Όταν γεννήθηκαν ο Σόνα και ο Μόνα Σινγχ στην Ινδία πριν από 19 χρόνια οι γιατροί προτίμησαν να μην τους διαχωρίσουν. Ήταν σιαμαίοι με δυο καρδιές, δυο ζευγάρια χέρια, ξεχωριστούς νωτιαίους μυελούς, και ξεχωριστά νεφρά. Είχαν όμως μόνο ένα συκώτι μια σπλήνα και έναν κορμό με δυο πόδια.

Εάν τους διαχώριζαν ο ένας από τους δυο θα έπρεπε να πεθάνει. Μάλιστα δυο μήνες μετά τη γέννηση τους ο γονείς τους, τα παράτησαν και εξαφανίστηκαν. Έτσι ο Σόνα και ο Μόνα δυο διαφορετικοί άνθρωποι μεγάλωσαν σαν ένας σε ένα ίδρυμα για παιδιά.

Από μικροί έδειξαν ότι είχαν ταλέντο με τα ηλεκτρικά. Μπορούσαν να επισκευάσουν από πρίζες μέχρι τηλεοράσεις ή τηλεφωνικές συσκευές. Και αυτό τους άνοιξε το δρόμο για την πρώτη τους δουλειά.

Μάλιστα ο Σόνα και ο Μόνα Σινγχ μπήκαν στο μισθολόγιο της εταιρίας που έπιασαν δουλειά, όχι σαν ένας άνθρωπος, αλλά σαν δυο , με δυο ξεχωριστούς μισθούς. Ο Βενού Παρσάντ Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας που εργάζονται εξήγησε πως έγινε η πρόσληψη ενώ επαίνεσε τις τεχνικές τους δεξιότητες: «Αποφασίσαμε να τους προσλάβουμε στο πλαίσιο της ποσόστωσης για άτομα με ειδικές ανάγκες».

Δεν ξεχνούν πως μεγάλωσαν

Ο Σόνα και ο Μόνα δεν ξεχνούν την αγάπη που εισέπραξαν από το ίδρυμα που έζησαν και ευχαρίστησαν τους υπεύθυνους που εντόπισαν το ταλέντο τους και τους ώθησαν να εκπαιδευτούν σε αυτό.

«Μας εκπαίδευσαν (στο ίδρυμα) και μας βοήθησαν να γίνουμε ανεξάρτητοι» λένε και οι δυο με μια φωνή, ενώ δηλώνουν χαρούμενοι που έπιασαν την πρώτη τους δουλειά και υπόσχονται να δουλέψουν «σκληρά με απόλυτη ειλικρίνεια και αφοσίωση».