«Είμαστε αμπάλατοι ; »

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υβρης οταν ο  κάθε δημοσιογράφοςUnknown  να γενικεύει και να αφοριζει. Μοιάζουν με την παροιμία που λέει όποιος δεν μπορεί (ή δεν θελει)  να δέρει τον γαϊδαρο, δέρνει το σάμα» .Και ασφαλώς το υπομονετικό γαϊδούρι που τρώει τις καρπαζιές είναι ο ανώνυμος λαός, το πλήθος που αν τον διαιρέσεις και τον αφαιρέσεις ως άτομο είναι διαφορετικός ο ένας από τον άλλο.

«Είμαστε αμπάλατοι » ως λαός τσιρίζει μια κυρία που δίνει ανταπόκριση για  όσους εγκλωβίστηκαν  στο χιονισμένο τοπίο και δεν μπορούσαν να επιστρέψουν λογω ολισθηρών δρόμων .Βέβαια όσοι έτρεξαν  πριν μερικές μέρες να απολαύσουν το πρωτοχιόνι στο Τρόοδος ήταν δεν ήταν καμιά δεκαριά άτομα.Αλλά η εν λόγω κυρία το γενίκευσε,  το απολυτοποίησε και «πυροβόλησε» εναντίον των πάντων.Οσοι την ακουγαν   δεν αποκλείεται να της απαντούσαν  φωνακτά «είσαι και φαίνεσαι…»

Το ίδιο συμβαίνει με πλειστα τόσα θέματα.Η γενίκευση και η εμμονή στην απόλυτη άποψη εκείνου που θέλει να ενημερώνει. Δεν υπάρχει σεβασμός στο ατομο στη διαφορετικότητα του άλλου ή ομαδας  ανθρώπων των οποίων η νοημοσυνη τους το επίπεδο μόρφωσης  τους είναι έτη φωτός από μερικούς που θέλουν να ενημερώνουν το λαό με ένα μικρόφωνο στο χέρι αλλά στο τέλος τον παραπληροφορούν και τον συγχύζουν.

Αχ.