Μελέτη Βάσου Καραγιώργη για αρχαιολογικές έρευνες και υλικού που ήρθε στο φώς το 1958 στην περιοχή της τάφρου
«Νέες αρχαιολογικές μαρτυρίες για τη Λευκωσία του 12ου αιώνα π.χ.» είναι ο τίτλος της νέας επιστημονικής συμβολής του καθηγητή Βάσου Καραγιώργη στην αρχαιολογία της Κύπρου και αυτή τη φορά, ιδιαίτερα της Λευκωσίας.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, η μελέτη του Δρα Βάσου Καραγιώργη αποτελεί την πρώτη συνεργασία στη σειρά δημοσιευμάτων για τη Λευκωσία που το Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο Λευκωσίας προωθεί με τον τίτλο «Ληδραϊκά».
Η έκδοση «Νέες αρχαιολογικές μαρτυρίες για τη Λευκωσία του 12ου αιώνα π.χ.» είναι το αποτέλεσμα έρευνας αρχαιολογικού υλικού που ήρθε στο φώς το 1958 στην περιοχή της τάφρου που γειτνιάζει με τον προμαχώνα Costanzo (Μπαϊρακτάρη), στην οδό Ανδροκλέους, κατά τη διάρκεια εκσκαφών του Δήμου Λευκωσίας.
Ο εντοπισμός του υλικού αυτού βοήθησε στην ανάδειξη του χώρου ως η θέση ενός σημαντικού οικισμού της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, κυρίως σε μια περίοδο (γύρω στα 1200 π.χ.) που σχετίζεται με την εγκατάσταση Μυκηναίων στην Κύπρο από τον Αιγιακό χώρο. Ίσως η γεωγραφική θέση της Λευκωσίας, από την οποία διέρχεται ο δρόμος προς και από τα χαλκούχα μεταλλεία του χαλκού της βόρειας πλευράς της οροσειράς Τροόδους, να συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής.
Ο συσχετισμός της αρχαίας Λευκωσίας με τον 12ο αιώνα π.χ., που επίσης επισημαίνεται για πρώτη φορά, έχει μεγάλη αρχαιολογική σημασία και θα πρέπει ίσως να προβληματίσει τους αρχαιολόγους για μια πληρέστερη μελέτη της αρχαιολογίας της σημερινής πρωτεύουσας της Κύπρου, έστω και στους λιγοστούς ανοικτούς χώρους που έχουν απομείνει για ανασκαφική έρευνα.
Η μελέτη του υλικού του πρώτου τεύχους των «Ληδραϊκών» συμπληρώνεται με παραρτήματα για την Υστερομηκηναϊκού τύπου κεραμική από την Penelope Mountjoy, για τα αποτελέσματα αναλύσεων πηλού και σκωρίας χαλκού από τον Ανδρέα Χαραλάμπους και για τη Μεσαιωνική κεραμική από τη Δήμητρα Παπανικόλα-Μπακιρτζή.
Η έκδοση θα διατίθεται στο πωλητήριο του Λεβέντειου Δημοτικού Μουσείο Λευκωσίας και πολύ σύντομα στα βιβλιοπωλεία.
