Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Οι γελοιότητες που προέβαλαν οι αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας για την απέλαση ενός Ρώσου δημοσιογράφου με τον ισχυρισμό ότι δήθεν η παραμονή του στην Κύπρο έθετε σε κίνδυνο την εθνική μας ασφάλεια, τις εκθέτουν ανεπανόρθωτα.
Τέτοιες αστειότητες δεν πείθουν κανένα. Γιατί οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά πως τα τελευταία χρόνια κουμάντο στην Κύπρο κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Η CIA αλωνίζει και σαρώνει τα πάντα και τους πάντες. Η κυπριακή κυβέρνηση πρέπει να ντρέπεται για τους ανυπόστατους ισχυρισμούς που πρόβαλε προκειμένου να δικαιολογήσει την βίαιη και αναίτια απέλαση του Ρώσου δημοσιογράφου Αλεξάντερ Γκασιούκ. Γιατί δεν μπορεί να μην γνωρίζει -ειδικά και συγκεκριμένα -οι άνθρωποι της ΚΥΠ -ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ παρακολουθούν ότι μπορεί να παρακολουθείται, ότι κινείται, πετάει και αναπνέει. Έτσι οι άνθρωποι της ΚΥΠ σε διατεταγμένη υπηρεσία έτρεξαν να συλλάβουν έναν δημοσιογράφο επειδή το αμάρτημα του είναι Ρώσος. Η’ επειδή έγραψε ένα βιβλίο που δεν άρεσε στους Αμερικανούς. Σύμφωνα με ρωσικό δημοσίευμα η κατ’ ισχυρισμό εντολή από τη CIA για τη σύλληψη και την απέλαση του Ρώσου δημοσιογράφου, δόθηκε επειδή οι Αμερικάνοι, δυσαρεστήθηκαν από τον Γκασιούκ, διότι αυτός είχε συγγράψει βιβλίο για την υπόθεση του Ρώσου επιχειρηματία Βίκτορ Μπούτ ο οποίος τελούσε υπό κράτηση στις ΗΠΑ για εμπόριο όπλων.
Η Κυπριακή κυβέρνηση αλλά και η Ένωση Συντακτών οφείλουν να απαντήσουν από πότε η συγγραφή ενός βιβλίου είναι αμάρτημα και αιτία βίαιης σύλληψης και απέλασης ενός ξένου δημοσιογράφου. Ιδιαίτερα όταν αμφότερες κόπτονται για το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης.
Τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν στα τραγικά γεγονότα με τον πόλεμο στο Ισραήλ και τις εκατόμβες νεκρών στην γειτονιά μας και έτσι τα κυπριακά Μ.Μ.Ε. δεν έδωσαν συνέχεια στις ντροπιαστικές για την εικόνα της Κύπρου σκηνές με την βίαιη απέλαση του Ρώσου δημοσιογράφου. Την ίδια ώρα η Λευκωσία προσπάθησε να ρίξει όσο το δυνατόν πιο πολύ τους τόνους για τον αρνητικό αντίκτυπο που είχε η πρωτοφανής ενέργεια της στις σχέσεις της με μια χώρα μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ασφαλώς οι Ρώσοι δεν τρώνε κουτόχορτο για να πιστέψουν τις αστειότητες των κυβερνώντων. Έτσι οι αρνητικές επιπτώσεις στις Κυπρορωσικές σχέσεις είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι λένε ή πιστεύουν οι κυπριακές αρχές οι οποίες δυστυχώς μετατρέπονται σε εκτελεστές εντολών ξένων μυστικών υπηρεσιών και συγκεκριμένα των Αμερικανών.
Το μεγαλύτερο αστείο λέχθηκε από τον εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ Θ. Γκότση ο οποίος αφού είπε ότι «υπάρχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με την Ρωσική Ομοσπονδία μέσω της διπλωματικής οδού με στόχο την επίλυση του θέματος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο», πρόσθεσε ότι «εξυπακούεται πως η Κυπριακή Δημοκρατία, ως συντεταγμένο Κράτος, λαμβάνει όλα τα δέοντα μέτρα για την προστασία της εθνικής ασφάλειάς της και εφαρμογή των αποφάσεων των αρμοδίων αρχών για προστασία των συμφερόντων της»(!!!)
Αλλά και η δήλωση του Προέδρου Χριστοδουλίδη μπάζει από παντού.
Όταν ερωτήθηκε για το θέμα αρκέστηκε να αναφέρει ότι «όταν θέματα άπτονται ζητημάτων δημόσιας ασφάλειας να μην προχωρήσω στις οποιεσδήποτε δημόσιες δηλώσεις».
Πρόσθεσε όμως και το αχρείαστο στην προκειμένη περίπτωση σλόγκαν, «εμείς είμαστε με την σωστή πλευρά της ιστορία».
Πάντως, κυβερνητικά ΜΜΕ της Ρωσίας αναφέρονται εκτεταμένα στην περίπτωση του Ρώσου δημοσιογράφου, , εξαπολύοντας παράλληλα ευθείες απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι αν δεν διορθώσουν το πρόβλημα, «θα πλήξει τελικά τα εθνικά συμφέροντα των ίδιων των Ελληνοκυπρίων».
Κυπριακά τηλεοπτικά ΜΜΕ πρόβαλαν στις 5 Οκτωβρίου μέλη της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών όταν πήγαν στην οικία του Ρώσου δημοσιογράφου και μόλις αυτός έφτασε εκεί τον συνέλαβαν έξω στο δρόμο. Ο ίδιος δήλωσε ότι τον συνέλαβαν μπροστά στα μάτια της κόρης του που υπέστη νευρικό κλονισμό. «Όσο για μένα, βρέθηκα δεμένος με την κυριολεκτική έννοια της λέξης και εγκαταλελειμμένος στο αυτοκίνητο. Σύμφωνα με τον ίδιο, « περίεργοι άνθρωποι με πολιτικά ρούχα χρησιμοποιούσαν ωμή σωματική βία σε Ρώσο πολίτη. Έμοιαζε με απαγωγή Ρώσου πολίτη».
Εξωτερική πολιτική που αντιβαίνει θέσεις αρχών
Από τις 9 Οκτωβρίου, μια μέρα μετά την επίθεση της Χαμάς, η σημαία του Ισραήλ κυματίζει μπροστά από το κτίριο του Υπουργείου Εξωτερικών στη Λευκωσία, δίπλα από τις σημαίες της Κυπριακής Δημοκρατία και της ΕΕ .
Σε ανάρτηση του Υπουργείου στην πλατφόρμα X, στην οποία δημοσιεύεται σχετική φωτογραφία με τις τρεις σημαίες, αναφέρεται πως «στεκόμαστε ενάντια στην τρομοκρατία. Είμαστε αλληλέγγυοι με τον στενό μας στρατηγικό εταίρο το Ισραήλ».
Ξεχάστηκε το ολοκαύτωμα των Σάμπρα και Σατίλα
Όλοι καταδικάζουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς και τις εν ψυχρώ δολοφονίες άμαχων πολιτών στο Ισραήλ. Όμως δεν μπορεί να διαγράφονται οι για ένα σχεδόν αιώνα τρομοκρατικές ενέργειες και ωμότητες του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων, η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός που εφαρμόζει στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη.
Αίφνης ξεχάστηκαν τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ τον Σεπτέμβριοτου 1982 στους Παλαιστινιακούς οικισμούς Σάμπρα Σατίλα στο Λίβανο όπου σφαγιάστηκαν χιλιάδες γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι. Οι νεκροί ξεπερνούσαν τους 3.500 και σύμφωνα με έκθεση των Ην.Εθνών το 1983 επρόκειτο για γενοκτονία.
Οι επιζώντες συγγενείς , τα παιδιά και τα εγγόνια των σφαγιασθέντων είναι ποτέ δυνατό να ξεχάσουν; Ούτε τότε ούτε και αργότερα λογοδότησε το Ισραήλ για τις φρικαλεότητες και τα εγκλήματα του. Οι διώξεις και σφαγές των Παλαιστινίων συνεχίζονταν όλα αυτά τα χρόνια ενώ ΗΠΑ και Δύση ευνοούσαν και στήριζαν ένα κράτος τρομοκράτη.
Όταν τώρα το Ισραήλ επιβάλλει την πλήρη εξόντωση των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας αποκόπτοντας τη ροή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος πως είναι δυνατόν η Κυπριακή κυβέρνηση να χαρακτηρίζει ένα κράτος τρομοκράτη «ως στενό στρατηγικό μας εταίρο;».
Πως είναι δυνατό ένα κράτος το οποίο αρνείται για δεκαετίες το δικαίωμα των Παλαιστινίων να έχουν το δικό τους ανεξάρτητο κράτος και εφαρμόζει κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση τον εποικισμό δια της βίας στα πάτρια εδάφη τους να μην καταδικάζεται. Πώς θα πείσει η Κύπρος πως ο εποικισμός στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη από την Τουρκία είναι έγκλημα πολέμου , όταν η ίδια όχι μόνο δεν καταδικάζει το Ισραήλ αλλά προκλητικά τοποθετεί την σημαία του να κυματίζει δίπλα από την Κυπριακή ως ένδειξη αλληλεγγύης.
Έχασε και η λογική τη σημασία της .Ποια αλληλεγγύη μπορεί να επιδεικνύει ένα κράτος θύμα της τουρκικής βαρβαρότητας με ένα κράτος που διαπράττει τα ίδια και χειρότερα εγκλήματα πολέμου ;
Μακάρι να διαψευστούμε , αλλά αυτή την αλαλούμ εξωτερική πολιτική που υπονομεύει και αναιρεί θέσεις αρχών, θα την πληρώσει ακριβά η Κύπρος και ο λαός μας. Υπεύθυνοι γι’ αυτό θα είναι οι κυβερνώντες και πρώτα απ’ όλους ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος άλλα έλεγε πριν εκλεγεί και άλλα εφαρμόζει τώρα .
