Σε σχέση με δημόσιες δηλώσεις τoυ Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας που αφορούν τόσο τον αριθμό όσο και την ποιότητα των νομοθετημάτων που έχει ψηφίσει η Βουλή των Αντιπροσώπων κατά την τελευταία συνεδρία της πριν από τη διάλυσή της για τη διεξαγωγή των Βουλευτικών Εκλογών,η Βουλή με ανακοίνωση της αναφέροει τα ακόλουθα:
Στα πιο πάνω θα πρέπει να προστεθεί και ένας σοβαρός αριθμός νομοθετημάτων που στάλθηκαν από την εκτελεστική εξουσία πρόσφατα, ακόμα και κατά τις τελευταίες ημέρες των εργασιών της Βουλής, με την επιτακτική έκκληση της Κυβέρνησης η μελέτη τους να ολοκληρωθεί και να προωθηθούν για ψήφιση πριν τη διάλυση της Βουλής, ακόμα και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, για διάφορους λόγους που επικαλέστηκε η ίδια η Κυβέρνηση για κάθε περίπτωση.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η ημερήσια διάταξη της 14 ης Απριλίου 2016 υπήρξε ιδιαίτερα βεβαρημένη. Ωστόσο, ο αριθμός των σαράντα τεσσάρων (44) νομοθετημάτων που τελικά ψήφισε η Βουλή την ημέρα αυτή αποτελεί ένα μικρό ποσοστό σε σχέση με τα χίλια επτακόσια (1.700) περίπου νομοθετήματα που έχει διεκπεραιώσει η απερχόμενη Βουλή καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου.
2. Εκτός από νομοθετικό σώμα, η Βουλή των Αντιπροσώπων αποτελεί και ένα πολιτικό σώμα, το οποίο στο πλαίσιο της άσκησης των αρμοδιοτήτων του τοποθετείται σε διάφορα ζητήματα που τίθενται ενώπιόν του, στέλνοντας τα ανάλογα πολιτικά μηνύματα, τόσο στην Κυβέρνηση όσο και προς τους πολίτες, αντιμετωπίζοντας ή/και επιλύοντας κοινωνικά, οικονομικά και άλλα προβλήματα με τον τρόπο που η ίδια ομόφωνα ή κατά πλειοψηφία θεωρεί ορθό.
Είναι ασφαλώς δυνατό και καθ’ όλα αποδεκτό η εκτελεστική εξουσία να μην συμφωνεί πάντοτε με τις πολιτικές αποφάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ακόμα, η Βουλή, στο πλαίσιο της άσκησης των αρμοδιοτήτων της, είναι ενδεχόμενο και χωρίς βεβαίως να το επιδιώκει, να καταλήγει σε νομοθετικές επιλογές που ενδεχομένως να πάσχουν συνταγματικά. Για τις πιο πάνω περιπτώσεις το Σύνταγμα παρέχει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το μέσο της αναπομπής στην Βουλή νόμου ή και της αναφοράς του στο Ανώτατο Δικαστήριο, εκφράζοντας την αντίθεσή του προς τις πολιτικές ή νομικές τοποθετήσεις της Βουλής ανάλογα. Τελικός κριτής τουλάχιστον για τα συνταγματικώς αμφισβητούμενα ζητήματα είναι το Ανώτατο Δικαστήριο.
3. Η Βουλή των Αντιπροσώπων δηλώνει, τέλος, ότι σέβεται απόλυτα τους θεσμούς και το Σύνταγμα και ότι γνώμονα για τις αποφάσεις της αποτελεί πάντοτε το δημόσιο συμφέρον. Ιδιαίτερα η Βουλή εκφράζει τον σεβασμό και την εκτίμησή της προς το θεσμό του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, αλλά και προς το πρόσωπο του συγκεκριμένου αξιωματούχου, με τον οποίο θεωρεί ότι η συνεργασία είναι άριστη.