Κύπριοι όλων των (πολιτικών) χώρων…ενωθείτε!

 

Οι τεσσερις ελευθερίες να ισχύουν μόνο  για τους Κύπριους Ε/κ και Τ/κ  και κανενός άλλου κράτους ακόμα και της Ε.Ε.

*Εφτασε η ώρα να πούμε τα μεγάλα όχι και τα λυτρωτικά ναι για την Κύπρο και μόνο για την Κύπρο

«Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο!» (Τσε)

 

 

????????????????????????????????????

Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Μέχρι σήμερα δεν ακούσαμε κανέναν ηγέτη να καλεί το λαό να ενωθεί και να συσπειρωθεί πίσω από το όραμα για μια Κύπρο ελεύθερη αποστρατικοποιημένη και ειρηνική, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων.Μια Κύπρο που να ανήκει στους Κύπριους  και όχι στους ξενους θεομπαίκτες που επιμένουν ακόμα να μας συμπεριφέρονται ως να είμαστε αποικία.Ως να είμαστε εμείς οι ξένοι, οι κουβαλητοί, οι ανεπιθύμητοι και αυτοί τα αφεντικά.

Οι περισσότεροι ηγέτες – κομματάρχες  καλούν σε ενότητα  το λαο πίσω από το άτομο τους, τις προσωπικες τους ατζέντες και τις σκοπιμότητες  που κουβαλούν.  Βαρίδια ανωφελα   και εφήμερα  καθότι η ζωή είναι μια βολτα και οφείλουμε να την περπατήσουμε με σοφία, με πολιτική διορατικότητα και  με την εντιμότητα του πατριώτη πως σε ώρες κρίσης  και κινδύνων αφανισμού της πατρίδας του ,έπραξε το υπέρτατο του καθήκον.Σήκωσε κεφάλι και ένωσε δυνάμεις για να σωθεί ο τόπος του.Αγωνίστηκε  για  να διασφαλιστεί πως οι επόμενες γενιές όταν πλέον  όλοι εμείς οι θνητοί θα είμαστε μια καλή ή κακή ανάμνηση σε αυτούς που θα αφήσουμε  παρακαταθήκες  θα μνημονεύουν με ευγνωμοσύνη  το σύντομο πέρασμα μας.Με τις δικές μας πράξεις με τις αντιστάσεις μας ακόμα και με το αίμα μας θα χαρίσουμε  στις επόμενες γενιές   το δικαίωμα να συνεχίσουν να γράφουν την ιστορία αυτής της καθημαγμένης και πανάρχαιας γης.  Θα ειναι οι αφέντες και οι σκυταλοδρόμοι   για καλύτερες μέρες .

Ενότητα εδώ και τώρα, χρειάζεται αυτός  ο τόπος για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε χωρίς να υποκύπτουμε στις παραινέσεις, στους  εκβιασμούς και τις υποδείξεις   των ξένων ιμπεριαλιστών και συμφεροντολόγων οι οποίοι έκατσαν στο σβέρκο του λαού μας.Εχουν μάλιστα  και το θράσος να μας λεν  ποιά λύση μας ταιριάζει καλύτερα, αντι να παραδεκτούν  πως τα όσα προτείνουν  είναι τα διικά τους συμφέροντα που εξυπηρετούν.Γι’αυτά αγωνιούν και καταπονούνται .

Σίγουρα αρκετοί θα πουν  πως όλα αυτά  είναι ανοησίες, ρομαντισμοί και αφέλειες  και έξω από τα στενά πλαίσια της ρεάλ πολιτίκ , που επιτάσσει στους αδύναμους να σκύβουν και να σκουπίζουν τις μπότες αυτών που τους κλωτσούν.

Χωρίς ρομαντικούς, ανιοδετελείς επαναστάτες  και γνήσιους πατριώτες, η ιστορία  θα ήταν ένα μονότονο αφήγημα  με σκλάβους και αφέντες, και τα κοινωνικά συστήματα δεν θα άλλαζαν ρότα.Θα κυριαρχούσε ο σκοταδισμός με τους δουλοπάροικους να είναι εσαεί και στον αιώνα των αιώνων δούλοι και οι απόγονοι τους.  Το να τηρείς ιδανικά και   αρχές με τον πόθο να ζεις σε πλέρια δημοκρατία και ελευθερία δεν ειναι ρομαντισμός.Είναι στόχος ζωής  και βασική αρχή της ύπαρξης ενός λαού .

Αλλωστε δεν θα γινόταν θρύλος ούτε παντιέρα αγώνα  και διεκδίκησης του κάθε καταπιεσμένου και εξεγερμένου   ο μεγάλος επανατάτης της συγχρονης παγκόσμιας ιστορίας Τσε Γκεβάρα αν δεν έλεγε εκείνο  το ανεπανάληπτο «Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο!»(Seamos realistas,pidamos lo imposible)*.

Τα σοφά του λόγια βρίσκουν μέχρι σήμερα μια  ανατριχιαστική απήχηση η οποία δυστυχώς περνά ξυστά χωρις να κολλά στην φαιά ουσία του  εγκεφάλου των επίδοξων σωτήρων μας.  Ακούστηκε 2-3  φορές σε κάποια συνέδρια κόμματος (χωριό και μη όνομα ) αυτό το σύνθημα αλλά μεσ’την πολλή συνάφεια της επίδειξης και της δήθεν επαναστατικότητας για να κορδώσει ο ηγέτης σαν γύφτικο σκεπάρνι πως διατηρεί την επαναστατικότητα του , αλλά άνοιγε και την καμαρόπορτα στην τρόικα  για να λεηλατήσει τις κατακτήσεις του λαού.

Δεν ακούγεται πλέον με την ενταση  άλλων εποχών, η  απαίτηση από ηγέτες κομμάτων που εμφανίζονται να είναι πρώτοι και δεύτεροι στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων,  το αίτημα με τεκμηριωμένα επιχειρήματα  «έξω όλοι οι στρατοί». Εξω οι Βρετανικές βάσεις , έξω η Τουρκιά με τους κουβαλητούς  και το στρατό της.Αντιθετα   ανέχονται  και υποστηρίζουν τις όποιες διολισθήσεις τους υποδεικνύουν οι ξένοι με τον φόβο των «Ιουδαίων » πως αν δεν τα αποδεκτούμε η Τουρκία θα προχωρήσει στη διχοτόμηση.Μια απειλή που κρατούσαν ως παντιέρα και ανέμιζαν  χαιρέκακα και την περίοδο του σχεδίου Ανάν,  αλλά ευτυχώς η συγκλονιστική και συντριπτική πλειοψηφία του λαού αψήφησε.

Τώρα που δημοσιοποιήθηκαν  οι ήδη γνωστές υποχωρήσεις του Προέδρου Αναστασιάδη εν είδη «θαρραλέων προτάσεων » στο Κραν Μοντανά και κινδυνεύει το περιβόητο πλαίσιο Γκουτέρες να υιοθετηθεί ως ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας , είναι καιρός να αφυπνιστούν και οι τελούντες υπό κομματική ύπνωση.Και να διερωτηθούν:Ποιός έδωσε στον Νίκο Αναστασιάδη ή στους όποιους πρώην ή τέως προέδρους να προτείνουν εκ περιτροπής προεδρία, παραμονή διεθνούς δύναμης με την συμμετοχή και της Τουρκίας και δικαιώματα να παζαρεύουν  και να ξεπουλούν περιουσίες,  γη και ακτογραμμές που δεν τους ανήκουν.Σε ποιά χώρα εκχωρείται το   δικαίωμα  στο 18% να έχει ισα δικαιώματα  με το 80%.

Ουσιαστικές αντιπροτάσεις  και όχι  συνθήματα

Τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου οφείλουν να προβάλουν ουσιαστικές αντιπροτάσεις και όχι να περιορίζονται σε συνθήματα.Να δράσουν εντός και εκτός Κύπρου.Εχουν το αναφαίρετο δικαίωμα μιας και αποκρύβονται από τους κυβερνώντες και τους συνοδοιπόρους τους οι αλήθειες από το λαό , να απευθυνθούν σε εκπροσώπους των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας όπως η Ρωσία και η Κίνα και να αξιώσουν να μην περάσει το λεγόμενο πλαίσιο Γκουτερες  ως ψήφισμα.

Υπάρχει μήπως κανένας που αμφιβάλλει ότι αν τεθούν σε ένα  δημοψήφισμα όλες οι υποχωρήσεις , διολισθήσεις και εκπτώσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια στο κυπριακό, θα περάσει από το λαό; Γι’ αυτό φοβούνται την κρίση του και γι’ αυτό του αποκρύβουν τις αλήθειες .

Τώρα που η Αγγλία -αυτός ο κακός δαίμονας της Κύπρου -αποχωρεί  με πάταγο από την Ε.Ε. καιρός είναι να τους κλείσουμε τις πόρτες.Να ζητήσουμε το λαβείν μας από τα τόσα χρόνια « δωρεάν» μίσθωσης των εδαφών που βρίσκονται οι βάσεις τους και να τους ξεκαθαρίσουμε πως είναι πλέον ανεπιθύμητες.

Δεν ακούσαμε όμως κανέναν ηγέτη να απαιτήσει δημόσια  από την Βρετανία   να πάρει τον στρατό και τις βάσεις της και να πάει στα τσακίδια. Εκείνοι που βρίσκονταν τότε στην εξουσία   και ήταν επικεφαλής των ενταξιακών (Γ.Βασιλείου Κασουλίδης και άλλοι επι διακυβέρνησης ΔΗΣΥ  ) όταν γίνονταν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις Κύπρου -ΕΕ. όχι μόνο δεν ζήτησαν από την Βρετανία όπως τα εδάφη που κατακρατούν να ενταχθούν και αυτά στην ευρωπαϊκή επικράτεια, τους έδωσαν  τα πάντα προτού καν τα ζητησουν.Και όχι μόνο.Μέχρι σήμερα τους δίνουμε και το ελεύθερο να υπονομεύουν κάθε βήμα και κάθε δίκαιο  αίτημα προκειμένου η Κύπρος να γίνει ένα κρατος ισότιμο με όλα τα άλλα μέλη της Ε.Ε. και να μαραζώνει κάτω από την εσαεί παρουσία και απειλή της Τουρκίας.

Οι 4 ελευθερίες

Η Κύπρος  είναι ένα μικρό κράτος για να αντέξει τις τέσσερις ελευθερίες που προνοούνται σε χώρες μέλη της Ε.Ε..Και επειδή γίνεται εσχάτως  λόγος με ποιούς άλλους τρόπους  θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς της Τουρκίας για να έχουν δικαίωμα και τα 80 εκατομμύρια της Τουρκίας να διακινούνται ελεύθερα, ας βρεθεί ένας ηγέτης να αντιπροτείνει να μην ισχύει αυτό το δικαίωμα για κανέναν πολιτη είτε τρίτης χώρας είτε  χωρών μελών της Ε.Ε.Μόνο στους Κύπριους.Ε/κ , Τ/κ, Αρμένιους, Μαρωνίτες, Λατίνους,Το Λουξεμβούργο και η Μάλτα ως μικρά κράτη δεν εφαρμόζουν αυτή την πολιτική .Το 4:1 που πρότεινε ο τέως πρόεδρος και υιοθετεί και ο νυν , είναι επίσης αρκετό ποσοστό γα να καταστούν οι νόμιμοι κάτοικοι της Κύπρου θλιβερή μειοψηφια και σε βάθος χρόνου να γίνουν μειονότητα.  Και δεν αναφερόμαστε στο οικονομικό που είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο.

Τα ιδανικά ενός πραγματικού πατριώτη είναι πάνω απ’ όλα η πατρίδα του και η σωτηρία της.Πατριώτες με ιδανικά υπάρχουν σε όλους του πολιτικούς και κομματικούς χώρους.Μόνο δύναμη και θέληση χρειάζεται όλοι οι Κύπριοι Ε/ και Τ/κ , δεξιοί, αριστεροί κεντρώοι και ενδιάμεσοι να συσπειρωθούν και ενωμένοι κάτω από μια πλατφόρμα να αγωνιστούν για μια Κύπρο ανεξάρτητη κυρίαρχη και αποστρατικοποιημένη. Μια χώρα ένας λαός ενωμένος εναντίον των κατακτητών και των ιμπεριαλιστών που μας θέλουν δέσμιους είτε της Τουρκίας είτε των δικών τους γεωστρατηγικών συμφερόντων.

Κλείνοντας θα αναφέρω ακόμα μια σοφή κουβέντα από το μεγάλο επαναστάτη Τσε:«Ρισκάροντας να φανώ γελοίος, επιτρέψτε μου να πω ότι ο αληθινός επαναστάτης οδηγείται από ένα μεγάλο αίσθημα αγάπης. Είναι αδύνατο να σκεφτώ κάποιον πραγματικό επαναστάτη χωρίς αυτό το ιδανικό».

Φαίνεται πως οι ηγέτες μας στέγνωσαν από αισθήματα αγάπης .Τρέχουν πίσω από το δόγμα της ρεάλ πολιτίκ , με γονυκλησίες και επικίνδυνες επικύψεις και δεν ακούνε τον βραχνά και τις αγωνίες του λαού.Τον εμπαίζουν και τον επικαλούνται μόνο ως «κυρίαρχο» όταν  τον έχουν  ανάγκη  για  να κρατηθούν στο εφημερο αξίωμα τους.

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίνη η ΣΗΜΕΡΙΝΗ στις 10 Σεπτεμβρίου 2017