Ελεύθερες σκέψεις περί Κρεμλίνου και ΜΜΕ

 

 

/Κάποτε ένας φίλος συνήθιζε να λέει όποτε πηγαίναμε σε κάποια ξένη χώρα: « Κοίταξε τις τουαλέτες τους και θα καταλάβεις σε τι χώρα ήρθες». Τώρα πια λέμε: «Κοίταξε την τηλεόρασή τους»!/

 

Του Πέτρου Μ. Πέτρου

Αν σκεφτεί κανείς ότι στο Μούρμανσκ της Ρωσίας η θερμοκρασία  φτάνει μέχρι τους  -84 βαθμούς κελσίου τον χειμώνα και ότι σε άλλα μέρη της χώρας άρχισε ήδη η πολική νύκτα (πάνω από 45 μέρες χωρίς ηλιοφάνεια) και ότι σε αυτά τα μέρη ζουν petrosοργανωμένες κοινωνίες ανθρώπων, μπορεί και να διερωτηθεί πώς είναι άραγε να ηγείται κανείς και να διοικεί μια τέτοια αχανή χώρα με τόση γεωγραφική ποικιλότητα, όπως είναι η Ρωσία.

Πρόδηλα δεν είναι εύκολο εγχείρημα, λόγω ακριβώς αποστάσεων, πληθυσμού, κλιματικών συνθηκών και χιλίων δυό άλλων λόγων που πάντα έχουν να κάνουν με τον υπερθετικό βαθμό σε κλίμακα ή μέγεθος των προβλημάτων ή των αναγκών για εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και είναι όντως ένα ερώτημα πώς τα καταφέρνει και αν τα καταφέρνει σε αυτή την περίπτωση ο Πούτιν και η κυβέρνησή του.

Σίγουρα χρησιμοποιούν πόρους και προϋπολογισμούς άλλης κλίμακας, όμως διαθέτουν τις απαιτούμενες υποδομές, θεωρητικές και πρακτικές για τη διοίκηση της χώρας και τον «εξανθρωπισμό» των ιδιαζουσών κλιματικών και άλλων χαρακτηριστικών κάθε περιοχής. Η βιομηχανία τους κατασκευάζει για παράδειγμα, παγοθραυστικά, εκχιονιστικά μηχανήματα, βαρέα οχήματα που μπορούν να κινούνται σε όλα τα εδάφη, ακόμα και μερικώς αμφίβια ή αμφίβια, μετατρεπόμενες βάρκες νερού και πάγου, αεροπλάνα παντός είδους (υδροπλάνα, «χιονοπλάνα» κλπ). Γενικά κατασκευάζουν τα πλείστα απαραίτητα χρειώδη για την επιβίωση των πολιτών τους, την ασφάλεια και άμυνά, την εκπαίδευση και την υγεία, αλλά και για την μετεξέλιξη της χώρας τους προς το μέλλον, ακλουθώντας ή και καθορίζοντας τις τάσεις.

Εδώ και χρόνια οι Ρώσοι μελετούν την Αρκτική και τις προοπτικές της, χρόνια ασχολούνται με την αεροδιαστημική βιομηχανία, με ζητήματα ενέργειας και πολλά άλλα, ακόμα και με το πώς να φτιάχνουν οι άνθρωποι «κτυπητό» ψωμί χωρίς χημικά και προζύμι, μια πατενταρισμένη έκδοση του παλιού παραδοσιακού σπιτικού ψωμιού σε βιομηχανική κλίμακα μικρών αρτοπωλείων και πολλά άλλα.

Σημαντικό όμως και καταλυτικό ρόλο στην όλη προσπάθεια του Κρεμλίνου για διοίκηση και αναμόρφωση της αχανούς χώρας, διαδραματίζουν τα ρωσικά ΜΜΕ τα οποία πραγματικά ξυπνούν τους πολίτες, όχι όπως αλλού με τις συνταγές για φαγητά και πολλές ανοησίες μέτριων ή και αμόρφωτων δημοσιογράφων. Προωθούν την σφαιρική μόρφωση και καλλιέργεια των πολιτών μεταλαμπαδεύοντας τους ότι καλύτερο προέκυψε και προκύπτει από την παγκόσμια τέχνη, πολιτισμό και επιστήμη και γενικά προσπαθούν να τους δώσουν μια σφαιρική ανάλυση των όσων συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, αλλά βεβαίως και στο χθες γιατί είναι εξίσου σημαντικό με το παρόν και το αύριο.

Δεν σημαίνει βεβαίως ότι δεν έχουν προβλήματα, γραφειοκρατίας και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, διαφθοράς και εγκληματικότητας. Υπάρχουν αρκετά και γίνεται συστηματική προσπάθεια για εξάλειψη ή περιορισμό τους. Ο Πούτιν βγαίνει συχνά μπροστά στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, γιατί φαίνεται καταλαβαίνει πολύ καλά πώς αυτή αναγεννιέται και υπό την καλύτερη διοίκηση και ότι χρειάζεται πάντα ο έλεγχος.

Αλλοίμονο σε μια χώρα που αναμένει μόνον τον έλεγχο του «Γενικού Ελεγκτή». Αυτός είναι απαραίτητος και τον κατέδειξε με τόσο καυστικό τρόπο πριν από 200 χρόνια η ρωσική λογοτεχνία με το έργο του Γκόγκολ «Ο Επιθεωρητής». Σήμερα βλέπουμε στη Ρωσία μια πιο τολμηρή παρέμβαση των ΜΜΕ στο «άνοιγμα» του κράτους, των διαδικασιών και των έργων του στη διαφάνεια των ΜΜΕ και όχι μόνον από τα θεσμικά όργανα.

Ο Πούτιν φαίνεται να τα καταφέρνει, σε πολλούς τομείς, με περισσή δεξιοτεχνία και ευφυΐα, αλλά πάνω από όλα με πολλή, πάρα πολλή επίμονη και επίπονη δουλειά. Συνεργός του τα ΜΜΕ συμβάλλουν τα μέγιστα στην αφύπνιση της κοινωνίας, στον έλεγχο των περιφερειαρχών και της διοικητικής αλυσίδας, των διευθυντών και γενικά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και της διαφθοράς.

Σίγουρα δεν χρειάζεται να ζει κανείς δίπλα απ το Κρεμλίνο ή τα όποια υψηλά δώματα για να διακρίνει πολλά θετικά ή αρνητικά σε μια χώρα. Αν μια χώρα θα πάει μπροστά ή θα καταστραφεί κομβικό ρόλο διαδραματίζουν τα ΜΜΕ της. Στο τέλος η ρήση ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» αποκτά μια άλλη διάσταση όταν «ο σκοπός αγιάζει τα Μέσα», προς ύπνωση ή αφύπνιση, προς καταστολή ή εξέγερση, προς μαζική πρόοδο ή μαζική αποβλάκωση.

Κάποτε ένας φίλος συνήθιζε να λέει όποτε πηγαίναμε σε κάποια ξένη χώρα: « Κοίταξε τις τουαλέτες τους και θα καταλάβεις σε τι χώρα ήρθες». Τώρα πια λέμε: «Κοίταξε την τηλεόρασή τους»!