Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Κάθε παραμονές προεδρικών εκλογών ξεκινά ο μεγάλος μαραθώνιος των μεγαλων κομμάτων προκειμένου να εξασφαλιστούν συμμαχίες ή καλύτερα δεκανίκια για να μπορέσει ο υποψήφιος που υποστηρίζουν να περάσει το κατώφλι του Προεδρικού. Τώρα φαίνεται πως αποφάσισαν να γλυτώσουν την τρεχαλα και το ψάξιμο «συμμάχων» καθότι τα δεκανίκια που χρησιμοποιούσαν τα βάζουν στο περιθώριο. Δεν εξηγείται διαφορετικά η επιμονή ΔΗΣΥ -ΑΚΕΛ, έξι μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές να καταθέτουν προτάσεις για αύξηση του ορίου εισδοχής στη βουλή και μάλιστα σε πολύ κρίσιμες περιόδους όπου θα δωθούν μάχες εντός και εκτός Βουλής για να περάσουν τα τροϊκανά νομοσχέδια για το ξεπούλημα της ΑΗΚ και άλλων κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών .
Ούτε το ΑΚΕΛ ούτε ο ΔΗΣΥ έχουν αυτοδυναμία στη Βουλή.Στο νομοθετικό σώμα ψηφιζονται τα νομοσχέδια κατα πλειοψηφία. Και μία ψήφος είναι σημαντική για να αποτελέσει τροχοπέδη σε αντιλαϊκά μέτρα. Πώς θα δημιουργηθούν συνεργασίες και αντιλαϊκά μέτωπα όταν ο Συναγερμός προωθεί νεοφιλελευθερους και ειδεχθείς νόμους και το ΑΚΕΛ διαφωνεί; Θα ψηφίζουν μαζί ή ο ένας θα ψηφίζει και ο άλλος θα τηρεί αποχή ;Αν αποκλειστούν τα μικρά κόμματα τα οποία χρησιμοποιούνται καιροσκοπικά και όποτε τους συμφέρει, ως τροχοκαθίσματα ή δεκανίκια, ποίοι νόμοι θα περνούν από το κοινοβούλιο; Το ΑΚΕΛ μέχρι πρόσφατα είχε ως αρχή να παλεύει ώστε καμιά γενιά να μην χαραμίζεται .Να αντιστέκεται με συνεργασίες ώστε να μην σαρώνουν οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις με ειδεχθείς νόμους οι οποίοι θα ευνοούν το κεφάλαιο και τον πλούτο και θα τιμωρούν τα λαϊκά στρώματα με μεγαλύτερη φτώχεια . Η πολιτική των συμμαχιών πού πάει; Την ρίχνουν και αυτήν στον Καιάδα και έμπλεοι αλαζονείας κωπηλατούν σε ένα φουρτουνιασμένο πέλαγος μόνοι τους ; Με ποιές πλειοψηφίες και ποιές μειοψηφίες θα εγκρίνονται οι νόμοι με δυό ή τρία κόμματα; Σίγουρα το σημερινό ποσοστό εισδοχής στη Βουλή είναι πολύ χαμηλό και δίνει την ευκαιρια σε ομάδες ατόμων ή μικρούς σχηματισμούς να εισελθουν στη Βουλή, χωρίς ωστόσο να θεωρείται πως με την εκπροσώπηση τους μειώνουν το κύρος του κοινοβουλευτισμού και ενισχούν το λαϊκισμό.Ο λαίκισμός ανθεί και βασιλεύει δυστυχως σε όλα τα κόμματα και τους σχηματισμούς.Και αν θέλουν να κτυπήσουν το λαϊκισμό ας ξεκινήσουν όλοι από το σπίτι τους.
Τώρα η προσοχή όλων θα πρέπει να επικεντρωθεί στις εξελίξεις στο Κυπριακό και πού το πάει ο μίστερ Αιντα και η παρέα του. Ν δώσουν βάρος στα σοβαρά προκβλήματα της οικονομίας , των ανέργων και όχι σε επουσιώδη ζητήματα για σκοπούς τηλεθέασης όπως π.χ.εαν έρχεται ή όχι να καταθέσει στην Επιτροπή Θεσμών ο πρώην διοικητής της Κ.Τράπεζας κ.Θανάσης Ορφανίδης ή αν θα διορίσει ή όχι Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης (που όπως φαίνεται έχει μεγάλη έγνοια γι’ αυτό ο κ. Γενικός).
Είνα αυτονοήτα και επιβαλλόμενα από τους νόμους που έχουν ξεχαρβαλλωθεί πως όσοι θεωρούνται ύποτπτοι ή εμπλεκονται για την καταβαράθρωση της οικονομίας οφείλουν να ανακριθούν και να καταθέσουν.Και αν ευθύνονται να «παραθερίσουν» στα κελιά της φυλακής.
Ομως τώρα τα μειζονα είναι άλλα . Το κυπριακό , η οικονομία και οι απο κοινού συνεργασίες να απομακρυνθούν τα κοράκια και τα όρνεα πάνω από τον ουρανό της πατρίδας μας. Γίναμε τόσο εθισμένοι την ανοχή με την κατοχή που προκαλεί όνειδος και θλίψη να ακούεις σήμερα πολιτικούς να «ευχαριστούν » και να επαινούν τον τουρκικό στρατό κατοχής επειδή έδωσε άδεια σε τριάντα σημεία που τα θεωρεί «στρατιωτική του ζώνη» για εκταφές ανεύρεσης λειψάνων αγνοουμένων.
Ελεος..
