Τους αποκαλούν απάτριδες και «την πιο διωγμένη μειονότητα στον κόσμο». Οι περσινές επιχειρήσεις του στρατού της Μιανμάρ εναντίον τους, που σε διεθνές επίπεδο χαρακτηρίστηκαν ως εθνοκάθαρση, ανάγκασαν χιλιάδες μουσουλμάνους Ροχίνγκια να διαφύγουν και να καταλήξουν εγκλωβισμένοι σε καταυλισμούς προσφύγων στα σύνορα Μιανμάρ – Μπαγκλαντές, υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες επιβίωσης.

Την φτώχεια, τον πόνο, την απόγνωση αλλά και τη χαρά τους αποτύπωσε με τον φακό της η διεθνώς βραβευμένη φωτογράφος Κάτια Χριστοδούλου, και παρουσιάζει μέσα από την έκτη προσωπική της Έκθεση, που φέρει τον τίτλο «Ο άπατρις λαός των Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές». Η Έκθεση εγκαινιάστηκε απόψε στο Πολυδύναμο Δημοτικό Κέντρο του Δήμου Λευκωσίας στην «Παλιά Αγορά Παλουριώτισσας».

Πορτραίτα με βλέμματα διαπεραστικά γεμάτα θλίψη, αλλά και χείλη με πλατιά χαμόγελα. Η ίδια δήλωσε πως η συλλογή αυτή των 60 καρέ πορτραίτων ανθρώπων και σκηνών από τη ζωή τους, «γεννήθηκε μέσα από ένα ταξίδι, μια αναζήτηση ψυχής», όταν αποφάσισε να συμμετάσχει στην αποστολή της Οργάνωσης των «Εθελοντών Γιατρών – Κύπρου» στο Μπαγκλαντές, για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τον άπατρι λαό των Ροχίνγκια.

Αυτό που τη συγκλόνισε, όπως είπε μιλώντας στα εγκαίνια της Έκθεσης, ήταν το θαύμα της γέννησης. «Είχα την τύχη να πάρω μέρος, στο πιο μεγάλο θαύμα του κόσμου! Το θαύμα της γέννησης! Ήταν η πρώτη φορά που έκανα τέτοια φωτογράφιση και σίγουρα μία από τις πιο συναισθηματικές στιγμές στην καριέρα μου», για την οποία δηλώνει χαρούμενη και ευγνώμων. «Οι εικόνες που αποτύπωσα είναι μεγάλη φτώχεια, πολύ δύσκολες συνθήκες επιβίωσης αλλά και από την άλλη πλευρά, είδα πολλά χαμόγελα, όμορφα τοπία, ωραίους ανθρώπους. Κι ας τους λείπουν πολλά πράγματα απλής επιβίωσης».

Οι περισσότερες φωτογραφίες τραβήχτηκαν στον δεύτερο σε μέγεθος καταυλισμό Ναγιαπάρα του Μπαγκλαντές.

Η Έκθεση αποτυπώνει τον ανθρώπινο πόνο και αποτελεί μια παρουσίαση όλων των παραβιάσεων όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων, και κυρίως παιδιών, που ζουν έγκλειστοι σε δύο στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Μπαγκλαντές, είπε η Επίτιμη πρόεδρος της Οργάνωσης, Ελένη Θεοχάρους, η οποία τέλεσε τα εγκαίνια.

«Η Έκθεση είναι συγκλονιστική. Τα χρώματα, η κίνηση, οι απεικονίσεις, το γεγονός ότι δεν μας δείχνει μόνο τον ανθρώπινο πόνο αλλά και τη χαρά. Είναι μια καταπληκτική απεικόνιση ενός κόσμου που υφίσταται τα βασανιστήρια της παγκόσμιας κοινότητας και της παγκοσμιοποίησης, του γεγονότος ότι ξοδεύονται δισεκατομμύρια κάθε χρόνο γι’ αυτούς τους ανθρώπους και όμως δεν φτάνουν στον τελικό προορισμό τους» επεσήμανε η κα. Θεοχάρους.

Η αποστολή πραγματοποιήθηκε μέσα από μεγάλες δυσκολίες λόγω της απόστασης και της δυσκολίας επικοινωνίας με τους τοπικούς παράγοντες του Μπαγκλαντές, ανέφερε ο διευθυντής αποστολών της Οργάνωσης, παθολόγος – καρδιολόγος, Γιώργος Μακρυγιάννης.

Εκτός από την ισορροπία των χρωμάτων που η Κάτια αποτύπωσε περίτεχνα με τη φωτογραφική της μηχανή, είπε, η Έκθεση παρουσιάζει «μια ομάδα ανθρώπων να μάχεται απεγνωσμένα για να δώσει μια μικρή ανακούφιση σε ανθρώπους βαριά άρρωστους, που έπασχαν από φυματίωση, τύφο, βαριές δερματίτιδες και τραυματισμένους από σφαίρες και τραύματα από το ταξίδι προς ασφαλέστερες περιοχές. Όλοι αυτοί στοιβαγμένοι στα ανθρώπινα σκουπίδια μέσα σε άθλιους καταυλισμούς προσφύγων».

Η Έκθεση θα διαρκέσει από τις 12 – 18 Οκτωβρίου (Ώρες : 10:00 – 13:00 & 16:00 – 19:00, Σάββατο και Κυριακή κλειστό).