Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
Είναι πλέον ζήτημα χρόνου η ευρωζώνη να καταρρεύσει εις τα εξ’ων συνετέθη. Μαζί με το νόμισμα των διαφορετικών «τιμολογήσεων και αξιών» θα καταρρευσει και ίδια η Ευρωπαική Ενωση της οποίας τα ιδρυτικά μέλη όχι μόνο διαδραματίζουν ρόλο νεοαποικιοκράτη αλλά με τις αυταρχικές και άκρως αντιλαϊκές τους ντιρεκτίβες οδηγούν τους λαούς τόσο του Νότου όσο και των δικών τους χωρών στην εξαθλίωση και σε μια εθνοκτόνα λιτότητα.
Οτι δεν πέτυχαν με τα «κανόνια» και τα όπλα στους δύο παγκοσμίους πολέμους οι ισχυροί της Ευρώπης «νικητές » και «ηττημένοι» και ιδιαίτερα η Γερμανία το επιτυγχάνουν σήμερα με τη νομισματική ποιλιτική . Εδώ και μερικές δεκαετίες επιχειρούν και επιβάλλουν ένα πρωτόγνωρο ιμπεριαλισμό του χρήματος, επικαλούμενοι «την διαρκώς στενότερη ένωση», τις αρχές και τις αξίες της στα δήθεν δημοκρατικά ιδεώδη, στην ατομική ελευθερία και στον τάχατες απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Στην πραγματικότητα ωστόσο η καρδιά της Ευρωπαικής Ενωσης είναι σάπια από τα πολλαπλά εγκλήματα και τις ληστρικές πολιτικές εναντίον λαών αδύναμων όπως είναι η Ελλάδα, η Κύπρος , η Πορτογαλία.Αλλες χώρες όπως η Βουλγαρία , η Τσεχία, και οι χωρες της Βαλτικής προτίμησαν να παίζουν το ρόλο του δορυφόρου ή καλύτερα των γελωτοποιών της Μέρκελ και της κακογέραστης Λαγκάρντ του ΔΝΤ και στράφηκαν εναντίον των συμφερόντων των λαών τους .
Οι Συνθήκες της Ρώμης του 1957 (και η Συνθήκη των Παρισίων που προηγήθηκε ) είναι οι δύο διεθνείς συνθήκες με τις οποίες ιδρύθηκαν η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΥΡΑΤΟΜ), από τις οποίες προήλθε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπεγράφησαν από εκπροσώπους του Βελγίου, της Δυτικής Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας στις 25 Μαρτίου 1957 και η ημερομηνία υπογραφής τους θεωρείται η επίσημη ημερομηνία γέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Μετά την υπογραφή της συνθήκης των Παρισίων, η διαδικασία για τη συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα είχε γνωρίσει δύο μεγάλες αποτυχίες. Πρώτα ναυάγησαν οι διαπραγματεύσεις για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα (ΕΑΚ). Το σχέδιο των ευρωπαϊστών για δημιουργία κοινού ευρωπαϊκού στρατού, που θα λειτουργούσε ως αντίβαρο του σοβιετικού στρατού, απορρίφθηκε από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση το 1954. Η αποτυχία αυτή ανέτρεψε επίσης τα σχέδια για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα (ΕΠΚ), η οποία αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας με διπλό κοινοβούλιο. Εν τέλει η αποτυχία των υπερφιλόδοξων σχεδίων των ευρωπαϊστών για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τους οδήγησε στην αναζήτηση πρακτικότερων πεδίων, καταλήγοντας έτσι στην απόφαση για οικονομική συνεργασία.Βέβαια οι αρχικοί σχεδιασμοί για δημιουργία ευρωστρατού πήγαιναν και έρχονταν τις τελευταίες δεκαετίες για να αποφασιστεί στη σύνοδο του Ελσίνκι το Δεκέβρη του 1999 και η λεγόμενη «Αμυντική» Πολιτική (ΚΕΠΑ) μαζί με την δημιουργία ευρωστρατού που δεν είναι τίποτε περισσότερο και τιποτε λιγότερο παρά μια ορντινάντζα για να ξεσκονίζει τις αρβύλες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας του ΝΑΤΟ με δόρυ και στόχο την Ρωσία και όσες χώρες αρνούνται να υποταχθούν στα δικά τους γεωστρατηγικά συμφέροντα.
Εκείνοι που σήμερα λένε και προτρέπουν πως «η Ευρώπη πρέπει να επιστρέψει στη βασική κινητήρια δύναμη της επιτυχίας της, προωθώντας μια ανανεωμένη ατζέντα για την ενιαία αγορά η οποία θα αντικατοπτρίζει το πνεύμα της Συνθήκης της Ρώμης» δεν έχουν αντιληφθεί ή προσποιούνται πως δεν καταλαμβαίνουν πως η Ε.Ε.έχει αποτύχει παταγωδώς .Σήμερα είναι διχασμένη με ηγέτες αναξιόπισους που υπακούουν σε τεχνοκράτες οι οποίοι δεν έχουν καμιά λαϊκή εντολή από τους λαούς. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν είναι πουθενά κατοχυρωμένο ως εργαλείο των θεσμών της Ε.Ε. αλλά στην ουσία καθορίζει την πολιτική της μαζί με τους τεχνοκράτες μιας τρόικας που επίσης είναι δοτοί. .
Αυτη η Ενωμένη Ευρώπη όπως αποκαλύπτεται σήμερα με τους εκβιασμούς κατά της Ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι των λαών.Είναι των τραπεζικών συμφερόντων των κεφαλαιοκρατών και των μονοπωλίων. Τα δημοκρατικά ελλείμματα , ο αυταρχισμός και η παγιωμένη πλεον πολιτική τους να περιφρονούν την νωπή λαϊκή ετυμηγορία του Ελληνικού λαού θέλοντας να ταπεινώσουν την Ελλάδα που αντιστέκεται αποδεικνύει πέραν πάση αμφιβολίας πως η Ενωμένη Ευρώπη έχει φτάσει στο τέλμα και στο τέρμα μιας διαδρομής λανθασμένων πολιτικώ.Πολιτικών που στηρίχθηκαν περισσότερο σε έναν οικονομικό ιμπεριαλισμό.Στην επέκταση των αγορών για να εκμεταλλεύεται τους κρατικούς πόρους και τον πλούτο των χωρών της Ενωσης αλλά και στον μπαμπούλα της τότε Σοβιετικής Ενωσης και της σημερινής Ρωσίας του Πούτιν .
Οι Γερμανία που ουδέποτε ανταποκρίθηκε στην πληρωμή και την εξόφληση των γιγαντιαίων χρεών που δημιούργησε από τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο επιχειρεί να κάνει μαθήματα φερεγγυότητας και αξιοπιστίας στην Ελλάδα της οποίας και χρωστεί αρκετά δισεκατομμύρια από τις εκατόμβες θυμάτων επι Γερμανικής κατοχής .
Οσοι ηγέτες χωρών μελών της Ε,Ε, αντιληφθούν έγκαιρα πως το συμφέρον των χωρών τους είναι μακρυά από τα εθνοκτόνα πλοκάμια του ΔΝΤ, της τρόικας και της ηγεμονίας της Γερμανίας θα κάνουν το μεγαλύτερο καλό στους λαούς τους να εγκαταλείψουν το σκάφος πριν βυθιστεί.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ενώπιον της μια και μόνο επιλογή. Να φύγει από την Ε.Ε. και την ευρωζωνη και ας μην φοβηθεί τις φουρτούνες και τους κύκλωπες. Ο φαύλος κύκλος των χρεών με τους πιστωτές να επιμένουν να της δώσουν το πιστόλι για να αυτοπυροβοληθεί δεν θα τελειώσει με ενα νέο Γιούρογρουπ και ένα νέο συμβιβασμό.Θα είναι η αρχή του τέλους.
Δυστυχώς στις μέρες μας έχουν εκλείψει οι επαναστάτες και οι φωτισμένοι ηγέτες. Εχουν εκλέιψει οι ηγέτες που έμαθαν να διαβάζουν την ιστορία.Ξέχασαν πως οι πρόγονοι τους αναλφάβητοι, κουρελήδες και εξαθλιωμένοι αντιστάθηκαν με σθενος σους κατακτητές χωρίς να φοβηθούν καμιά χρεοκοπία και κανένα εμπόδιο. Προύχοντες και κιοτήδες , κοτσαμπάσηδες και δοσίλογοι υπήρχαν πάντα στην ιστορία.Οταν όμως οι λαός παίρνουν στα χέρια τους τη μοίρα τους τότε μπορούν να κάνουν θαύματα.
