Δριμύ κατηγορώ και καταγγελίες συγγενών πεσόντων αντιστασιακών
Δριμύ κατηγορώ εναντίον της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ και ειδικότερα του Υπουργού Εσωτερικών Σωκράτη Χάσικου εξαπέλυσε η Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών.Η οργάνωση με ανακοίνωση της αναφέρει ότι« Προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και ξύνει πληγές η παρουσία του Υπουργού Εσωτερικών Σωκράτη Χάσικου, στην κηδεία των 12 καταδρομέων που σκοτώθηκαν επιτιθέμενοι στο Προεδρικό Μέγαρο τον Ιούλιο του 1974. Πραξικόπημα, υποδεικνύει, σημαίνει ανατροπή της συνταγματικής τάξης μιας χώρας και όλες οι δημοκρατικές χώρες το θεωρούν ως μια καταδικαστέα πράξη, σημειώνει η Οργάνωση, προσθέτοντας ότι “οι σημερινοί κυβερνώντες εφευρίσκουν εύηχες λέξεις για να εξισώνουν το πραξικόπημα με τη δημοκρατία, τους πραξικοπηματίες με τους προασπιστές της δημοκρατίας και τους θύτες με τα θύματα”.
“Εμείς οι συγγενείς όσων αντιστάθηκαν ενάντια στο πραξικόπημα, δεν γνωρίζαμε ούτε γνωρίζουμε τον στρατιωτικό όρο διατεταγμένη υπηρεσία, όμως γνωρίζουμε πως όταν κινδυνεύει η πατρίδα από απάτριδες, την υπερασπίζεται με όλες σου τις δυνάμεις”, συμπληρώνει η ανακοίνωση.
Μέσα από την ομιλία και την όλη του στάση, συνεχίζει, ο Υπουργός Εσωτερικών “μετατρέπεται σε προστάτη και υπερασπιστή του πραξικοπήματος”, ενώ υπογραμμίζει τη σημασία των λέξεων και πως “άλλο πραξικόπημα και άλλο διατεταγμένη υπηρεσία και άλλο εισβολή και κατοχή και άλλο παρέμβαση”.
Απευθυνόμενη προς τον Σωκράτη Χάσικο, η Οργάνωση υποδεικνύει πως οι λέξεις είναι φορείς νοήματος και φορείς ευθύνης και ότι “είναι αυτές που καθορίζουν τη θέση μας, την κριτική μας, το ηθικό και το ανήθικο, το καλό και το κακό, τον αγωνιστική και τον προδότη, γι αυτό πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν τις χρησιμοποιούμε και ειδικά όταν εκπροσωπούμε μια νόμιμα εκλεγμένη Κυβέρνηση”.
Η Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών διαμηνύει πως “δεν έχει το δικαίωμα ο οποιοσδήποτε σήμερα να δίνει επιλεκτικά συγχωροχάρτια και να παραδέχεται πως, ναι μεν έγινε πραξικόπημα, αλλά δεν υπάρχουν πραξικοπηματίες” και τονίζει πως “αν οι γονείς των παιδιών αυτών θεωρούν άδικο το θάνατο των παιδιών τους, πρώτοι έπρεπε να κινήσουν διαδικασίες και να ζητήσουν την τιμωρία αυτών που παρέσυραν τα παιδιά τους στην επαίσχυντη και προδοτική πράξη εναντίον της πατρίδας και των συμπολιτών τους”
