Κορυφώνεται η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Αβέρωφ Νεοφύτου
Στην κριτική που άσκησε την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξη του στην εφ.<<Ο Φιλελεύθερος>> ο τέως Υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης, κατηγόρησε την ηγεσία του ΔΗΣΥ ότι βρίσκεται σε δυσαρμονία με τον συναγερμικό κόσμο ,σημειώνοντας πως τα τελευταία έξι χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο του ΔΗΣΥ ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν κατάφερε να κρατήσει τον Συναγερμό στις ράγες που θεμελίωσε η «ιστορική ηγεσία». Ο ίδιος κάλεσε ιστορικά στελέχη του κόμματος να παρέμβουν στην ιδεολογικοπολιτική αυτή «παρέκκλιση» του ΔΗΣΥ και προτείνει όπως ο κόσμος να αναδείξει νέα ηγεσία.
Ο Γιώργος Παμπορίδης καταγγέλλει στη συνέντευξη του τον Αβέρωφ Νεοφύτου ότι πολέμησε το ΓεΣΥ «αγνοώντας επιδεικτικά τη βάση». Εξήγησε πως ο υπάρχει αποξένωση από τη βάση αλλά και από τις αρχές που υπηρέτησε ο Συναγερμός από την ίδρυσή του.
«Ο Γλαύκος Κληρίδης μνημονεύεται κάθε τρεις και λίγο μόνο στα λόγια, ενώ θα έπρεπε να μνημονεύεται με σεβασμό για τις παρακαταθήκες του. Δέστε για παράδειγμα το μονοασφαλιστικό ΓεΣΥ που ήταν τέκνο του Κληρίδη και που η δική μας Κυβέρνηση κατάφερε τελικά να το υλοποιήσει και να το προσφέρει στον λαό, ως την σημαντικότερη κοινωνική μεταρρύθμιση του τόπου. Ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος το πολέμησε αγνοώντας επιδεικτικά τη βάση» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο εύκολος λαϊκισμός
Ο ίδιος έκανε λόγο και για την προεκλογική στάση του ΔΗΣΥ κάνοντας διαχωρισμό μεταξύ του πατριωτισμού και του «εθνικιστικού παραληρήματος» που προφανώς ακολουθήθηκε.
«Δεν μπορεί για παράδειγμα ο πατριωτισμός που για τους συναγερμικούς είναι ένα υγιές συστατικό μας στοιχείο, να μετατρέπεται σε εθνικιστικό παραλήρημα επειδή κάποιοι παρασύρθηκαν από τις κορώνες ενός ακροδεξιού σχήματος. Οι λογικές του ‘όλοι οι καλοί χωράνε’ προδίδουν την ποιότητα για χάριν των αριθμών. Αυτό λοιπόν έχει κόστος ανάμεσα στο παραδοσιακό συναγερμικό ακροατήριο. Γιατί ο μέσος συναγερμικός είναι σκεπτόμενος ψηφοφόρος. Ο Συναγερμός δεν απευθύνθηκε ποτέ στα βασικά ένστικτα του εύκολου λαϊκισμού» υπέδειξε ο κ. Παμπορίδης.
Ενορχηστρωτής του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου
Ο κ. Παμπορίδης επισημαίνοντας πως ο ΔΗΣΥ αμφισβήτησε το κατεστημένο και πολεμήθηκε από αυτό όσο λίγα κόμματα υπογράμμισε πως «δεν ήταν ποτέ όραμα του συναγερμικού κόσμου να καταστεί το κόμμα μας ο ενορχηστρωτής του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου και ο εκτελεστής των επιταγών των Τραπεζών και των “ισχυρών” οικονομικών συμφερόντων. Δεν μας γύρισε τυχαία την πλάτη ο κόσμος μας. Νεολαία και σκεπτόμενοι πολίτες δεν προσελκύονται χωρίς όραμα και πλάνο για διαρκή ρήξη με το παλιό και το σάπιο. Συμβιβαστήκαμε με το βόλεμα των “ημετέρων” δίνοντας την εντύπωση πως η εξουσία είναι λάφυρο» είπε χαρακτηριστικά.
Έκκληση σε ιστορικά στελέχη
Κάνοντας λόγο για μία «άνευ προηγουμένου ήττα» ο κ. Παμπορίδης επεσήμανε πως θα πρέπει να επανεκκινήσει ο Συναγερμός ούτως ώστε να τεθεί στη σωστή του βάση. Κάλεσε μάλιστα τα «ιστορικά στελέχη» του κόμματος να παρέμβουν έστω και τώρα.
Όπως είπε «ο Συναγερμός δεν ανήκει σε κάποιους που έτυχε να κάθονται σε κάποιες καρέκλες πίσω από τέτοιες πόρτες» αλλά στον κόσμο του και αυτός θα πρέπει να αποφασίσει για τη νέα ηγεσία του κόμματος με άμεση εμπλοκή στις εκλογικές διαδικασίες. «Αν δεν γίνουν όλα αυτά, πολύ φοβούμαι ότι στο Συναγερμό θα μείνουν οι μέτριοι και όσοι χρειάζονται πλάτες για να αποκτήσουν πρόσβαση στην εξουσία» κατέληξε.
Σε άλλα σημεία της συνέντευξης του ανέφερε:
«Θεωρώ ότι σε αυτά τα έξι χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο του κόμματος η συγκεκριμένη ηγεσία, δεν μπόρεσε να κρατήσει τον Συναγερμό στις ράγες που θεμελίωσε η ιστορική μας ηγεσία. Για μένα η σημερινή εικόνα ήταν αναμενόμενο αποτέλεσμα, γι’ αυτό έκρουα τον κώδωνα του κινδύνου από πέρσι. Και για να εξηγούμαστε, δεν με ενδιαφέρουν προσωπικά τα όποια κομματικά οφίκια. Εκφράζω όμως την αγωνία μου ως συναγερμικός, αφού από το 1982 βρίσκομαι συνειδητά και κατ’ επιλογή σε αυτό το χώρο. Δεν μπορώ να καθίσω απαθής και να αισθάνομαι ότι αυτός ο χώρος πλέον απομακρύνεται από τις αξίες που τον διέκριναν από τους υπόλοιπους σχηματισμούς.>>
Σε ερώτηση για σύγκλιση συνεδρίου για επανακαθορισμό αρχών και ανανέωση της ηγεσίας με εντολή της βάσης ανέφερε :
«Πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν όλα στο κόμμα. Να απευθυνθούμε στον κόσμο προκειμένου να ακούσουμε τις πραγματικές του ανησυχίες και προσδοκίες. Να επαναπροσδιορίσουμε τις αρχές και τις αξίες μας, όχι μόνο ως εικόνα αλλά κυρίως ως βίωμα και ως πολιτεία. Να εισαγάγουμε δομές ελέγχου, διαφάνειας και προσβασιμότητας. Να ανοίξουμε το κόμμα στη νέα γενιά και στους παραγωγικούς ανθρώπους της κοινωνίας μας, μακριά από τις λογικές του βολέματος, της κομματικής επετηρίδας και των διαπιστευτηρίων νομιμοφροσύνης σε πρόσωπα και κλίκες. Ξέρετε τα κόμματα όλα έχουν πόρτες βαριές. Πόρτες που ανοίγουν μόνο από μέσα.
Ο Συναγερμός δεν ανήκει σε κάποιους που έτυχε να κάθονται σε κάποιες καρέκλες πίσω από τέτοιες πόρτες. Ο Συναγερμός ανήκει στον κόσμο του. Και ο κάθε Συναγερμικός πρέπει να γίνει και να αισθάνεται αφέντης στο κόμμα του κι όχι αρνί σε ένα μαντρί. Αμέσως μετά, ο κόσμος μας πρέπει να αποφασίσει για τη νέα ηγεσία του Κόμματος με άμεση εμπλοκή στις εκλογικές διαδικασίες. Αν δεν γίνουν όλα αυτά, πολύ φοβούμαι ότι στο Συναγερμό θα μείνουν οι μέτριοι και όσοι χρειάζονται πλάτες για να αποκτήσουν πρόσβαση στην εξουσία.
Ελπίζω ο Ν. Αναστασιάδης να πάρει το μήνυμα και να σηκώσει μανίκια»
«…Το κυριότερο πρόβλημα είναι μια προφανής κόπωση και αίσθημα ότι δεν υπάρχει όραμα και προγραμματισμός. Οι θεωρητικές προσδοκίες των πολιτών για ένα σύγχρονο κράτος δεν συνάδουν με τις πρακτικές προσδοκίες των ίδιων πολιτών για αυξήσεις και νέες θέσεις στο Δημόσιο. Με πρωτοβουλία του ίδιου του Αναστασιάδη πρέπει να επαναπροσδιοριστούν τρεις-τέσσερις καθαροί και απόλυτοι στόχοι και να τεθούν στο επίκεντρο της όλης προσπάθειας εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης. Να συνταχθεί ολόκληρη η Κυβέρνηση, το κυβερνών κόμμα και ο κρατικός μηχανισμός στην προσπάθεια μεθοδικής υλοποίησης αυτών των στόχων και να προχωρήσει αποφασιστικά σε ρήξη με τα κατεστημένα συμφέροντα.
Εναλλακτικά, αφήνεσαι και πας με το ρεύμα. Θεωρώ και ελπίζω ότι ο Αναστασιάδης θα πάρει το μήνυμα και θα σηκώσει μανίκια για να κτυπηθεί με το παλιό, με το σάπιο. Μόνη ικανή δικαιολογία να μην το κάνει είναι να χρειαστεί να επιδοθεί με όλες του τις δυνάμεις σε μια νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Που μακάρι να έρθει και θα φέρει από μόνη της την αναγκαία μεταρρύθμιση.