Του Δρα Βασίλη Μαύρου ανεξάρτητου υποψήφιου Δημάρχου Αμμοχώστου
Εδώ και αρκετό καιρό το κυπριακό κράτος συμπεριλαμβανομένου και του Δήμου Αμμοχώστου έχουν προειδοποιηθεί πολλές φορές για τα καταχθόνια σχέδια της Τουρκίας να ανοίξει μέρος από την παραλιακή πλευρά της κατεχόμενης και περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου με σκοπό την παράνομη κατοίκηση της.
Δυστυχώς όμως η αντίδραση ήταν πολύ χλιαρή και εφησυχαστική. Η αδιαφορία αυτή μεταφράστηκε από την Τούρκικη πλευρά ότι αυτός είναι ο κατάλληλος χρόνος για να υλοποιήσουν τα καταχθόνια σχέδια τους. Και ακριβώς η ίδια χλιαρή αντιμετώπιση του προβλήματος αντιμετωπίστηκε και από τους σύμμαχούς μας στην Ευρώπη όπως η ΕΕ, η Βρετανίας, ως επίσης και οι ΗΠΑ, που αντί να ασκήσουν μια πραγματική πίεση με επιβολή ακόμη και κυρώσεων στην Τουρκία για να αναγκαστεί να συμφωνήσει σε μια δίκαιη λύση στο Κυπριακό, έδειξαν μια τρομερή απάθεια ωσάν να ήταν μια σιωπηλή συγκατάθεση στα απέχθεια σχέδια του Τούρκου εισβολέα.
Δυστυχώς τα λάθη και οι ολιγωρίες για απελευθέρωση της Αμμοχώστου πάνε πολύ πίσω. Σύμφωνα με τα ψηφίσματα 550/1984 και 789/1992 ολόκληρη η πόλη της Αμμοχώστου θα έπρεπε να παραδοθεί στους νόμιμους κατοίκους της μετά από προσωρινή μεταβίβαση στον ΟΗΕ. Δυστυχώς η δική μας πλευρά έπεσε στην παγίδα της Τουρκίας και αντί για ολόκληρη την Αμμόχωστο αναφέρονται μόνο για την περίκλειστη περιοχή Αμμοχώστου που είναι πιο λίγη από τα 17% της πόλης. Ταυτόχρονα δε η ΕΚ πλευρά
συμπεριλαμβανομένων και των διαφόρων δημάρχων Αμμοχώστου δεν καταβάλανε την απαιτούμενη πίεση για να υλοποιηθούν αυτά τα ψηφίσματα.
Φυσικά να μην ξεχνούμε και τις ωθήσεις των Αγγλοαμερικάνων που σκοπό έχουν να εξυπηρετήσουν την Τούρκικη πλευρά. Τρανό παράδειγμα είναι η δήλωση του Αμερικάνου Πρέσβη John Koening πίσω στις 13/1/15 με την οποία πρότεινε στους παρευρισκόμενους όπως αρχίζουν να σκέφτονται ως ρεαλιστική πολιτική την πιθανότητα ανοίγματος του περιφραγμένου μέρους της Αμμοχώστου υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Για πολλοστή φορά η πολιτική μας ηγεσία απέφυγε να δημιουργήσει παραδειγματικό διπλωματικό επεισόδιο και να ταρακουνήσει την πονηρή συνηγορία υπερ. των Τούρκων.
Να θυμηθούμε και τις πρόσφατες δηλώσεις του βρετανού πρέσβη στην Κύπρο κ. Ιρφάν Σιντίκ που επιχείρησε να δικαιολογήσει την παράλογη και παράνομη Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ότι ήταν καθόλα νόμιμη και ότι έγινε εξαιτίας του πραξικοπήματος και ότι η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη είχε το δικαίωμα να εισβάλει, σε αντίθεση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Και ακόμη πιο πρόσφατα ο κος Σιντίκ υποστηρίζοντας την τουρκική θέση δήλωσε ότι υπάρχει ευελιξία στις θέσεις που εκφράζει η τουρκική πλευρά και ότι έχουν το δικαίωμα να μιλούν για ξεχωριστό κράτος, το οποίο τους παρέχει την κυριαρχική ισότητα… Ταυτόχρονα υπέδειξε ότι η Λευκωσία πρέπει να προσφέρει (ακόμη) περισσότερα κίνητρα στην ΤΚ πλευρά. Υπήρξαν αρκετές φωνές διαμαρτυρίας για αυτή την καταδικαστέα ενέργεια του Βρετανού Πρέσβη αλλά ίσως όχι αρκετές για να σταματήσουν αυτή την όχι και τόσο σιωπηλή συναίνεση στα καταχθόνια Τουρκικά σχέδια.
Η ίδια αδράνεια και αδιαφορία φάνηκε στην πλήρη αποτυχία της πλευράς μας να ξαναθέσει τις πρόνοιες εκείνες για την επιστροφής της Αμμοχώστου ως Μ.Ο.Ε. όπως προέβλεπαν τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ και της ίδιας της ΕΕ. Αυτό δεν έγινε διότι υπήρξαν αντιδράσεις από κάποιους στο εσωτερικό με αφορμή τις αξιώσεις της Τουρκίας όπως αναγνωρισθεί το αεροδρόμιο της Τύμβου και το θέμα της Αμμοχώστου έπαψε να είναι προτεραιότητα, η θέμα για Μ.Ο.Ε.
Και δυστυχώς αντί να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες της εφαρμογής του ψηφίσματος 550/1984 για την Αμμόχωστο και πως η διοίκηση της πόλης θα τίθετο (προσωρινά) κάτω από την διοίκηση του ΟΗΕ μέχρι την ημέρα της επιστροφής των νόμιμων κατοίκων της Αμμοχώστου συζητούμε για τις παράνομες και κακόβουλες ενέργειες των Τούρκων στην Αμμόχωστο αλλά και στην Καρπασία.
Αδράνεια, αδιαφορία και εφησυχασμός για την Αμμόχωστο
Του Δρα Βασίλη Μαύρου ανεξάρτητου υποψήφιου Δημάρχου Αμμοχώστου
Εδώ και αρκετό καιρό η κυβέρνηση και ο Δήμος Αμμοχώστου έχουν προειδοποιηθεί αρκετές φορές για τα καταχθόνια σχέδια της Τουρκίας να ανοίξει μέρος από την παραλιακή πλευρά της κατεχόμενης και περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου. Ταυτόχρονα η ΕΕ, οι ΗΠΑ και η εγγυήτρια δύναμη ΜΒ δεν εργάζονται συντονισμένα ώστε να ασκήσουν πραγματική πίεση με επιβολή κυρώσεων στην Τουρκική πλευρά για να βρεθεί δίκαιη λύση στο Κυπριακό.
Σημειώνουμε εδώ ότι σύμφωνα με τα ψηφίσματα 550/1984 και 789/1992 ολόκληρη η πόλη της Αμμοχώστου θα έπρεπε να παραδοθεί στους νόμιμους κατοίκους της μετά από προσωρινή μεταβίβαση στον ΟΗΕ. Δυστυχώς η δική μας πλευρά έπεσε στην παγίδα της Τουρκίας και αντί για ολόκληρη την Αμμόχωστο μιλούν μόνο για την περίκλειστη περιοχή Αμμοχώστου που είναι πιο λίγη από τα 17% της πόλης.
Επίσης είναι λυπηρό το ότι οι διάφορες κυβερνήσεις αλλά και οι διάφοροι δήμαρχοι της Αμμοχώστου δεν καταβάλαν την απαιτούμενη πίεση για να υλοποιηθούν αυτά τα ψηφίσματα. Απεναντίας γνωστές είναι οι απόψεις ενός από τα μεγάλα κόμματα όπου το θέμα της Αμμοχώστου μπήκε στο ψυγείο με την υπόσχεση ότι θα διαπραγματευθεί όταν πάμε για συνολική λύση και όχι σαν ΜΟΕ. Ελέγχθηκε επίσης ότι η αποτυχία στο να συνεχιστεί η πίεση και το αίτημα για εφαρμογή του 550 στα πλαίσια των ΜΟΕ ήταν ότι η Τουρκική πλευρά απαιτούσε να δοθεί αναγνώριση στο αεροδρόμιο της Τύμβου.
Φυσικά να μην ξεχνούμε και τις πιέσεις των Αγγλοαμερικάνων που σκοπό έχουν να εξυπηρετήσουν την Τούρκικη πλευρά. Τρανό παράδειγμα είναι η δήλωση του Αμερικάνου Πρέσβη John Koening πίσω στις 13/1/15 με την οποία πρότεινε στους παρευρισκόμενους όπως αρχίζουν να σκέφτονται ως ρεαλιστική πολιτική την πιθανότητα ανοίγματος του περιφραγμένου μέρους της Αμμοχώστου υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Για πολλοστή φορά η πολιτική μας ηγεσία έλαμψε δια της απουσίας της. Να μην ξεχνάμε και τις πρόσφατες δηλώσεις του βρετανού πρέσβη στην Κύπρο κ. Ιρφάν Σιντίκ που επιχείρησε να δικαιολογήσει την παράλογη και παράνομή Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ότι ήταν καθόλα νόμιμη και έγινε εξαιτίας του πραξικοπήματος και ότι η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη είχε το δικαίωμα να εισβάλει σε αντίθεση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Από του λίγες φορές που ακούστηκαν καταδικαστέες δηλώσεις από πολύ λίγους εκλεγμένους πολιτικούς μας. Και πιο πρόσφατα ο κος Σιντίκ με υποδείξεις δήλωσε ότι υπάρχει ευελιξία στις θέσεις που εκφράζει η τουρκική πλευρά. Θέλουν να έχουν το δικαίωμα να μιλούν για ξεχωριστό κράτος, το οποίο τους παρέχει την κυριαρχική ισότητα, έστω και αν δεν θα πάνε μέχρι τέλους με αυτή τη θέση. Με άλλα λόγια σαν άλλος Αποικιοκράτης πρότεινε προς την Λευκωσία να προσφέρει κίνητρα προς την κατοχική πλευρά μια ενέργεια απαράδεκτη κατά την γνώμη μου.
Η ίδια αδράνεια και αδιαφορία φάνηκε από όλους τους πιο πάνω στην πλήρη αποτυχία της πλευράς μας να ξαναθέσει τις πρόνοιες εκείνες για την επιστροφής της Αμμοχώστου ως Μ.Ο.Ε. όπως προέβλεπαν τα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ και της ίδιας της ΕΕ. Σε αυτό το θέμα οι καθυστερημένες αντιδράσεις σε Κυβερνητικό επίπεδο επέτρεψαν στην Τουρκοκυπριακή πλευρά όχι μόνο να ανοίξει τις παραλίες μας σε πρώτη φάση αλλά να μας βάζει στην δυσάρεστη θέση να συζητούμε για παράνομές λειτουργίες ξενοδοχείων, χτίσιμο κατοικιών – ιδίως στην Καρπασία – μια παράνομη, απαράδεκτη και προκλητική ενέργεια. Αντί αυτού θα έπρεπε να συζητούνται οι λεπτομέρειες της εφαρμογής του ψηφίσματος 550 του Ο.Η.Ε. και για το πως η διοίκηση της πόλης θα τίθετο κάτω από την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών.
