Σύμφωνα με την έρευνα, οι πρόγονοι των κατασκευαστών του  μνημείου, ήταν αγρότες που, ξεκινώντας το ταξίδι τους προς τα δυτικά από την περιοχή της σημερινής Τουρκίας και της ανατολικής ακτής του Αιγαίου, αφού διέσχισαν τη Μεσόγειο, έφθασαν στην Ιβηρική και από εκεί —μέσω Γαλλίας- κατέληξαν στη Βρετανία περίπου το 4.000 π.Χ.

Γρήγορα, λόγω και του πολύ μεγαλύτερου αριθμού τους, αντικατέστησαν τους ντόπιους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες, με εξαίρεση τη Δυτική Σκωτία. Οι απόγονοί τους κάποια στιγμή, περί το 3.000 π.Χ., άρχισαν να κτίζουν το μνημείο του Στόουνχεντζ, για λόγους που δεν είναι απολύτως σαφείς μέχρι σήμερα, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ — ΜΠΕ.

Επικεφαλής ερευνητής είναι ο Ίαν Μπαρνς του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου και ο Μαρκ Τόμας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL). Η δημοσίευση έγινε στο περιοδικό “Nature Ecology & Evolution”, σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Ιντιπέντεντ».

Για να φτάσουν στα συμπεράσματά τους, οι ερευνητές, ανέλυσαν και συνέκριναν το DNA 47 νεολιθικών σκελετών (ηλικίας 4.500 έως 6.000 ετών) που έχουν βρεθεί στη Βρετανία, έξι σκελετών κυνηγών — τροφοσυλλεκτών της προηγούμενης μεσολιθικής περιόδου (ηλικίας 6.000 έως 11.600 ετών), καθώς και DNA από σύγχρονους Ευρωπαίους.

To Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο, που βρίσκεται κοντά στο Έιμσμπερι της Αγγλίας και εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ. Το όνομά του προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν «κρεμαστοί λίθοι».