Εντονη κριτική Γ.Γ. ΑΚΕΛ στην κυβέρνηση για οικονομία , εσωτερική διακυβέρνηση και Κυπριακό

«Το 2013 ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υποσχόταν άνοιξη και το 2018, η Κύπρος έχει άστεγους, τα ενοίκια αυξήθηκαν μέχρι και 50%, το Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο παραμένει στα συρτάρια, για τη στέγαση των προσφύγων το 2018 απορροφήθηκε μόνο το 56% των κονδυλιών, ενώ τα κονδύλια για την ύπαιθρο πετσοκόβονται συνεχώς, είπε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ ‘Αντρος Κυπριανού από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής, μιλώντας κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2019.Unknown-3

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ διατύπωσε τη θέση ότι ο Προϋπολογισμός του 2019 συνεχίζει να στηρίζει ένα κοινωνικό μοντέλο που χαρακτηρίζεται από άδικη κατανομή του παραγόμενου πλούτου και απορρύθμιση της εργασίας, τη μείωση του ποσοστού ανεργίας που οδηγεί σε χειρότερες εργασιακές συνθήκες∙ σε μειώσεις μισθών, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα∙ στη μετατροπή μόνιμων θέσεων σε θέσεις μερικής και προσωρινής εργασίας.

Η ψήφιση ή η καταψήφιση του Προϋπολογισμού δεν σημαίνει απλώς στήριξη ή αποδοκιμασία της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού, είπε και κάλεσε όλες τις δυνάμεις, εντός και εκτός Βουλής να πάρουν ξεκάθαρη θέση, χωρίς υποκρισίες, σοφιστείες και υπεκφυγές απέναντι στη διεύρυνση της φτώχειας, την αύξηση των ανισοτήτων, τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, την ανισοκατανομή του πλούτου, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την υποβάθμιση της καθημερινότητας των πολιτών.

Ανέφερε ακόμα ότι ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ επιμένουν να στηρίζουν ένα οικονομικό μοντέλο που γεννά φούσκες, προσθέτοντας ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία και τους ημικρατικούς οργανισμούς. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του λιμανιού της Λεμεσού,πρόσθεσε.

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ αναφερόμενος στον Συνεργατισμό, είπε πως η διάλυσή του, δεν προέκυψε, αλλά μεθοδεύτηκε, με μια εγκληματική συμφωνία, που τον παρέδωσε με κρατική επιδότηση στην Ελληνική Τράπεζα και φόρτωσε τα δισεκατομμύρια της ζημιάς στην κοινωνία.

«Μας έλεγαν ότι ο επαγγελματισμός αντικατάστησε τον ερασιτεχνισμό και επιλέγονται οι ικανότεροι, οι άριστοι των αρίστων», συνέχισε προσθέτοντας ότι «εννοούσαν τους φίλους, κουμπάρους και συμμαθητές του Υπουργού Οικονομικών».

Ο κ. Κυπριανού παρατήρησε ότι η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι καμιά μεταρρύθμιση από αυτές που εξήγγειλε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού δεν προχωρεί, επειδή στερείται οράματος και περιέχει μόνο ιδεοληψίες και εμμονές, τις οποίες προσπαθεί να επιβάλει δια πυρός και σιδήρου, με αυταρχισμό και αλαζονεία.

Σε ό,τι αφορά το ΓεΣΥ,  ανέφερε ότι κάποιοι αγωνίζονται παρασκηνιακά και άλλοι στο προσκήνιο για να αλλάξει η φιλοσοφία του και να το οδηγήσουν σε πολυασφαλιστικό σχέδιο.

Ακολούθως ο ΓΓ του ΑΚΕΛ είπε πως πρόσφατα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι ζει «σε ιδεατό κόσμο» και «πρέπει να ξυπνήσει», προσθέτοντας πως μόνο μειδίαμα προκαλεί αυτή η δήλωση αν αναλογιστεί κανείς ότι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού ζώντας σε μόνιμη σιέστα, ονειρεύεται ότι πέτυχε ένα success story.

Για τα ενεργειακά, ο κ. Κυπριανού ανέφερε ότι η Κυβέρνηση δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σχεδιασμό ολοκληρωμένης ενεργειακής στρατηγικής, διατυπώνοντας τη θέση πως ό,τι έγινε επί διακυβέρνησης Χριστόφια ξηλώθηκε και από τότε μέχρι σήμερα οι Κυβερνώντες περιορίζονται σε μεγάλα λόγια και μηδέν έργα.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του είπε ότι βιώνουμε καθημερινά μικρές ανθρώπινες τραγωδίες για τα παιδιά με αναπηρία, λόγω της άρνησης των κυβερνώντων να εκσυγχρονίσουν και να ενισχύσουν την Ειδική Εκπαίδευση και διερωτήθηκε πότε οι προβολείς από τα φαντασμαγορικά γκαλά στους κήπους του Προεδρικού και τις φιλανθρωπικές κοσμικές φιέστες θα φωτίσουν αυτές τις καθημερινές τραγωδίες με την ελπίδα να συγκινηθούν οι κυβερνώντες;

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ είπε ότι στον τομέα της διαφθοράς, της διαπλοκής και των σκανδάλων η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού διαπρέπει.

Πρόσθεσε πως η Κυβέρνηση συγκρούστηκε έντονα και με τους δύο θεσμούς, οι οποίοι προώθησαν διάφορες υποθέσεις για διερεύνηση, τον Γενικό Εισαγγελέα και τον Γενικό Ελεγκτή.

Ανέφερε πως ένα από τα σκάνδαλα που θα θυμάται ο τόπος για δεκαετίες είναι ο διορισμός του κ. Ρίκκου Ερωτοκρίτου στη θέση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, τον οποίο ο κ. Αναστασιάδης, διόρισε γιατί έπρεπε να ξοφλήσει ένα προεκλογικό γραμμάτιο.
Αναφέρθηκε σε εκροές καταθέσεων πριν το κούρεμα από το οικογενειακό περιβάλλον του Προέδρου και σε οικόπεδο-φιλέτο με ευνοϊκότατους όρους στην οικογένεια του Προέδρου από τον Αρχιεπίσκοπο, σε οικογενειακές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των ακινήτων και της πώλησης διαβατηρίων με σκανδαλώδη τρόπο.

Συνεχίζοντας έκανε αναφορά σε σχέδια για επενδύσεις στη γενέτειρα του Προέδρου, όλως τυχαίως σε τεμάχια που συμπτωματικά ανήκουν στην οικογένεια του Προέδρου, την υπόθεση συμβολαίου της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, σε διαρροές στις εξετάσεις διορισίμων, σε αναξιοκρατία και βόλεμα ημετέρων από τις αντιπροσωπείες στις Βρυξέλλες μέχρι τον Συνεργατισμό. Πολεοδομικές παρεκκλίσεις σε μεγαλοεπιχειρηματίες.

Έκανε επίσης λόγο για προαγωγές σε αστυνομικούς που εκκρεμούν εναντίον τους πειθαρχικές και ποινικές έρευνες, προσθέτοντας πως η ίδια η αστυνομία ενημέρωσε ύποπτους ότι τους αναζητεί η Interpol.

Αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο κ. Κυπριανού είπε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παρέλαβε το Κυπριακό από τον Δ. Χριστόφια με κοινά ανακοινωθέντα που εξασφάλιζαν διαχρονικές θέσεις της πλευράς μας και πολλά θέματα συμφωνημένα και καταγεγραμμένα ως συγκλίσεις.

Είπε πως είναι γεγονός ότι η κύρια ευθύνη για τη συνέχιση της ντε φάκτο διχοτόμησης βαραίνει την Τουρκία, με τις αδιάλλακτες θέσεις που στηρίζει, την επιθετικότητα και την προκλητικότητα της, χωρίς αυτό να απαλλάσσει τον κ. Αναστασιάδη για τους λανθασμένους και πρόχειρους χειρισμούς που έγιναν.

Σε ό,τι αφορά την πρόταση του κ. Αναστασιάδη για αποκεντρωμένη Ομοσπονδία, ο κ. Κυπριανού είπε πως δεν είμαστε εναντίον από θέση αρχής. “Διερωτόμαστε όμως γιατί την έθεσε τώρα ο κ. Αναστασιάδης, αφού είχε κάθε ευχέρεια να θέσει ζητήματα κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Πλαισίου Γκουτέρες”.

Είπε ακόμα ότι ανησυχούμε γι΄αυτή τη μυστικοπάθεια διότι υπάρχουν αρμοδιότητες που αν μεταφερθούν στις συνιστώσες πολιτείες τότε δεν θα μιλάμε για ομοσπονδία αλλά για συνομοσπονδία ή, το λιγότερο, για έντονα συνομοσπονδιακά στοιχεία, όπως τα θέματα της άμυνας και αμυντικής πολιτικής, ενιαίας οικονομίας, ΑΟΖ και μετανάστευσης.

Επαναλαμβάνουμε ότι από πολλές πλευρές ακούγεται έντονα η φημολογία ότι ο κ. Αναστασιάδης κινείται προς άλλες κατευθύνσεις, συνέχισε προσθέτοντας ότι οι αλλοπρόσαλλοι χειρισμοί του κ. Αναστασιάδη και όλη η σύγχυση που προκάλεσαν, έκαναν πολύ πιο γκρίζα τη λύση του Κυπριακού.

Είπε ακόμα πως εκεί που είχαμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο μπροστά μας, για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, τώρα απαιτείται να συμφωνηθούν όροι αναφοράς.

Ο κ. Κυπριανού ανέφερε ότι το ΑΚΕΛ δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσει σε λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών, ούτε σε λύση που κάποιοι θα επιχειρήσουν να παρουσιάσουν ως ομοσπονδία, αλλά θα έχει άλλο περιεχόμενο.

«Δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε το όραμα του Ραούφ Ντενκτάς πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο συνιστά πολιτικό έγκλημα. Προδοσία», ανέφερε.

«Ως ΑΚΕΛ θα εξακολουθήσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για απελευθέρωση και επανένωση της κοινής μας πατρίδας», είπε ο κ. Κυπριανού αναφέροντας ότι «ο μόνος εφικτός τρόπος για να πετύχουμε είναι η εμμονή στη συμφωνημένη βάση. Στη λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Λύση βασισμένη στις αρχές του διεθνούς δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, στα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου και στις αρχές επί των οποίων εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση».

Ο κ. Κυπριανού εξέφρασε λύπη για την προσπάθεια του Προέδρου Αναστασιάδη, όπως είπε, να παρουσιάσει το ΑΚΕΛ ότι συμφωνεί με την όποια λύση και παρέπεμψε στα πρακτικά του Εθνικού Συμβουλίου.

Ο κ. Κυπριανού είπε πως η στάση του Προέδρου Αναστασιάδη αποτελεί καθαρή άμυνα στην αδυναμία του να απαντήσει στην ουσία της κριτικής.

«Κατηγορεί εμάς ως οπαδούς της όποιας λύσης ο μοναδικός Πρόεδρος που φλέρταρε ανοιχτά με την ιδέα της συνομοσπονδίας και των δύο κρατών. Κατηγορεί εμάς αυτός που κάποτε διαμαρτυρόταν ο ίδιος γιατί τάχα άλλοι δημιουργούσαν περιρρέουσα σε βάρος του», συνέχισε.

«Εμείς τις ίδιες θέσεις που είχαμε πριν δύο χρόνια τις έχουμε και σήμερα», είπε ο κ. Κυπριανού αναφέροντας ότι «επιμένουν ωστόσο να επικαλούνται την ενότητα, κατηγορώντας το ΑΚΕΛ ότι την τορπιλίζει με τη στάση του».

«Ενότητα σημαίνει ομοθυμία γύρω από κοινές αρχές και στόχους και συνέπεια στις διαχρονικές θέσεις του Εθνικού Συμβουλίου. Αυτές τις αρχές, τους στόχους και τις θέσεις είναι που εγκατέλειψε ο κ. Αναστασιάδης πλήττοντας την ενότητα», ανέφερε περαιτέρω και ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας ότι «η Ιστορία πάντα κάνει ταμείο και όλοι θα κριθούμε στο τέλος».μιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στην Ολομέλεια της Βουλής για τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού

Πιο κάτω ολόκληρη η ομιλία του Γ.Γ.ΑΚΕΛ:

«Δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, δύο είναι οι τάσεις στη διεθνή οικονομία. Η αυξανόμενη στροφή  στον προστατευτισμό στο διεθνές εμπόριο από τις ΗΠΑ και η συνεχιζόμενη αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων.
Οι εξελίξεις διαψεύδουν όλους όσοι ασπάστηκαν τυφλά το δόγμα «του τέλους της ιστορίας» . Δικαιώνουν όλους εμάς που προειδοποιούσαμε για τις παθογένειες και τους κινδύνους του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης και της νέας τάξης πραγμάτων.
Ως αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόζονται σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο η έκθεση της Oxfam που δημοσιεύτηκε στις αρχές του έτους είναι αποκαλυπτική για τις εισοδηματικές ανισότητες:
• To 2017 υπήρξε η μεγαλύτερη αύξηση στον αριθμό των δισεκατομμυριούχων στην ιστορία: ένας επιπλέον δισεκατομμυριούχος κάθε δυο μέρες.
• Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους ο πλούτος τους αυξήθηκε κατά 762 δις δολάρια, ποσό ικανό για να αντιμετωπίσει την ακραία φτώχεια παγκοσμίως επτά φορές.
• Το 1% των πιο πλουσίων κατέχει περισσότερο πλούτο από το υπόλοιπο 99%. 61 άτομα κατέχουν όσον πλούτο κατέχει το 50% των πιο φτωχών παγκοσμίως.
Η Κύπρος, επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού ζει παρόμοιο σκηνικό. Η οικονομία του τόπου όντως μεγαλώνει. Μαζί της όμως μεγαλώνουν και οι ανισότητες. Οι λίγοι και προνομιούχοι, βλέπουν τα κέρδη να φουσκώνουν και τα εισοδήματα τους να αυξάνονται.  Στην απέναντι πλευρά οι πολλοί, η πλειοψηφία της κοινωνίας, συνεχίζει να σηκώνει στις πλάτες της τα βάρη και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Αυτό είναι και το κύριο χαρακτηριστικό του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2019. Μια από τα ίδια. Δίχως ορθολογικό αναπτυξιακό σχεδιασμό και με κουτσουρεμένη κοινωνική ευαισθησία. Δίχως όραμα και χωρίς προοπτική για την χώρα. Οι αναπτυξιακές δαπάνες και οι κοινωνικές παροχές παραμένουν στα ίδια μειωμένα επίπεδα των προηγούμενων ετών.
Ο προϋπολογισμός του 2019 συνεχίζει να στηρίζει ένα κοινωνικό μοντέλο που χαρακτηρίζεται από άδικη κατανομή του παραγόμενου πλούτου και απορρύθμιση της εργασίας. Ένα μοντέλο που παρά τη μείωση του ποσοστού ανεργίας οδηγεί σε χειρότερες εργασιακές συνθήκες∙ σε μειώσεις μισθών, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα∙ στη μετατροπή μόνιμων θέσεων σε θέσεις μερικής και προσωρινής εργασίας.
Ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ επιμένουν να στηρίζουν ένα οικονομικό μοντέλο που γεννά φούσκες. Που στηρίζεται στις συνταγές που οδήγησαν στην κρίση. Μετά το 2016 η συνολική παραγωγή ακολούθησε αυξητική πορεία. Παρ΄όλα αυτά οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες συνεχίζουν να παραμένουν δύσκολες για μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Το αναπτυξιακό μοντέλο στρέφεται ολοένα και περισσότερο σε επενδύσεις και δράσεις βραχυπρόθεσμου ορίζοντα. Αυξάνει την εξάρτηση από το εξωτερικό περιβάλλον και τις διεθνείς εξελίξεις, με αποτέλεσμα να παραμένει ευάλωτο και επιρρεπές σε φαινόμενα φούσκας. Η οικονομία των διαβατηρίων και της αρπαχτής ούτε επωφελής για τους πολλούς είναι, ούτε έχει μέλλον.
Στο φετινό προϋπολογισμό κυριαρχούν επίσης οι ιδεολογικές και δογματικές εμμονές της Κυβέρνησης. Επιμένουν στην ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών όχι από ανάγκη, αλλά από δογματική αγκύλωση. Την Κυβέρνηση δεν την απασχολεί ο εξορθολογισμός της λειτουργίας αυτών των οργανισμών. Αν αυτός ήταν ο στόχος θα εκσυγχρόνιζε το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας τους και τον τρόπο διορισμού των Διοικητικών Συμβουλίων. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του λιμανιού της Λεμεσού. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια πριν την ιδιωτικοποίηση, η Αρχή Λιμένων Κύπρου κατέβαλε στο κράτος μέρισμα από κέρδη ύψους 89 εκατομμυρίων ευρώ ενώ είχε αποθεματικό 250 περίπου εκατομμυρίων. Τώρα η Αρχή παρουσιάζει τρύπα σχεδόν ενός εκατομμυρίου ευρώ ενώ έχει ξεμείνει από έσοδα εξαιτίας της ιδιωτικοποίησης του Λιμανιού. Τα έσοδα για το κράτος είναι πολύ λιγότερα από ότι προηγουμένως, παρόλες τις υποσχέσεις της Κυβέρνησης για το αντίθετο.
Το να διαλύει κάθε κοινωνική κατάκτηση και να φορτώνει το κόστος στον κόσμο είναι η κακή συνήθεια της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού. Τρανό παράδειγμα ο Συνεργατισμός. Η διάλυση του, δεν προέκυψε αλλά μεθοδεύτηκε. Με μια εγκληματική συμφωνία, που τον παρέδωσε με κρατική επιδότηση στην Ελληνική Τράπεζα και φόρτωσε τα δισεκατομμύρια της ζημιάς στην κοινωνία.
Οι χειρισμοί τους στο θέμα του Συνεργατισμού πέραν από σκανδαλώδεις υπήρξαν πρόχειροι, ασυνάρτητοι και εντελώς ερασιτεχνικοί. Για πέντε ολόκληρα χρόνια φλόμωναν το λαό με ψέματα. Μας έλεγαν ότι ο επαγγελματισμός αντικατάστησε τον ερασιτεχνισμό. Υλοποιούνται όλοι οι στόχοι. Επιλέγονται οι ικανότεροι, οι άριστοι των αρίστων. Φανταζόμαστε εννοούσαν τους φίλους, κουμπάρους και συμμαθητές του Υπουργού Οικονομικών.
Στις υπόλοιπες τράπεζες η Κυβέρνηση φρόντισε να δώσει και άλλα εργαλεία για να προχωρούν με πιο γρήγορες και άμεσες διαδικασίες για εκποιήσεις και πωλήσεις δανείων. Παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις της για στήριξη των ευάλωτων δανειοληπτών, τελικά προχώρησε στην εκπόνηση του σχεδίου ΕΣΤΙΑ. Ενός σχεδίου που δε στηρίζει αυτούς που έχουν ανάγκη αλλά έμμεσα επιδοτεί τις τράπεζες. Ακόμη χειρότερα, έμμεσα στηρίζει μέρος των στρατηγικών κακοπληρωτών τους οποίους η Κυβέρνηση έλεγε ότι ήθελε να κυνηγήσει. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι τα προβλήματα στον τραπεζικό τομέα εξακολουθούν να υπάρχουν. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε την Κυβέρνηση στο πώς θα τα χειριστεί. Ούτε πώς θα χειριστεί τα περιουσιακά στοιχεία της πρώην Συνεργατικής Τράπεζας.
Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού οδηγεί την κυπριακή κοινωνία στο γκρεμό. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε εντός και εκτός Βουλής για να αποτρέψουμε αυτή την κατηφόρα με στόχο τη συνεχή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού θα πρέπει να κάνει ορισμένες ελάχιστες παραδοχές έστω και τώρα, αν δεν θέλει να παραδώσει συντρίμμια φεύγοντας.
Πρώτο, αυτοί που θεωρούσε καλύτερους τραπεζίτες στον κόσμο κατέστρεψαν την κυπριακή οικονομία με τα εγκληματικά τους λάθη και τους σκανδαλώδεις χειρισμούς τους. Δυστυχώς όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά ούτε και έγιναν παράδειγμα προς αποφυγή για την Κυβέρνηση.
Δεύτερο για να ανθίσει η οικονομία  πρέπει να βασίζεται στην ισονομία, τη δικαιοσύνη και τη χρηστή διοίκηση τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Τρίτο, η οικονομία πρέπει να προσφέρει ποιοτικές και μόνιμες θέσεις εργασίας και να σέβεται, να προστατεύει και να ενισχύει τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Αν αυτά δεν γίνουν κατανοητά από τους κυβερνώντες, θα βυθίσουν ακόμα περισσότερο τον τόπο στο οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.
Ένα άλλο ταλαιπωρημένο κεφάλαιο είναι οι μεταρρυθμίσεις. Μόνο ως ανέκδοτο ακούγονται σήμερα οι εξαγγελίες του κ. Αναστασιάδη κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2013 για μεταρρυθμίσεις που θα πάτασσαν οριστικά τη γραφειοκρατία μέσα σε έξι μήνες από την εκλογή του. Ζήσαμε όλοι το φιάσκο της μεταρρύθμισης της Δημόσιας Υπηρεσίας. Στο δε εκπαιδευτικό τομέα, όποιο βήμα έγινε επί διακυβέρνησης Χριστόφια ενταφιάστηκε από την κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού. Η Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ακόμα μελετάται. Η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι καμιά μεταρρύθμιση από αυτές που εξήγγειλε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού δεν προχωρεί. Αυτό γιατί πολύ απλά δεν έχει όραμα. Έχει μόνο ιδεοληψίες και εμμονές τις οποίες προσπαθεί να επιβάλει δια πυρός και σιδήρου. Με αυταρχισμό και αλαζονεία, στοιχεία που διέπουν όλη τη φιλοσοφία της διακυβέρνησης τους.
Η ιδεοληψία των κυβερνώντων δεν τους επιτρέπει να αντικρίσουν την υγεία ως δημόσιο αγαθό. Επί διακυβέρνησης τους τα νοσοκομεία έπιασαν πάτο. Οι δαπάνες για τη δημόσια υγεία είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο μέσος όρος σε αυτή είναι 7% επί του ΑΕΠ ενώ στην Κύπρο δεν ξεπερνά το 3%. Σε μια χώρα που ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά το εκατομμύριο, η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού κατάφερε να δημιουργήσει ανασφάλεια, εξαθλίωση και ουρές χιλιάδων που περιμένουν περίθαλψη.
Ο λόγος είναι οι περικοπές εκατοντάδων εκατομμυρίων από τη δημόσια υγεία. Δαπάνες που είναι απαραίτητες για την εξυπηρέτηση των ασθενών αλλά και για την αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων.
Μπροστά σε αυτή την εκρηκτική κατάσταση, τι κάνει η Κυβέρνηση; Αρκείται σε επικοινωνιακές παραστάσεις στα μέσα ενημέρωσης. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που ο κ. Αναστασιάδης θα αναλάμβανε δήθεν δράση για τη δημόσια υγεία∙ που απειλούσε ότι θα βάλει το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων, λες και δεν κυβερνούσε ο ίδιος τα προηγούμενα χρόνια. Αποτέλεσμα: μηδέν εις το πηλίκον.
Για ακόμα μια χρονιά το αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει προγραμματίσει ουσιαστικές βελτιώσεις. Καμία επένδυση σε υποδομές και εξοπλισμό των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Ελάχιστες δαπάνες για στελέχωση τους την ώρα που φυλλοροούν. Πλήρης αδράνεια στην αντιμετώπιση του προβλήματος των λιστών αναμονής. Ως ΑΚΕΛ θεωρούμε ότι το ΓΕΣΥ αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινωνική κατάκτηση της εποχής μας. Είμαστε περήφανοι για το ρόλο που διαδραματίσαμε στην προώθηση του. Επιμένουμε στην εφαρμογή του. Η Κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της για υλοποίηση του και να σταματήσει να παριστάνει ότι αυτή την ευθύνη την έχουν άλλοι.
Είναι προφανές ότι κάποιοι αγωνίζονται παρασκηνιακά και άλλοι στο προσκήνιο για να αλλάξει η φιλοσοφία του ΓΕΣΥ. Για να  οδηγήσουν σε πολυασφαλιστικό σχέδιο. Η Κυβέρνηση έχει την ευθύνη να φροντίσει για την υλοποίηση του όπως έχει εγκριθεί ομόφωνα από τη Βουλή.
Πρόσφατα ο κ. Αναστασιάδης κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι ζει «σε ιδεατό κόσμο» και «πρέπει να ξυπνήσει». Μόνο μειδίαμα προκαλεί αυτή η δήλωση αν αναλογιστεί κανείς ότι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού ζώντας σε μόνιμη σιέστα, ονειρεύεται ότι πέτυχε ένα success story.
Ας ξεκινήσουμε να μετρούμε επιτυχίες. Είναι πρωτοφανής η προχειρότητα και ο ερασιτεχνισμός με την οποία η Κυβέρνηση χειρίζεται σημαντικά θέματα, φορτώνοντας το κόστος στην κοινωνία. Τρανό παράδειγμα ο χειρισμός του φάκελου του χαλουμιού.
Κεφάλαιο ενέργεια. Το ερευνητικό πρόγραμμα για εξεύρεση υδρογονανθράκων από τις εταιρείες οι οποίες είναι αδειοδοτημένες στην κυπριακή ΑΟΖ δεν απέφερε, μέχρι στιγμής, σημαντικά θετικά αποτελέσματα. Αντιθέτως παρουσιάστηκαν επιπλέον προβλήματα με την απαράδεκτη συμπεριφορά της Τουρκίας. Σημειώνουμε επίσης το γεγονός ότι το μοναδικό επιβεβαιωμένο κοίτασμα που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει ακόμη αναξιοποίητο, έξι χρόνια μετά την ανακάλυψη του.
Παρόλα αυτά θεωρούμε ότι μια πετυχημένη γεώτρηση από την κοινοπραξία Exxon Mobil – Qatar Petroleum θα δημιουργήσει νέα δεδομένα, θα δώσει ώθηση στο ερευνητικό πρόγραμμα και από άλλες εταιρείες και θα διευκολύνει την αξιοποίηση υφιστάμενων και μελλοντικών επιβεβαιωμένων κοιτασμάτων.
Από τις εξελίξεις φαίνεται ότι η θέση του ΑΚΕΛ για την ανάγκη μελέτης του ενδεχόμενου κατασκευής τερματικού υγροποίησης Φυσικού Αερίου στη Κύπρο αξιοποιώντας και άλλα κοιτάσματα της περιοχής είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Και όμως η Κυβέρνηση δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σχεδιασμό ολοκληρωμένης ενεργειακής στρατηγικής.  Ό,τι έγινε επί διακυβέρνησης Χριστόφια ξηλώθηκε και από τότε μέχρι σήμερα οι Κυβερνώντες περιορίζονται σε μεγάλα λόγια και μηδέν έργα.
Κεφάλαιο κοινωνία. Ποια ήταν η τελευταία φορά που οι κυβερνώντες επισκέφθηκαν δημόσια νοσοκομεία και χώρους εργαζομένων; Ποια ήταν η τελευταία φορά που κάποιος τους ενημέρωσε για το ύψος ή μάλλον το βάθος του κατώτατου μισθού, το κόστος ζωής, το ύψος των ενοικίων, για τους άστεγους;
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 20% περίπου των δαπανών  πηγαίνει στην κοινωνική προστασία. Στην Κύπρο βρίσκεται κάτω από το 14%. Επί των ημερών του κ. Αναστασιάδη η Κύπρος κατρακύλησε στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη μεγαλύτερη αύξηση της φτώχειας. Το ποσοστό των εργαζόμενων φτωχών, δηλαδή των νοικοκυριών με πολύ χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να αποπληρώσουν λογαριασμούς και δάνεια, υπερδιπλασιάστηκε τα τελευταία χρόνια. Οι εργασιακές σχέσεις έχουν κυριολεκτικά αλωθεί. Οι κυβερνώντες παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι μια μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δουλεύει με υποκατώτατο μισθό, με συμβόλαια και ανασφάλιστη.
Το 2013 ο κ. Αναστασιάδης υποσχόταν άνοιξη. Το 2018, η Κύπρος, που ο πληθυσμός της δεν είναι περισσότερος από μια συνοικία της Αθήνας, έχει άστεγους. Ενώ τα ενοίκια αυξήθηκαν μέχρι και 50%, το Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο παραμένει στα συρτάρια. Για τη στέγαση των προσφύγων το 2018 απορροφήθηκε μόνο το 56% των κονδυλιών, ενώ τα κονδύλια για την ύπαιθρο πετσοκόβονται συνεχώς.
Νεαρά ζευγάρια δεν μπορούν να ξεκινήσουν τη ζωή τους γιατί δεν υπάρχει κανένα σχέδιο από πλευράς της Κυβέρνησης για στέγαση. Το μόνο που αρκέστηκε να κάνει ήταν να εξαγγείλει αύξηση 10% του επιδόματος ενοικίου μόνο για πρόσφυγες. Δηλαδή περίπου 50 ευρώ. Σκέτη κοροϊδία.
Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους, απλώς βλέπει τους αριθμούς. Κανένα όραμα για κοινωνική πολιτική, καμία έγνοια για τους μισθούς που ακρωτηριάζονται, για τις άσχημες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι.
Επαναλαμβάνουμε κάποιες από τις προτάσεις μας. Ελπίζουμε ότι  η κυβέρνηση Αναστασιάδη θα παραμερίσει τις ταξικές της παρωπίδες και θα προβληματιστεί γι`αυτές:

  1. Νομοθετική ρύθμιση της υποχρέωσης των εργοδοτών για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
  2. Διασφάλιση ελάχιστων όρων απασχόλησης για όσους εργαζόμενους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των εργαζόμενων φτωχών.
  3. Μέτρα οικογενειακής πολιτικής που να στηρίζουν τα νεαρά χαμηλόμισθα ζευγάρια.
  4. Επενδύσεις από το κράτος σε υποδομές κοινωνικής προστασίας και στήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
  5. Μελέτη για κατάργηση του πέναλτι του 12% στις συντάξεις στους χαμηλοσυνταξιούχους και στους εργαζόμενους σε βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
  6. Δημιουργία νέας ξεχωριστής νομοθεσίας για τα άτομα με αναπηρίες, που να συνάδει με τις αρχές της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ).
  7. Αύξηση του ύψους του ενοικίου που παραχωρείται  στα άτομα που λαμβάνουν Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και στους πρόσφυγες με τρόπο που να ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα.
  8. Εκπόνηση σχεδίου επιδότησης ενοικίου για χαμηλόμισθες οικογένειες.
  9. Επαναφορά των στεγαστικών προγραμμάτων που καταργήθηκαν για πρόσφυγες και αυτόχθονες κατοίκους για απόκτηση στέγης. Επανεργοποίηση των προγραμμάτων του Κυπριακού Οργανισμού Ανάπτυξης Γης για τη δημιουργία σχεδίων κοινωνικής στέγασης.

Αν η Κυβέρνηση πιστεύει πραγματικά αυτό που λέει, ότι δηλαδή  εκτιμά τις θυσίες που έκανε ο λαός για αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης ιδού πεδίον δόξης λαμπρό. Ας τους το ανταποδώσει έστω και τώρα.
Δυστυχώς, ούτε η παιδεία γλύτωσε από τις κυβερνητικές ιδεοληψίες. Το μεγαλύτερο έγκλημα της είναι ότι έξι ολόκληρα χρόνια δεν έκανε τίποτε απολύτως για την Ειδική Εκπαίδευση. Οι πολιτικές για τα ΑμεΑ δεν είναι επιλογή για την εκάστοτε κυβέρνηση∙ είναι χρέος και υποχρέωση. Ως ΑΚΕΛ καταθέσαμε ολοκληρωμένη πρόταση για την Ειδική Εκπαίδευση. Οι Κυβερνώντες μας αγνόησαν παντελώς. Ούτε καν προβληματίστηκαν για να διαμορφώσουν δική τους πολιτική. Στον τόπο μας βιώνουμε καθημερινά μικρές ανθρώπινες τραγωδίες για τα παιδιά με αναπηρία λόγω της άρνησης των Κυβερνώντων να εκσυγχρονίσουν και να ενισχύσουν την Ειδική Εκπαίδευση. Πότε άραγε οι προβολείς από τα φαντασμαγορικά γκαλά στους κήπους του Προεδρικού και τις φιλανθρωπικές κοσμικές φιέστες θα φωτίσουν αυτές τις καθημερινές τραγωδίες με την ελπίδα να συγκινηθούν οι κυβερνώντες;
Πότε θα ασχοληθούν με τα πιεστικά ουσιαστικά προβλήματα της παιδείας και θα σταματήσουν να δημιουργούν και άλλα;

  • Οι εξετάσεις ανά τετράμηνο θα υποβαθμίσουν τον πραγματικό ρόλο που πρέπει να έχει το σχολείο ενώ υποβάλουν σε απίστευτη ταλαιπωρία και έξοδα χιλιάδες μαθητές και γονείς.
  • Τα Εσπερινά Λύκεια και οι Εσπερινές Τεχνικές Σχολές παραμένουν ξεχασμένα στις προδιαγραφές περασμένων δεκαετιών.
  • Πολλά σχολεία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής λόγω των σοβαρών περικοπών από το 2013 με μεγαλύτερο θύμα την Τεχνική Εκπαίδευση.
  • Για τα θέματα ασφάλειας και υγείας στα σχολεία, δεν έχει ληφθεί κανένα σοβαρό μέτρο προς το παρόν.
  • Η έρευνα και η καινοτομία αξιολογούνται πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες των κυβερνώντων.
  • Περίπου 300 εκπαιδευτικοί, οι οποίοι εργάζονταν πέρσι στα σχολεία μας βρέθηκαν στο δρόμο λόγω των αποφάσεων των Κυβερνώντων. Ταυτόχρονα, επί ξύλου κρεμάμενοι παραμένουν οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται με αγορά υπηρεσιών στα Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης (ΚΙΕ), στα μουσικά και αθλητικά λύκεια, στα βραδινά και απογευματινά μαθήματα, στα Ολοήμερα σχολεία και στα Μεταλυκειακά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.
  • Το Νέο Σύστημα Διορισμών θυματοποίησε χιλιάδες νέους πτυχιούχους, σκοτώνοντας τα όνειρα τους για αξιοπρεπή εργασία.
  • Η φοιτητική μέριμνα έγινε κομμάτια και αναγκάζει χιλιάδες φοιτητές να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.
  • Σε ότι αφορά τον πολιτισμό, τι να πούμε;  Τα καταθλιπτικά κονδύλια που διαθέτει η κυβέρνηση για αυτόν επιβεβαιώνουν πως το θεωρεί «φτωχό συγγενή». Οι Τέχνες και τα Γράμματα, το θέατρο, ο κινηματογράφος, η κρατική βιβλιοθήκη και άλλα έργα υποδομής δεν εμφανίζονται ούτε στο φετινό προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.

Έχοντας υπόψιν όλα τα πιο πάνω, η ψήφιση ή η καταψήφιση του Προϋπολογισμού δεν σημαίνει απλώς στήριξη ή αποδοκιμασία της Κυβέρνησης Αναστασιάδη Συναγερμού. Είναι ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση. Εμείς καλούμε όλες τις δυνάμεις, εντός και εκτός Βουλής να πάρουν θέση. Χωρίς υποκρισίες, σοφιστείες και υπεκφυγές απέναντι στη διεύρυνση της φτώχειας, την αύξηση των ανισοτήτων, τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, την ανισοκατανομή του πλούτου, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την υποβάθμιση της καθημερινότητας των πολιτών.
Υπάρχει ωστόσο ένας τομέας στον οποίο η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού διαπρέπει. Στον τομέα της διαφθοράς, της διαπλοκής και των σκανδάλων. Επιχειρεί δε να συγκαλύψει τις ευθύνες της ισχυριζόμενη ότι για πρώτη φορά στέλλονται στα δικαστήρια υποθέσεις διαπλοκής και διαφθοράς.
Ξεχνά η Κυβέρνηση ότι συγκρούστηκε έντονα και με τους δύο θεσμούς οι οποίοι προώθησαν διάφορες υποθέσεις για διερεύνηση; Και με το Γενικό εισαγγελέα και με τον Γενικό Ελεγκτή.
Ένα από τα σκάνδαλα που θα θυμάται ο τόπος για δεκαετίες είναι ο διορισμός του κ. Ρίκκου Ερωτοκρίτου στη θέση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. Διορισμός που είχε μέγιστη σημασία γιατί εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε Γενικός Εισαγγελέας.
Από τον κ. Ερωτοκρίτου η κοινωνία ανέμενε απονομή δικαιοσύνης. Ο κ. Αναστασιάδης, τον διόρισε γιατί έπρεπε να ξοφλήσει ένα προεκλογικό γραμμάτιο.  Τελικά αυτός που θα απένειμε δικαιοσύνη,  καταδικάστηκε σε φυλάκιση με βαριές κατηγορίες έστω και αν τον υπερασπίστηκε στο δικαστήριο ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης.
Εκροές καταθέσεων πριν το κούρεμα από το οικογενειακό περιβάλλον του Προέδρου. Οικόπεδο-φιλέτο με ευνοϊκότατους όρους στην οικογένεια του Προέδρου από τον Αρχιεπίσκοπο. Οικογενειακές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των ακινήτων και της πώλησης διαβατηρίων με σκανδαλώδη τρόπο, κάτι που συζητά όλη η Κύπρος. Σχέδια για επενδύσεις στη γενέτειρα του Προέδρου, όλως τυχαίως σε τεμάχια που συμπτωματικά ανήκουν στην οικογένεια του Προέδρου. Υπόθεση συμβολαίου της κ. Χρυστάλλας Γιωρκάτζιη.  Διαρροές στις εξετάσεις διορισίμων.  Αναξιοκρατία και βόλεμα ημετέρων από τις αντιπροσωπείες μας στις Βρυξέλλες μέχρι το Συνεργατισμό. Πολεοδομικές παρεκκλίσεις σε μεγαλοεπιχειρηματίες.  Διαρροή εμπιστευτικών εγγράφων από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε λειτουργούς των ΜΜΕ. Λάθη στα συμβόλαια της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού Λεμεσού που μας κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ. Προαγωγές σε αστυνομικούς που εκκρεμούν εναντίον τους πειθαρχικές και ποινικές έρευνες. Η ίδια η αστυνομία ενημέρωσε ύποπτους  ότι τους αναζητεί η Interpol. Αυτοκτονίες και βιασμοί στις φυλακές κατά συρροή και βέβαια το σκάνδαλο των σκανδάλων που φέρει πλήρως τη σφραγίδα της Κυβέρνησης Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ: η άλωση του Συνεργατισμού και μετέπειτα η διάλυση του.
Άφησα τελευταίο το Κυπριακό.  Το κορυφαίο ζήτημα για τον τόπο μας∙ ζήτημα ζωής ή θανάτου για το λαό μας. Θέλουμε να δούμε την πατρίδα μας επανενωμένη. Δεν θέλουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να ζουν με τον κίνδυνο ενός νέου πολέμου. Σ΄αυτόν τον αγώνα θεωρούμε τους τουρκοκύπριους που θέλουν λύση φυσιολογικούς συμμάχους μας.
Η τουρκική κατοχή είναι πηγή μόνιμης αστάθειας για την Κύπρο, τον κυπριακό λαό και την ευρύτερη περιοχή. Όσο παρέρχεται ο χρόνος, ο εποικισμός απειλεί όλο και περισσότερο το μέλλον και των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων.  Η Τουρκία προωθεί την οικονομική ενσωμάτωση των κατεχομένων μέσω χρηματοδοτήσεων σε διάφορους τομείς. Επιδιώκει σταθερά παρέμβαση στα κατεχόμενα. Επιχειρεί να αξιοποιήσει τη θρησκεία ως μέσο άσκησης μεγαλύτερου ελέγχου στην κοινωνία. Συνεχίζει το στρατιωτικό έλεγχο της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Οι προοδευτικές δυνάμεις των τουρκοκυπρίων αντιστέκονται, όμως δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Μια μικρή κοινότητα δεν μπορεί να αντιστέκεται για πάντα στην πανίσχυρη Τουρκία. Αν η ελληνοκυπριακή δεξιά και ακροδεξιά δεν κατανοήσουν αυτές τις πραγματικότητες έστω και τώρα, θα πληγώσουν για δεύτερη φορά την Κύπρο. Αυτή τη φορά ανεπανόρθωτα.
«Η Κύπρος, βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Ή θα πάρουμε μαθήματα από το παρελθόν και θα ενοποιήσουμε την Κύπρο μέσα από μια ομοσπονδιακή λύση, ή θα μονιμοποιηθεί η διχοτόμηση και θα έρθει μια μέρα που το νησί δια της διπλής Ένωσης θα προσαρτηθεί στην Τουρκία και την Ελλάδα.
Από το 1974 υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία στα βόρεια της Κύπρου…. Με στόχο την εξαφάνιση του κυπριακού χαρακτήρα της Βόρειας Κύπρου, μεταφέρθηκε και ακόμα μεταφέρεται πληθυσμός από έξω. Οι οικονομικές πολιτικές που μεταφέρονται από την Τουρκία προκαλούν την κατάρρευση της κοινότητας και την καταστροφή των κοινοτικών μας αξιών. Δολοφονείται μια ολόκληρη κοινοτική ύπαρξη, δολοφονείται μια ολόκληρη κοινοτική ταυτότητα.…Θα μείνουμε μήπως απαθείς να παρακολουθούμε την πατρίδα μας να αλλάζει χέρια ή θα πούμε «αυτή η χώρα είναι δική μας» και θα την υπερασπιστούμε;» Σε αυτό το απόσπασμα ομιλίας του Οζγκιέρ Οζγκιούρ του 1989, συμπυκνώνονται τα διλήμματα που εγείρει μπροστά μας το Κυπριακό πρόβλημα.
Η εισβολή, η κατοχή και ο συνεχής εποικισμός απειλούν ευθέως την επιβίωση του κυπριακού λαού, ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων στη γη που τους γέννησε. Ο εθνικισμός και ο σοβινισμός ρίχνουν το δηλητήριο τους σε ακριβείς δόσεις με στόχο να διαιωνίσουν τη διαίρεση και να εξυπηρετήσουν το στόχο της διχοτόμησης.
Η Ιστορία θα κρίνει πολύ αυστηρά τον κ. Αναστασιάδη. Όχι μόνο γιατί δεν στάθηκε αποφασιστικά απέναντι από τον εθνικισμό και το σοβινισμό στέλλοντας αυστηρά πολιτικά μηνύματα αλλά και γιατί με την τακτική που ακολουθεί, τους διευκολύνει. Από το 2011 ακόμα η εξαλλοσύνη και η υστερία που καλλιεργήθηκε στην κυπριακή κοινωνία με την ανοχή αν όχι την παρότρυνση του Δημοκρατικού Συναγερμού και άλλων είχαν στο επίκεντρο τους το Κυπριακό. Άνοιξαν τότε πόρτες που δεν έκλεισαν ποτέ. Γι΄αυτό ας μην εκπλήσσεται κανένας με τα κρούσματα εθνικισμού σε σχολεία, με τις επιθέσεις εναντίον τουρκοκυπρίων, με την άνοδο της ακροδεξιάς. Το δυστύχημα είναι ότι ο κ. Αναστασιάδης, ο ΔΗΣΥ και άλλοι νομίζουν ότι αν συνεχίζουν να χαϊδεύουν το τέρας θα ημερέψει και θα τους κάνει τα χατίρια.
Ο κ. Αναστασιάδης παρέλαβε το Κυπριακό από τον Δ. Χριστόφια με κοινά ανακοινωθέντα που εξασφάλιζαν διαχρονικές θέσεις της πλευράς μας. Με πολλά θέματα συμφωνημένα και καταγεγραμμένα ως συγκλίσεις. Με το κεφάλαιο της ενέργειας με τεράστια προοπτική και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας διασφαλισμένα.  Με τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίζει ότι η πλευρά μας ήταν ένα βήμα μπροστά στην ετοιμότητα για λύση του προβλήματος. Ο ίδιος τι έκανε και σε ποια φάση οδήγησε το κυπριακό;
Ναι, είναι γεγονός ότι η κύρια ευθύνη για τη συνέχιση της ντε φάκτο διχοτόμησης βαραίνει την Τουρκία, με τις αδιάλλακτες θέσεις που στηρίζει, την επιθετικότητα και την προκλητικότητα της.
Αυτό δεν απαλλάσσει τον κ. Αναστασιάδη για τους λανθασμένους και πρόχειρους χειρισμούς που έγιναν. Πρόσφατα παραδείγματα,  το Μοντ Πελεράν και το Κρανς Μοντανά. Δεν είναι αρκετό να λέμε το αφήγημα μας στην Κύπρο ότι η Τουρκία τίναξε στον αέρα τις διαπραγματεύσεις. Δυστυχώς ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν το συμμερίζονται. Ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. στην Έκθεση του τον Σεπτέμβρη του 2017 απενοχοποιεί την Τουρκία λέγοντας ότι διαπίστωσε την ετοιμότητα της να συνεργαστεί για να ξεπεραστούν οι διαφωνίες και να φτάσουμε σε συμφωνία. Αντιθέτως σε εμάς διαπίστωσε έλλειψη πολιτικής βούλησης. Αν η Κυβέρνηση θεωρεί ότι το αφήγημα μας είναι σωστό γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε τότε; Γιατί σιώπησε;
Μετά την πικρή καληνύχτα που απήυθυνε σε «βόρειους και νότιους» ο κ. Γκουτέρες, μας κάλεσε να σκεφτούμε τι θέλουμε. Επί της ουσίας απαίτησε τη συνέχιση της διαπραγματευτικής διαδικασίας από το σημείο που είχε μείνει το Κρανς Μοντανά. Στη βάση των συγκλίσεων που επιτεύχθηκαν, του πλαισίου Γκουτέρες και του άτυπου εγγράφου για την εφαρμογή της συμφωνίας.
Επί της διαδικασίας είπε να συνεχίσουμε με δύο τραπέζια. Στο ένα να συζητηθούν η ασφάλεια και οι εγγυήσεις και στο άλλο τα θέματα της εσωτερικής πτυχής. Η σύνθεση ζητούσε να είναι παρόμοια με εκείνη στο Κραν Μοντανά. Τέλος ήθελε να τον πείσουν όλοι ότι αυτή τη φορά θα είχαν την πολιτική βούληση να πάνε μέχρι το τέλος.
Μας θωρακίζει το πλαίσιο Γκουτιέρες ή πρέπει να ανησυχούμε για τις πρόνοιες του; Ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι θα ήταν παράφρων αν το απέρριπτε. Το πλαίσιο καταργεί τις υφιστάμενες εγγυήσεις και τα όποια επεμβατικά δικαιώματα. Προνοεί δραστική μείωση των κατοχικών στρατευμάτων από την πρώτη μέρα καθώς και για ταχεία αποχώρηση των υπόλοιπων. Προβλέπει για μηχανισμό εφαρμογής της λύσης, από τον οποίο αποκλείει τις εγγυήτριες δυνάμεις και τις περιορίζει μόνο σε συμβουλευτικό ρόλο. Αφήνει ανοιχτό για περαιτέρω συζήτηση μόνο το ζήτημα των αγημάτων της ΕΛΔΥΚ και της ΤΟΥΡΔΥΚ (950 και 650 στρατιώτες αντίστοιχα), με την Τουρκία να ζητά ρήτρα επανεξέτασης σε 15 χρόνια και τη δική μας πλευρά – ρήτρα τερματισμού της παρουσίας τους σε πολύ λιγότερα χρόνια. Τα πιο πάνω συνιστούν σημαντική βελτίωση ακόμα και της Ζυρίχης: Το μεγάλο αγκάθι, η Συνθήκη Εγγύησης, τερματίζεται ενώ ακόμα και στη χειρότερη για μάς περίπτωση η Συνθήκη Συμμαχίας μετατρέπεται από αορίστου σε ορισμένου χρόνου.
Όσον αφορά στο εδαφικό, το πλαίσιο Γκουτιέρες ζητά επιστροφή της Μόρφου. Αυτό σημαίνει ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά θα πρέπει όχι μόνο να επαναφέρει το χάρτη που απέσυρε, αλλά να προσθέσει σε αυτό και τη Μόρφου.
Για το θέμα της ισότιμης μεταχείρισης Ελλήνων και Τούρκων πολιτών το πλαίσιο απλώς αναφέρεται σε ισότιμη μεταχείριση, κάτι που μας αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης, με σημαντικό μας όπλο τη σύγκλιση Χριστόφια – Ταλάτ για 4:1.
Για το θέμα της αποτελεσματικής συμμετοχής το πλαίσιο μας καλύπτει αφού για όργανα χαμηλής πολιτικής αναφέρεται σε θετική τουρκοκυπριακή ψήφο, με μηχανισμό επίλυσης αδιεξόδων, μόνο σε θέματα που αφορούν ζωτικά συμφέροντα των δύο κοινοτήτων. Εξασφαλίζεται δηλαδή ήδη αυτό που τάχα θέλει να εξασφαλίσει ο κ. Αναστασιάδης με την αποκεντρωμένη Ομοσπονδία.
Στο περιουσιακό ο Γ.Γ. προτείνει δύο διαφορετικά καθεστώτα, κάτι που ήταν επιδίωξη της ελληνοκυπριακής πλευράς. Στις περιοχές που θα επιστραφούν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση θα δοθεί προτεραιότητα στους εκτοπισμένους ιδιοκτήτες. Στις δε υπόλοιπες περιοχές θα δοθεί προτεραιότητα στους χρήστες. Αυτό το τελευταίο προφανώς έχει σχέση με την απόφαση Δημόπουλος του ΕΔΑΔ η οποία όντως δίνει δυστυχώς προτεραιότητα στους χρήστες. Ασφαλώς είναι κάτι που δεν μας ικανοποιεί αλλά τουλάχιστον το πλαίσιο ρητώς παρέχει  δυνατότητα περαιτέρω διαπραγμάτευσης. Επιπλέον, θα πρέπει να αξιοποιηθεί και η σύγκλιση σύμφωνα με την οποία ακόμη και στις περιοχές που δεν θα επιστραφούν θα δοθεί προτεραιότητα σε όσους ιδιοκτήτες έχουν συναισθηματικό δεσμό με την περιουσία τους. Ας μην είμαστε αφελείς. Κανένα πλαίσιο δεν μπορεί και δεν πρόκειται να ικανοποιεί πλήρως τις θέσεις μας. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι αν στην πλειοψηφία τους οι πρόνοιες του ανταποκρίνονται θετικά στις διαχρονικές θέσεις και στα δίκαια αιτήματα μας. Εμείς απαντούμε ναι.
Σε ότι αφορά την πρόταση του κ. Αναστασιάδη για αποκεντρωμένη Ομοσπονδία δεν είμαστε εναντίον από θέση αρχής. Διερωτούμαστε όμως γιατί την έθεσε τώρα ο κ. Αναστασιάδης. Είχε κάθε ευχέρεια να θέσει ζητήματα κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Πλαισίου Γκουτέρες. Γιατί δεν περίμενε να το κάνει εκεί; Γιατί άνοιξε ένα κλειστό θέμα; Συνειδητοποιεί ότι αυτή του η κίνηση αποπροσανατολίζει από την προσπάθεια επανέναρξης των διαπραγματεύσεων; Ότι όχι απλά και μόνο δεν επιλύει κανένα ζήτημα αλλά ανοίγει και άλλα; Ότι είναι έτοιμος να προβεί σε υποχωρήσεις δίχως ανταλλάγματα; Το χειρότερο από όλα είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει πει τι εννοεί. Ανησυχούμε γι΄αυτή τη μυστικοπάθεια διότι υπάρχουν αρμοδιότητες που αν μεταφερθούν στις συνιστώσες πολιτείες τότε δεν θα μιλάμε για ομοσπονδία αλλά για συνομοσπονδία ή, το λιγότερο, για έντονα συνομοσπονδιακά στοιχεία, όπως τα θέματα της άμυνας και αμυντικής πολιτικής, ενιαίας οικονομίας, ΑΟΖ και μετανάστευσης.
Επαναλαμβάνουμε ότι από πολλές πλευρές ακούγεται έντονα η φημολογία ότι ο κ. Αναστασιάδης κινείται προς άλλες κατευθύνσεις. Είναι οι δηλώσεις του Αναπληρωτή Προέδρου της Συμμαχίας Πολιτών. Η δημόσια παραδοχή του Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Αρθρογραφία έγκριτων δημοσιογράφων που ποτέ δεν διαψεύσθηκε. Η κραυγή αγωνίας του κ. Χάσικου για να αποφασίσουμε τί θέλουμε που έκανε viral ο κ. Αβ. Νεοφύτου. Τα εθνικά τσουνάμια του ίδιου του κ. Νεοφύτου.
Δυστυχώς οι αλλοπρόσαλλοι χειρισμοί του κ. Αναστασιάδη και όλη η σύγχυση που προκάλεσαν έκαναν πολύ πιο γκρίζα τη λύση του Κυπριακού. Εκεί που είχαμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο μπροστά μας, για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων τώρα απαιτείται να συμφωνηθούν όροι αναφοράς.
Μας ζητούν δηλαδή κάτι περισσότερο. Να συμφωνήσουμε ότι έχουμε την ίδια αντίληψη για το πού βρισκόμαστε. Για το πού θέλουμε να πάμε και πώς θα πάμε εκεί.
Οι εξελίξεις είναι πλέον κάτι περισσότερο από κρίσιμες. Το ζητούμενο είναι να αξιοποιηθεί το στενό περιθώριο που έχουμε για να συμφωνηθούν οι όροι αναφοράς. Συνειδητοποιεί ο κ. Αναστασιάδης ότι αν αυτό δεν γίνει κατορθωτό, υπάρχει κίνδυνος επίρριψης ευθυνών και στη δική μας πλευρά; Ότι η οριστική διχοτόμηση θα είναι πιο κοντά από ποτέ;
Ως ΑΚΕΛ δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσουμε σε λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών. Ούτε με λύση που κάποιοι θα επιχειρήσουν να παρουσιάσουν ως ομοσπονδία αλλά θα έχει άλλο περιεχόμενο. Δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε το όραμα του Ραούφ Ντενκτάς πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο συνιστά πολιτικό έγκλημα. Προδοσία.
Ως ΑΚΕΛ θα εξακολουθήσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για απελευθέρωση και επανένωση της κοινής μας πατρίδας. Ο μόνος εφικτός τρόπος για να πετύχουμε είναι η εμμονή στη συμφωνημένη βάση. Στη λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Λύση βασισμένη στις αρχές του διεθνούς δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, στα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου και στις αρχές επί των οποίων εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο Κράτος, συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενωμένο κράτος με μία κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Με πολιτική ισότητα όπως ερμηνεύεται από τον ΟΗΕ. Λύση που θα μας απαλλάσσει από την κατοχή και τη δυνατότητα του οποιουδήποτε και πρωτίστως της Τουρκίας να επεμβαίνει στα εσωτερικά μας.
Κάνω μια παρένθεση για να πω ότι δεν συμφωνούμε με την άποψη ότι απέτυχε το συγκεκριμένο πλαίσιο λύσης του Κυπριακού. Αντιθέτως αυτό που απέτυχε είναι οι αντιφατικοί χειρισμοί του κ. Αναστασιάδη. Τυχόν επιδίωξη απόρριψης ομοσπονδιακής λύσης ή αλλαγή της τακτικής θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη διχοτόμηση.
Είτε λοιπόν η διχοτόμηση συμφωνηθεί στο τραπέζι, είτε έρθει ως αποτέλεσμα της παρέλευσης του χρόνου χωρίς ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.  Αυτός που θα τολμήσει να ανοίξει την πόρτα στον εφιάλτη θα πρέπει να έχει το θάρρος να βγει να εξηγήσει στο λαό τι σημαίνει διχοτόμηση.
Η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα αφομοιωθεί πλήρως από την Τουρκία και θα εξαφανιστεί ως οντότητα. Το 40% των εδαφών και το 60% της ακτογραμμής, συνεπώς και ανάλογου ποσοστού της ΑΟΖ, της Κυπριακής Δημοκρατίας θα παραχωρηθούν στην Τουρκία. Θα έχουμε σύνορα με την Τουρκία μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Οι έποικοι θα παραμείνουν όλοι και θα πολλαπλασιάζονται με το πέρασμα του χρόνου. Σημαίνει να χαρίσουμε μια για πάντα στην Τουρκία τα εδάφη και τις περιουσίες μας. Σημαίνει να ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας με τη μόνιμη απειλή της πλήρους κατάληψης της Κύπρου από την Τουρκία.
Συνεπώς η Κύπρος δεν θα τουρκοποιηθεί αν λυθεί το Κυπριακό. Η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί αν δεν λυθεί το Κυπριακό. Είτε λοιπόν θα καταφέρουμε να επανενώσουμε την Κύπρο με λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ή θα μας μείνει η διχοτόμηση. Εμείς δεν θα πάψουμε να το επαναλαμβάνουμε, δεν θα κουραστούμε να επιμένουμε ότι η Κύπρος μπορεί και πρέπει να επανενωθεί. Η αγωνία του λαού μας, ελληνοκυπρίων και  τουρκοκυπρίων για επιβίωση, ειρήνη και επανένωση είναι και δική μας αγωνία.
Μας λυπεί η προσπάθεια του κ. Αναστασιάδη να παρουσιάσει το ΑΚΕΛ ότι συμφωνεί με την όποια λύση. Όταν έθεσα το θέμα στο Εθνικό Συμβούλιο απάντησε λέγοντας ότι ουδέποτε είπε κάτι τέτοιο. Ευτυχώς τα πρακτικά του Εθνικού Συμβουλίου έχουν καταγράψει τα πάντα και ακυρώνουν αυτά που λέει δημόσια.
Η στάση του αποτελεί  καθαρή άμυνα στην αδυναμία του να απαντήσει στην ουσία της κριτικής μας. Κατηγορεί εμάς ως οπαδούς της όποιας λύσης ο μοναδικός Πρόεδρος που φλέρταρε ανοιχτά με την ιδέα της συνομοσπονδίας και των δύο κρατών. Κατηγορεί εμάς αυτός που κάποτε διαμαρτυρόταν ο ίδιος γιατί τάχα άλλοι δημιουργούσαν περιρρέουσα σε βάρος του.
Εμείς τις ίδιες θέσεις που είχαμε πριν δύο χρόνια τις έχουμε και σήμερα. Τότε έλεγε ότι το ΑΚΕΛ είναι πατριωτικό Κόμμα. Σήμερα λέει ότι είμαστε οπαδοί της όποιας λύσης. Ας αναλογιστεί τι έλεγε τότε ο ίδιος και τι λέει σήμερα. Αν το πράξει δεν θα του είναι δύσκολο να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα για το ποιος μεταμορφώθηκε. Για ακόμα μια φορά.
Επιμένουν ωστόσο να επικαλούνται την ενότητα, κατηγορώντας το ΑΚΕΛ ότι την τορπιλίζει με την στάση του. Ενότητα σημαίνει ομοθυμία γύρω από κοινές αρχές και στόχους και συνέπεια στις διαχρονικές θέσεις του Εθνικού Συμβουλίου. Αυτές τις αρχές, τους στόχους και τις θέσεις είναι που εγκατέλειψε ο κ. Αναστασιάδης πλήττοντας την ενότητα.
Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα εξουδετερώσουμε μια για πάντα ό, τι απειλεί την επιβίωση μας μόνο όταν καταφέρουμε να συμβιώσουμε στα πλαίσια μιας ομοσπονδίας. Μόνο όταν ξεκινήσουμε ξανά να βάζουμε τα θεμέλια της κοινής ζωής, της κοινής κοινωνικής και πολιτικής δράσης. Γι’ αυτό εξάλλου εμείς ανέκαθεν προσεγγίζαμε την ομοσπονδία ως πεδίο δημιουργικής συνεργασίας ισότιμων εταίρων και συμπατριωτών. Αυτό ασφαλώς δε σημαίνει ότι διαγράφονται οι ιστορικές σχέσεις των δύο κοινοτήτων με την Ελλάδα και την Τουρκία. Σημαίνει όμως ότι ο λαός μας, όλοι οι Κύπριοι, μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς κηδεμόνες. Ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα έχουν πια χειραφετηθεί και θα μπορούν μαζί να εργάζονται για το κοινό τους μέλλον.
Όσα λόγια και να πούμε, όσες ομιλίες και να γραφτούν, όσα επιχειρήματα και αν προβάλουμε, όλα καταλήγουν στο δίλημμα που έβαλε μπροστά μας το 1974 ο Οζγκιέρ Οζγκιούρ∙ στο δίλημμα που βάζει μπροστά μας η ίδια η ζωή. Όλα καταλήγουν στο δίλημμα «θα μείνουμε απαθείς να παρακολουθούμε την πατρίδα μας να αλλάζει χέρια ή θα πούμε «αυτή η χώρα είναι δική μας» και θα την υπερασπιστούμε»;
Ομολογώ ότι συχνά διερωτούμαι αν η παράταξη που δημιούργησε το κυπριακό πρόβλημα θα καταφέρει ή θέλει να το λύσει. Αν η παράταξη που δημιούργησε το κυπριακό πρόβλημα θυμάται ότι αναθεμάτιζε τις απόψεις του ΑΚΕΛ τη δεκαετία του ’50 και τελικά μας οδήγησε στη Ζυρίχη. Αν θυμάται ότι αναθεμάτιζε τις απόψεις του ΑΚΕΛ το ’60 και βύθισε τον τόπο στο αίμα των δικοινοτικών ταραχών. Αν θυμάται ότι αναθεμάτιζε τις απόψεις του ΑΚΕΛ το ’70, έπιασε τα όπλα για να επιβάλει τις δικές της και έριξε τη μισή Κύπρο στον γκρεμό γεμίζοντας την άλλη μισή πρόσφυγες.  Αν διδάχτηκε κάτι από τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου, οφείλει ως μια συμβολική συγνώμη προς το λαό μας για τα δεινά που προκάλεσε με τις ιδεοληψίες, το φανατισμό και τις παραταξιακές εμμονές της να εργαστεί με ειλικρίνεια και συνέπεια για τη σωτηρία της Κύπρου. Αν όχι, θα πρέπει να θυμάται ότι η Ιστορία πάντα κάνει ταμείο και όλοι θα κριθούμε στο τέλος.»