*Είτε αστική, είτε Κομμουνιστική ιδεολογία, μέσος δρόμος δεν υπάρχει!

Του Χρίστου Κουρτελλάρη

Η συνένωση του επιστημονικού σοσιαλισμού με το μαζικό εργατικό κίνημα στη Ρωσία στα τέλη του προπερασμένου αιώνα ήταν ένα έργο σύνθετο και γεμάτο εμπόδια. Ήταν όμως η προϋπόθεση της δημιουργίας του Προλεταριακού Κόμματος Νέου Τύπου. Η δημιουργία του Κόμματος έγινε χάρις στη πίστη, την αφοσίωση και την αγωνιστικότητα των πρώτων μαρξιστών, ιδιαίτερα του Λένιν, του οποίου η επαναστατική ευφυΐα και η ιδεολογική πειθαρχημένη προσήλωση διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο. Το Κόμμα του Λένιν, το Κομμουνιστικό Κόμμα, υπήρξε η φωτεινή καθοδήγηση και η πρωτοπορία των δισεκατομμυρίων καταπιεσμένων εργατών και αγροτών στο διάβα του χρόνου.

Το Κόμμα Νέου Τύπου δεν είναι μια ιστορική ανάγνωση, μια ξεπερασμένη ιδεολογική αναφορά. Είναι το σπίτι του λαού που απαντά και στεγάζει τις ανάγκες και τα οράματα και των σημερινών φτωχών και καταπιεσμένων εργαζομένων και του σημερινού βασανισμένου και καταπονημένου αγρότη, της σημερινής προοδευτικής διανόησης που συνθλίβεται στις μυλόπετρες του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Ξεπερασμένος είναι ο Καπιταλισμός, το σύστημα των εκατομμυρίων νεκρών και ξεσπιτωμένων από τους πολέμους, των χιλιάδων ανθρώπινων κορμιών που επιπλέουν στα παγωμένα νερά μιας μακρινής θάλασσας, των στρατιών των ανέργων, των αστέγων και πεινασμένων.

Στα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, η ιστορία, μας ουρλιάζει, μας λέει να κοιτάξουμε πίσω, να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και μετά να γυρίσουμε το βλέμμα στα παιδιά μας. Να γυρίσουμε πίσω για να διδαχτούμε και πάλι, να μελετήσουμε την ιστορία και την ιδεολογία σε συνάρτηση με την κοινωνική και οικονομική εξέλιξη, να καθαρίσουμε τη συνείδηση μας, να προπαγανδίσουμε και να οργανώσουμε την πάλη. Αυτό είναι το καθήκον του Κομμουνιστή, το καθήκον του Κόμματος Νέου Τύπου.

Στη δημιουργία του Κόμματος των Μπολσεβίκων διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο και η εφημερίδα Ίσκρα, προετοιμάζοντας το έδαφος, αφυπνίζοντας, οργώνοντας και οργανώνοντας τη σκέψη και τη συνείδηση. Η Ίσκρα ανέλαβε όπως χαρακτήρισε ο Λένιν το ρόλο της «σκαλωσιάς» που θα οικοδομήσει το Κόμμα Νέου Τύπου. Η Ίσκρα ουσιαστικά προετοίμασε την πραγματική δημιουργία του Κόμματος από ιδεολογική και οργανωτική άποψη. Συνδύασε επιδέξια την προπαγάνδα με την επεξεργασία της θεωρίας και λειτουργούσε ως όργανο σύνδεσης του Κόμματος με τις διάφορες τοπικές Ομάδες.

Η Ίσκρα όπως σημειώνει ο Λένιν στα Άπαντα του «μέσα από τη δράση της επεξεργάστηκε το Πρόγραμμα του Κόμματος, την τακτική και τις μορφές συνένωσης του οικονομικού και πολιτικού αγώνα των εργατών με βάση το συνεπή μαρξισμό». Την περίοδο εκείνη έμπαιναν τα θεμέλια ενός μαζικού επαναστατικού κόμματος. Μαζικό όμως όχι από την άποψη των πολιτικο-ιδεολογικών αποχρώσεων όπως τα διάφορα δήθεν Κομμουνιστικά Κόμματα σήμερα. Οι συνεπείς μαρξιστές, με πρώτο τον Λένιν, διατύπωναν ξεκάθαρα ότι σε ένα Κόμμα στο οποίο θα προσχωρούσαν πλατιά, ξένα από ταξικής άποψης στοιχεία, θα μπορούσε να προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά.

Στο δε βιβλίο του ο Λένιν «Τι να κάνουμε;», έγραφε ότι «… το ζήτημα μπαίνει μόνο έτσι: είτε αστική, είτε σοσιαλιστική ιδεολογία, μέσος όρος δεν υπάρχει» και ξεκάθαρα τόνιζε ότι « κάθε απομάκρυνση από τη σοσιαλιστική ιδεολογία σημαίνει και δυνάμωμα της αστικής ιδεολογίας». Και είναι μέσα από τις σελίδες της ιστορικής Ίσκρα, που ο Λένιν έγραφε αναφερόμενος στους αναθεωρητές, ότι, «Προτού ενωθούμε και για να ενωθούμε πρέπει πρώτα να χωρίσουμε αποφασιστικά και ξεκάθαρα. Διαφορετικά η ένωση μας θα ήταν πλασματική, θα συγκάλυπτε τις διαφορές που υπάρχουν». Αλήθεια πόσο επίκαιρη είναι αυτή η τοποθέτηση του Λένιν, αφού όπως και τότε έτσι και σήμερα, για το όφελος του λαού και της εργατικής τάξης, πρέπει όπως έλεγε ο Λένιν να χωρίσουν μια για πάντα οι δρόμοι των πραγματικών Κομμουνιστών από τους αναθεωρητές, καιροσκόπους και λοιπούς ανεμόμυλους πολιτικούς.