Στις αρχές του χρόνου, ο σύμβουλος για θέματα Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Τραμπ, Τζον Μπόλτον, άσκησε πιέσεις στο Πεντάγωνο για να προωθηθούν προοπτικές για επίθεση εναντίον του Ιράν στη συνέχεια των αμερικανο-ισραηλινών προσπαθειών να αλλάξει το καθεστώς στην Τεχεράνη.

Ιδιαίτερα μετά την απόφαση για την επιβολή αυστηρών οικονομικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν οι αναλυτές υπολογίζουν πως η Ουάσιγκτον κλίνει ολοένα και πλησιέστερα στην πολεμική επιχείρηση.

Όπως επισημάνθηκε από το σχόλιο «Για τον Λεπτό  Πάγο» στο International Crisis Group (ICG), η διακυβέρνηση Τραμπ έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως η άσκηση «ασφυκτικής πίεσης» που θεωρεί ότι είναι η εκστρατεία με τα αντίποινα (με τα οποία δεν συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι εταίροι των ΗΠΑ), δεν πέτυχαν να εξαναγκάσουν το Ιράν να επαναδιαπραγματευθεί την συμφωνία για τα πυρηνικά του 2015, από την οποία μονομερώς αποσύρθηκε η κυβέρνηση Τραμπ.

Παρ΄ όλο που τα οικονομικά αντίποινα έχουν προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην ιρανική οικονομία, οι Ιρανοί προσβλέπουν στην οικονομική συνεργασία με τις χώρες που δεν τα αποδέχθηκαν.

«Αν ληφθούν υπόψη οι αντικειμενικοί στόχοι του αμερικανικού τελεσίγραφου – να επιστρέψει δηλαδή το Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων- τελικά, δεν επιτεύχθηκαν», δήλωσε ο Ali Vaez του προγράμματος του  ICG για το Ιράν, στο Al-Monitor.

Τα οικονομικά αντίποινα σπάνια επιτυγχάνουν τον σκοπό τους όταν επιβάλλονται από μία χώρα, ακόμη κι αν πρόκειται για πανίσχυρη όπως οι ΗΠΑ.

Θυμίζεται πως επί 50 χρόνια εφαρμόζονταν οικονομικά αντίποινα εναντίον της Κούβας κι όμως δεν πέτυχαν την αλλαγή του καθεστώτος.

Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τα οικονομικά αντίποινα που τώρα εφαρμόζονται εναντίον της Ρωσίας που το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να έχουν αυξήσει τις εντάσεις στην Ευρώπη.

Στην περίπτωση του Ιράν όμως, οι ΗΠΑ είναι μόνες. Ρωσία, Κίνα, Τουρκία και Ινδία έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν συμμετέχουν στον οικονομικό αποκλεισμό. Όσο για τις χώρες της ΕΕ αποφάσισαν να βρουν τρόπο να συνεχίσουν το εμπόριο με την Τεχεράνη, χωρίς να χρησιμοποιούν δολάρια.

Η ισχύουσα συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, έχει επιβάλει εμπάργκο αγοράς όπλων, αλλά αν η Τεχεράνη τηρήσει τους όρους , το εμπάργκο αυτό θα αρθεί στα 2020. Τότε το Ιράν θα μπορεί να αγοράσει όπλα από την διεθνή αγορά.

Η ενίσχυση του οπλοστάσιου του Ιράν δεν ενοχλεί τόσο τις ΗΠΑ, όσο τους παραδοσιακούς εχθρούς της Τεχεράνης που είναι το Ισραήλ, η Σαουδική  Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ).

Έχει διαμορφωθεί έτσι η ετερόκλητη συμμαχία, η οποία είναι αγνωστο πως ακριβώς θα αντιδράσει σε περίπτωση πολεμικής επιχείρησης που αποφασίσει η Ουάσινγκτον. Και που θα πρέπει να γίνουν πριν περάσει ένας χρόνος.

Επειδή, μπορεί σήμερα τα πράγματα  είναι πολύ δύσκολα για την Τεχεράνη, που ωστόσο διαθέτει το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα των S-300 το οποίο αν δεν ανησυχεί τους Αμερικανούς και Ισραηλινούς πιλότους, δεν είναι το ίδιο και με τους Σαουδάραβες ή από τα ΗΑΕ.

Δεν θα είναι όμως και δημοφιλής πόλεμος για τους Αμερικανούς πολίτες, οι οποίοι ήδη με ποσοστό 63% έχουν εκφρασθεί αρνητικά για την μονομερή αποχώρηση της κυβέρνησής τους από την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και δύο προς έναν είναι αντίθετοι σε ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση με το Ιράν. (23% βλέπουν ευνοϊκά το ενδεχόμενο, αλλά μόλις  9% το υποστηρίζουν σθεναρά).

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως το 2020 θα έχουμε εκλογές στις ΗΠΑ για τον έλεγχο της Γερουσίας και του Λευκού Οίκου. Κι ενώ οι υπέρμαχοι των πολέμων υποστηρίζουν ότι «συνασπίζουν το λαό στην σημαία» οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το αντίθετο.

Ακόμη και οι Ισραηλινοί είναι διστακτικοί, ενώ ο πρωθυπουργός έχει χαρακτηρίσει το Ιράν «απειλή ύπαρξης για το κράτος του Ισραήλ».

Οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί πάλι, δείχνουν να επιθυμούν να λύσουν τους λογαριασμούς τους με τις ιρανικές δυνάμεις που υπάρχουν στην Συρία, παρά τους κινδύνους σε πολεμικές επιχειρήσεις σε μεγάλη απόσταση.

Τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που Λίβανος και Ιράκ προσπαθήσουν να εμποδίσουν το Ισραήλ να χρησιμοποιήσει το εναέριο χώρο τους για επιθέσεις εναντίον του Ιράν, όπως και η Τουρκία. Χώρια που το Ιράν δεν δείχνει διατεθειμένο να αντισταθεί με κάθε τρόπο.

Οι άλλες μοναρχίες στον Κόλπο, δεν δείχνουν ενθουσιασμένες σε περίπτωση πολέμου στο Ιράν. Το Κατάρ έχει ήδη δηλώσει πως δεν έχει σκοπό να συμμετάσχει. Το Ομάν έχει δηλώσει ουδετερότητα και το Κουβέιτ έχει αμυντική συμφωνία με την Τουρκία (που διαθέτει και στρατιωτικές βάσεις στο έδαφός του).

Η δε Τουρκία έχει ψυχρές σχέσεις με την Σαουδική Αραβία (ιδιαίτερα μετά την υπόθεση της δολοφονία του Κασόγκι) ενώ με το Ιράν, έχει συχνές διπλωματικές επαφές μαζί με την Ρωσία κυρίως για το θέμα της Συρίας.

Έτσι δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς επιδιώκει με την πολεμική που έχει εξαγγείλει για την αμερικανική υποστήριξη για αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη, ο προεδρικός σύμβουλος Μπόλτον.

Ο Μπόλτον και το περιβάλλον του είναι υπεύθυνοι επειδή είχαν μηχανευθεί τις καταστροφές στο Αφγανιστάν και το Ιράκ (στην διακυβέρνηση Ομπάμα ανήκει η ευθύνη για την Λιβύη και την Υεμένη). Η επίθεση εναντίον του Ιράν είναι από καιρό το σχέδιό τους.

Αν το επιτύχουν θα έχουμε άλλον έναν πόλεμο διαρκείας στην καυτή περιοχή…

Πηγή Zougla gr.