνική οικονομία αλλά  επιδείνωσε σημαντικά τις διμερείς σχέσεις με την Ρωσία,  σημαντικό σύμμαχο της εξωτερικής πολιτικής της Λευκωσίας.

Παρά την πολυετή υποστήριξη της Μόσχας προς την Κυπριακή Δημοκρατία σε διεθνές επίπεδο στο κυπριακό, η Λευκωσία συμπεριφέρθηκε με τον πιο αγνώμονα τρόπο. Σύρθηκε και συμμορφώθηκε στις πιέσεις της Ε.Ε χωρίς να προσμετρήσει τις σαρωτικές συνέπειες για τα δικά της συμφέροντα.  Το γεγονός ότι η ελίτ των Βρυξελλών που καθορίζουν   την πολιτική -ουδέποτε στήριξαν ουσιαστικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας  και εμπόδιζαν με τον πιο κυνικό τρόπο να βρεθεί η Τουρκία σε δύσκολη θέση, η Λευκωσία απέφυγε να διεκδικήσει  τα αυτονόητα. Δεν έθεσε ούτε όρους ούτε και ζήτησε ανταλλάγματα .Σύρθηκε και παρασύρθηκε ως αμνός επί σφαγής υπέρ της αντιρωσικής υστερίας της Δύσης. Οι αρχές του δικαίου ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περίπτωση της Κύπρου διαγράφονταν κάτω από έναν ορυμαγδό αιτιάσεων και δικαιολογιών εξαιτίας των τεράστιων  οικονομικών συμφερόντων χωρών όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Ολλανδία , η Γαλλία κ.α με την Τουρκία.

Έτσι η Κύπρος βρέθηκε στην συμπερίληψη των μη φιλικών προς τη Ρωσία χωρών λόγω της υποστήριξης των δυτικών κυρώσεων και του αντιρωσικού ψηφίσματος που ενέκρινε η Κυπριακή Βουλή στις 24 Φεβρουαρίου.

Καταστροφικές αποφάσεις με τραγικές συνέπειες που θα τις βρούμε σύντομα μπροστά μας.

Με αυτή τη στάση της η  Κύπρος αναγκάζει την Ρωσία να επιστρέψει τα πυρά  και να λάβει αποφασιστικά βήματα. Ποια είναι αυτά ; Δεν πρέπει να είσαι μάντης για να προβλέψεις τα κακά που έρχονται. όπως η επανεξέταση της προσέγγισης της για την επίλυση του κυπριακού  και τις συνομιλίες  με την ούτω καλούμενη «τδβκ». Ειδικότερα στο ζήτημα της χρήσης του παράνομου αεροδρομίου Ερτζιάν στην κατεχόμενη Τύμπου με τον άμεσο κίνδυνο να «διχοτομηθεί» και ο εναέριος χώρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το επόμενο βήμα θα μπορούσε να  είναι η αναγνώριση του ψευδοκράτους  ως απάντηση σε μια πιθανή  αναγνώριση από την Τουρκία  του ρωσικού καθεστώτος της Κριμαίας. Μια τέτοια εξέλιξη  θα «θάψει» τις προοπτικές επανένωσης του νησιού.

Η Άγκυρα θα γίνει ο κύριος ωφελούμενος από την πραγματική ρήξη της Μόσχας με τη Λευκωσία η οποία θα μετατραπεί σε εναλλακτικό προμηθευτή  αγροτικών προϊόντων  για την Ευρώπη.

Η μεσολάβηση στις διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας θα είναι επίσης προς όφελος της τουρκικής ηγεσίας ενόψει των γενικών εκλογών του 2023.

Ξεμείναμε από συμμάχους

Όταν η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ  όχι μόνο δεν υποστηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία έμπρακτα και ουσιαστικά στο Κυπριακό  αλλά αντίθετα στρέφονται και πάλι προς την ΝΑΤΟϊκή τους σύμμαχο  Τουρκία επανακαθορίζοντας τα συμφέροντα τους, η Κύπρος χάνει ότι είχε κτίσει εδώ και δεκαετίες. Την στήριξη παραδοσιακών συμμάχων όπως η Ρωσία.  Η στάση της  υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτώριας Νούλαντ είναι πέραν από ενδεικτική  και αποκαλύπτει την έλλειψη πολιτικής διορατικότητας της Λευκωσίας .Τόσο σε επίπεδο κυβέρνησης όσο  και της Βουλής .‘Ετσι  η Κύπρος ξεμένει από συμμάχους καθότι υπέκυψε στις πιέσεις της Δύσης και υπόταξε τα εθνικά της συμφέροντα στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.

Δεν θα αργήσει η μέρα που  θα διαπιστώσουμε πως θα βρίσκουμε πόρτες κλειστές .Και τότε οι στίχοι του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού θα επαληθευτούν για ακόμα μια  φορά τραγικά και τελεσίδικα: «…Μοναχή τον δρόμο επήρες εξανάλθες μοναχή δεν είναι εύκολες οι θύρες αν η χρεία τες κουρταλή…»

Με άλλα λόγια, οι πόρτες δεν θα ανοίγουν εύκολα, όταν θα τις κτυπάει η ανάγκη και η παράκληση για βοήθεια.

«Αν δεν είστε εδώ για εμάς, δεν θα είμαστε εκεί για εσάς»

Τι θα μπορούσε να κάνει η Λευκωσία ή τι μπορεί ακόμα να κάνει προτού είναι αργά όταν θα βάζουν οι λεγόμενοι σύμμαχοι την ταφόπετρα στο κυπριακό;

Αρχικά (όπως έγραφα σε προηγούμενα άρθρα ) δεν θα έπρεπε να ταυτιστεί υπέρ των κυρώσεων επισημαίνοντας την απραξία και υποκρισία της Ε.Ε. στην περίπτωση των κυρώσεων που ζητούσε για χρόνια αλλά δεν εφαρμόζονταν κατά της Τουρκίας.

Οι δηλώσεις του ΥΠΕΞ Ι. Κασουλίδης ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά μαρτυρούν  την πλήρη υποταγή μας στις οδηγίες  της Ε.Ε. η οποία δεν έπραξε ως όφειλε να πράξει υπέρ της Κύπρου μιας χώρας μέλος της.

Δεν  είναι αργά ωστόσο για τη Λευκωσία να αναθεωρήσει  τη στάση της και να επικαλεστεί τα εθνικά της συμφέροντα τα οποία αφορούν την επιβίωση του κυπριακού κράτους.

Να προτάξει μια απάντηση που έδωσαν και άλλες χώρες προς τη Δύση :  «Εάν δεν είστε  εδώ για εμάς , δεν θα είμαστε εκεί για εσάς» . Αντί να κλαψουρίζουμε και να κατηγορούμε   την Τουρκία,  ας συμπεριφερθούμε πατριωτικά θέτοντας υπεράνω όλων τα εθνικά μας συμφέροντα. Ιδιαίτερα τώρα   εξαιτίας του μεγάλου «έρωτα» που αναπτύσσουν ΗΠΑ και Ε.Ε. με την Τουρκία η οποία όχι μόνο δεν επέβαλε κυρώσεις κατά της Ρωσίας αλλά άνοιξε τις πόρτες της σε ρωσικές επενδύσεις και όχι μόνο. Τα εκατομμύρια των Ρώσων τουριστών που θα έρχονταν σε Κύπρο και Ελλάδα θα εισρέουν τώρα στην Τουρκία η οποία εκμεταλλεύεται κάθε κατάσταση και επιχειρεί να αναδειχθεί ως περιφερειακή δύναμη.

Δεν πέτυχε η απομόνωση της  Ρωσίας

Όταν οι Δυτικοί λένε ότι η  διεθνής κοινότητα καταδικάζει τη Ρωσία γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο .Διεθνής κοινότητα δεν είναι  οι χώρες της Ε.Ε., των ΗΠΑ , του Καναδά και της Αυστραλίας αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών ολόκληρου του πλανήτη.

Η Ινδία, η Κίνα, χώρες της Μέσης Ανατολής, η  Αφρική και η  Λατινική Αμερική, ακόμη και κράτη-σύμμαχοι – ή και πελάτες – των ΗΠΑ, αποφεύγουν να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία ή ακόμη και να την επικρίνουν. Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα  παρά τους χαλαρούς δεσμούς τους με τη Ρωσία, εκτίμησαν ότι το κόστος της σύμπλευσης με τη Δύση θα υπερέβαινε τα κέρδη.  Στη Μέση Ανατολή, μόνο το Ισραήλ και η Λιβύη ψήφισαν υπέρ της αποπομπής της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αποχή των χωρών του Κόλπου ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση για τους Δυτικούς.

«Δυτική υποκρισία»

Στις χώρες της  Μέσης Ανατολής, η ανησυχία της Δύσης για την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας αντιμετωπίζεται ως υποκριτική,   εξαιτίας της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ και τους βομβαρδισμούς της Λιβύης υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ το 2011, που κατέληξαν στην ανατροπή και τον φρικιαστικό θάνατο του ηγέτη της Μουαμάρ Καντάφι.

Στα τέλη Μαρτίου, ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, δήλωνε ότι συγκεκριμένες χώρες «δεν θα αποδεχτούν ποτέ ένα παγκόσμιο χωριό υπό τις διαταγές του Αμερικανού σερίφη». Παραπέμποντας στην Αργεντινή, τη Βραζιλία και το Μεξικό μεταξύ άλλων κρατών, πρόσθεσε: «Αυτά τα κράτη δεν θέλουν να βρεθούν σε μια θέση που ο θείος Σαμ θα τους λέει τι να κάνουν κι εκείνα θα απαντούν Μάλιστα κύριε». Στις 5 Απριλίου, η Ρωσία πρόσθεσε την Αργεντινή στη λίστα των 52 «φιλικών κρατών» με τις οποίες θα ξεκινήσουν εκ νέου απευθείας αεροπορικές συνδέσεις.

Σχεδόν οι μισές αφρικανικές χώρες – 25 εκ των 54 – επέλεξαν την αποχή ή την απουσία από την πρώτη ψηφοφορία του ΟΗΕ κατά της Ρωσίας. Η Νότια Αφρική, άλλη μια σημαντική δημοκρατία που αγνόησε τις εκκλήσεις της Δύσης για ενότητα, φέρεται επίσης να επιδιώκει σύναψη συμφωνίας για προμήθεια φυσικού αερίου από τη Gazprom, αξίας $2 δισ. σε ετήσια βάση.

Στις 11 Απριλίου, όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας ερωτήθηκε γιατί η χώρα του  δεν κινείται προς τη μείωση κάθε  εξάρτησης από τη Ρωσία, ο Σουμπραχμανιάμ Τζαϊσανκάρ, , ευχαρίστησε σαρκαστικά τους δημοσιογράφους για «τις συμβουλές  τους» και  απάντησε: «Πιστέψτε με, έχω μια αξιοπρεπή εικόνα για το ποια είναι τα συμφέροντά μας και ξέρω πώς να τα προστατεύσω και να τα προάγω».

Δυστυχώς η Κύπρος  αδυνατεί να προστατεύσει τα συμφέροντα της και  επιλέγει να υποταχθεί «στο παγκόσμιο χωριό υπό τις διαταγές του Αμερικανού σερίφη…» θυσιάζοντας τα εθνικά της συμφέροντα