Αξίζει να σωθεί μια χώρα τόση δα, όπως η Ελλάδα;
Με τίτλο “Ελλάδα: ένας σβόλος γης που αξίζει να σωθεί;” ο δημοσιογράφος του βρετανικού Channel 4, Πολ Μέισον δημοσιεύει άρθρο στην ιστοσελίδα του δικτύου, με το οποίο σχολιάζει τις θέσεις του Αλέξη Τσίπρα, όπως αυτές διατυπώθηκαν στην εφημερίδα «Le Monde», επισημαίνοντας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μάχεται για το πολιτικό του μέλλον και έχει ανάγκη από μια συμφωνία την οποία θα μπορεί «να πουλήσει σαν νίκη».
Ο Μέισον αναφέρει ότι στο άρθρο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα η σημαντικότερη αναφορά είναι το σημείο όπου ο πρωθυπουργός επισημαίνει ότι οι αλλαγές στη φορολογία και τις δαπάνες που επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ «θα αυξήσουν τα έσοδα και αυτό θα το πράξουν χωρίς να έχουν απαραίτητα συνέπειες ύφεσης καθώς δεν μειώνουν περαιτέρω την ενεργό ζήτηση ή δεν μεταθέτουν περισσότερο βάρος στα κοινωνικά στρώματα με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα».
Βασικά, προσθέτει ο αρθρογράφος, η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς λιτότητα και οι δανειστές όχι. Και αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα παραμένει σε σύγκρουση με τους πιστωτές της, υποστηρίζει ο Μέισον.
Ως πιο ενδιαφέρον σημείο του άρθρου σχολιάζει το γεγονός ότι ο Τσίπρας κατηγορεί αυτή τη φατρία μεταξύ των δανειστών ότι μπλοκάρει την πρόοδο – εμμέσως το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και τους σκληροπυρηνικούς συμμάχους του στην ΕΚΤ- και ότι θέλει να δημιουργήσει μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, “όπου ο ‘πυρήνας’ θα θέτει σκληρούς κανόνες σχετικά με την λιτότητα και την εφαρμογή και θα ορίζει έναν ‘υπέρ’ υπουργό Οικονομικών της ευρωζώνης με απεριόριστη εξουσία και με την ικανότητα ακόμη και να απορρίπτει τους προϋπολογισμούς κυρίαρχων κρατών που δεν συμβαδίζουν με τις αρχές του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
“Για τις χώρες εκείνες που θα αρνούνται να υποκύψουν στη νέα εξουσία, η λύση θα είναι απλή: σκληρή τιμωρία, υποχρεωτική λιτότητα και, ακόμη χειρότερα, περισσότεροι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, πειθαρχικές κυρώσεις, ακόμα και ένα παράλληλο νόμισμα”.
“Θεωρώ ότι αυτό το κομμάτι του άρθρου αντιπροσωπεύει μία σημαντική αλλαγή σκέψης του Τσίπρα και του κύκλου του πρωθυπουργικού γραφείου στην Αθήνα. Και μία αλλαγή προερχόμενη από την εμπειρία”, γράφει ο Μέισον.
Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι όταν οι πρωθυπουργοί γράφουν άρθρα συνήθως είναι σαν εκείνα που έγραφε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, γεμάτα ρητορεία με μπερδεμένα μηνύματα.
“Όμως ο Αλέξης Τσίπρας μάχεται για το πολιτικό του μέλλον”, λέει ο Μέισον.
“Αυτό που επιθυμεί ο Τσίπρας και που έχει ανάγκη από τις διαπραγματεύσεις αυτής της εβδομάδας είναι μία συμφωνία που θα άρει το αδιέξοδο στη χώρα”.
“Το ζήτημα (στις διαπραγματεύσεις) αυτή την εβδομάδα δεν είναι αν οι Έλληνες διαπραγματευτές θα τσεκάρουν ένα ακόμη κουτάκι στη λίστα του τεχνικού κλιμακίου της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Αλλά είναι αν οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ έχουν τη βούληση να βοηθήσουν τον Τσίπρα να κάνει έναν οριστικό, τακτικό συμβιβασμό προκειμένου να του εξασφαλίσουν μία μακροπρόθεσμη συμφωνία αναδιάρθωσης του χρέους που θα μπορεί να πουλήσει σαν νίκη”, σημειώνει ο Μέισον.
