Απο την κηδεία του ήρωα Δώρου Λοίζου τον Αυγουστο του 1974

Tιμήθηκε σήμερα η μνήμη του ήρωα της ελευθερίας Δώρου Λοϊζου.Σε  Ομιλία του ο πρώην  Υπουργος Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης Δώρος Θεοδώρου στο 45ο Μνημόσυνο του ήρωα ανέφερε:

<<Ήταν 15 Αυγούστου 1974.
Οι Τούρκοι είχαν ήδη αρχίσει και σχεδόν ολοκληρώσει και τη δεύτερη φάση της προέλασης τους, αφού είχαν προηγουμένως δώσει στο Γλαύκο Κληρίδη και στο Γεώργιο Μαύρο το τελεσίγραφο τους, το Σχέδιο Γκιουνές, με βάση το οποίο τα στρατεύματα του Αττίλα θα μετακινούνταν παντού, όπου υπήρχαν Τουρκοκύπριοι για προστασία τους.
Το σχέδιο Γκιουνές προέβλεπε στην πραγματικότητα την άνευ αντίστασης κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου στ΄ όνομα μια ψευδεπίγραφης πολυπεριφερειακής ομοσπονδίας, με την παρουσία των Τουρκικών στρατευμάτων. Στο αμφιθέατρο του Γραφείου Δημοσίων Πληροφοριών ο Γλαύκος Κληρίδης είχε συγκαλέσει ευρεία σύσκεψη πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων για να τους εξηγήσει το σχέδιο Γκιουνές και να ζητήσει απ΄ αυτούς την αποδοχή του κάτω από το βάρος της Τουρκικής προέλασης και του απροκάλυπτου εκβιασμού.
Ήταν δύσκολες ώρες για την Κύπρο. Ιδιαίτερα δύσκολες ήσαν για όσους αποτολμούσαν ν΄ αντισταθούν στα Τουρκικά σχέδια, που ο ίδιος ο Κληρίδης ζήτησε την αποδοχή τους, και η ΕΟΚΑ Β με την ένστολη και ένοπλη παρουσία της στην αίθουσα του Γραφείου Δημοσίων Πληροφοριών υπογράμμιζε την κυριαρχία της και την αποφασιστικότητα της να επιβάλει τη λύση.
Μέσα σ΄ εκείνο το βαρύ κλίμα της εξωτερικής και εσωτερικής τρομοκρατίας τολμήθηκε το παράτολμο. Αρθρώθηκε φωνή λογικής και αντίστασης στα θανατηφόρα σχέδια. Ήταν η φωνή της ΕΔΕΚ, η φωνή του Βάσου Λυσσαρίδη. Στις 15 Αυγούστου τα Τουρκικά σχέδια δεν πέρασαν. Βέβαια ποτέ δεν αποσύρθηκαν.
Πρώτα έπρεπε να σιγήσουν οι φωνές της αντίστασης. Υπολόγιζαν πως ήταν αρκετό να κλείσουν ένα στόμα. Εκείνο του Βάσου Λυσσαρίδη.
Την ΕΔΕΚ τη βρήκαν εμπόδιο στο πραξικόπημα. Τώρα τη ξαναβρίσκουν στην προσπάθεια επιβολής των Τουρκικών σχεδίων. Έπρεπε ν΄ αποκεφαλιστεί για να εξουδετερωθεί πάσα αντίσταση.
Εκείνη την εποχή ήταν τόλμη να δηλώνεις Εδεκίτης. Ήταν παράτολμο να συνέρχεσαι σε συσκέψεις οργάνων της ΕΔΕΚ.
Και ήταν ηρωισμός και πλήρης περιφρόνηση της συμβατικής λογικής της αυτοεπιβίωσης να είσαι κοντά στο Βάσο Λυσσαρίδη.
Κι όμως πλήθος δήλωναν Εδεκίτες αγοράζοντας τα ΝΕΑ με τα κενά της λογοκρισίας. Πολλοί αντιστέκονταν όλο και πιο έντονα πιο θαρραλέα, στο φασισμό και τον εξανδραποδισμό του Αττίλα.
Κάποιοι όχι λίγοι, αποτολμούσαν να είναι μαζί με τον Βάσο Λυσσαρίδη.
Πρώτος ανάμεσα στους θαρραλέους, στους παράτολμους, στους περιφρονητές του θανάτου, ο Δώρος Λοϊζου, ο ιδεολόγος, ο οραματιστής, ο επαναστάτης, ο άνθρωπος της αγάπης και του φωτός, ο ποιητής.
Στις 30 Αυγούστου μέρα μεσημέρι σε μια από τις πιο κεντρικές πλατείες της Λευκωσίας μίλησαν τα πολυβόλα του φασισμού και του Αττίλα. Αυτά που δε μίλησαν, ίσως διότι ντράπηκαν, ίσως διότι άρχισαν να αμφιβάλλουν, στις 15 Αυγούστου 1974. Ξέρασαν φωτιά και σίδερο για να κάψουν και να κάμψουν το πνεύμα της αντίστασης του λαού μας στα σχέδια Τουρκοποίησης της πατρίδας μας. Βρυχήθηκαν την αποκρουστική φωνή τους για να τρομάξουν το λαό και να τον φιμώσουν.
Στόχος ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, που εκείνη την ώρα μετέβαινε στο γραφείο του κόμματος χωρίς αστυνομική συνοδεία, που δεν την έδινε το καθεστώς Κληρίδη, χωρίς προστασία, που την αρνιόταν η κυβέρνηση, συνοδευόμενος από το Δώρο Λοϊζου που οδηγούσε το μικρό DATSUN και τη σύζυγο του Βαρβάρα που καθόταν στη θέση του συνοδηγού.
Ο Δώρος γαζώθηκε κυριολεκτικά από τις ριπές των αυτομάτων και ξεψυχούσε εκεί επί τόπου.
Είπαν ότι ο Δώρος σκοτώθηκε κατά λάθος. Αν είναι δυνατόν στρατευμένοι αγωνιστές, μπροστάρηδες των εθνικών και κοινωνικών αγώνων πνευματικοί άνθρωποι που δίνουν τα πάντα θυσία στο όραμά τους να σκοτώνονται τυχαία, κατά λάθος. Εξ άλλου ο Δώρος με το προφητικό του γράψιμο πρόβλεψε και το δικό του κατά λάθος φόνο. Στο ποίημά του «Έρχονται πάλι» γράφει απευθυνόμενος στον Λόρκα που κι αυτόν τον σκότωσαν οι φασίστες.
«Έρχονται πάλι
Έρχονται Φεντερίκο
Μαύρα μάτια, μαύρες καρδιές, μαύρες κάννες
Έρχονται να σε ξανασκοτώσουν Φεντερίκο
Κι ύστερα θα πουν
Ότι σε σκότωσαν κατά λάθος
Πως ήταν ατύχημα, τυχαίο περιστατικό
Άβε Μαρία, άβε Μαρία
Προσευχήσου για μας
Όλους εμάς τους αθώους Φεντερίκους
Εμάς που μας σκοτώνουν, τυχαία κατά λάθος.
Είμαστε πάλι εδώ Δώρο σ΄ αυτό το τεσσαρακοστό τέταρτο μνημόσυνο σου ταπεινοί προσκυνητές του μεγαλείου και της θυσίας σου και παντοτινοί θαυμαστές της διαχρονικής ποίησής σου. Μιας ποίησης που φλέγεται από το πάθος για την ελευθερία, που είναι πιο καυτή από τη μίτρα του ήλιου, που ακτινοβολεί αγάπη και φως.
Όταν πριν 50 χρόνια έγγραφες αγανακτισμένος για την αδιαφορία της κοινωνίας μπροστά στον εκφασισμό της από την χούντα:
Ε, κοπέλλα μου,
εδώ κάτω από τα παράθυρα σου
πετροβολούν την ελευθερία
σα νάναι η χειρότερη πόρνη
Κι εσύ… ω εσύ…
τολμάς να μου μιλάς
για πεταλούδες και πράσινα άλογα;
Πως μπορούσες να φανταστείς ότι το ίδιο θα συνέβαινε και μετά από σαρανταπέντε χρόνια Τουρκικής κατοχής; Μπόρεσες αλήθεια να διαβλέψεις και να προβλέψεις τον κατοχικό μιθριδατισμό που διακατέχει τους ίδιους ανθρώπους, που τότε, ενώ κάποιοι πετροβολούσαν την ελευθερία σαν νάταν η χειρότερη πόρνη, κάποιοι άλλοι μιλούσαν για πεταλούδες και πράσινα άλογα; Και τώρα μας προτρέπουν να εγκλιματιστούμε κι εμείς με την κατοχή και να κάνουμε την Κύπρο μας Τουρκικό προτεκτοράτο.
Έλεγες Δώρο ότι η Αντίσταση δεν μπορεί να είναι στιγμιαία. Διαρκής πρέπει να είναι. Να μην επιτρέπει τη χαλάρωση γιατί ο εχθρός καραδοκεί να κτυπήσει τη στιγμή της χαλάρωσης.
Και συ τήρησες τον κανόνα. Η απόπειρα πραξικοπήματος το 1972 σε βρήκε εσένα, την ΕΔΕΚ και το Λαό σε επαγρύπνηση, επί των επάλξεων και ματαιώσατε τα σχέδια των εχθρών της Κύπρου, Χούντας, Τουρκίας και Αμερικής του Κίσσιντζερ που συμφωνήθηκαν στη Λισσαβώνα το 1971. Και όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα του Ιουλίου ’74 βρήκε εσένα και τους συντρόφους σου επί των επάλξεων.
Μα τώρα πια 45 χρόνια μετά την εισβολή όχι απλά χαλαρώσαμε Δώρο. Κάποιοι συνήθισαν την κατοχή και τη βλέπουν σαν ομαλότητα. Και μας προτρέπουν να τη δεχτούμε στ΄ όνομα μιας ψευδεπίγραφης επαναπροσέγγισης όχι με τους Τ/Κ, αλλά με την Τουρκία. Να δεχτούμε λύση που θα ικανοποιεί σχεδόν όλες τις Τουρκικές απαιτήσεις και θα μας καθιστά Τουρκικό προτεκτοράτο.
Μας είπες Δώρο: «Μα εμείς θα τους αντισταθούμε όποιοι και νάναι όσο δυνατοί και νάναι».
Και το τηρούμε απαρέγκλιτα. Υπερασπιζόμαστε το δίκαιο, υπερασπιζόμαστε των βωμών και των εστιών μας. Υπερασπιζόμαστε την υπόστασή μας. Την ιστορία μας.
Οι σειρήνες της παράδοσης δεν πρόκειται να παρασύρουν το Λαό μας. Μα έταξαν λαγούς με πετραχήλια. Μας είπαν ότι θα κολυμπήσουμε στο χρήμα αν δεχτούμε τη νόθο λύση τους. Και ο λαός τους απέρριψε στο δημοψήφισμα του 2004.
Τώρα μας απειλούν ότι αν δεν δεχτούμε τους όρους της υποταγής που μας βάζει η Τουρκία θα τα χάσουμε όλα. Και μας ζητούν αντί να τα χάσουμε να τα παραδώσουμε στην Τουρκία.
Έφτασαν στο σημείο Δώρο να προτείνουν έγκριση όποιας συμφωνίας για λύση από το κοινοβούλιο. Όχι από το λαό με δημοψήφισμα. Γιατί ξέρουν πια ότι νόθα λύση δεν περνά μέσα από δημοψήφισμα. Ελπίζουν όμως ότι θα περάσει μέσα από τη Βουλή. Κάτι ξέρουν αυτοί. Ίσως.
Σήμερα είμαστε ξανά σε μια κρίσιμη φάση. Η Τουρκία απροκάλυπτα πλέον διεκδικεί την Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη. Έχει φέρει εδώ τέσσερα πλοία για εξερεύνηση των βυθών μας παράνομα και ετσιθελικά. Ήδη τρυπούν την ΑΟΖ μας. Κι ενώ αυτά συμβαίνουν μας σύρουν σε συνομιλίες για να μας αναγκάσουν να δώσουμε την υπογραφή μας στην αρπαγή τους. Να τους νομιμοποιήσουμε.
Ο Πρόεδρος του κράτους μας βάλλεται απ΄ έξω και από μέσα με κάθε τρόπο για να δεχτεί τις λύσεις που του ετοιμάζουν. Σ΄ αυτό το σκληρό παιχνίδι δεν υπάρχουν ούτε κανόνες, ούτε όρια. Όλα γίνονται. Απειλές, υποσχέσεις, εκβιασμοί των προσωπικών μη εξαιρουμένων, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι και να νομιμοποιηθούν όλες οι παρανομίες τους. Και δυστυχώς οι εχθροί δεν είναι εκτός των πυλών μόνο. Είναι ήδη και εντός των πυλών.
Εμείς Δώρο ξέρουμε ότι όσο αδύναμοι κι αν είμαστε, από εμάς εξαρτάται αυτό που ζητούν οι Τούρκοι και οι σύμμαχοί τους. Η νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής. Αν εμείς τα νομιμοποιήσουμε τότε όλα τελειώνουν. Και δεν πρόκειται να μείνουν σ΄ αυτά. Στόχος τους ήταν, είναι και θα είναι η κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου, της ΑΟΖ της και του FIR της. Στόχος είναι να γίνει η Τουρκία κυρίαρχος της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνο.
Ενόσω δεν τους νομιμοποιούμε θα είναι παράνομοι και τα έργα τους χωρίς την αναγκαία νομιμοποίηση. Εμείς οφείλουμε να κρατήσουμε ως κόρην οφθαλμού τη Δημοκρατία μας. Αυτή είναι ο θώρακάς μας αλλά και το δόρυ μας. Να συνεχίσουμε την πορεία μας ως χώρα μέλος της Ε.Ε., αναπτύσσοντας συνεργασίες μαζί με την Ελλάδα, με τις χώρες της περιοχής μας και προωθώντας κοινά σχέδια για τα κοινά μας συμφέροντα. Να φέρουμε με συμφωνίες όλους τους μεγάλους της γης στην περιοχή μας. Έχουμε το φυσικό αέριο. Έχουμε τη στρατηγική θέση. Ας τα εκμεταλλευτούμε επιτέλους με βάση τα δικά μας συμφέροντα κι όχι κάποιων ξένων μόνο.
Μας είπαν Δώρο εκλιπούσα Δημοκρατία γιατί έτσι μας θέλουν. Όμως δεν είμαστε καθόλου εκλιπούσα. Εκλιπούσα θα γίνουμε μόνον όταν μας κυριεύσει εκλιπούσα πίστη στο δίκαιό μας, παραλυτική ηττοπάθεια και εκλιπών πατριωτισμός.
Συνεχίζουμε Δώρο το δρόμο που μας χάραξες. Με βαθιά πίστη στο δίκαιό μας, χωρίς ηττοπάθεια, με πατριωτισμό που χωρεί όλους τους νόμιμους κατοίκους αυτής της βασανισμένης γης. Συνεχίζουμε με αταλάντευτη πίστη στη δικαίωση μας. Αιωνία ας είναι η μνήμη σου.>>