Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

To Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε μια ιστορικής σημασίας γνωμοδότητης του για την περίπτωση των βρετανικών βάσεων στο Αρχιπέλαγος Τσάγκος του Μαυρικίου, μας προσφέρει μια  ανέλπιστη ευκαιρία να αποτινάξουμε επιτέλους από  πάνω μας τον κακό δαίμονα της Κύπρου που ευθύνεται για όλα τα δεινά στο διχοτομημένο μας νησί.

Το αποικιοκρατικό κατάλοιπο, οι Βρετανικές βάσεις, που μας έχουν  απομείνει με τις συνθήκες Λονδίνου –Ζυρίχης, θα πρέπει να τερματιστεί εδώ και τώρα.Είναι εξοργιστικό κυβερνώντες, πρώην κυβερνώντες, πολιτικοί και νομικοί και δήθεν συνταγματολόγοι  να μασούν τα λόγια τους και να ψάχνουν δικαιολογίες πως «δεν είναι της ώρας… γιατί υπάρχει ακόμα η τούρκικη κατοχή».

Η’ ακόμα πως «πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτήν την ευκαιρία  γι να έχουμε την στήριξη της βρετανίας στο κυπριακό…»

Δηλαδή θεωρούν και κρίνουν ως «αναγκαίο κακό» τη  συνέχιση της παραμονής των βάσεων  επειδή άκουσον άκουσον  υφίσταται ακόμα η τουρκική κατοχή στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Ε, και; Μήπως  βοήθησε έστω και στο ελάχιστο την Κύπρο η πρώην αποικιοκρατική δύναμη και αργότερα ως εγγυήτρια; Αντίθετα κατα της διάρκεια της βάρβαρης τούρκικης εισβολής όχι μόνο εμφανιζόταν ως επιτήδειος ουδέτερος  αλλά βρισκόταν πίσω από σειρά δολοπλοκιών.Πέραν τούτων από το 1963 δεν κατέβαε ούτε μία στερλίνα , όπως προνοείται από τις συμφωνίες.Θεωρεί την Κύπρο και κατ’επέκταση τα εδάφη των άσεων ως έδαφος της .Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που σε όλα τα σχέδια  επίλυσης του Κυπριακού είναι έντονη η σφραγίδα της Βρετανικης διπλωματίας όπου  φροντίζει να διατηρει τα αποικιοκρατικά της κατάλοιπα κατα τρόπο προκλητικό υποχθόνιο και υπονομευτικό.

Ολα τα σχέδια λύσης για το Κυπριακό -του Αναν περιλαμβανομένου -υπάρχει έντονο το στοιχείο του διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων, των πολιτικών ασαφειών και με την Τουρκία να δικαιώνεται ως συνιδιοκτήτης.Αλλά  και την Βρετανία ως «βασιλεύουσα» εσαεί στο νησί να κόβει να ράβει να υποσκάπτει και να υποδαυλίζει.

Ακόμα και στο τελευταίο προκλητικό επεισόδιο των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων στα Στροβίλια η Υπάτη Αρμοστεία της Βρετανίας, βρήκε λόγους για να  δικαιολογήσει την παραβίαση του στάτους κβο.

Η προκλητική προέλαση των κατοχικών δυνάμεων σε έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας (που θεωρείται η νεκρή ζωνη) ήταν κατα τους Βρετανούς «προσπάθεια να παρεμποδιστεί το λαθρεμπόριο».(!!!)

Βεβαια καμιά δολοπλοκία της Βρετανίας δεν θα πετύχαινε αν δεν υπήρχαν πρόθυμοι υποτελείς, αχυράνθρωποι και αποδέκτες των εντολών σε διατεταγμένη του Φόρειν Οφις.Οι αυτόχθονες ορτινάντζες τους  για να κάνουν την βρόμικη δουλειά .

Ουτε καν Επιμυθείς

Η Κύπρος όταν η Γ.Σ. του ΟΗΕ παρέπεμπε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης  το αίτημα του Μαυρικίου  (το 2017), όχι μόνο δεν παρέλειψε να γίνει διάδικος, αλλά συμφωνούσε για την παρουσία των Βρετανικών Βασεων στο νησί και μετά το Brexit.Είναι  ενδεικτικά τα σχόλια, τα ανακοινωθέντα και οι αναφορές του τέως ΥΠΕΞ στη διάρκεια των διαπραγματεύσεωνμε τους Βρετανύς για το μέλλον των Βάσεων μετά την αποχώρηση της βρετανίας από την Ε.Ε.Την ίδια τακτική ακολούθησε και ο δι΄δοχος του τέως ο νυν ΥΠΕΞ.

Επίσης κυβερνώντες και πολιτικοί έκλειναν ερμητικά τα μάτια και τα αυτιά τους όταν η Βρετανία ανακοίνωνε -πριν δύο περίπου χρόνια – την αναβάθμιση με νέα εξοπλιστικά προγράμματα και επέκταση των Βρετανικών της Βάσεων στο νησί με κονδύλια ύψους πολλών εκατομμυρίων στερλινών.

Για τις υποχρεώσεις της, την καταβολή των ενοικίων της ούτε κουβέντα.

Μπατε σκύλοι αλέστε!!!

Ηχούν ακόμα στα αυτιά μας οι προκλητικές δηλώσεις της βρετανίδας  πρωθυπουργού Τερέζα Μέι, η οποία σε ένα ταξίδι αστραπή στη στρατιωτική βάση του Ακρωτηρίου παραμονές  των Χριστουγέννων του 2017 ( συγκεκριμένα στις 22 Δεκεμβρίου 2017) δήλωνε με απόλυτο θράσος πως  η Κύπρος και ειδικά , οι βάσεις στο Ακρωτήρι και τη Δεκέλεια, είναι «μια πατρίδα μακρυά απο την πατρίδα» .Κάτι  «σαν σπίτι μακρυά από το σπίτι» τους. Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση αμπελοχώραφο της Βρετανίας  για να χρησιμοποιεί τα εδάφη της Κύπρου ως ορμητήριο για να σκορπούν το θανατικό βομβαρδίζοντας γειτονικά κράτη.Και όχι μόνο.

Στην μακρά αλυσίδα της  βρόμικης πολιτικής του φόρειν όφις, η Κύπρος  ήταν και παραμένει το κλωτσοσκούφι.Ο αποδιοπομπαίος τράγος, προκειμένου η Βρετανία να υλοποιεί  τα τυχοδιωκτικά της σχέδια μαζί με την Τουρκία και τους λοιπούς ΝΑΤΟϊκούς τους συμμάχους.

Στο αίτημα της Κύπρου για τερματισμό  των επεμβατικών δικαιωμάτων των εγγυήτριων δυνάμεων η Βρετανία δεν εμφανίζεται με ξεκάθαρες θέσεις.Τι μια λέει ότι  συμφωνεί   στην ουσία όμως   υπογείως συμφωνεί με την Τουρκία. Γι’ αυτό και αντιδρά μαζί με τις ΗΠΑ στο πάγιο αίτημα του Κυπριακού λαού (όχι των ηγετών) να μετέχουν όλα τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας σε διεθνείς συνόδους όπου παίζεται η μοίρα της Κύπρου.

**

Η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης και  μέλος της Ε.Ε., που κρατείται με τη βία   διαιρεμένη από τον τουρκικό  στρατό.Και όχι μόνο. Εχουμε στο σβέρκο μας και τους πρώην αποικιοκράτες .Η καταγεγραμμένη στις συμφωνιες Ζυρίχης-Λονδίνου  ως «Εγγυήτρια» δυναμη  Βρετανία, αντί να τηρήσει τις υποχρεώσεις  της το μόνο που την ενδιαφέρει  είναι να διατηρεί στο νησί  τα αποικιοκρατικά της κατάλοιπα και να αναμειγνύεται ξετσίπωτα στα εσωτερικά της χώρας όταν αισθάνεται πως απειλούνται τα συμφέροντα της.Τον πρόστυχο ρόλο τους στη διάρκεια της τούρκικης εισβολής τον είδαμε και τον ζήσαμε.

Τώρα αντι η κυβέρνηση  και όλα τα κόμματα   να αδράξουν την ευκαιρία και να θέσουν θέμα τερματισμού του αποικιοκρατικού κατάλοιπου, εμφανίζονται ξανά διχασμένοι  και περι άλλα τυρβάζουν.

Βέβαια η κυβερνώσα Συναγερμική παράταξη είναι γνωστή για τα φιλοδυτικά της φρονήματα και τη δουλικότητα της προς κάθε τι δυτικό.Αρα αναμενόμενες κι οι αντιδράσεις της.

Παραμένουν πιστοί στο δόγμα των επιγόνων τους : «Ας ανήκομεν στη Δύση και ας τρώμεν πέτρες»!

Το ΔΗΚΟ φωνάζει να φύγουν οι βάσεις, η ΕΔΕΚ το ίδιο.Οι Οικολόγοι , η Συμμαχία Πολιτών, το Κίνημα Αλληλεγγύη, τονίζουν τον άμεσο τερματισμό του αποικιοκρατικού κατάλοιπου και καλούν την κυβέρνηση να πάρει αποφάσεις.

Το ΑΚΕΛ αντι να βλέπει τον ήλιο κοιτάζει το δάκτυλο

Το «αριστερό»   ΑΚΕΛ που κάθε λίγο και λιγάκι κατέβαζε διαδηλωτές να φωνάζουν έξω οι βάσεις του ΘαΝΑΤΟυ  τι κάνει; Ακόμα να ξυπνήσει από τον ιδεολογικό λήθαργο; Αντι να βλέπει τον ήλιο κοιτάζει το δάκτυλο που τον δείχνει;

Δεν  τους ενδιφέρει αν οι Βρετανοί    συνεχίσουν να  χρησιμοποιούν τις Βάσεις ως ορμητήριο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ΝΑΤΟ και της Βρετανίας ενάντια στις γειτονικούς μας λαούς; 

Τι είπε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ για την γνωμοδότηση του Δικαστηρίου της Χάγης; Τα μεγάλα  ναι, μεν αλλά;

Μετά τη λύση του Κυπριακού να συνεχισθούν οι προσπάθειες για πλήρη αποστρατικοποίηση; Το παραπέμπει και αυτός στις επόμενες γενιές;Στα παιδιά και στα εγγόνια μας;

Εμείς δεν είμαστε ικανοί , δεν έχουμε τσαγανό, δεν έχουμε θάρρος και την ελάχιστη πολιτική αξιοπρέπεια να πούμε στους δολιοφθορείς του κυπριακού λαού στους τότε και νυν αποικιοκράτες  να πάνε στα τσακίδια;  

Αμ το στέλεχος του ΑΚΕΛ Τουμάζος Τσελεπής δίκην συνταγματολόγου, τι ψελλιψε στα κανάλια; Πως προέχει το κυπριακό και μετά βλέπουμε ;

Αυτός  –που κρατούσε το σχέδιο Ανάν παραμάσχαλα και έτρεχε δεξιά και αριστερά να πείσει πως είναι το καλύτερο –δεν πείθει ούτε και τώρα.

Δεν θα αναφερθούμε στους άλλους γνωστούς δεξιούς από κούνιας που ούτε και αυτοί βλέπουν τώρα απομάκρυνση των Βάσεων.Αυτοί όμως το εχουν στο DNAτης  ιδεολογίας τους να ειναι οσφυοκάμπτες και δουλικοί στη Δύση.

Η Αριστερά όμως δεν δικαιολογείται. Επήλθε τέτοια πολιτική μετάλλαξη που η νυν ηγεσία του ΑΚΕΛ ομογνωμεί ακόμα και στο θέμα των Βρετανικών Βάσεων με την δεξιά, τον Συναγερμό και την κυβέρνηση; 

Κρίμα!Τέτοια  ιδεολογική και ταξική απονεύρωση είναι θλιβερό κατάντημα.

Μοιρολατρικά και χωρίς κανένα ίχνος διεκδικητικότητας περιμένουν μέχρι η Τουρκία να αποκτήσει «φτερούγες αγγέλου»  και η Βρετανία να μας «βοηθήσει» στην εξεύρεση «λύσης».

Γι’ αυτό χειροκροτούν περιχαρείς τα ΜΟΕ που συμφώνησε ο Αναστασιάδης με τον Ακιντζί;

Ούτε λέξη για τις προκλήσεις της Τουρκίας στη διάρκεια  της στρατιώτικής άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα» στην οποία χρωμάτισαν τον χάρτη της Κύπρου ως να ειναι ιδιοκτησία τους. Προέκταση της Τουρκίας.

Δυστυχώς οι εκπτώσεις με τις οποίες συμβιβάστηκε, η νυν ηγεσία του ΑΚΕΛ,δεν σταματούν μόνο στο εθνικό θέμα. Η ιδεολογική και ταξική υποχώρηση από τις αρχές του Μαρξισμού-Λενινισμού δειχνουν μια «νέα ταυτότητα».Παρόμοιας με του φιλοδυτικού πλέον ΣΥΡΙΖΑ.Μιας  παράλληλης πορείας  με τις θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας και των «ναι μεν, αλλά, Αριστερών», όπου στην πλατφόρμα τους χωρούν τα πάντα.Ακόμα και η συμφιλίωση με τον κατακτητή και τον ιμπεριαλισμό, ως αναγκαίο κακό.

Δεν αξίζουν όμως στο λαό ηγεσίες που συμβιβάζονται με το  «αναγκαίο κακό».Ούτε και ηγεσίες όπως της δεξιάς που σκέφτονται πρώτα τα συμφέροντα των Δυτικών και μετά του λαού.