Του Κώστα Μαυρίδη*

Ο επιστήμονας Παβλόφ (Νόμπελ το 1904) χρησιμοποιούσε τον σκύλο του ως πειραματόζωο, δίνοντας του τροφή αφού πρώτα ηχούσε ένα κουδούνι. Μέσω της συνήθειας, ο σκύλος του Παβλόφ «έμαθε» να συνδυάζει το ερέθισμα από το κουδούνισμα με το φαγητό. Πλέον, το κουδούνισμα  άνοιγε την όρεξη και όχι η τροφή μόνη της. Τέτοια «εκπαίδευση» με ενδιάμεσα ερεθίσματα, μπορεί να αλλοιώσουν την αντίληψη του πειραματόζωου για το αίτιο και το αποτέλεσμα.

Μετά από δέκα και πλέον χρόνια ίδιας πολιτικής στο Κυπριακό, καταλήξαμε σε αποτυχία με χειρότερα ενώπιον μας παρά στην αρχή όταν ξεκινήσαμε. Στο ενδιάμεσο δέκα χρόνων,  δύο Πρόεδροι διακήρυτταν ότι πέτυχαν πολλές σημαντικές βελτιώσεις συγκριτικά με το Σχ. Ανάν. Αφού παραχώρησαν στους παράνομους χρήστες πρώτο λόγο στις Ε/κ περιουσίες στο «συνιστών Τ/κ κρατίδιο»,  αφού αποδέχτηκαν παραμονή όλων των εποίκων, εκ περιτροπής προεδρία και άλλα … υποτίθεται ότι το πρόβλημα περιορίστηκε σε θέματα ασφάλειας (επεμβατικά δικαιώματα και κατοχικά στρατεύματα). Το αποτέλεσμα δέκα χρόνων είναι ενώπιον μας. Η Τουρκία απαιτεί επεμβατικά δικαιώματα με στρατεύματα και οι Τ/κ απαιτούν έλεγχο της Κεντρικής Κυβέρνησης μέσω βέτο αφού πρώτα διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.  Οι πολίτες που σκέφτονται χωρίς παρωπίδες, ξέρουν ότι η διάλυση της ΚΔ οδηγεί κατευθείαν στην υποταγή μας στην Τουρκία και παραμερίζουν τα παραπλανητικά ενδιάμεσα … κουδουνίσματα.

Τι γίνεται τώρα; Hαδυσώπητη πραγματικότητα της «λύσης-διάλυσης» είναι η πολιτική που εμμένει το δίδυμο Αβ. Νεοφύτου-Α. Κυπριανού και που τόσο τρομάζει την κοινωνία ώστε να αυξάνονται όσοι προτιμούν το αυτοκτονικό «δύο ξεχωριστά κράτη», προσδοκώντας να γλυτώσουμε την υποταγή στην Τουρκία.

Για δέκα χρόνια επικράτησε η πολιτική που χειρίζεται την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρωτίστως την παρουσία εντός ΕΕ ως θεωρητικό προτέρημα  και όχι ως ουσιαστική πραγματικότητα. Τρία παραδείγματα αρκούν:

α) Η ΕΕ αποτελείται από κράτη μέλη. Ούτε συνιστώντα κρατίδια, ούτε κοινότητες. Η Κυπρ. Κυβέρνηση  αποδέχτηκε και στάληκε επίσημη επιστολή προς την ΕΕ με τις υπογραφές των διαπραγματευτών των δύο κοινοτήτων για εξοικοίωση των Τ/κ με τις ευρωπαϊκές νομοθεσίες.

β) Η Ισπανία αντιμετώπισε τους αποσχιστές ηγέτες της Καταλωνίας με έκδοση ενταλμάτων σύλληψής τους αγνοώντας   υποδείξεις Ευρωπαίων αξιωματούχων. Η Κυπρ. Κυβέρνηση προώθησε «χιαστί» συνομιλίες και άνοιξε τις πόρτες της ΕΕ στους εκπροσώπους του ψευδοκράτους που προπαγανδίζουν ασύστολα.  Οι φανατικότεροι πολέμιοι της Κυπρ. Δημοκρατίας είναι εκπρόσωποι του κατοχικού καθεστώτος που βρίσκονται στην ΕΕ και ταξιδεύουν με Ευρωπαϊκά/Κυπριακά Διαβατήρια επειδή η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην ΕΕ.

γ) Η  Κυπρ. Κυβέρνηση ξεχαρβάλωσε τον Κανονισμό της ΕΕ για το εμπόριο από τα κατεχόμενα ανατρέποντας την γνωμοδότηση της Γενικής Εισαγγελίας. Έτσι καταντήσαμε να αυξάνονται φωνές που ζητούν «δύο κράτη».

Αντί να αλλάξουμε επιτέλους στρατηγική, φωνάζουν οι αποτυχημένοι και επιρρίπτουν ευθύνες σε όσους δεν διαχειρίζονταν το Κυπριακό! Ας γίνει επιτέλους το εφικτό, ορθολογιστικό και τολμηρό βήμα. Η Κυπριακή Κυβέρνηση να αξιοποιήσει στην πράξη ΟΛΕΣ τις δυνατότητες κράτους στην ΕΕ.

*Κώστας Μαυρίδης- ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – costas.mavrides@europarl.europa.eu