Του Νικόλα Νικόλα
Απτόητη συνεχίζει η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ να εμπλέκει το λαό μας στα πλοκάμια των ιμπεριαλιστικών μεθοδεύσεων της Δύσης, με επικίνδυνες προεκτάσεις για τον τόπο. Τόσο άμεσα από την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της Κύπρου στα ιμπεριαλιστικά στρατιωτικά σχέδια ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ και Ισραήλ, όσο και έμμεσα ελέω της στάσης που λαμβάνει ενάντια σε παραδοσιακούς φίλους της Κύπρου που είναι μόνιμα μέλη στο ΣΑ του ΟΗΕ και ενάντια στο μουσουλμανικό κόσμο.
Αντιδρά η Μόσχα
Τα σχέδια ΝΑΤΟ και ΗΠΑ για την Κύπρο μπήκαν στο στόχαστρο της Μόσχας, με την εκπρόσωπο του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα, κληθείσα να σχολιάσει τα σχέδια των ΗΠΑ στην Κύπρο, να σημειώνει ότι «η Μόσχα δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη της το αντιρωσικό υπόβαθρο αυτών των σχεδίων». «Θα πρέπει να λάβουμε αντιμέτρα σε περίπτωση εφαρμογής τους», πρόσθεσε. Οι πληροφορίες προέρχονται από διάφορες πηγές σχετικά με τις ενεργές δράσεις της Ουάσιγκτον, ώστε να διασφαλιστεί η δυνατότητα οικοδόμησης της στρατιωτικής παρουσίας της στην Κύπρο για την αντιμετώπιση «της αυξανόμενης ρωσικής επιρροής στην περιοχή δεδομένης της επιτυχούς εφαρμογής της λειτουργίας της Ρωσικής Αεροπορικής Δύναμης στη Συρία», δήλωσε η Ζαχάροβα, την περασμένη Τετάρτη, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο TASS. «Περαιτέρω στρατιωτικοποίηση του νησιού και ανάμειξη στην εφαρμογή των σχεδίων των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ θα έχει, αναπόφευκτα, επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις για την Κύπρο», δήλωσε συγκεκριμένα η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών. Η ρωσική πρεσβεία στην Κύπρο ξεκαθάρισε ότι η κ. Ζαχάροβα έκανε αυτές τις δηλώσεις στη βάση των πληροφοριών από το πρακτορείο ειδήσεων TASS. «Ίσως το TASS έλαβε αυτές τις πληροφορίες από αμερικανικές πηγές», πρόσθεσε εκπρόσωπος της ρωσικής πρεσβείας απαντώντας στο ΚΥΠΕ.
«Απλές διευκολύνσεις» χαρακτηρίζει η κυβέρνηση τη στρατιωτικοποίηση
Η αναφορά της Ζαχάροβα στη συγκέντρωση αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή της Κύπρου, προκάλεσε την αντίδραση της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ, που επιχείρησε να απορρίψει επιβεβαιώνοντας… Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Πρόδρομος Προδρόμου ισχυρίστηκε ότι «δεν επιδιώκουμε στρατιωτικοποίηση», αποδίδοντας σε δήθεν «διευκολύνσεις ανθρωπιστικής φύσεως», τη σωρεία στρατιωτικών ασκήσεων του τελευταίου διαστήματος με σειρά από μέλη του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Ισραήλ… Κατά τα άλλα ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης έσπευσε να επικοινωνήσει τηλεφωνικώς με το Ρώσο ομόλογό του, Σεργκέι Λαβρόφ, για να καθησυχάσει τη Μόσχα!
Ένα 24ωρο αργότερα, ο κ. Προδρόμου επανήλθε, λέγοντας ότι «ως ένα ανεξάρτητο κράτος, μέλος της ΕΕ, η Κύπρος καθορίζει ανάλογα τις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της, χωρίς αυτό να επηρεάζει ή να εμποδίζει το γεγονός ότι η χώρα έχει εξαιρετικές σχέσεις και με τη Ρωσία»… Παράλληλα υπογράμμισε πως οι επιλογές της εξωτερικής πολιτικής της Κύπρου ανήκουν στην Κυβέρνησή της και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και η Κύπρος ως κράτος μέλος της ΕΕ ακολουθεί την πολιτική της ‘Ενωσης. Ανάμεσα σε άλλα, ισχυρίστηκε ότι η ολοένα και μεγαλύτερη πρόσδεση της Κύπρου στις δυτικές ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις «δεν μας φέρνει σε αντίθεση με καμιά από τις τρίτες χώρες, όπως είναι η Ρωσία, με την οποία διατηρούμε ιδιαίτερες σχέσεις». Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Αναστασιάδη μίλησε για εξωτερική πολιτική πολύ στενών σχέσεων με το Ισραήλ, όσο και με τους Παλαιστίνιους, με την Αίγυπτο, με την Ιορδανία, με τις αραβικές χώρες της περιοχής. Και την ίδια ώρα η Κύπρος ψήφιζε υπέρ του αμερικανικού ψηφίσματος ενάντια στους Παλαιστίνιους, στις αραβικές χώρες, στη Ρωσία και στην Κίνα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ!
Το δε Στέιτ Ντιπάρντμεντ έσπευσε να ισχυριστεί ότι είναι «παράλογοι οι ρωσικοί ισχυρισμοί για την Κύπρο».
Επικίνδυνη η ΝΑΤΟποίηση του Κυπριακού
Τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα, αν συνυπολογίσουμε και την προσπάθεια των κυβερνώντων να φέρουν στο τραπέζι του Κυπριακού τις ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις.
Ουδείς αμφισβητεί το γεγονός ότι αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας ο καθορισμός της εξωτερικής πολιτικής της. Ακριβώς σε αυτό το σημείο ασκείται κριτική στην κυβέρνηση του ΔΗΣΥ, αφού ασκεί το δικαίωμα αυτό, ενάντια στα συμφέροντα του κυπριακού λαού και θέτοντας σε κίνδυνο σχέσεις στη διεθνή σκακιέρα εις βάρος και της όποιας προσπάθειας για σωστή λύση και απαλλαγή από την κατοχή. Φυσικά αυτός μπορεί να είναι ο στόχος τους: ΝΑΤΟϊκή διευθέτηση στο Κυπριακό που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των δυτικών ιμπεριαλιστών και όχι τα συμφέροντα του κυπριακού λαού (Ε/κ και Τ/κ)…
Ίσως αυτό που τους ενοχλεί, είναι η επιμονή της Μόσχας στις θέσεις της για το Κυπριακό, όπως εκφράστηκαν την Παρασκευή στη συνέντευξη του Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ στην «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Παραμένουμε προσηλωμένοι στην καθολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη διευθέτηση του Κυπριακού. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η τελική επίλυση διάφορων πτυχών του πρέπει να βρεθεί από τις ίδιες τις κυπριακές κοινότητες στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, βάσει των γνωστών Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Καταδικάζουμε ως απαράδεκτες οποιεσδήποτε απόπειρες της έξωθεν επιβολής προπαρασκευασμένων συνταγών και τεχνητών χρονικών ορίων. Εν ισχύι παραμένει η πρότασή μας για τη συμμετοχή όλων των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην εκπόνηση της τελικής διευθέτησης των εξωτερικών πτυχών του ζητήματος».
Το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ εμπλέκει στο βάλτο της ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης το λαό μας. Είναι γνωστή η παροιμία «όταν τσακώνονται τα βουβάλια στο βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια»… Πόσο μάλλον στη δική μας περίπτωση που σε περίπτωση νέων ΝΑΤΟϊκών μεθοδεύσεων κατά του κυπριακού λαού, θα αναγκαστούμε να ζητήσουμε βοήθεια στο ΣΑ του ΟΗΕ από Ρωσία και Κίνα… Φυσικά η συγκεκριμένη κυβέρνηση μάλλον θα ταχθεί με τις ΝΑΤΟϊκές μεθοδεύσεις και δεν θα αναζητήσει τέτοια βοήθεια. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στοχοποιούσε τη ρωσική συνδρομή στο ΣΑ του ΟΗΕ, την ίδια ώρα που έσπευδε να καταγγείλει την Κυπριακή Δημοκρατία σε σχέση με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Για να μην αναφερθούμε στα όσα αποκαλύφθηκαν για Αναστασιάδη-Αβέρωφ μέσα από τα Wikileaks για το 2004 και την περίοδο που ακολούθησε…
Η κυβέρνηση ΔΗΣΥ γύρισε την πλάτη σε Ρωσία, Κίνα και μουσουλμανικό κόσμο
Έχουμε ήδη αναφερθεί στο ψήφισμα που κατέθεσαν την Πέμπτη οι ΗΠΑ ενάντια στους Παλαιστίνιους στη ΓΣ του ΟΗΕ. Παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης Αναστασιάδη, για ακόμη μια φορά ταχθήκαμε ενάντια σε Παλαιστίνιους, Άραβες, Ρώσους και Κινέζους για να συνταχθούμε με τις μεθοδεύσεις του αμερικανικού και ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού… Και στη διαδικαστική ψηφοφορία και στην ψηφοφορία για το κείμενο, η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ τάχθηκε με την Ουάσινγκτον.
Οι ΗΠΑ, με τη στήριξη της ΕΕ, απέτυχαν την Πέμπτη να περάσουν ψήφισμα καταδίκης της παλαιστινιακής αντίστασης στα κατοχικά φονικά εγκλήματα του Ισραήλ. Φυσικά αυτό επιχειρήθηκε να γίνει στο όνομα της ισλαμιστικής Χαμάς, αλλά η προσπάθεια ήταν σαφέστατη. Εξού και την απόρριψη του ψηφίσματος χαιρέτησε και ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς (άσπονδος αντίπαλος της Χαμάς), υπογραμίζοντας ότι δεν πέρασε «η καταδίκη της εθνικής παλαιστινιακής πάλης».
Αρχικά με αραβική πρωτοβουλία, έγινε διαδικαστική ψηφοφορία (75 υπέρ, 72 κατά και 26 αποχές) που εξασφάλισε ότι για να περάσει το αμερικανικό ψήφισμα υπέρ του κατοχικού Ισραήλ θα χρειαζόταν πλειοψηφία δύο τρίτων. Το αμερικανικό κείμενο τελικά έλαβε 87 ψήφους, 57 χώρες το καταψήφισαν και 33 επέλεξαν να ψηφίσουν «αποχή». Δεκαέξι κράτη δεν ψήφισαν καν.
Στα 87 μέλη του ΟΗΕ που τάχθηκαν υπέρ του αμερικανικού ψηφίσματος περιλαμβανόταν και η Κύπρος, σε μια ακόμη τοποθέτηση της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ ενάντια στη διαχρονική πολιτική στήριξης από τη Λευκωσία του αγώνα των Παλαιστινίων. Πρόκειται για ακόμη μια ενέργεια που εμπλέκει το λαό μας στα επικίνδυνα πλοκάμια των ιμπεριαλιστών της Δύσης και του κράτους-φονιά του Ισραήλ. Με κίνδυνο μάλιστα να στρέψει εναντίον της Λευκωσίας σειρά φιλικών κρατών ως προς το Κυπριακό, τα οποία αντιτάχθηκαν στο προκλητικό ψήφισμα των ΗΠΑ, όπως η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και σειρά αραβικών και μουσουλμανικών χωρών που θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε «αντίποινα» αναβάθμισης του ψευδοκράτους σε οργανισμούς όπως η Ισλαμική Διάσκεψη… Γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση θα κρυφτεί πίσω από τη θέση της ΕΕ (όλα τα κράτη-μέλη στήριξαν το προκλητικό ψήφισμα που κατέθεσε η Ουάσινγκτον), αλλά θα μπορούσε λαμβάνοντας υπόψην το εθνικό συμφέρον της Κύπρου, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να απέχει από τη διαδικασία. Όπως έπραξαν σωρεία κρατών, είτε τα 33 μέλη του ΟΗΕ που ψήφισαν αποχή, είτε τα 16 μέλη που απέφυγαν καν να ψηφίσουν. Φυσικά το σωστό θα ήταν να ψηφίσουν υπέρ του αντικατοχικού αγώνα των Παλαιστινίων, ιδιαίτερα όταν και ο δικός μας λαός δίνει τον δικό του αντικατοχικό αγώνα για επανένωση της Κύπρου…
Τα 87 κράτη που ψήφισαν υπέρ ΗΠΑ-Ισραήλ: Αλβανία, Ανδόρρα, Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Αργεντινή, Αυστραλία, Αυστρία, Μπαχάμες, Βέλγιο, Μπελίζ, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βραζιλία, Βουλγαρία, Πράσινο Ακρωτήριο, Καναδάς, Χιλή, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κροατία, Κύπρος, Τσεχία, Δανία, Δομινίκα, Δομινικανή Δημοκρατία, Ερυθραία, Εσθονία, Φίτζι, Φινλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Γερμανία, Ελλάδα, Γουατεμάλα, Αϊτή, Ονδούρα, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαμαϊκή, Ιαπωνία, Κιριμπάτι, Λετονία, Λέσοθο, Λιβερία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μαλάουι, Μάλτα, Νήσοι Μάρσαλ, Μεξικό, Μικρονησία, Μονακό, Μαυροβούνιο, Ναουρού, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Παλάου, Παναμάς, Παπούα Νέα Γουινέα, Παραγουάη, Περού, Πολωνία, Πορτογαλία, Νότιος Κορέα, Μολδαβία, Ρουμανία, Ρουάντα, ΆγιοςΧριστόφορος και Νέβις, Άγιος Μαρίνος, Σερβία, Σιγκαπούρη, Σλοβακία, Σλοβενία, Νησιά Σολομώντα, Νότιο Σουδάν, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, ΠΓΔΜ, Τουβαλού, Ουκρανία, ΗΒ (Βρετανία), ΗΠΑ, Ουρουγουάη.
Tα 57 κράτη που καταψήφισαν: Αλγερία, Αζερμπαϊτζάν, Μπαχρέιν, Μπανγκλαντές, Λευκορωσία, Βολιβία, Μποτσουάνα, Μπρουνέι, Κίνα, Κομόρες, Κονγκό, Κούβα, Τζιμπουτί, Αίγυπτος, Γκάμπια, Γουινέα, Ινδονησία, Ιράν, Ιράκ, Ιορδανία, Καζακστάν, Κουβέιτ, ΛΔ Λάος, Λίβανος, Λιβύη, Μαλαισίa, Μαλδίβες, Μάλι, Μαυριτανία, Μαυρίκιος, Μαρόκο, Μοζαμβίκη, Ναμίμπια, Νικαράγουα, Νίγηρας, Νιγηρία, Ομάν, Πακιστάν, Κατάρ, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη, Σιέρρα Λεόνε, Σομαλία, Νότιος Αφρική, Σουδάν, Σουρινάμ, Συρία, Τυνησία, Τουρκία, ΗΑΕ, Ουζμπεκιστάν, Βενεζουέλα, Βιετνάμ, Υεμένη, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε.
Τα 33 κράτη που απείχαν: Αφγανιστάν, Αγκόλα, Αρμενία, Μπαρμπέιντος, Μπουτάν, Μπουρκίνα Φάσο, Καμερούν, Ακτή Ελεφαντοστού, Εκουαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, Ισημερινή Γουινέα, Αιθιοπία, Γκαμπόν, Γκάνα, Γρενάδα, Γουινέα-Μπισάου, Γκαϊάνα, Ινδία, Κένυα, Μογγολία, Νεπάλ, Φιλιππίνες, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Σαμόα, Σρι Λάνκα, Ταϊλάνδη, Ανατολικό Τιμόρ, Τόνγκα, Τρινιντάντ και Τομπάγκο, Ουγκάντα, Τανζανία, Βανουάτου.
Tα 16 κράτη που απέφυγαν να ψηφίσουν: Μπενίν, Μπουρούντι, Καμπότζη, Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, Τσαντ, ΛΔ Κορέας, ΛΔ Κονγκό, Εσουατίνι (τέως Σουαζιλάνδη), Κιργιστάν, Μαδαγασκάρη, Μιανμάρ, Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, Σεϋχέλλες, Τατζικιστάν, Τόγκο, Τουρκμενιστάν.
