Ας μη βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας

Του Νίκου Κατσουρίδη

Πολύ πρόσφατα ένας έμπειρος δημοσιογράφος γνώστης των εξελίξεων στο κυπριακό εδώ και χρόνια έθεσε το εξής:  «Το ερώτημα είναι γιατί η διεθνής κοινότητα ενώ βλέπει (όπως διατείνεται η πλευρά μας) τις δικές μας ειλικρινείς προθέσεις υποκύπτει στη συνεχή αδιαλλαξία της άλλης πλευράς».  Και συνεχίζει απαντώντας ο ίδιος το ερώτημα που είχε θέσει ως εξής:  «Μήπως τελικά ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι ευθυγραμμιζόμαστε με τα Ηνωμένα ΄Έθνη σε σχέση με τον απεσταλμένο;»

Θα θέσω το δικό μου προβληματισμό στο δισκελές ουσιαστικά ερώτημα που τίθεται, αρχίζοντας από το δεύτερο ερώτημα.  Όντως έχουμε τη ψευδαίσθηση ότι ευθυγραμμιζόμαστε με τα Ηνωμένα ΄Έθνη στο θέμα διορισμού ειδικού απεσταλμένου;  Είναι με άλλα λόγια ψευδαίσθηση ότι ο ΟΗΕ  επιθυμεί διορισμό ειδικού απεσταλμένου;  Ερώτημα δικό μου, τώρα, στην προσπάθεια να απαντήσω το ερώτημα του φίλου δημοσιογράφου.  Ποιος είναι ο ΟΗΕ;  Φυσικά τα Κράτη μέλη του και ειδικά τα όργανα που τα κράτη μέλη όρισαν ως εντολοδόχο τους.  Η Γενική Συνέλευση και το Συμβούλιο Ασφαλείας.  ΟΗΕ δεν είναι ο Γ.Γ. και οι λοιποί υπάλληλοι του.   Ποια είναι λοιπόν η θέση του Συμβουλίου Ασφαλείας ως προς το θέμα.  Επιθυμεί με απόφαση του, διορισμό Ειδικού Απεσταλμένου.  Την ίδια θέση έχουν και τα πέντε (5) μόνιμα του μέλη.  Την ίδια θέση  έστω και αν είναι άλλος Οργανισμός έχει και η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.  Άρα δεν είναι δική μας ψευδαίσθηση ότι ΟΗΕ θέλει να διορίσει Ειδικό Απεσταλμένο στο κυπριακό.  Θα συμφωνήσω όμως σε κάτι με τον φίλο δημοσιογράφο.  Γιατί ενώ αυτή είναι η θέση του ΟΗΕ ο Γ.Γ. του δεν προχωρεί;  Γιατί αγνοεί τους εντολείς του;  Σε ποιόν υπακούει ο ανώτατος υπάλληλος του ΟΗΕ αν όχι στον ίδιο τον ΟΗΕ;  Ας μη φορτώνουμε λοιπόν έμμεσα στην δική μας πλευρά την ευθύνη αντί στον ίδιο το Γ.Γ. που έχει την υποχρέωση να προχωρεί με βάση τις εντολές του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.  Και ας σταματήσει  η σύγχυση μεταξύ ΟΗΕ και υπαλλήλων του ΟΗΕ.  Ούτε ο μηχανισμός του ΟΗΕ με επικεφαλής τον Γ.Γ. είναι ο ΟΗΕ ούτε ο μηχανισμός της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης είναι η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση όπως και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν συνιστούν στην Κύπρο την Εκτελεστική Εξουσία.  Είναι απλά ο μηχανισμός που θα έπρεπε να υλοποιεί τις πολιτικές και τις αποφάσεις της Εκτελεστικής Εξουσίας.

Και έρχομαι στο πρώτο από τα δύο ζητήματα τα οποία τέθηκαν υπό μορφή ερωτήματος, και θα προσυπογράψω στο ένα του σημείο.  Όντως γιατί η διεθνής κοινότητα υποκύπτει στη συνεχή αδιαλλαξία της άλλης πλευράς;  Ο συντάκτης του άρθρου σε παρένθεση αναφέρει, ότι αυτή η διαπίστωση, ότι δηλαδή η δική μας πλευρά έχει ειλικρινείς προθέσεις ενώ η άλλη πλευρά είναι αδιάλλακτη, είναι ισχυρισμός της ε/κ πλευράς.  Ρωτώ λοιπόν τον ίδιο.

 (1)  Θεωρεί ή όχι αδιάλλακτη την τουρκική  πλευρά;

(2) Θεωρεί ή όχι ειλικρινή την πρόθεση για λύση από την ε/κ πλευρά εντός παραμέτρων ΟΗΕ όπως εκφράστηκε με την ομιλία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας;  Ομιλία που έτυχε επαινετικών σχολίων από όλα τα κόμματα.

Και απαντώ:  Σαφέστατα και αποδεδειγμένα ο αδιάλλακτος, ο αρνητής της λύσης εντός παραμέτρων του ΟΗΕ είναι η Τουρκία.  Η οποία από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, απαίτησε την αναγνώριση δύο Κρατών στην Κύπρο.  Από το ίδιο βήμα απέρριψε την λύση Ομοσπονδίας και τη ΔΔΟ και ακόμα χειρότερες υπήρξαν οι δηλώσεις Τατάρ.  Από το ίδιο βήμα ο κ. Ερντογάν ουσιαστικά εξύβρισε τον ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας και αρνήθηκε να συναντήσει τον Γ.Γ. του Οργανισμού, απαξιώνοντας τον.  Μετά από όλα αυτά είναι δυνατό να τίθεται το ερώτημα, ποιος είναι αδιάλλακτος;  Είναι δυνατό να λέμε ότι είναι δικός μας ισχυρισμός ότι η Τουρκία είναι αδιάλλακτη;  Είναι δυνατόν μετά από όλα αυτά, μετά και την Πύλα, μετά και τις κινήσεις αλλοτρίωσης της τ/κ κοινότητας, ισλαμοποίησης της κ.ο.κ να λέμε ότι η τουρκική αδιαλλαξία και επεκτατισμός είναι τάχατες, δικός μας ισχυρισμός;  Για μένα αδύνατον και αδιανόητο.

Το ουσιαστικό ερώτημα είναι όμως υπαρκτό και θα συμφωνήσω.  Γιατί η διεθνής κοινότητα κλείνει τα μάτια;  Για τον ίδιο λόγο που τα κλείνει αυτές τις μέρες και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.  Γιατί δυστυχώς και η συλλογική Δύση και η συλλογική Ανατολή, προσπαθούν να προσεταιρισθούν την Τουρκία.  Και η Τουρκία το γνωρίζει και το εκμεταλλεύεται.  Ας μην βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας!!