Μετά τη Συρία έχει έρθει η ώρα της Λιβύης να βρεθεί στο ίδιο μονοπάτι, καθώς οι «μετριοπαθείς» αντικυβερνητικοί μαχητές στηρίζονται από τη Δύση με πρόφαση να αποτραπεί η κατάληψη της χώρας από τους τζιχαντιστές.
Στις 6 Μαρτίου 2011 ο συνταγματάρχης Καντάφι έδωσε μια προφητική συνέντευξη στη «Le Monde du Dimanche»: «Θέλω να γίνει κατανοητό πως σε περίπτωση αποσταθεροποίησης της Λιβύης θα ακολουθήσει χάος. Την κατάσταση θα την πάρουν στα χέρια τους οι οπαδοί του Μπιν Λάντεν και οι ένοπλες φράξιες.
Θα ακολουθήσει κύμα μετανάστευσης και χιλιάδες μετανάστες θα πλημμυρίσουν την Ευρώπη. Θα βρεθείτε με τον μουλά Ομάρ (του Αφγανιστάν) στο κατώφλι σας».
Ελάχιστοι στην Ευρώπη είχαν ακούσει για τη λιβυκή πόλη Ντέρνα ως τον Νοέμβριο του 2014, όταν το Ισλαμικό Χαλιφάτο ανακοίνωσε πως την κατέλαβε. Ήταν η πρώτη από τις τρεις λιβυκές πόλεις που πήρε υπό τον έλεγχό του.
Τώρα κατέχει και τη Σύρτη, πατρίδα του Καντάφι, όπου εκτελέστηκαν με αποκεφαλισμό οι 21 Αιγύπτιοι χριστιανοί κόπτες. Πιάστηκαν αιχμάλωτοι εκεί τον Δεκέμβριο, όπου βρέθηκαν μετανάστες εργάτες από φτωχές περιοχές της Αιγύπτου.
Η Σύρτη, από την άλλη, ήταν προπύργιο της κυβέρνησης όταν δέχθηκε την επίθεση του ΝΑΤΟ στα 2011 και μια από τις τελευταίες λιβυκές πόλεις που έπεσαν στα χέρια των αντικυβερνητικών ανταρτών («οι ηρωικοί μαχητές της ελευθερίας», όπως τους αποκαλούσε ο δυτικός Τύπος) με τη ΝΑΤΟϊκή υποστήριξη.
Τώρα οι κάτοικοι της Σύρτης έχουν υποχρεωθεί να την εγκαταλείψουν – όσοι δεν πέρασαν από λεπίδι. Κάπου 600 κυβερνητικοί στρατιώτες εκτελέσθηκαν επίσης από τους τζιχαντιστές του Χαλιφάτου, επειδή τόλμησαν να υπερασπισθούν τη Βεγγάζη.
Όταν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κατέστρεψαν το καθεστώς Καντάφι στη Λιβύη, ύστερα από εφτά μήνες βομβαρδισμούς, εκατοντάδες έμπειροι τζιχαντιστές είχαν σταλεί στη Συρία για να πολεμήσουν την κυβέρνηση της χώρας.
Από εκεί οι περισσότεροι, επιστρέφοντας στη Λιβύη, μετέφεραν μαζί τους τη μαύρη σημαία του Χαλιφάτου. Κι από κει νοτιότερα…
Αυτά είναι τα επακόλουθα της ΝΑΤΟϊκής επιχείρησης στη Λιβύη, που ουδόλως προβάλλονται από τα «ελεύθερα δυτικά μέσα».
Αλλά η κάποτε πλούσια από τα πετρέλαια Λιβύη αποτελούσε αγκάθι για τις βλέψεις των αμερικανικών και βρετανικών πολυεθνικών πετρελαϊκών εταιρειών να πατήσουν πάλι πόδι στην πλουτοπαραγωγική Βόρεια Αφρική.
Αλλά ο απόηχος της ΝΑΤΟϊκής επιχείρησης στη Λιβύη αντηχεί στο Μάλι, στη Νιγηρία και πρόσφατα στο Καμερούν, καθώς «σμήνη θανάτου» ισλαμιστών φανατικών δημιουργούν στρατόπεδα εκπαίδευσης και συγκεντρώνουν κλεμμένο οπλισμό στη γιγαντιαία ζώνη παρανομίας στην υποσαχάρια ζώνη. Όπου ανθούν πλέον ομάδες φανατικών όπως η αιμοσταγής Μπόκο Χάραμ.
Το Ισλαμικό Χαλιφάτο, απόσταγμα της Αλ Κάιντα, χάρη στη χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας, βρέθηκε από τη Συρία και το Ιράκ στη Λιβύη, ενώ κάνει επιθέσεις και στην Ευρώπη.
Μετά την αποσταθεροποίηση του Αφγανιστάν και του Πακιστάν στην Ασία, το τέλος του αραβικού εθνικισμού στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, οι ΗΠΑ, αδιαμφισβήτητη παγκόσμια κυρίαρχος σε πολεμική ισχύ, δείχνει να θέλει να μετατρέψει όλο τον κόσμο σε πεδίο μάχης.
