Του Πέτρου Μ. Πέτρου

Η εποχή ενός «Υβριδικού Πολέμου»*, όπως είναι οι μέρες μας με την συμμετοχή όλων των μέσων και ταυτόχρονα σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, στρατιωτικό, διπλωματικό, πληροφοριακό, ηλεκτρονικό, πολιτιστικό κλπ), όπως είναι η εποχή μας στα χρόνια του ευφυούς ή και του κτηνώδους καπιταλισμού, χρειάζεται, όχι τη λογική και την αντικειμενική έρευνα, αλλά τις εντυπώσεις, τους συνειρμούς, τα «όπλα με σιγαστήρα», όπως είναι οι τεχνικές των ΜΜΕ κατά τον αμερικανό διανοούμενο Ν.Τσόμσκι.

Οι ειδήσεις για παράδειγμα, που κατέκλυσαν τα ΜΜΕ για εύρεση εκρηκτικών μηχανισμών στον Λευκό Οίκο, προς Κλίντον, Μπάρακ Ομπάμα ,CNNκαι ακόμα και στην ταχυδρομική θυρίδα του Τζωρτζ Σόρρος(!!!), κάλλιστα θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ένα σενάριο για να πέσει στα μαλακά το αποτρόπαιο έγκλημα κατά του Σαουδάραβα δημοσιογράφου και εκτενέστερα, να καλυφθούν οι ΗΠΑ από την χρήση δύο μέτρων και δύο σταθμών στην εξωτερική τους πολιτική.

Αυτό το φαινόμενο, πριν από 40 σχεδόν χρόνια, ο δημοσιογράφος Έντουαρτ Ρόζενταλ, το είχε αποκαλέσει στο βιβλίο του «Αναζητώντας Ιδανικά», ως μεταφορά του ανώδυνου τοκετού από την ιατρική στην προπαγάνδα, με υποκατάσταση των πραγματικών πόνων με κάτι άλλο.

Αν λοιπόν η δολοφονία του Κασόγκι γινόταν στην Ρωσία, όχι σε προξενείο της, αλλά και σε οποιοδήποτε μέρος της επικράτειάς της, τα Δυτικά ΜΜΕ θα πάθαιναν ανίατη και χρόνια υστερία, έτσι όπως  έκαναν με τους Σκρηπάλ στην Βρετανία, τον Μπορίς Νεμτσόφ και σε δεκάδες άλλες περιπτώσεις όπου οπτασιάζονται δάκτυλο του Πούτιν, των Ρωσικών Μυστικών Υπηρεσιών, της Ρωσίας κλπ

Έτσι λοιπόν, η ραγδαία εξέλιξη των τεχνολογιών της πληροφορίας και της εικόνας, μαζί  με την πρόοδο και τις εξελίξεις σε τομείς άλλων επιστημών, έχουν μεταβάλει τα πάντα στις σύγχρονες κοινωνίες και ειδικά στους Υβριδικούς πολέμους τα ΜΜΕ είναι, μεταξύ άλλων, πρωταγωνιστές στην υποδαύλιση συγκρούσεων και πολέμων, στην προαγωγή του ψέματος και της διαστρέβλωσης, ακόμα και στη διάπραξη εγκλημάτων πάσης φύσεως.

Η ισχύς που έχουν αποκτήσει, λόγω της δυνατότητας τους να σαρώνουν παντοιοτρόπως τους πολίτες θεατές-ακροατές και να διεισδύουν στο συνειδητό και υποσυνείδητο μέρος του εγκεφάλου τους, τους προσδίδει ιδιόμορφη δύναμη και αίγλη, που ξεπερνά την αίγλη ή την κοινωνική ισχύ που κατά καιρούς είχαν για παράδειγμα, βουλευτές ή δήμαρχοι, αξιωματικοί του στρατού ή της Αστυνομίας, μεγαλοδικηγόροι ή δικαστές, και πολλοί άλλοι.

Η ικανότητα των ΜΜΕ να βομβαρδίζουν κυριολεκτικά το κοινό, η δυνατότητά τους να δημιουργούν μια πλημμυρίδα πληροφοριών, συνειρμών και στερεοτύπων παραπληροφόρησης, είναι μακράν του οράματος να λειτουργούν οι ανθρώπινες κοινωνίες ως μια γυάλα με τα ψάρια, ως κοινωνίες διαφάνειας και δημοκρατίας με την βοήθειά τους. Μπορούν κοντολογίς, να αποκαλύπτουν ένα σκάνδαλο ή μια βρωμιά, μπορούν ακόμα και να τα συγκαλύπτουν, να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν, να εκτροχιάζουν, ακόμα και να εξαλείφουν τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Τα ΜΜΕ μπορούν να ελέγχουν ακόμα και τις συνειδήσεις γιατί είναι καλά γνωστό ότι αν κάποιος γνωρίζει τα αποθέματα πληροφοριών που έχει κάποιος άλλος στην «αποθήκη» του, μπορεί να προβλέψει και τις αντιδράσεις του.

Τώρα μετά την δολοφονία Κασόγκι και τα δέματα με εκρηκτικά σε τόσους αμερικανούς αποδέκτες, δύσκολο να αποφανθεί κανείς αν πέτυχε ή όχι ο ανώδυνος τοκετός και αν όντως ήταν έτσι. Πάντως τα ΜΜΕ και οι αλυσίδες που φοράνε δια του φόβου και του θεάματος, είναι πολύ πιο βαριές και από τις σιδερένιες!

*Με τον  ορισμό υβριδικός πόλεμος είναι λοιπόν μία στρατιωτική στρατηγική η οποία συνδυάζει στοιχεία συμβατικών επιχειρήσεων, μη συμβατικού πολέμου, όπως επίσης και κυβερνοπολέμου.

Περιλαμβάνει τον εκφοβισμό πολιτών, την παραπληροφόρηση, την προπαγάνδα, την χρήση ηλεκτρονικών μέσων για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης.