«Το 1974 δεν ηττηθήκαμε, προδοθήκαμε» ανέφερε ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Μαρίνος Σιζόπουλος και τόνισε πως η ορθολογική ανάλυση του χρονικού της προδοσίας για το πώς φτάσαμε στο 1974 είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ μιλούσε στην αντικατοχική εκδήλωση καταδίκης του πραξικοπήματος και της εισβολής και τιμής στους πεσόντες υπέρ Δημοκρατίας και Ελευθερίας στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας. Της εκδήλωσης προηγήθηκε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στη προτομή του ήρωα Κόκου Φωτίου.
«Η επέτειος του προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής εκτός από τα μνημόσυνα και τις επετειακές εκδηλώσεις, πρέπει να αποτελεί ημέρα προβληματισμού και αυτοκριτικής, ημέρα ανασύνταξης δυνάμεων και επανασχεδιασμού της στρατηγικής μας, ημέρα επιβεβαίωσης της ορθότητας ή όχι της ακολουθούμενης πορείας» ανέφερε ο κ. Σιζόπουλος.
Σε στιγμές κρίσιμες για την πατρίδα, σε περιόδους ασύμμετρων απειλών για το Έθνος και την πατρίδα μας, συνέχισε, η ιστορική αυτογνωσία αποτελεί βασικό στοιχείο επιβίωσης. «Η αναφορά στο παρελθόν δεν αποσκοπεί στην αναμόχλευση παθών, ή στην υπονόμευση της ενότητας, αλλά στον παραδειγματισμό για αποφυγή των ίδιων ή παρόμοιων λαθών. Η λήθη θα πρέπει επιτέλους να αντικατασταθεί από την αλήθεια που όπως είπε και ο ήρωας ποιητής, Δώρος Λοΐζου, είναι πιο καυτή και από τη μήτρα του ήλιου» ανέφερε ο Μαρίνος Σιζόπουλος.
Μετά την εισβολή του 1974 και την κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους, συμπλήρωσε, καταβάλλονται συνεχείς προσπάθειες για επίλυση του προβλήματος. Η Τουρκία ως πολιτικά και στρατιωτικά κυρίαρχη απορρίπτει κάθε λογική λύση, είπε και τόνισε πως «συστηματικά προωθεί με την ανοχή των κύκλων που προκάλεσαν την κρίση στην Κύπρο, το σχέδιο της για την επιβολή αρχικά της λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με στόχο τον πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, μέχρι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πλήρη ενσωμάτωσή της στην Τουρκία, για να ελέγχει την Ανατολική Μεσόγειο».
Σήμερα, είπε, με την ανεύρεση Φυσικού Αερίου αλλά και την πιθανή διέλευση αγωγών μεταφοράς Φυσικού Αερίου από την Ευρασία προς την Ευρώπη η σημασία της Ανατολικής Μεσογείου αναβαθμίζεται ακόμα περισσότερο.
Η θαλάσσια επέκταση της Τουρκίας και ο έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου θα την καταστήσει μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη με παγκόσμια εμβέλεια, ανέφερε.
Για την επιτυχία αυτού του στόχου είπε ότι βασική προϋπόθεση είναι η αποτροπή του ελληνικού θαλάσσιου αποκλεισμού ο οποίος θα ήταν πλήρης σε περίπτωση κατά την οποία η Κύπρος ενωνόταν με την Ελλάδα ή σήμερα σε ενδεχόμενη οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών.
Γι’ αυτό η Τουρκία, ανέφερε, «όπως στο παρελθόν με τη βοήθεια των Βρετανών, απέτρεψε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σήμερα επιδιώκει την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη δημιουργία ενός νέου πολιτειακού μορφώματος που να της επιτρέπει να υλοποιήσει το στόχο της. Η λύση αυτή όπως πολλές φορές έχει προταθεί από την Τουρκία είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία».
Παράλληλα, είπε «με την προώθηση της λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας μέσα από τις πρόνοιες που θα περιλαμβάνει όπως η εκ περιτροπής προεδρία, το βέτο, η Αριθμητική εξίσωση, η ξεχωριστή πλειοψηφία για την έγκριση των νομοθετημάτων, η δυνατότητα τα συνιστώντα τμήματα να υπογράφουν συμφωνίες οικονομικής και επενδυτικής φύσης με άλλα κράτη, η Τουρκία θα αποκτήσει τη δυνατότητα να ελέγχει απόλυτα το τουρκοκυπριακό συνιστών τμήμα και δια μέσου αυτού τη λειτουργία ολόκληρου του κράτους».
Με το κράτος απόλυτα ελεγχόμενο και με την στρατιωτική ισχύ που διαθέτει, θα μπορεί όποια στιγμή αποφασίσει να το οδηγήσει σε κρίση, σε διάλυση και την Κύπρο σε προσάρτηση, είπε.
Με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή η διαμόρφωση ενιαίας πολιτικής Κύπρου – Ελλάδας είναι αναγκαία και απαραίτητη, συμπλήρωσε. Οι δύο χώρες επιβάλλεται να επικεντρώσουν την προσπάθειά τους στην αναβάθμιση του γεωστρατηγικού τους ρόλου στην περιοχή, ανέφερε.
Σύμφωνα με τον κ. Σιζόπουλο, η αναβάθμιση μπορεί να στηριχθεί σε τρεις βασικούς πυλώνες, τον πολιτικό με επικέντρωση των προσπαθειών στην ΕΕ και τον ΟΗΕ, τον ενεργειακό – η προσεκτική και πολυεπίπεδη αξιοποίησή του οποίου, όπως είπε, θα υποβοηθήσει στη μερική εξισορρόπηση των συμφερόντων των δυνάμεων που εμπλέκονται στην περιοχή, ενώ κεντρικό στοιχείο πρέπει να είναι η κατασκευή του αγωγού της ανατολικής Μεσογείου – και τον στρατιωτικό.
Για τον τελευταίο είπε πως η υλοποίηση των δύο προηγούμενων πυλώνων θα ενισχυθεί σημαντικά από ανάλογη στρατιωτική υποστήριξη, την οποία η Κύπρος αδυνατεί να προσφέρει από μόνη της, «σε συνεργασία όμως με την Ελλάδα τα δεδομένα αλλάζουν σημαντικά».
Σε αυτό το πλαίσιο, είπε, είναι σημαντικό «να ενεργοποιηθεί το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και να ενισχυθεί η παρουσία του ελληνικού στρατού στην Κύπρο, τόσο αριθμητικά όσο και οπλικά. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο αγώνας αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού είναι κοινός. Η Κύπρος δεν είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού, αλλά το τελευταίο. Εάν χαθεί η μάχη της Κύπρου θα χαθεί και η μάχη της Θράκης και του Αιγαίου και η συρρίκνωση του Ελληνισμού θα είναι αναπόφευκτη».
Σήμερα, είπε, οφείλουμε όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για μέλλον της πατρίδας μας να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα ότι δεν πρόκειται ανέφερε να αποδεχθούμε και να νομιμοποιήσουμε μια λύση ΝΑΤΟικής έμπνευσης και προώθησης, μιας λύσης για την υλοποίηση της οποίας υπήρξαν οι αλλεπάλληλες συνωμοσίες της 10ετίας 1964-1974 που κατέληξαν στο προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Δεν πρόκειται, ανέφερε, να νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα της εισβολής. «Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε να καταλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, και ότι θα αγωνισθούμε για μια δημοκρατική λύση η οποία να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες της ίσα δικαιώματα και ένα ασφαλές και ειρηνικό μέλλον» κατέληξε.
