Υπόθεση Δρομολαξιάς:Στις 14 Ιανουαρίου η ποινή για τους δύο λοχίες της ΚΥΠ που χρηματοδοτήθηκαν από το Λίλλη

Στις 14 Ιανουαρίου ο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας θα επιβάλει ποινή στους λοχίες της ΚΥΠ Κώστα Μιαμηλιώτη και Ελευθέριο Μούσκο, οι οποίοι παραδέχθηκαν τις κατηγορίες της συνωμοσίας για καταδολίευση της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατάχρησης εξουσίας, αδικήματα που διαπράχθηκαν σε διαφορετικές ημερομηνίες μεταξύ των ετών 2007 και 2010.CNA_Maccc621fb6cb49669c33ef68340cfd02

Οι Μούσκος και Μιαμηλιώτης κατηγορήθηκαν ότι δωροδοκήθηκαν από τον Νίκο Λίλλη με τα ποσά των 10 και 40 χιλιάδων ευρώ αντίστοιχα για να ετοιμάσουν ψευδή έκθεση της ΚΥΠ, αναφορικά με τον τόπο διαμονής του Μουσταφά Μεχμέτ Μουσταφά, του T/κ ιδιοκτήτη της γης στη Δρομολαξιά παρουσιάζοντας τον ότι διέμενε μόνιμα στις ελεύθερες περιοχές ώστε να εγκριθεί η πώληση της γης στην εταιρεία του Νίκου Λίλλη Wadnick Trading Ltd.

Αργότερα η εταιρεία του Λίλλη πούλησε το έργο Aero Center που κτίζεται στη Δρομολαξιά, για πολλαπλάσια τιμή στο Ταμείο Συντάξεων της CYTA.

Σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου έγινε ανάγνωση γεγονότων από την Εισαγγελία ενώ οι συνήγοροι υπεράσπισης αγόρευσαν για μετριασμό της ποινής των πελατών τους.

Ο Γιώργος Παπαϊωάννου, συνήγορος υπεράσπισης του Κώστα Μιαμηλιώτη, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι η υπόθεση αφορά εμπλοκή των δύο κατηγορουμένων «στο να παρουσιαστεί ο Τουρκοκύπριος ως μόνιμος κάτοικος των ελεύθερων περιοχών ενώ στην πραγματικότητα ήταν μόνιμος κάτοικος κατεχομένων. Οι ευρύτερες περιστάσεις της όλης υπόθεσης αποκαλύπτουν ότι πλην των δύο κατηγορουμένων αρκετά άλλα άτομα ευνοούσαν τη μεταβίβαση της συγκεκριμένης τουρκοκυπριακής περιουσίας».

Ο κ. Παπαιωάννου πρόσθεσε πως «υπάρχουν πάρα πολλά ενδιαφέροντα και πολύ σημαντικά στοιχεία που αναδεικνύουν τις ευρύτερες περιστάσεις μεταβίβασης της τουρκοκυπριακής γης, οι οποίες δεν διερευνήθηκαν επαρκώς από τις ανακριτικές αρχές, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες του νόμου μόνο οι δύο κατηγορούμενοι κατά παράβαση της αρχής της ισότητας».

Σημείωσε επίσης πως όταν ο Κώστας Μιαμηλιώτης προέβαινε στις ενέργειες που του καταλογίζονται «είχε στο μυαλό του τις οδηγίες του προϊσταμένου του Βάσου Γεωργίου (τότε πολιτικός προϊστάμενος της ΚΥΠ) για να έβλεπε το θέμα ευνοϊκά, ότι κανένας δεν θα βλάπτετο από την όλη συμπεριφορά του, με το συμφέρον του κράτους να εξυπηρετείτο από την παραχώρηση από τον Μουσταφά επτά οικοπέδων αυτοστέγασης, έναντι του συμβολικού ποσού των 70 χιλιάδων ευρώ, τη στιγμή που η αξία τους ήταν πολλαπλάσια».

Αγορεύοντας για μετριασμό της ποινής του πελάτη του, ο κ. Παπαϊωάννου αναφέρθηκε στο λευκό ποινικό και πειθαρχικό του μητρώο, στην παραδοχή ενοχής στο Δικαστήριο, στο γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις υπηρεσιακών εντολών που του δίνονταν, αυτός έθετε την οικογένεια του σε δεύτερη μοίρα, στο ότι κατά τη διάρκεια της 27χρονης υπηρεσίας του στις τάξεις της ΚΥΠ η ζωή του ιδίου και της οικογένειας του ήταν σε συνεχή κίνδυνο και στην προαγωγή του ως λοχία επ’ ανδραγαθία.

Ως μετριαστικούς παράγοντες ο συνήγορος υπεράσπισης επικαλέστηκε την κατάσταση της υγείας του Κώστα Μιαμηλιώτη, στην έμπρακτη και αδιαμφισβήτητη μεταμέλεια του, στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει αφού για αρκετά χρόνια από την έναρξη της υπόθεσης έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα και στις πολύπλευρες δυσμενείς συνέπειες στον κατηγορούμενο ως αποτέλεσμα της καταδίκης του.

Ο Άντρος Πελεκάνος, συνήγορος υπεράσπισης του Ελευθέριου Μούσκου, είπε ότι η διάπραξη των αδικημάτων «αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό» και σημείωσε ότι σύμφωνα με τους Κανονισμούς που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο το 2004 αναφορικά με την απαλλοτρίωση τουρκοκυπριακής γης στις ελεύθερες περιοχές, θα πρέπει ο ιδιοκτήτης της να μην διαμένει σε ελληνοκυπριακή περιουσία στα κατεχόμενα.

Πρόσθεσε ότι στην έκθεση που υποβλήθηκε το 2008 στον τότε ΥΠΕΣ για απαλλοτρίωση της γης στη Δρομολαξιά, αναφερόταν ότι ο Τ/κ ιδιοκτήτης της διέμενε με το γιο του στα κατεχόμενα Λιμνιά, ωστόσο δεν αναφερόταν πουθενά ότι η οικία ήταν ιδιοκτησία Ελληνοκύπριου.

Είπε ακόμα πως ο Υπουργός εισηγήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο την απαλλοτρίωση του συγκεκριμένου τεμαχίου και ότι παρά το γεγονός πως το όνομα του Υπουργού αναφέρθηκε από πολλούς μάρτυρες στην υπόθεση, εντούτοις δεν του ζητήθηκε να δώσει καμία κατάθεση, ενώ δεν ζητήθηκε από τους άλλους Υπουργούς να εξηγήσουν γιατί ενέκριναν την πρόταση για απαλλοτρίωση της γης.

Πρόσθεσε ότι «καμία μαρτυρία δεν υπάρχει και κανένας μάρτυρας κατηγορίας δεν αναφέρει ότι ο κατηγορούμενος ήταν το άτομο στο οποίο ανατέθηκε η επιβεβαίωση της διαμονής του Τ/κ» ενώ σημείωσε πως «η παραδοχή του κατηγορουμένου στις κατηγορίες είναι ουσιαστικής σημασίας και καταλυτική» αφού οι συγκεκριμένες κατηγορίες «πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να αποδειχθούν, γεγονός που προκύπτει από το μαρτυρικό υλικό».

Ως μετριαστικούς παράγοντες για επιβολή ποινής του πελάτη του ο κ. Πελεκάνος επικαλέστηκε το λευκό ποινικό του μητρώο, τη θετικότατη προϋπηρεσία του για 23 χρόνια στις τάξεις της Αστυνομίας, τις δυσμενείς επιπτώσεις στη σταδιοδρομία του από την επιβολή ποινής φυλάκισης, στον ηθικό στιγματισμό, την απαξίωση και τον κοινωνικό χλευασμό που βιώνει ο ίδιος και η οικογένεια του, στις οικονομικές συνέπειες που έχει στην οικογένεια η διαθεσιμότητα στην οποία βρίσκεται εδώ και 2μιση χρόνια και στο γεγονός ότι έχει λάβει ειδικό μετάλλιο για την ευδόκιμη υπηρεσία του στο Αστυνομικό Σώμα.

Ο συνήγορος υπεράσπισης, απευθυνόμενος προς το Δικαστήριο, είπε ακόμα ότι το Σώμα θα πρέπει να έχει κατά νου όταν θα επιβάλει το είδος και ύψος της ποινής «τη μη δίωξη άλλων προσώπων, γιατί μόνο έτσι μπορεί να μετριαστεί το αίσθημα της αδικίας, που αναπόφευκτα προκαλείται από την άνιση μεταχείριση, προστατεύοντας το περί δικαίου αίσθημα».

Και οι δύο δικηγόροι αναφέρθηκαν στο γεγονός ότι έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι «εκτός στις περιπτώσεις που θεωρείται απόλυτα αναγκαίο, είναι ανεπιθύμητη η επιβολή ποινής φυλάκισης μετά από παρέλευση μακρού χρόνου από την ημέρα της διάπραξης του αδικήματος».

Απαντώντας στον κ. Πελεκάνο, ο εκπρόσωπος της Εισαγγελίας Θανάσης Παπανικολάου είπε ότι με βάση το μαρτυρικό υλικό διώχθηκαν ποινικά 8 άτομα. Πρόσθεσε πως για την ίδια υπόθεση θα μπορούσαν να διωχθούν και άλλα άτομα μεταξύ των οποίων ο Χαράλαμπος Λιοτατής, εργοδότης του Μουσταφά και ο λογιστής Πανίκος Σενέκκης, ωστόσο δεν υπήρχε επαρκές μαρτυρικό υλικό.
Μετά την αγόρευση των δικηγόρων η Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας Εύη Αντωνίου όρισε την ερχόμενη Πέμπτη 14 Ιανουαρίου ως ημερομηνία για επιβολή ποινής.

Μέχρι τότε διέταξε όπως οι δύο κατηγορούμενοι παραμείνουν υπό κράτηση