Αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα των εκλογών 

Μέσα σε κλίμα αβεβιότητας για την επόμενη μέρα , βρίσκονται σε εξέλιξη οι εκλογές στην Τουρκία οι οποίες είναι   οι δεύτερες μέσα σε πέντε μήνες . Με τη χώρα να είναι πιο διχασμένη από ποτέ,  μετά το τελευταίο μακελειό  στην τουρκική πρωτεύουσα και με τους Κούρδους να διεκδικούν την αυτονομία  τους αλλά και τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους  να είναι απρόντες , τους οποίους όλοι πλέον γνωρίζουν πως  το τρίγωνο των χωρών Τουρκία ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία εξόπλισαν και εκπαίδευσαν προκειμένου να ρίξουν το Σύρο Πρόεδρο Μπ.Ασαντ , η επόμενη μέρα για τον νεοσουλτανο Ερντογάν θεωρείται αβέβαιη..

Ο Ταγίπ Ερντογάν, απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού στην Τουρκία από το 2002, όταν το κόμμα του ΑΚΡ πέτυχε την πρώτη νίκη του στις εκλογές, μέχρι πρόσφατα είχε όλα τα όπλα με το μέρος του.
Η οικονομία με σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης έδωσε τη δυνατότητα αύξησης του εισοδήματος σε χαμηλά κοινωνικά στρώματα, δημιουργώντας μια νέα μεσαία τάξη και νέα μεγάλα επιχειρηματικά τζάκια απολύτως ελεγχόμενα από τον στενό περίγυρο του Τούρκου ηγέτη.

Η πιθανή είσοδος στη Βουλή του κουρδικού κόμματος του Ντερμιτάς παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του «σχεδίου Ερντογάν».
Ο εκδημοκρατισμός της χώρας και ο περιορισμός του ρόλου του στρατού οδήγησαν μεγάλο μέρος της διανόησης και των δημοκρατικών κινημάτων στο πλευρό του Ταγίπ Ερντογάν, ενώ η προσπάθεια εθνικής συμφιλίωσης με τους Κούρδους τού έδωσε τη δυνατότητα να διεισδύσει στις κουρδικές περιοχές και με τον συντηρητικό – θρησκευτικό λόγο του να κερδίσει την ψήφο της μεγάλης μερίδας των Κούρδων.
Ολα αυτά έχουν αλλάξει πλέον. Η οικονομική ανάπτυξη έχει ανακοπεί, τεράστια σκάνδαλα από το προσωπικό περιβάλλον του Ερντογάν προκαλούν την τουρκική κοινωνία, η ροπή προς τον αυταρχισμό με τη στοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων και τον διωγμό των μη φιλικών ΜΜΕ βάζουν απέναντί του το κοσμικό – δημοκρατικό κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας. Παράλληλα οι Κούρδοι μετά το εθνικιστικό ξέσπασμά του και τον ανοιχτό πόλεμο πια όχι μόνο με το ΡΚΚ, αλλά και με τους Κούρδους της Συρίας, βρίσκονται ήδη απέναντι  από το ΑΚΡ.
Πρόλο που η θέση του Προέδρου δεν επιτρέπει  στον   Ερντογάν να  έχει εμπλοκή  στις εκλογές, ο Τούρκος Πρόεδρος  απροκάλυπτα μπήκε στην πρώτη γραμμή της  προεκλογικής εκστρατείας, βάζοντας στο περιθώριο τον επίσημο υποψήφιο για την πρωθυπουργία Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος πλέον λειτουργεί ως αχυράνθρωπός του.
Το όνειρο του Ερντογάν να κερδίσει το ΑΚΡ ενισχυμένη πλειοψηφία 400 εδρών, από τις συνολικά 550, για να αλλάξει το Σύνταγμα και να επιβάλει πλέον και νόμιμα το προεδρικό σύστημα, φαίνεται να καταρρέει.Η απόλυτη πλειοψηφία των 276 εδρών, την οποία επιδιώκει ώστε να μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και ατύπως να συνεχίσει ο ίδιος από το «Λευκό Παλάτι», να κυβερνά τη χώρα φαίνεται να μην επιτυγχάνεται.Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το πιθανότερο είναι για λίγες μόνο έδρες να μην μπορέσει το ΑΚΡ να πετύχει την απόλυτη πλειοψηφία, κάτι που περιπλέκει τους σχεδιασμούς.
Το κουρδικό κόμμα HDP του Σελαχατίν Ντερμιτάς, που για πρώτη φορά τον Ιούνιο πέτυχε να περάσει τον πήχη του 10% και να μπορεί να εκπροσωπηθεί στην Εθνοσυνέλευση, δείχνει να αντέχει την επίθεση που δέχτηκε από τον Ερντογάν αλλά και τους εθνικιστές του Μπαχτσελί και περνώντας και πάλι το πλαφόν του 10% θα στερήσει στο ΑΚΡ την απόλυτη πλειοψηφία.

Μεθοδεύεται η εξαγορά βουλευτών

Μια κυβέρνηση συνεργασίας θα ήταν δυνατή μόνο με το εθνικιστικό ακροδεξιό κόμμα MHP, αλλά δεν είναι κάτι που ευνοεί ο Ερντογάν, καθώς ο Μπαχτσελί, έχει ταχθεί κατά του προεδρικού συστήματος.
Στην Τουρκία ήδη συζητιούνται τα σενάρια συναλλαγής και εξαγοράς ορισμένων βουλευτών της αντιπολίτευσης εφόσον απαιτηθούν 5-6 έδρες για τον μαγικό αριθμό των 276 εδρών, όπως το 1977 όταν ο Ετσεβίτ σχημάτισε κυβέρνηση εξαγοράζοντας δέκα βουλευτές του Κόμματος Δικαιοσύνης του Ερμπακάν. Ενα τέτοιο σενάριο, όμως, θα πυροδοτήσει εκρηκτικές καταστάσεις στην ήδη τεταμένη πολιτική ζωή της Τουρκίας.
Το σενάριο διατήρησης της τρέχουσας υπηρεσιακής κυβέρνησης και η προκήρυξη νέων εκλογών στις αρχές του 2016 δεν μπορεί να αποκλειστεί, μεγαλώνοντας όμως την αβεβαιότητα  στην Τουρκία σε μια περίοδο όπου ο Τούρκος Πρόεδρος  ορματίζεται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο  στο Συριακό , στο Κυπριακό  αλλά και στις σχέσεις Τουρκίας με την Ε.Ε.
Η Τουρκία  στα μέσα Νοεμβρίου θα φιλοξενήσει τη Σύνοδο Κορυφής του G20, γεγονός που ο Τούρκος Πρόεδρος  πιστεύει πως θα ενυσχήσει  το προφίλ του.
Το Συριακό αποδεικνύεται… Βατερλώ  για την Τουρκία, καθώς όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ οι σχεδιασμοί για γρήγορο καθάρισμα του σκηνικού με ανατροπή του Ασαντ, αλλά όλα πλέον πηγαίνουν στραβά για την Αγκυρα.
Η Συριακή κυβέρνηση παραμένει  και ανακτά περιορισμένα, αλλά κρίσιμα εδάφη εις βάρος των τζιχαντιστών και της αντιπολίτευσης, με τη βοήθεια της Μόσχας.
Ρώσοι και Αμερικανοί ενισχύουν και με οπλισμό τους Κούρδους του PYD στη Συρία, το αδελφό κόμμα του PKK, το οποίο πλέον έχει πάρει τα όπλα στη Νοτιοανατολική Τουρκία καταφέρνοντας στοχευμένα πλήγματα εναντίον του τουρκικού στρατού.
Οι «κόκκινες γραμμές»
Η Τουρκία προειδοποιεί ότι οποιαδήποτε απόπειρα των Κούρδων της Συρίας να περάσουν δυτικά του Ευφράτη αποτελεί «κόκκινη γραμμή» και θα την αποτρέψουν με κάθε μέσο. Ο πραγματικός φόβος είναι ότι έτσι θα ενοποιηθούν οι δύο περιοχές στη Βόρεια Συρία που κυριαρχεί το κουρδικό στοιχείο, δημιουργώντας ντε φάκτο κουρδικό κράτος στα σύνορα της Συρίας με τη Νοτιοανατολική Τουρκία, στην καρδιά δηλαδή του Κουρδιστάν, που ο ισχυρός πόλος είναι το PKK.
Ομως οι Κούρδοι της Συρίας είναι αυτήν τη στιγμή οι πιο αξιόπιστοι μαχητές επί του εδάφους, οι πιο πολύτιμοι σύμμαχοι στον αγώνα εναντίον του ISIS και οι απειλές που εκτόξευσε και την περασμένη εβδομάδα ο Ερντογάν για επιθέσεις εναντίον τους δημιουργούν σοβαρό ρήγμα στρατηγικής, τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία.
Πέραν του κουρδικού εφιάλτη, η Τουρκία αισθάνεται όλο και περισσότερο ευάλωτη απέναντι στην τρομοκρατία, καθώς η ανεκτική  και κυρίως βοηθητική στάση απέναντι στους τζιχαντιστές, όσο καιρό εξυπηρετούσαν τον στόχο της ανατροπής του Ασαντ, έδωσε την ευκαιρία σε εκατοντάδες Τούρκους να προσχωρήσουν σε ακραίες ισλαμικές ομάδες, αλλά και πυρήνες του ISIS να δημιουργηθούν στο τουρκικό έδαφος.
Το σοκ της βομβιστικής επίθεσης της 10ης Οκτωβρίου εναντίον της ειρηνικής διαδήλωσης των Κούρδων στην Αγκυρα έκανε πολλούς  να συνειδητοποιήσουν ότι ο εφιάλτης των τρομοκρατών που το ίδιο το βαθύ κράτος  της Αγκυρας εξέθρεψε απειλεί τώρα και τους πολίτες της χώρας.

Η  Τουρκία δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί ηγεμονικό ρόλο  στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και όχι μόνο. Είναι γνωστές οι διακηρύξεις του Ερντογάν με τις οποίες  καθόρισε  τις περιοχές ελέγχου  με το γνωστό «απο την Αδριατική μέχρι το Σινικό τείχος » , οραματιζόμενος να αναβιώσει την οθωμανική αυτοκρατορία , και να γίνει περιφερειακός χωροφύλακας κάτι που γίνεται όλο και πιο δύσκολο όσο καθίσταται η ίδια μέρος των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Ευρώπη συνολικά, αλλά και η Γερμανία συγκεκριμένα, πέραν της στρατηγικής ειδικής σχέσης που θέλει να εγκαθιδρύσει με την Τουρκία, έχει έναν πρόσθετο λόγο για τον οποίο επιδιώκει να προσεταιριστεί την Αγκυρα: η Τουρκία είναι ο βαρκάρης των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, οι οποίες απειλούν να υποδαυλίσουν διαλυτικά φαινόμενα, αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων στο εσωτερικό της ΕΕ.
Ομως παρά τις «προσφορές» της ΕΕ προς την Τουρκία, η διολίσθηση του Ερντογάν προς τον αυταρχισμό με τις πρωτοφανείς παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου, την ασυδοσία της αστυνομίας, τον απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο της δικαιοσύνης, θέτει συγκεκριμένα όρια στη στήριξη που μπορεί να του δοθεί.

Οι διαδικασίες έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο φέρνουν στην επιφάνεια τον πυρήνα των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο βαθαίνει  την κρίση  και τις διαφορές στις σχέσης  της με την Αθήνα
Στο  Κυπριακό,δενα αναμένεται καμιά αλλαγή  στη στάση της Τουρκίς  όπου η στρατηγική της είναι ξεκάθαρη: να μη «χαρίσει» τη λύση του Κυπριακού, εάν αυτή δεν της προσφέρει μερίδιο από το φυσικό πλούτο του νησιού, αλλά και να διατηρήσει  τον έλεγχο   και τη χειραγώγηση  του   νέου  συνιστώντος κρατιδίου  στα πλαίσια μιας λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Οι τελευταίες δηλώσεις του στα εγκαίνια του παράνομου αγωγού νερού από την Τουρκία  στα κατεχόμενα δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία  για τις προθέσεις  του Ερντογάν αλλά και την πολιτική της Αγκυρας.

Ανέφερε ότι “είναι καθήκον όλων μας να προστατεύσουμε τη δημοκρατία. Θέλω να δηλώσω ότι είναι μεγάλο κέρδος να πηγαίνουμε στις κάλπες δημοκρατικά σε κάθε περίπτωση. Εύχομαι καλή τύχη”.