Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Ο Κυπριακός λαός, αυτός ο μικρός μα μεγάλος στη ψυχή λαός που περπατά σ’ αυτά τα χώματα για πάνω από πέντε χιλιετίες, αυτές τις μέρες ανακαλεί πικρές μνήμες .Μνήμες ανεξίτηλες που χαράχτηκαν στην ψυχή του με αίμα, δάκρυ, πόνο και οργή.
Πόσα καλοκαίρια υπομονής, πόσοι Αύγουστοι ακόμα θα προστίθενται στα ημερολόγια μας με τον εγκληματία πολέμου να παραμένει ατιμώρητος και οι νεκροί να περιμένουν ακόμα τη δικαίωση; Θυσιάστηκαν για το τίποτε, χαμένο το αίμα που χύθηκε για να ανακοπεί μια προδοσία με προεκτάσεις διεθνούς συνωμοσίας;
Τίποτε δεν πάει χαμένο. Χαμένοι είναι αυτοί που ακόμα και σήμερα επιμένουν να ξεχνούν και να ξεγράφουν τα πιστεύω και τα θέλω αυτού του λαού. Πως στην μακραίωνη ιστορία του όσους κατακτητές και αν γνώρισε, όσοι ξένοι κουρσάροι και αν πέρασαν από τούτα τα χώματα και πυρπόλησαν τις ψυχές του , άντεξε και θα αντέξει σε πείσμα των καιρών. Σε πείσμα ξένων και ντόπιων δολιοφθορέων που έχουν ακροβολιστεί για να αλλοτριώσουν και εξαφανίσουν ότι έμεινε ακόμα όρθιο.
Σήμερα προσκυνώ τη χάρη του λαού μας και θέλω να κεντήσω ύμνους που του αξίζουν. Να κωπηλατήσω ενάντια στο ρεύμα. Ενάντια σε αυτούς τους λίγους που θέλουν να φαίνονται οι πολλοί. Ενάντια στη συντήρηση ενός ψέματος και στην επανάληψη κακόηχων συνθημάτων. Ενάντια ακόμα και στις πιθανότητες να φανώ γραφική . Όπως γραφική με είχε αποκαλέσει με ένα σαρκαστικό χασκόγελο ένας πρώην υπουργός της τότε κυβέρνησης Κληρίδη, πρώην αριστερός, επειδή είχε διαρρεύσει πως ήμουν το μοναδικό μέλος στην Κ.Ε. του ΑΚΕΛ που είχε ταχθεί εναντίον της διαδικασίας επίλυσης του κυπριακού την οποία συμφώνησε στην Νέα Υόρκη , η κυπριακή αποστολή των κομματικών αρχηγών που συνόδευαν τον αείμνηστο Πρόεδρο Παπαδόπουλο.
‘Όπως είναι γνωστό στις συναντήσεις στη Ν. Υόρκη (λίγο πριν κατατεθεί το περιβόητο σχέδιο Ανάν) συμφωνήθηκε συγκεκριμένη διαδικασία που προέβλεπε α) εντατικές διαπραγματεύσεις στην Κύπρο, β) διευρυμένες διαπραγματεύσεις με την παρουσία της Ελλάδας και της Τουρκίας, γ) επιδιαιτητικό ρόλο του Γ.Γ. του ΟΗΕ αν τα πρώτα δυο στάδια δεν απέφεραν αποτέλεσμα ή εξακολουθούσαν να υπάρχουν κενά και, τέλος, (δ) διεξαγωγή δημοψηφισμάτων.
Περασμένα μα όχι ξεχασμένα! Στον σκουπιδότοπο της Ιστορίας βρίσκονται πολλοί, που είτε προσπάθησαν να πουν ψέματα στο λαό παίζοντας με τα συναισθήματα του και τον πικρό καημό της επιστροφής των ξεριζωμένων στα σπίτια τους, είτε τα πήραν χοντρά και έστησαν ολόκληρες περιουσίες και επιτελεία για το αλα ούνα αλα τρε.
Δεν παίρνουν τα μηνύματα ή υπάρχει κάτι άλλο κρυφό και δόλιο;
Σε πείσμα των αλλόκοτων κι άξενων καιρών που βιώνουμε, με τη διεθνή κοινότητα να το παίζει διπλοπόρτι ενισχύοντας έτσι την επιθετικότητα της Τουρκίας, οι γνωστοί φαύλοι και πολιτικά ανέραστοι εμμένουν φορτικά και πιέζουν. Μιλούν για τελευταίες ευκαιρίες επιστρέφοντας πίσω στον τόπο του εγκλήματος του 2002, 2003 και 2004. Δεν το χώνεψαν ακόμα επειδή ο λαός ψυχανεμίστηκε πως οι νεκροθάφτες του δεν τέλειωσαν την εργολαβία που ξεκίνησαν. Με μια ρεβανσιστική χαιρεκακία λένε πως δικαιώθηκαν οι λίγοι των «ναι», της υποταγής και λάθεψε η συντριπτική πλειοψηφία του «όχι», που αρνήθηκε να υποθηκεύσει την πατρίδα του και να αποδεχθεί τον τουρκικό ζυγό. Θέλουν να πείσουν το λαό να αρκεστεί με τα λίγα και στα «περίπου» μιας αμφίβολης επιβίωσης στα δικά του χώματα, στη δική του γη.
Πόσοι πολιτικοί θηρευτές δεν επικαλέστηκαν αυτό τον λαό .Τον εξαπάτησαν, τον καπηλεύθηκαν, τον εκμεταλλεύθηκαν σε καιρούς ψηφοθηρίας. Άλλοι τον είπαν αγέρωχο και αγονάτιστο για να τον μετατρέψουν σε εργαλείο της προπαγάνδας του ή να τον κάνουν υποχείριο της πολιτικής τους.
Άλλοι πάλι αμφισβήτησαν την ευθυκρισία του, την ωριμότητα του, ακόμα και την εντιμότητα του επειδή τους γύρισε την πλάτη καθώς διείδε πόσοι τενεκέδες αγάνωτοι, πόσοι μωροφιλόδοξοι και πλανόδιοι πολιτικοί, θεώρησαν εαυτούς κάτι σαν Μεγαλέξανδρους και μεσσίες. Εσχάτως μάλιστα τον κατηγόρησαν ότι επέλεξε την διαφθορά επειδή αρνήθηκε να τους ψηφίσει, επιλέγοντας αποχή ή λευκό.
Και όμως ο λαός μας στην συντριπτική του πλειοψηφία παραμένει αγνός και αυθεντικός. Κρατά γερά τις ρίζες του και όσο οι τυμβωρύχοι προσπαθούν να τις ξεριζώσουν δεν θα τα καταφέρουν. Τόσα χρόνια, με τόσες συμφορές, τόσες πισώπλατες μαχαιριές έχει καλά προπονηθεί στις αντιστάσεις και επιμένει στον στίβο του αγώνα με τον δικό του τρόπο ο καθένας.
Δεν μπορούν να τα πάρουν μαζί τους
Πριν χρόνια είχα πάρει μια συνέντευξη από την γνωστή ιστορικό και ποιήτρια Νάσα Παταπίου, θυγατέρα του αείμνηστου εκπαιδευτικού Πατάπιου ο οποίος πέθανε εγκλωβισμένος στην Καρπασία. Ο Πατάπιος μαζί με τον γνωστό ποιητή Τεύκρο Ανθία είχαν αφοριστεί από την εκκλησία για το έργο τους την δεκαετία του ’40 . Ο Πατάπιος αρνείτο να εγκαταλείψει την πατρώα γη και στις προτροπές των παιδιών του να φύγει τους έλεγε, πως τούτα τα χώματα είναι δικά μας. Μπορούν να μας σκοτώσουν αλλά τα δάση τα βουνά και τα δέντρα μας δεν μπορούν να τα πάρουν μαζί τους στην Ανατολία. Δεν μπορούν να ξεριζώσουν την ιστορία. Έμεινε να διδάσκει και να γαλουχεί με τη θεία κοινωνία της γνώσης και της αντίστασης, όσα παιδιά είχαν παραμείνει και να δίνει κουράγιο στους γεροντότερους. Έφυγε την εποχή που άνθιζαν τα κυκλάμινα οι τουλίπες και οι ανεμώνες στην Καρπασία. Τάφηκε στην γενέτειρα του παραμένοντας και μετά θάνατον ριζωμένος στην πατρώα γη, αφήνοντας πίσω του δεκάδες παραπούλια να συνεχίσουν το έργο του.
Η ιστορία της Κύπρου είναι γεμάτη με προσωπογραφίες άσημων ανθρώπων που έδειξαν το μεγαλείο της ανθρώπινης αξίας αλλά και της γνώσης πως πατρίδα δεν είναι μόνο το σήμερα, αλλά μια ολόκληρη αιωνιότητα, ακόμα και χωρίς την μίζερη ύπαρξη μας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρξαν τα παράσιτα, οι βαλτοί , οι Εφιάλτες και οι Ιούδες. Όμως ο λαός μας δεν άλλαξε …καρδιά. Μπορεί από το δωδεκάθεο των Ολυμπίων θεών και την λατρεία προς την Αφροδίτη να μεταπήδησε στον μονοθεϊσμό και στην Παναγία -μετά από βίαιες συγκρούσεις -αλλά παραμένει ο ίδιος. Προσκολλημένος στα χώματα και τη γη του να υφαίνει στον αργαλειό της αιωνιότητας τα μελλούμενα του. Στο DNA του είναι καταγραμμένη η εθνική του ταυτότητα παρά τις προσπάθειες της Τουρκιάς να αλλοιώσει την ιστορία του αρχίζοντας από την κατάληψη της Κύπρου το 1571.
Σήμερα βλέπουμε με πόση ευκολία, μια μερίδα πολιτικών, δημοσιογράφων και δήθεν αναλυτών, υιοθετούν την προπαγάνδα του φιλοτουρκικού Καταρινού δικτύου Αλ Τζαζίρα, πως τάχατες είμαστε η χώρα της διαφθοράς. Κανένας εξ αυτών δεν διερωτάται γιατί το εν λόγω φιλοτουρκικό δίκτυο δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα εγκλήματα πολέμου της Τουρκίας στα κατεχόμενα, δεν άρθρωσε ούτε λέξη για τις δολοφονίες Τ/κ δημοσιογράφων από την τουρκική ΜΙΤ, για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, για τα καζίνα της απάτης και της σωματεμπορίας από Τούρκους μαφιόζους που κουβαλήθηκαν στο βορρά. Αντίθετα κάποιοι -χωριό και μη όνομα- γίνονται η γέφυρα για να περάσει η φιλοτουρκική προπαγάνδα.
Ο λαός δεν είναι διεφθαρμένος. Διεφθαρμένοι είναι αυτοί που έδωσαν αφορμές σε ένα φιλοτουρκικό κανάλι να εκθέτει την Κύπρο και αυτοί που παράνομα του παρείχαν πληροφορίες και απόρρητα έγραφα από τη Βουλή. Και αυτή η πράξη συνιστά ποινικό αδίκημα και είναι άξιο απορίας γιατί η Αστυνομία δεν διερευνά και τέτοια αδικήματα.
Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη από προσκυνημένους ηγέτες που του ζητούν να υποχωρήσει και άλλο προς τον γκρεμό. Θα λέει ξανά και ξανά όχι στους άθλιους που τρέχουν να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές, να αλλοιώσουν τις συνειδήσεις του με ύπουλα γλωσσάρια και να τον εκθέσουν μαζικά και ονομαστικά προκειμένου να μειώσουν τις αντιστάσεις του. Ούτε αυτός ο οδοστρωτήρας δεν πρόκειται να περάσει. Ο λαός μας άντεξε και θα αντέξει σε πείσμα όλων των υποχθόνιων εχθρών.
