*Η δυναμική των δυο ταχυτήτων εκτροχιάζει τα συμφέροντα των φτωχών χωρών του Νότου
Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
Μπορεί η πολιτική κρίση στην Ιταλία να αποσοβήθηκε προσώρας, ωστόσο οι συνειρμοί και ο απόηχος των κυνικών παρεμβάσεων Γερμανών και άλλων αξιωματούχων των Βρυξελλών, επαναφέρει στην επιφάνεια ερωτήματα που δεν είναι εύκολο να απαντηθούν με βολικές απλοποιήσεις.Για ποιά Ενωμένη Ευρώπη μιλούμε σήμερα; Για την Ε.Ε. των χρηματαγορών , των γεωπολιτικών συμφερόντων ή των λαών;
Το τελευταίο είναι εκτός συζήτησης.Τα κυριαρχικα δικαιώματα των λαών και η πολυδιαφημιζόμενη λαϊκή κυριαρχία υποτάσσονται και παραγκωνίζονται στο όνομα μιας παρεξηγημένης παγκοσμιοποίησης.Αγιοποιούνται και επιβάλλονται οι χρηματαγορές, οι ξένοι οικονομικοί οίκοι και τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ηγεμόνων της ΕΕ.
Η δυναμική των δύο ταχυτήτων εκτροχιάζει τα συμφέροντα των φτωχών κρατών προς όφελος των πλουσίων ενισχύοντας έτσι τα ιμπεριαλιστικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα τους με οικονομικούς όρους εφόσον με τα τάνκς δεν τα κατάφεραν στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.
Υπήρχε όμως τότε ακονισμένη η εθνική συνείδηση και το patria o muerte (πατρίδα ή θάνατος) σε επιφυλακή.Τώρα αυτά θεωρούνται γραφικά και αναχρονιστικά.
Ενώ κράτη μέλη της Ε.Ε. βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση με τους λαούς τους να ζουν ακόμη και σε συνθήκες εξαθλίωσης και με ψηλά ποσοστά κάτω από το οριο της φτώχειας, (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Πορτογαλία και άλλοι ) θεωρείται θέσφατο και επιβαλλόμενο όλοι να εφαρμόζουν τις Ευρωπαϊκές οδηγίες.Αν κάποιος «θερμοκέφαλος» ηγέτης αρνηθεί, τον υποχρεώνουν σε ποινές- πέναλτι μερικών εκατομμυρίων για να μάθει να συμμορφώνεται.
Ετσι και εδώ στην Κύπρο τρέχουμε σαν τις μαϊμούδες στο τσίρκο να υλοποιήσουμε ντιρεκτίβες και αποφάσεις που ετοιμάζουν οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών .Τα μείζονα και ζωτικής σημασίας ζητήματα που μας ταλανίζουν, (σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εισβολή κατοχή,) έχουν τεθεί στο περιθώριο ή στο προθάλαμο αναμονής μέχρι να δεήσουν οι ηγεμόνες να αποφασίσουν τι εξυπηρετεί περισσότερο τα γεωστρατηγικά τους σχέδια.
Οι τεχνοκράτες πλέον δίνουν τις οδηγίες .Αυτοί ουσιαστικά αποφασίζουν. Τα γιούρογκρουπ και οι διορισμένοι του ΔΝΤ , της ΕΚΤ , θεσμικών και μη θεσμικών οργάνων που δεν έχουν καν την επικύρωση της λαϊκής κυριαρχίας.Είναι οι διορισμένοι «άρχοντες» που άλλοι αποφάσισαν να τους τοποθετήσουν σε θέσεις κλειδιά για να υπηρετούν τα συμφέροντα τους. Σίγουρα όλοι θυμούνται τις απαξιωτικές αναφορές εναντίον της Ελλάδας του τέως προέδρου του Γιούρογκρουπ Ντάιζελμπλουμ που χόρευε στους ρυθμούς και τα «έτσι θέλω» του περιβόητου Σόιμπλε και του Βερολίνου.
Η ανάδειξη ακροδεξιών εθνικιστικών κομμάτων στην Ευρώπη
Η επικυριαρχία της Γερμανίας επί όλων των κρατών μελών και οι ηγεμονικές της τάσεις να επιβάλλει σκληρούς οικονομικούς όρους αλλά και πολιτικούς με το μεταναστευτικό και τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, έχουν δημιουργήσει ασφυκτικά αδιέξοδα σε αρκετές χώρες ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου.
Οι κυρωσεις της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας πλήττουν τα φτωχά κράτη όπως την Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία, Ιταλία αλλά και την πλούσια Αυστρία η οποία σηκώνει κεφάλι και ετοιμάζεται να βγει από το στεγανό των κυρώσεων.
Δυστυχώς η Αριστερά στην Ευρώπη έχει χρεοκοπήσει.Την σακάτεψε η βρόμικη χρηματοδοτούμενη προπαγάνδα, τα λάθη, η υπόσκαψη και η διαφθορά σε χώρες του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ, αλλά και λάθη δικά της επειδή συνθηκολόγησε με αυτούς που την ήθελαν γονατισμένη και παροπλισμένη.
Ετσι άφησε τα ηνία να τα αναλάβουν ακροδεξιοί και λαϊκιστές που δεν αποτελούν εγγύηση για τα συμφέροντα των πλατιών λαϊκών μαζων και των εργαζομένων.
Η Γερμανία επέτρεψε με έναν υποχθόνιο ρεβανσισμό ως ηγεμόνας πλέον στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια. Ποτέ δεν έχει συγχωρέσει τους Ρώσσους που την ξεδόντιασαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και απελευθερωσαν τις πλείστες χώρες της Ευρώπης από τη ναζιστική σβάστικα.
Τώρα χώρες του Νότου κατηγορούνται επειδή αναδεικνύουν με τη ψήφο τους εθνικιστές ή όσους σηκώνουν κεφάλι εναντίον της Γερμανικής επικυριαρχίας και των σκληρών οικονομικών όρων .
Οι ανυπόστατοι ισχυρισμοί του πολυεκατομμυριούχου Σόρος ο οποίος κατηγορείται ότι χρηματοδοτεί Μ.Κ.Ο. για να κουβαλούν μετανάστες στην Ευρώπη, ότι δήθεν τα μέλη της νέας Ιταλικής κυβέρνησης χρηματίζονται από τον Βλ. Πούτιν δεν είναι τυχαίοι.
Ενοχλήθηκαν τα συμφέροντα και έτσι επιστρατεύεται το ψέμα επισείοντας το φλάμπουρο της «κακής Ρωσίας».
Η Μέρκελ και η πρόσκληση των Ερντογάν μετά τις εκλογές
Η Τουρκία ενώ δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, οι Βρυξέλλες με διάφορους τρόπους την ενισχύουν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά.
Κατηγορειται ο Ερντογάν για αντιευρωπαϊκή ρητορική αλλά ικανοποιούν αθόρυβα και από την πίσω πόρτα τα αιτήματα του.Ενδεικτικό παράδειγμα η Γερμανίδα Καγκελλάριος η οποία προσκάλεσε το νεοσουλτάνο Ερντογάν για επίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο μετά τις εκλογές στην Τουρκία.Και αυτό χωρίς να γνωρίζει (εκτός και αν γνωρίζει) ποιός θα είναι ο νικητής των επικείμενων εκλογών.
Οι εκλογές στην Τουρκία και οι ναυαγισμένες προσδοκίες
Κάθε που υπάρχει αδιέξοδο στο κυπριακό από το 1977 μέχρι σήμερα, μας έμαθαν το αφήγημα της παρηγοριάς. Να περιμένουμε το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία προσδοκώντας πως θα ξεκινήσουν διαδικασίες για επίλυση του κυπριακού .
Μάταιες αναμονές και ναυγισμένες προσδοκίες .
Πάθαμε και δεν μάθαμε.Και σήμερα, πάλι όλοι λένε εν χορώ, να περιμένουμε το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία για υπάρξει νέα ώθηση στο κυπριακό από «εκεί που μείναμε».Δηλαδή στο επαναλαμβανόμενο και απόλυτο αδιέξοδο.
Τα ίδια λέγονταν και το 1977.Βγήκε η κυβέρνηση Ντεμιρέλ, έφυγε και αυτή για να αναδειχθεί ο δικτάτορας Κ.Εβρέν. Εκλέγεται (το 1989-93) ο Τουργκουτ Οζάλ, έφυγε και αυτός για να τον διαδεχθεί ξανά ο Ντεμιρέλ. Και εμείς περιμέναμε το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών. Ακολούθησαν η Τανσούτ Τσιλέρ, Τσακλαγιανκιλ, Μεσουτ Γιλμάζ , Αχμετ Σεζέρ και πάει λέγοντας μέχρι τον Ερντογάν.
Σαράντα τόσα χρόνια σε αναμονή για το αποτέλεσμα των εκλογών σε μια χώρα όπου όλοι όσοι πέρασαν από το πηδάλιο της εξουσίας μας διαμηνύουν να ξεχάσουμε την Κύπρο.
Η Ε.Ε. αντι να εφαρμόζει όπως διαλαλεί τις αρχές της και τα δημοκρατικά της ιδεώδη διϋλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο
Τώρα θυμηθηκαν πως στις ταυτότητες δεν πρέπει να αναγράφοντα τα ονόματα των γονιών.Είναι λένε παραβίαση των προσωπικών δεδομένων.
Για τις ιδιοκτησίες όμως των Ε/κ τις οποίες σφετερίζονται οι τούρκοι κατακτητές ,ξένοι επενδυτές,αγοραστές και ο κάθε τυχοδιώκτης, (Αγγλοι Γάλλοι Γερμανοί ) δεν ευαισθητοποιούνται.
Ζητήματα πρώτης προτεραιότητας λένε τώρα στην Ε.Ε.είναι όπως είπε στο 7οΟικονομικό Φόρουμ των Βρυξελλών ο αντιπροέδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις «η εμβάθυνση της ΟΝΕ( Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης) η Ενωση Κεφαλαιαγορών και η Τραπεζική Ενωση.Oι στόχοι σύμφωνα με τον ίδιο, αφορούν τη τραπεζική ένωση για τη μείωση ρίσκου, ώστε να περάσουμε στον κοινό μηχανισμό εγγύησης καταθέσεων και τον ενιαίο μηχανισμό εκκαθάρισης τραπεζών».
Aπο την πλευρά του ο διαδοχος του Ντάιζελμπλουμ, πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Μάριο Τσεντένο, κλείνοντας τις εργασίες του Brussels Eonomic Forum είπε ότι «εντός του Ιούνη(και πριν τις ευρωκλογές) θα ληφθούν θαρραλέες αποφάσεις για την ολοκλήρωση του ευρωπαικού οικοδομήματος με σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη».Στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη ολοκλήρωσης της αρχιτεκτονικης του Μάαστριχτ που έμεινε ανολοκλήρωτη.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ενίσχυση ασφαλώς της Γερμανίας όπου το δικό της Ευρω είναι μεγαλύτερης συναλλαγματικής αξίας απ’ ότι των υπολοίπων στην ευρωζώνη.
Η Κύπρος δεν διαθέτει πλέον κυπριακής ιδιοκτησίας τράπεζες.Ανήκουν σε ξένους μετόχους με αμερικανούς και άλλους να είναι οι κύριοι του παιγνιδιού. Κανένας ωστόσο- ακόμα και αυτοί που φωνάζουν «λύση τώρα» δεν διερωτούνται, ποιά τράπεζα θα βοηθήσει στην ενίσχυση της όποιας λύσης του Κυπριακού.
Ο απόηχος της απειλητικής δήλωσης του Επίτροπου Προϋπολογισμού της Ε.Ε. Γερμανού Γκίντερ Ετιγκερ: «τώρα οι χρηματαγορές θα μάθουν τους Ιταλούς πώς να ψηφίζουν…» επιβεβαιώνει τα δημοκρατικά ελλείμματα της Ε.Ε. και την καθυποτάξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων των λαών προς όφελος των χρηματαγορών και των ολιγαρχών του καπιταλισμού.
Πώς θα λειτουργήσουν οι λαοί της Ευρώπης στις επόμενες ευρωεκλογές το Μάη του 2019, ειναι άγνωστο με τόσα δημοκρατικά ελλείμματα και τον επιχειρούμενο ακρωτηριασμό των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων.
Η εκλογή ενός Ευρωκοινοβουλίου που δεν έχει πολιτικές εξουσίες και περιορίζεται σε νομοθετικό και εποπτικό έλεγχο ενώ τις σημαντικές αποφάσεις τις παίρνουν οι διορισμένοι τεχνοκράτες σίγουρα δεν ωθεί τους ψηφοφόρους στις κάλπες.
