Οσο δικαίωμα έχει η ηγεσία  του ΑΚΕΛ να εκφράζει

Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

ελεύθερα τις θέσεις και απόψεις της για τα πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα ,ή για οποιαδήποτε άλλη γωνιά του πλανήτη,  άλλο τόσο δικαίωμα έχει και η ηγεσία του Κ.Κ.Ε να εκφράζεται για τις εξελίξεις στο κυπριακό όταν μάλιστα αυτές καθοδηγούνται και προωθούνται από ξένους ιμπεριαλιστικούς κύκλους και δυνάμεις που ευθύνονται  για την τραγωδία της Κύπρου.

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα  στην Ελλάδα που καταδίκασε αποφασιστικά και καθαρά το εκτρωματικό , διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» το 2004 και στήριξε το ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο σχετικό δημοψήφισμα . Ηταν το μόνο κόμμα στο ελληνικό Κοινοβούλιο που οργάνωσε κινητοποίηση κατά του σχεδίου  και κάτω από τη δική του πίεση αποτράπηκε κοινό ανακοινωθέν υπέρ του «σχεδίου Ανάν» στη σύσκεψη υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Αρα κανέναν δεν μπορεί να εκπλήσσουν οι ορθά διατυπωμένες   από την ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ θέσεις του για το Κυπριακό καθώς και οι ανησυχίες που εκφράζει για τις επικίνδυνες πολιτικές  της Τουρκίας  που διαιωνίζουν τις συνέπειες της εισβολής και κατοχής και προωθούν τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Η απόφαση της Ολομέλειας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε που ενόχλησε τα μάλα την ηγεσία του ΑΚΕΛ εδράζεται πάνω σε πάγιες θέσεις αρχών τις οποίες η νυν ηγεσία  του ΑΚΕΛ έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό και χειροκροτεί την κάθε ιμπεριαλιστική και υποχθόνοια μεθόδευση σε βάρος των συμφερόντων του Κυπριακού λαού στο σύνολο του.

Αλλωστε θυμόμαστε όλοι πως μέχρι και την Κωνσταντινούπολη μετεβη ο κ. Αντρος Κυπριανού για να συνομιλήσει με τους ηγέτες της κατοχικής Τουρκίας και να «σφυγμομετρήσεις τάχατες τις θέσεις τους που είναι γνωστές τοις πάσις πόσο αδιάλλακτες και αφιονισμένες είναι  .

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ όμως δεν θέλει να την αμφισβητούν.Και επιχειρεί με τη μεθοδο της φίμωσης  ή με ταμπελλώματα  του τύπου «αυτοι είναι εθνικιστές και ακραίοι ….που δεν θέλουν λύση» στέλλει στο πυρ το εξώτερον οσους δεν σκύβουν το κεφάλι.

Μήπως έχει  άδικο η ηγεσία του Κ.Κ.Ε  όταν τεκμηριώμένα καταθέτει  πως οι «Οι προσδοκίες για δίκαιη και βιώσιμη λύση, που καλλιεργούνται από την κυπριακή και την ελληνική κυβέρνηση, δεν πηγάζουν από πραγματικά στοιχεία; » Μήπως η  κοινή ανακοίνωση Αναστασιάδη – Ερογλου ( το Φλεβάρη του 2014) και η βασική θέση για τα Δύο Συνιστώντα Κράτη δεν κινείται  στην κατεύθυνση συνομοσπονδιακής, διχοτομικής λύσης;

Μήπως οι  συστηματικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, για να επισπευσθούν οι συνομιλίες και να υπογραφεί συμφωνία, δεν στοχεύουν στη δημιουργία τετελεσμένων, με στόχο να ανοίξει ο δρόμος για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην ΑΟΖ  της Κυπριακής Δημοκρατίας  προς όφελος των συμφερόντων  των ευρωατλαντικών σχεδιασμών και κατ’ επέκταση του ΝΑΤΟϊκού στρατηγικού εταίρου τους που ειναι η Τουρκία;

Οι  ηγέτες του ΑΚΕΛ  και οι παρατρεχάμενοι τους πού εντόπισαν  στην ανακοίνωση της Κ.Ε  του ΚΚΕ εθνικιστικές αναφορές ή και ταύτιση με εθνικιστικούς κύκλους; 

Μήπως όποιος αγωνίζεται  για την πατρίδα του και δεν θέλει να εγκλωβιστεί εσαεί στα πλοκάμια των ΝΑΤΟϊκών είναι εθνικιστής και ακραιός;Η ηγεσία του Κ.Κ.Ε εκφράζει σοβαρές και βάσιμες ανησυχίες.  Χωρίς ταμπέλες και αφορισμούς ας τείνουν ευήκοον ους όσοι γνοιάζονται για τούτον τον καθημαγμένο τόπο και αρνούνται να συμφιλιωθούν με την επιχειρούμενη αποενοχοποίηση της Τουρκίας και τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει  και εξακολουθεί να διαπράττει από το 1974.

Μήπως η κατοχή εδαφών,  χωριών, περιουσιών, σε συνάρτηση και με το πρόβλημα των προσφύγων δεν είναι ένα συνεχιζόμενο έγκλημα πολέμου; Το πρόβλημα των εποίκων που πολιτογραφούνται  μαζικά για να αλλάξει η πληθυσμιακή σύνθεση και να ενισχυθούν τα τετελεσμένα, μετεξελίχθηκε στο τραπέζι των συνομιλιών  από έγκλημα πολέμου, σε παζάρεμα  πόσοι θα παραμείνουν .

Η Τουρκία -και ας μην κοροϊδεύουν τον κόσμο οι σημερινοί ηγέτες -δεν είχε κανένα δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά το 1974. Και ας μην καλλιεργούν στο λαό την ηττοπάθεια πως είμαστε οι ηττημένοι ενός πολέμου. Ο  Μακάριος είχε καλέσει διεθνούς φήμης συνταγματολόγους και το απέδειξαν  με τον  πιο επίσημο τρόπο .Εξ’ου και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Το παράνομο κρατίδιο στις κατεχόμενες περιοχές για το οποίο το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γ.Συνέλευση του ΟΗΕ κατάγγειλαν ως υποτελές στην Τουρκία και καλούσαν όλα τα μέλη του Διεθνούς Οργανισμού να μην το αναγνωρίσουν ως μη υπαρκτό, διεκδικεί σημερα αναγνώριση με τον κατοχικό ηγέτη Μ.Ακιντζί να παζαρεύει εδάφη και να αγκρίζεται όταν απορρίπτονται τα αυτονόητα και κατοχυρωμένα από το διεθνές δίκαιο ανθρώπινα δικαιώματα όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου.

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ μπορεί να διώχνει  ή να διαγράφει όποιον θέλει από τους τάξεις  του κόμματος.Μπορεί να καλλιεργεί τον φανατισμό πως όποιος ασκήσει κριτική στην ηγεσία τάχατες πολεμά το κόμμα.Δεν εχει όμως   τη δύναμη να διαγράψει το δικαίωμα κανενός να  έχει άποψη, να είναι πατριώτης  και να αμφισβητεί την πολιτική της.Μιας πολιτικής  η οποία δυστυχώς ταυτίζεται με τους πιο ενδοτικούς κύκλους περιλαμβανομένης και της σημερινής ηγεσίας του ΔΗΣΥ.