Αχίλλειος πτέρνα του σημερινού καπιταλισμού

Του Πέτρου Μ. Πέτρου

Η κοινωνία μας δεν είναι μόνο φοβική με τους ξένους, είναι πιο πολύ με τον εαυτό της, το παρόν και το μέλλον, γι αυτό και συνθηκολογεί με την μετριότητα, την ψευτιά και την παραπλάνηση, την ιδιοφυή ταπείνωση που επιβάλλει σε όλους και σε όλα το άναρχο καπιταλιστικό σύστημά μας, που έγινε ξεφτέρι στο πώς να κρύβεται, άλλοτε υπό «τραπεζικά απόρρητα», άλλοτε υπό την «λογική απόδοση κεφαλαίου» και ένα σωρό άλλες φράσεις κλισέ, που διαθέτει στην εργαλειοθήκη του..

Όλοι γνωρίζουν ότι έτσι ζει και βασιλεύει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και ότι όσο πιο χαμηλά βρίσκεται το κοινωνικό σκαλοπάτι του πολίτη, τόσο πιο μεγάλη είναι η αδικία. Όλοι γνωρίζουν πώς οι νόμοι-ιστοί αράχνης λειτουργούν για μικρά και μεγάλα έντομα, όμως μόνο λίγοι «τρελοί» και αφελείς φωνάζουν περί του «γυμνού βασιλιά», και πάντα εξ αριστερών.

Η μέθοδος κρίσης-σοκ έχει αποδώσει και κάπου, όλοι ψάχνουν να βολευτούν με λίγα ή πολλά, γιατί σε τέτοια εποχή και τα λίγα ή ελάχιστα μπορούν να σε κρατήσουν στη ζωή, παρά το τίποτα. Η παραμονή όμως, στα μπαλώματα του συστήματος, ισοδυναμεί με αργό θάνατο, γι αυτό και πρέπει να αναζητηθούν ριζοσπαστικές λύσεις, να νικηθεί ο φόβος με τη δύναμη των επιχειρημάτων και της λογικής.

Το Κίνημα της Αριστεράς πρέπει να αναζητήσει καινούργιους δρόμους και τρόπους βελτίωσης της κοινωνίας και των εργαζομένων και σήμερα υπάρχει δίπλα του το υπερόπλο της κοινωνίας των πληροφοριών που πρέπει να το αδράξει και να το θέσει σε λειτουργία προς όφελος της δημοκρατίας, της εξουσίας του λαού.

Ζούμε στην κοινωνία των πληροφοριών και οι πληροφορίες θα έπρεπε να δεσπόζουν και να ρυθμίζουν τις κοινωνικές σχέσεις και όχι μόνον να καθορίζουν τις παραγωγικές σχέσεις. Οι απλοί πολίτες ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν της κοινωνίας των πληροφοριών, άλλοι την απολαμβάνουν και την χαίρονται και άλλοι απλώς είναι νεροκουβαλητές της. Μια σχέση που δεν έχει ανατραπεί και που συνιστά την αχίλλειο πτέρνα του σημερινού καπιταλισμού.

Η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» και τα οφέλη για τους απλούς πολίτες ακόμα δεν απόκτησαν πραγματικό περιεχόμενο. Οι απλοί πολίτες εξακολουθούν να είναι οι εργάτες που φορτώνουν με στοιχεία και πληροφορίες τους υπολογιστές και στο τέλος κάποιοι άλλοι διοικούν τους απλούς πολίτες και τους εξουσιάζουν.

Πρωτόγονο και παραπλανητικό είναι και το νόημα που η σημερινή Κυβέρνηση προσπαθεί να δώσει στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, με εξοικονόμηση χάρτου στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Ευθύνες έχουν βεβαίως και άλλοι που ακολούθησαν την πεπατημένη. Η ουσία έγκειται στη λειτουργία της κοινωνίας διάφανα και δημοκρατικά, με γνώση όλων των οικονομικών παραμέτρων του εμπορίου και όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων, έτσι που να μπορεί να σχεδιαστεί ένα κοινωνικό κράτος, χωρίς «θανατηφόρο», άκρατο ανταγωνισμό.

Μόνο όταν οι απλοί πολίτες και οι εκπρόσωποι τους, αποκτήσουν πρόσβαση σε πραγματικά λογισμικά δεδομένα, θα μπορέσουν να συμμετάσχουν στον σχεδιασμό ενός δημοκρατικού κράτους πρόνοιας και όχι ενός κράτους που λειτουργεί στα στεγανά νομικίστικων ερμηνειών ή παραπλανητικών λογιστικών πράξεων και ενός διογκούμενου μηχανισμού δημοσίων υπαλλήλων.

Οι πληροφορίες πρέπει να καταστούν το κομβικό σημείο στη βάση του οποίου οικοδομείται και αναπτύσσεται ένα κράτος πρόνοιας στη βάση της διαφάνειας που μπορεί να προσφέρει η κοινωνία των πληροφοριών.

Σήμερα υπάρχουν ευρέως λογισμικά συστήματα, σε όλο το φάσμα της οικονομικής ζωής της χώρας και τα πληροφοριακά δεδομένα που διαθέτουν πρέπει να διασυνδεθούν με πιο μεγάλα συστήματα, στα οποία θα έχουν λόγο το κράτος, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι. Πρέπει να δημιουργηθούν Τριμερή Ηλεκτρονικά Σώματα ή Μηχανισμοί Ελέγχου και συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων. Το ίδιο σύστημα μπορεί να εφαρμοστεί και στην εξαγωγή της ΑΤΑ και σει πολλές άλλες εφαρμογές, όπως στις τιμές καυσίμων και παντού.

Είναι δρόμοι που αξίζει να περπατηθούν από την κοινωνία, έτσι που η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» και τα οφέλη για τους απλούς πολίτες να αποκτήσουν πραγματικό νόημα, αλλιώς η πλημμυρίδα πληροφοριών και τεχνολογιών αιχμής θα μας μετατρέψουν σε ακόμα πιο άφωνα και παθητικά εργαλεία του συστήματος.

Η κοινωνία των πληροφοριών με τα λογισμικά συστήματα μπορούν να αποτελέσουν τον νεκροθάφτη του παλιού και ξεπερασμένου και στην αναγέννηση ενός καινούριου κόσμου, στηριγμένου σε πραγματικά δεδομένα και αντικειμενικές αλήθειες, έτσι όπως ορίζουν οι δημοκρατικές αρχές και όχι τα συμφέροντα των λίγων με την παραπληροφόρηση και κάθε είδους απάτες.