Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Ο ομφάλιος λώρος των Ε/κ με την Ελλάδα   λαβώθηκε τη δεκαετία του 1970 όταν η  χούντα των Αθηνών καθοδηγούμενη από τη CIA  σχεδίαζε την ανατροπή  του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου  εθνάρχη Μακαρίου, με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα του ΄74 όπου άλλαξε άρδην την πορεία του κυπριακού. Όταν η Κύπρος λαβωμένη, προδομένη αντιστεκόταν με «σκουριασμένα» όπλα κατά του Τούρκου εισβολέα, η αλήστου  μνήμης αναφορά του μ. Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι η Κύπρος είναι μακριά,  έριξαν αλάτι στην πληγή και η αμφιβολία  κατά το πόσο είναι ανεξάρτητες  οι κυβερνήσεις των Αθηνών από τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους της άρχισε να γίνεται πλέον πεποίθηση.  Με το πέρασμα των χρόνων  τα «ζήτω» και τα συνθήματα,  η «πληγή» επουλώθηκε και οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν.  Για τη  μεγάλη συνωμοσία σε βάρος της Κύπρου τον Ιούλη του 74 ρίχθηκε  μπόλικη χρυσόσκονη  λήθης προκειμένου να ξεχαστεί και να αναδείξει   τους τότε οργανωτές , σφαγείς και εκτελεστές της Κύπρου  ως φίλους  και εν δυνάμει σύμμαχους. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους, μας  έριξαν   στα θανατηφόρα πλοκάμια της Τουρκίας  και την ανάδειξαν ως κύριο παίκτη,  επιχειρείται να ξεχαστεί.

Συνεχώς  λέγεται πως η Ελλάδα είναι το μοναδικό μας στήριγμα στον αγώνα για δικαίωση. Προφανώς. Ωστόσο υπάρχει ένα αμείλικτο ερώτημα. Ποιας Ελλάδας; Των έκπτωτων βασιλιάδων Γκλύξμπουργκ; Των συνταγματαρχών της χούντας; Των Καραμανλήδων, θείου και ανηψιού ; Του Σημίτη, Γιωργάκη  και Βενιζέλου που πίεζαν αφόρητα για αποδοχή του σχεδίου Ανάν ;Του δήθεν αριστερού  Τσίπρα που εκχώρησε βάσεις στις Αμερικανούς στην Αλεξανδρούπολη για να έχουν οι πύραυλοι τους πιο έγκαιρα αποτελεσματικά κτυπήματα κατά της Ρωσίας ; Του πατέρα και υιού Μητσοτάκη;

Αφού λοιπόν η «μαμά Ελλάς»  «εξαναγκάστηκε» από τους πιο πάνω, να ξεπουλήσει οικονομικά, γεωγραφικά και πολιτικά κάθε κυριαρχικό δικαίωμα της  στους Αμερικανούς, τώρα επιχειρείται ο εποικισμός των νησιών του Αιγαίου με λαθρομετανάστες τους οποίους προωθεί   οργανωμένα και πολλές φορές με τη βία η Τουρκία στα σύνορα της. Αν αληθεύουν αυτά που είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ  αλ Άσαντ ότι η Τουρκία έστειλε όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις της στη Συρία με υπόδειξη των ΗΠΑ, τότε η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη για την Ελλάδα και κατ’ επέκταση και για την Κύπρο.

Οι άστοχες αποφάσεις επιστρέφουν  ως μπούμερανγκ

«Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτη», λέει μια λαϊκή παροιμία.

Η Τουρκία βρίσκεται στη Συρία ως εισβολέας και ως κατοχική δύναμη. Η Ρωσία είναι η μοναδική χώρα που νόμιμα (και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ) βρίσκεται στην περιοχή μετά από την έκκληση του Σύρου προέδρου για βοήθεια προκειμένου να απαλλαγεί από τους τζιχαντιστές, τους αυτόκλητους ξένους  και άλλες τρομοκρατικές δυνάμεις.

Ωστόσο, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. , στις  20 Φεβρουαρίου Αθήνα και Λευκωσία προχώρησαν σε  μια πρωτοφανή ενέργεια μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Ζήτησαν τον  τερματισμό της στρατιωτικής επιχείρησης που διεξάγει ο συριακός Στρατός με την υποστήριξη της Μόσχας στην επαρχία της Ιντλίμπ στηρίζοντας έτσι την τουρκική εισβολή και τις τουρκικές θέσεις!

Η σύνοδος των αρχηγών της Ε.Ε. ζήτησε επίσης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να παρέμβει στην κατάσταση στη Συρία προκειμένου οι υπεύθυνοι για παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων «να λογοδοτήσουν».

Δηλαδή,  Αθήνα και Λευκωσία ζητούσαν την καταδίκη της Μόσχας αφού είναι γνωστό τοις πάσις πως χωρίς την στήριξη της ρωσικής Αεροπορίας δεν θα μπορούσε ο διαλυμένος συριακός Στρατός να φτάσει στα προάστια της Ιντλίμπ.

«Η νέα στρατιωτική επιχείρηση του συριακού καθεστώτος και των συμμάχων του στην Ιντλίμπ, η οποία έχει προκαλέσει μεγάλα δεινά στους αμάχους, είναι απαράδεκτη», κατήγγειλαν σε κοινό τους ανακοινωθέν από τις Βρυξέλλες όπου πραγματοποιήθηκε η έκτακτη σύνοδος κορυφής.

«Η ΕΕ καλεί τις πλευρές να σταματήσουν αμέσως τις εχθροπραξίες και ζητεί επίμονα από όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές να επιτρέψουν την άμεση και χωρίς εμπόδια πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας σε όλους όσοι την έχουν ανάγκη», συνεχίζει η ανακοίνωση.

Επιπλέον οι Ευρωπαίοι ηγέτες ζήτησαν «μόνιμη εκεχειρία» και «εγγυήσεις για την προστασία των αμάχων».

Όμως για την τουρκική εισβολή στην Συρία η ΕΕ δεν προχώρησε σε καμία καταδίκη ούτε ζήτησε παρέμβαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.

Προκαλεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι Λευκωσία και  Αθήνα προσποιούνται πως δεν ξέρουν από ποιους ελέγχεται η Ιντλίμπ ή ποιας εθνικότητας είναι οι Τουρκμένοι τζιχαντιστές που έχουν αιματοκυλίσει την βορειανατολική  Συρία επί 9 συναπτά έτη.

Λευκωσία και   Αθήνα  καμώνονται πως δεν γνωρίζουν ότι ο συριακός Στρατός επιχειρεί την νόμιμη αποκατάσταση του εθνικού εδάφους της χώρας και πως η παραμονή των τουρκικών δυνάμεων στην επαρχία της Ιντλίμπ θα μπορούσε να εξελιχθεί -όπως άλλωστε είναι και ο στόχος του Ερντογάν -στη δημιουργία τουρκικού προτεκτοράτου. ’Οπως  γίνεται  στην περίπτωση των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου. Όπως επιχειρεί να πετύχει ο Ερντογάν και στη Λιβύη.

Με τέτοιου είδους συμπορεύσεις  υποταγής, Λευκωσία και Αθήνα προχωρούν σε μια επώδυνη αυτοχειρία για το εθνικό μας θέμα. Με τέτοια δεδομένα πώς μπορούμε να πείσουμε πως ο  αγώνα της Κύπρου είναι  αγώνας απαλλαγής από την τούρκικη κατοχή και όχι δικοινοτική διαφορά;

Δεν πέρασαν ούτε οκτώ  μέρες από την απόφαση των 27 της Ε.Ε. και  η Τουρκία στις 28/2 εξαπέλυσε με τη βία τις  ορδές  λαθρομεταναστών και προσφύγων στα χερσαία και υδατικά σύνορα Ελλάδας και Κύπρου. Η μεθοδευμένη προώθηση λαθρομεταναστών  αποκλειστικά και μόνο προς Ελλάδα και Κύπρο και όχι και προς   Βουλγαρία η οποία έχει πιο κοντινά σύνορα με την Τουρκία, είναι ενδεικτική του βρώμικου παιγνιδιού που παίζει ο Τούρκος πρόεδρος. Ο λόγος , οι άριστες σχέσεις Ερντογάν με τον πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Μπόικο  Μπορίσοφ. Ο Μπορίσοφ τα τελευταία χρόνια υποκύπτει σε κάθε απαίτηση του Ερντογάν,  παρά τις αντιδράσεις του βουλγάρικου λαού. Είναι η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που ικανοποίησε όλα αιτήματα της τουρκικής κυβέρνησης, ακόμα και την έκδοση  Τούρκων φυγάδων φερόμενων ως Γκιουλενιστών  που ζήτησαν άσυλο.

Τώρα που η Ελλάδα ένιωσε το καυτό σίδερο των προσφυγικών ροών, την υποκρισία χωρών της Ε.Ε. με πρώτη και χειρότερη τη Γερμανία, φαίνεται να ξύπνησε .

Η πρόσφατη σύνοδος της Επιτροπής Πολιτικής Ασφάλειας (ΕΠΑ) της ΕΕ, η οποία αποτελείται από τους Μόνιμους Αντιπροσώπους των Κρατών Μελών της ΕΕ, δεν κατάφερε να καταλήξει σε δήλωση σε σχέση με την κατάσταση στη Συρία και την εμπλοκή της Τουρκίας, ύστερα από άρνηση της Ελλάδας να υπάρξει οποιαδήποτε διατύπωση στήριξης προς την τουρκική πλευρά στις κινήσεις της κατά της κυβέρνησης  Άσαντ στη Συρία.Η τουρκική πλευρά είχε θέσει ως όρο για την επιστροφή στην εφαρμογή της δήλωσης ΕΕ Τουρκίας για το μεταναστευτικό, την υιοθέτηση από πλευράς ΕΕ, δήλωσης στήριξης για τις κινήσεις της στη Συρία. Το ζήτημα δεν έληξε και επρόκειτο να τεθεί πιο επιτακτικά στη σύνοδο των ΥΠΕΞ την Παρασκευή (6/2) στο Ζάγκρεμπ.

Την Τετάρτη ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε.Ζοζέπ Μπορέλ  κι ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ είχαν συναντήσεις με Τούρκους αξιωματούχους στην Αγκυρα και σύμφωνα με δηλώσεις του πρώτου εξέφρασαν την πλήρη κατανόηση τους προς την Τουρκία. (Ως κατοχικής δύναμης ;;;) .

Σύμφωνα με τον Μπορέλ: «Η Τουρκία και η Ε.Ε. έχουν κοινό συμφέρον να τερματίσουν τη σύγκρουση στη Συρία. Πρέπει να εργαστούμε μαζί για να για να βρούμε έναν τρόπο τερματισμού αυτής της σύγκρουσης. …»

Κατά τις επαφές τους στην Τουρκία, Μπορέλ και Σαρλ Μισέλ  εξάγγειλαν  επιπλέον ανθρωπιστική βοήθεια ύψους 170 εκατομμυρίων ευρώ στην Τουρκία για τη συνέχιση της βοήθειας στους πρόσφυγες και μεταξύ αυτών « 60 εκατομμύρια ευρώ ειδικά στην ανθρωπιστική κρίση στη βορειοδυτική Συρία. ..».

Ο Μπορέλ αφού ευχαρίστησε τις τουρκικές αρχές «για την θερμή υποδοχή και για τις ειλικρινείς και εποικοδομητικές συνομιλίες» ανέφερε: “Πρέπει να προσδώσουμε μια νέα δυναμική στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία. Αυτό θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της κατάστασης στη Συρία, στην αναζήτηση λύσης για την κρίση και στη βελτίωση της συνολικής διεθνούς ασφάλειας…»

Σε ό,τι αφορά τη δήλωση  ΕΕ Τουρκίας του 2016, ο Ύπατος Εκπρόσωπος εξήγησε: “από οικονομική άποψη, υπάρχουν 6 δισ. Ευρώ που προβλέπουμε να εκταμιευθούν. Συζητήσαμε με τους Τούρκους φίλους μας από διάφορα υπουργεία και συμφωνήσαμε για τα στοιχεία. Και τα στοιχεία είναι ότι μέχρι σήμερα έχουμε συνάψει € 4,7 δισ. Και έχουν εκταμιευθεί, καταβληθεί σε μετρητά, € 3,2 δισ.»

Δηλαδή η Ε.Ε. δια των ύπατων εκπροσώπων της ανοίγει την κάνουλα των δισεκατομμυρίων προς την Τουρκία. Δείχνει «κατανόηση» για τις οργανωμένες μεταναστευτικές ροές προς Ελλάδα και Κύπρο. Δεν καταδικάζει τον κατακτητικό ρόλο της Τουρκίας στην Συρία όπου συμμάχεται με  τρομοκρατικές οργανώσεις και καταδικάζει τη συριακή κυβέρνηση η οποία πολεμά για την κυριαρχία της.

Με τέτοιους «συμμάχους», τι τους θέλουμε τους εχθρούς;