Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Η Κύπρος προ της τραγωδίας του 1974 πέτυχε μια πρωτοφανή ανάπτυξη  δημιουργώντας ένα οικονομικό θαύμα.Παρά το γεγονός ότι βγήκε λαβωμένη δέκα χρόνια πριν, με τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας και την προσπάθεια  της Τουρκίας να δημιουργήσει τετελεσμένα ενθαρρυμένη από την βρόμικη υποδαύλιση της Βρετανίας, η Κύπρος με το σύστημα της μικτής οικονομία και τις καλές σχέσεις με Ανατολή, Δύση Αφρική και Ασία, έμελλε να αναδειχθεί σε μια από τις πιο αναπτυγμένες χώρες της περιοχής. Η ένταξη της στο Κίνημα των Αδεσμεύτων ενοχλούσε πολλούς γιατί ο εθνάρχης Μακάριος απέφευγε να εφαρμόσει τις «κρυφές» ρήτρες των συνθηκών της Ζυρίχης ότι η Κύπρος εν καιρώ ψυχρού πολέμου, όφειλε ν’ανήκει όπου και οι εγγυήτριες χώρες  της Ανεξαρτησίας της. Βρετανία, Τουρκία Ελλάδα, δηλαδή στο ΝΑΤΟ.

Σήμερα πολλοί είναι αυτοί που κατηγορούν τον Μακάριο επειδή αρνήθηκε την ένταξη της Κύπρου στη βορειοατλαντική συμμαχία, έχοντας την πολιτική αφέλεια πως η Τουρκία ή οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα εφάρμοζαν μια δίκαιη και ανθρώπινη  συμπεριφορά έναντι του κυπριακού λαού και θα αγνοούσαν τις πάγιες  αξιώσεις της Τουρκίας οι οποίες εκδηλώθηκαν πολύ πιο πριν υπογραφούν οι συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου.Ομοσπονδία ή διχοτόμηση, με την Τουρκία να πατά γερά στα Κυπριακά εδάφη.Απο την άλλη η Ελλάδα με τον Καραμανλή να απειλεί τον Μακάριο, δέσμια των γερακιών του ΝΑΤΟ  και να αναπνέει (σύμφωνα με το γέρο Α.Παπανδρεου) με δύο πνεύμονες- ένα αμερικάνικο και ένα βρετανικό- δεν έδιναν πολλές ελπίδες πως το νεοσύστατο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα απέφευγε νέες εθνικές συμφορες και τραγωδίες.Τελευταία η Βρετανία με τις δολοπλοκίες της και την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» έρριχνε το δηλητήριο του διχασμού μεταξύ των δύο κοινοτήτων Ε/κ και Τ/κ υποδαυλίζοντας μίση πάθη και φανατισμούς.Δεν ήταν άλλωστε τυχαία η αστυνομική δύναμη που δημιούργησε επι αποικιοκρατίας με τους τούρκους επικουρικούς να συλλαμβάνουν αγωνιστές της ΕΟΚΑ ή αριστερούς και να είναι η δύναμη  πάταξης κάθε διαμαρτυρίας.

Στην ιστορία  δεν υπάρχει το «εάν και εφόσον».Υπάρχει η ανάλυση των γεγονότων όχι με το βλέμμα του σήμερα, αλλά με τη σκοπιά του  τότε και μέσα στις συνθήκες της εποχής.Οσοι λοιπόν κατηγορούν τον Μακάριο γιατί επέλεξε ένα ανεξάρτητο δρόμο και δεν έγινε ένα θλιβερό φερέφωνο της Δύσης και υποταγμένο ανδρείκελο –όπως οι πλείστοι ταγοί της εποχής στην Ελλάδα(δυστυχώς εως και σήμερα) – είναι για να αποενοχοποιήσουν αυτούς όλους εν Κύπρω που έστρεψαν τα όπλα και τα τανκς εναντίον της ίδιας τους πατρίδας.Και δυστυχώς τα κατάφεραν. Οποία αθλιότης και ανιστόρητη ύβρις να κατηγορείται  ο Μακάριος επειδή η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία που περίμενε από χρόνια για να εισβάλει και να κατακτήσει το 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η ατιμωρησία επικράτησε μετά τον θάνατο του Μακαρίου .Οπως επικράτησε και ένα άλλο μεγάλο ψέμα πως ο Πρόεδρος Μακάριος έδωσε άφεση αμαρτιών με τον  κλάδον ελαίας.Ψέμα, καθότι δεν τεκμηριώνεται.Η απόφαση του να στείλει πρόταση νόμου  στη Βουλή η οποία και ενέκρινε  το νόμο περι πραξικοπήματος το 1975, ανατρέπουν άρδην τα βολικά ψέμματα.Δυστυχώς και   αυτός ο νόμος μετά το θάνατο του αδράνησε.Ετσι καμιά τιμωρία και απόδοση ευθυνών.Καμιά λογοδοσία ενόχων και αδίκων.

Με την πλάτη στον τοίχο

Σήμερα ο λαός μας βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.Από άρχοντας την δεκαετία του 70 πριν τα τραγικά γεγονότα του 74, έγινε επαίτης και κουρελής στην ίδια του την πατρίδα. Πρόσφυγας και ξεριζωμένος, να διχάζεται μεταξύ υλικών συμφερόντων και πατριωτικών  διεκδικήσεων.Να διαμαρτύρεται μεταξύ φίλων, αλλά να αδιαφορεί  και να αποφεύγει την συμμετοχή   σε  παλλαϊκούς αγώνες.

Κατηγορείται για αδιαφορία, για απολίτικη συμπεριφορά, για ατολμία, για ωχαδελφισμό.Είναι ο μεγάλος  «ένοχος»  για τις ενοχές και τις ευθύνες αυτών που τον μετέτρεψαν σε κατηγορούμενο και  σάκκο του μποξ  για βγάζουν τα απωθημένα πάνω του γραφιάδες, φερέφωνα ξένων και τα μειράκια των πολιτικών που νομίζουν πως η γη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους. Πολιτικοί περιορισμένης ευθύνης με παντώς είδους ασυλίες. Για όλα φταινε οι άλλοι εκτός απο τους ίδιους.Απούσα η στοιχειώδης αίσθηση λογοδοσίας  που αποτελεί το θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας.

Από την μια τα οικονομικά εγκλήματα, για τα οποία δυστυχώς δεν υπάρχουν ένοχοι  και από την άλλη ο ανεξήγητος πλουτισμός μια μικρής  μερίδας ευνοουμένων και περιέργως νεόπλουτων. Στο περιθώριο, το οποίο συνεχώς διευρύνεται,  η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού όπου ζει στην ανέχεια, την φτώχεια, την υποαπασχόληση και την υπομοιβή με στερήσεις .

Οταν η ατιμωρησία αφαιρεί το σπαθί της Νέμεσις , η αποθράσυνση επικρατεί σε όλα τα επίπεδα . Το «κράτος» δικαίου σκοντάφτει συνεχώς πάνω σε πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες  με φίλους και ημέτερους να επιπλέουν πάνω στα βοθρολύματα σκανδάλων, αθέμιτου πλουτισμού.Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντεμα επιβραβεύονται. Οι «επιβραβευθέντες» έτοιμοι και για κάθε  εκδούλευση φτάνει να είσαι υποτακτικός και να μην σκέφτεσαι διαφορετικά.

Από το 1974 μέχρι σήμερα κανένας δεν τιμωρήθηκε παραδειγματικά για εγκλήματα είτε σε βάρος της χώρας μας είτε σε βάρος της οικονομίας. Ετσι η πλειοψηφία του λαού αδιαφορεί πλέον και συνεχώς το σύνδρομο της απάθειας  και του σιωπηλού  θυμού εμπεδώνονται όλο και πιο βαθειά στις συνειδήσεις του.

Γίναμε δέσμιοι του παραλογισμού,του εμπαιγμού και της ύβρις. Με το ψέμα και τους ψεύτες να καταδιώκουν την αλήθεια όταν πλέον οι μεγάλες απάτες δεν μπορούν να κουκουλωθούν. Και όμως κουκουλώνονται με πρόστυχες δικαιολογίες.

Η λεηλασία  και το ξεπούλημα του Συνεργατισμού έγιναν τόσο αθόρυβα και επιμελημένα.Ολοι γνώριζαν, με κάποιους να δικαιολογούται  εκ των υστέρων  πως δεν γνώριζαν.Εμφανίστηκαν περίπου ως μεσσίες και σωτήρες εκείνοι που από χρόνια επιβουλεύονταν την ύπαρξη του.Καμιά επίκριση ή προβληματισμός γιατί η σύζυγος και η πεθερά του αρχηγού του κυβερνώντος κόμματος, βρέθηκαν μέτοχοι, σε μετόχους  τράπεζας που καρπώθηκαν τα οφέλη του ξεπουλήματος.Φυσιολογικές αντιδράσεις ως να είναι φυσιολογικό να ανατέλλει ο ήλιος από  τη δύση.

Οπως φυσιολογικές ήταν οι αντιδράσεις με τη λεηλασία του ΧΑΚ την περίοδο προ του 2000, που μετατράπηκε σε τζόγο και αρπακτή.Οπως και  με το κούρεμα καταθεσεων το 2013 και τα δισεκατομμύρια ολιγαρχών ή επώνυμων πολιτικών,δικηγόρων κ.α που φυγαδεύτηκαν σε φορολογικούς παραδείσους. Κατα καιρούς ακούγονται κάποιες οργισμένες φωνές που ζητούν εξηγήσεις, για να βγάλουν όμως τον σκασμό μόλις περάσουν λίγα 24ωρα. Γιατί έχουν γνώσιν οι φύλακες και τα «λυκόσκυλα» στην μάντρα καιροφυλακτούν.

Η αφύπνηση και η λογική να πρυτανεύσουν

Τώρα που ήλθε είδε και απήλθε η κα Τζέιν Χολ Λουτ, απεσταλμένη του Γ.Γ. του ΟΗΕ προκειμένου να βολιδοσκοπήσει κατα πόσο θα ξεκινήσει νέος γύρος διαπραγματεύσεων στο κυπριακό, ξεκίνησαν οι παραφωνίες.Ως να είναι θεμιτό και λογικό να επικρίνεται αναδρομικά η ε/κ πλευρά πως θα φέρει όλη την ευθύνη σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματευσεων.

Ανήμερα της μεγάλης τραγωδίας στην Ελλάδα με τις εκατόμβες θυμάτων απο τις φονικές πυρκαγιές, βγήκε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ να πει ξανά τον πόνο του και να κατηγορήσει αναδρομικά εξαιρώντας από τυχόν ευθύνες την αδιάλλακτη Τουρκία.

Tάδε έφη Αντρος Κυπριανού:«Ακεραία την ευθύνη για τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν στο κυπριακό φέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καθώς δεν έχει ζητήσει την άποψη μας ούτε μας έχει ενημερώσει για την συνάντηση του με την απεσταλμένη του ΟΗΕ Τζέιν Χολ Λουτ…»

Μάλιστα.Ο εν λόγω πολιτικός δεν άκουσε τις απειλές του Τσαβούσογλου  (κατα τους ισχυρισμούς του Τούρκου ΥΠΕΞ είναι φίλοι)  για την Κυπριακή ΑΟΖ, ούτε τις αναιδείς κατηγορίες του κατοχικού ηγέτη εναντίον της Ε/κ πλευράς.

Μέσα σε αυτές τις παραφωνίες και κακοφωνίες υπάρχουν εγκλωβισμένες μάζες οι οποίες ανέχονται   τον παραλογισμό  πως έχουμε ίσες ευθύνες με την κατοχική Τουρκία για το κακό που μας βρήκε.

Σε αυτά όλα τα παράλογα επιβάλλεται η αφύπνηση του λαού. Επιβάλλεται η ενότητα κοινής δράσης και πορείας Ε/κ και Τ/κ προοδευτικών δυνάμεων που θα μπουν μπροστάρηδες για μια ενιαία κοινή πατρίδα.

Δυνάμεις που θα ταχθούν μαζί εναντίον της κατοχής και των όποιων εγγυήσεων «μητέρων πατρίδων» που είναι δέσμιες  στους πλοκάμους των ΝΑΤΟικών δυνάμεων.Να πρυτανεύσει η λογική  και η κορυφαία αξίωση «μια πατρίδα ένας λαός.»

a.giourov@gmail.com