Της Ελένη Ευαγόρου**
Και εγώ σας λέω κρίνετε! Και κρίνετε και κατακρίνετε! 
Και εκ τους ασφαλούς και από καθέδρας!
Κρίνετε, πρώτα και πάνω από όλους, όλες εκείνες τις γυναίκες που είχαν την ατυχία να βρεθούν κάτω από το νυστέρι για να τερματίσουν μια εγκυμοσύνη. Αλήθεια για ποιον είναι άραγε πιο επώδυνη σωματικά και ψυχικά η άμβλωση; Για (όλους) εσάς που κουνάτε διδακτικά το δάχτυλο από τα τηλεοπτικά πάνελ μιλώντας με λόγο δακρύβρεχτο για τη «δολοφονία του εμβρύου» ή για την γυναίκα που βίωσε τη διαδικασία; Μια διαδικασία που δεν είναι επώδυνη μόνο για το σώμα της αλλά πιθανότατα θα την ταλαιπωρήσει ψυχικά για ακόμη μεγαλύτερο διάστημα. Γιατί για να εξηγούμαστε, δεν πιστεύω να θεωρεί κανείς ότι η άμβλωση είναι μια διαδικασία που αποφασίζεται από μία γυναίκα επιπόλαια και χωρίς επίγνωση.
Κρίνετε και ηθικολογείτε! Και εσείς και όσοι τοποθετούνται με παρόμοιο τρόπο όλες εκείνες τις κοπέλες που αναγκάζονται να προχωρήσουν σε άμβλωση, όταν στην ηλικία των 15, 16 και 17 χρόνων βρεθούν να κυοφορούν. Αυτό ξέρετε δεν συμβαίνει γιατί έτσι το προγραμμάτισαν ή γιατί έτσι είχαν ονειρευτεί τη ζωή τους. Πότε να προλάβουν άλλωστε! Αυτό συμβαίνει γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα, η οικογένεια, η πολιτεία απέτυχαν πλήρως στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Κι αυτό γιατί η σεμνοτυφία και ο συντηρητισμός δεν επέτρεψαν την εισαγωγή σωστής και επιστημονικά θεμελιωμένης σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία καθώς σύμφωνα με κάποιους «Αυτά δεν είναι πράγματα να τα συζητούμε στα σχολεία», άσχετο αν οι σχολικές αυλές είναι γεμάτες με σεξουαλικά ενεργούς μαθητές.
Κρίνετε και κατακρίνετε! Κρίνετε όλες εκείνες τις γυναίκες που οι συνθήκες της ζωής τους δεν τους επιτρέπουν να φέρουν στη ζωή ένα παιδί. «Καλή θέληση να υπάρχει και όλα τα άλλα λύνονται». Αλήθεια; Και πως μπορεί ένα νεαρό ζευγάρι να φέρει στη ζωή ένα παιδί όταν ο ένας ή και οι δύο γονείς είναι άνεργοι ή εργασιακά ανασφαλείς ή ακόμη μετανάστες; Αναρωτηθήκατε ποιο είναι το οικονομικό κόστος της κύησης και του τοκετού; Θα πει κανείς «υπάρχει και ο δημόσιος τομέας που τα καλύπτει όλα δωρεάν». Ξέρετε ότι δεν είναι έτσι η πραγματικότητα. Πως μπορεί μια μητέρα να μεγαλώσει στο κράτος που ζούμε μόνη της ένα παιδί; Πως μπορεί να πάρει το ρίσκο να φέρει στη ζωή ένα παιδί εκείνη η οποία βρίσκεται μέσα σε μια σχέση κάθε άλλο παρά υγιή; Ποιες είναι οι κρατικές δομές για την στήριξη της οικογένειας και μάλιστα της μονογεονεϊκής; Ποιος θα συγκρουστεί με τους μεγαλοεπιχειρηματίες για να αυξηθεί επιτέλους η άδεια μητρότητας, η γονική άδεια; Ξέρετε, στην Ελλάδα της κρίσης, όπου οι αμβλώσεις καταγράφονται, φαίνεται ότι έχουν αυξηθεί κατακόρυφα για τους λόγους που προανέφερα. Γιατί να μην συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια κι εμείς απλώς να έχουμε κρύψει τους αριθμούς κάτω από το χαλί της παράνομης πράξης; Γιατί κι εδώ κρίση έχουμε, μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Με αυτόν τον τρόπο σκέψης και εσείς και άλλοι, κρίνετε και καθορίζετε κύριε Μυλωνά. Καθορίζετε τον τρόπο που σκέφτεται ολόκληρη η κοινωνία. Καθορίζετε τον τρόπο με τον οποίο οι σύντροφοι, οι σύζυγοι και οι πατέρες αντιμετωπίζουν την γυναίκα και τα αναπαραγωγικά της δικαιώματα. Καθορίζετε στο τέλος τέλος, τα εμπόδια τα οποία θα βρεθούν μπροστά στις επόμενες γενιές γυναικών γιατί με τέτοια αντίληψη η κατάσταση δεν θα αλλάξει ούτε σε εκατό χρόνια.
Ας πάψουμε να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας στην πραγματικότητα και ας παραδεχτούμε ότι οι αμβλώσεις δεν θα εξαλειφθούν επειδή θα παραμείνουν παράνομες. Οι αμβλώσεις θα συνεχίσουν να γίνονται κρυφά στον ιδιωτικό τομέα ή σε κλινικές του εξωτερικού ή με παράνομα σκευάσματα ή ακόμα και με τρόπους εξαιρετικά επικίνδυνους για τη ζωή της γυναίκας. Αντί να κρίνουμε λοιπόν, ας γίνουμε παραγωγικοί και ωφέλιμοι. Ας δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία να γνωρίσουν και να προστατεύσουν το σώμα τους. Ας δημιουργήσουμε δομές τέτοιες που να επιτρέπουν την εγκυμοσύνη, την κύηση, την γέννηση και την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Ας σταθούμε δίπλα σε όλες εκείνες που έτυχε να βρεθούν μπροστά στο δίλημμα της άμβλωσης κι ας τερματίσουμε την από καθέδρας διδασκαλία. Ας βοηθήσουμε την κοινωνία μας να απαλλαγεί από τον συντηρητισμό και να δώσει στη τελική στην γυναίκα το δικαίωμα να ορίσει το σώμα της.
*Με αφορμή συζήτηση σε τηλεοπτικό πάνελ πριν από λίγες μέρες
**H Eλένη Ευαγόρου είναι μέλος Γ.Σ ΠΟΓΟ
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας
