Τι λέχθηκε στο Ανώτατο για τα τέσσερα νομοθετήματα της Βουλής

klerides_607_364_577_324Στις 31 Οκτωβρίου, στις 12.00 το μεσημέρι, θα εκδοθεί η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τις αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας σχετικά με τα τέσσερα νομοθετήματα που είχε ψηφίσει η Βουλή των Αντιπροσώπων, μαζί με το βασικό τροποποιητικό νόμο για τις εκποιήσεις.BB861ADA423BF6D6DBB9A061A4A2394B

Οι αποφάσεις επιφυλάσσονται, αφού λάβουμε υπόψη «τη σοβαρότητα και την πολυπλοκότητα» των αναφορών από τη μια, «αλλά και την ανάγκη για ταχεία απονομή της δικαιοσύνης αφετέρου, σε τέτοια θέματα που επηρεάζουν ολόκληρη τη χώρα», δήλωσε ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Μύρωνας Νικολάτος ανακοινώνοντας την ημερομηνία όταν ολοκληρώθηκε η ακρόαση, κατά την οποία οι δύο πλευρές ανέπτυξαν τα επιχειρήματά τους για την αντισυνταγματικότητα ή όχι των νομοθετημάτων.Τη θέση ότι με το νομοθέτημα που ψήφισε η Βουλή για αναστολή ισχύος του βασικού νόμου για τις εκποιήσεις «η άσκηση κυβερνητικής πολιτικής παραμένει μετέωρη και αιχμάλωτη από την νομοθετική εξουσία», εξέφρασε ο Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης.

Ο κ. Κληρίδης επιχειρηματολόγησε ότι συνδέοντας την έναρξη της ισχύος των εκποιήσεων με αυτήν της αφερεγγυότητας ουσιαστικά «ανατρέπεται η ισορροπία άσκησης πολιτικής από την εκτελεστική εξουσία», λέγοντας ότι η εφαρμογή του βασικού νόμου συνδέεται άμεσα με την υποχρέωση υποβολής από την εκτελεστική εξουσία και η θέσπισή από την Βουλής σωρείας νόμων με άγνωστο, όπως είπε, περιεχόμενο, η τύχη των οποίων θα επαφίεται στη Βουλή.

Ο υπό αναφορά νόμος, σημείωσε, αναστέλλει τη συμμόρφωση της εκτελεστικής εξουσίας προς αναληφθείσες διεθνείς υποχρεώσεις της Κυβέρνησης, αναφερόμενος στο μνημόνιο, υπενθυμίζοντας ότι το ίδιο έχει επικυρωθεί από τη Βουλή.

Διαταράχθηκε έτσι, ανέφερε ο Γενικός Εισαγγελέας, η όλη πορεία σταθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας την οποία ισορροπία, κατά τον ίδιο, καθηκόντως έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει η εκτελεστική εξουσία.

Αναφερόμενος στην« ασυμβατότητα άλλων προνοιών» με την αρχή διάκρισης των εξουσιών όσον αφορά στη δικαστική εξουσία, ο Γενικός Εισαγγελέας είπε ότι «επιβάλλουν στα δικαστήρια την υποχρέωση» να εκδικάζουν τις εν λόγω υποθέσεις κατά προτεραιότητα. Αυτές οι πρόνοιες, επιχειρηματολόγησε, είναι επιτακτικές και «συνιστούν ανεπίτρεπτη παρέμβαση στην ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας καθότι επιβάλλουν στα δικαστήρια τον τρόπο διεκπεραίωσης δικαστικής εξουσίας».

Υπέβαλε, επίσης, στους δικαστές ότι το γεγονός ότι προβλέπεται να γίνουν διαδικαστικοί κανονισμοί που θα ρυθμίζουν το θέμα από πλευράς της δικαστικής εξουσίας δεν επηρεάζει το γεγονός ότι υπήρξε παραβίαση της αρχής διάκρισης των εξουσιών. Κατά την άποψή μας, είπε ο κ. Κώστας Κληρίδης, «ό,τι και να ρυθμίζουν αυτοί οι κανονισμοί δεν μπορούν να μετριάσουν την επιταγή που θέτει ο νόμος όπως δίνεται προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων υποθέσεων».

Αναφορά έκανε ο Γενικός Εισαγγελέας και στο γεγονός ότι χωρίς καμία άσκηση δικαστικής εξουσίας θα αναστέλλεται αυτόματα η όποια διαδικασία εκποίησης, η οποία μπορεί να βασίζεται και σε δικαστικό διάταγμα, ενώ, μεταξύ άλλων, προειδοποίησε ότι αναπόφευκτα θα προκληθεί ένας καταιγισμός τέτοιων αιτήσεων.

Τη θέση ότι «εκβιάζεται ουσιαστικά η εκτελεστική εξουσία με το πρόσχημα ότι η νομοθετική δικαιούται να νομοθετεί» για όλα τα θέματα, εξέφρασε και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας κατά τη δική του αγόρευση. Αυτό, αναγνώρισε είναι αλήθεια, προσθέτοντας όμως ότι «υπόκειται και εξυπακούει σεβασμό στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών».

Σύμφωνα με τον κ. Ερωτοκρίτου, σ` αυτήν την υπόθεση αυτό που διακυβεύεται είναι «η διατάραξη του δημοσιονομικού συμφέροντος της χώρας με την ενδεχόμενη απόρριψη των αναφορών». Δεν θέλω να κινδυνολογήσω, είπε, υποστηρίζοντας ότι αν οι τράπεζες βρεθούν προ κεφαλαιακών ελλειμμάτων ενδεχομένως να χρειαστεί και νέος δανεισμός από πλευράς του κράτους με αποτέλεσμα τη διατάραξη της δημοσιονομικής ισορροπίας, που «εντάσσεται σ` αυτό που μέσα στην αίθουσα αυτή αποκαλούμε δημόσιο συμφέρον».

Χρίστος Κληρίδης:Η Βουλή δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο

Τη θέση ότι δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο η Βουλή, υποστήριξε ο Χρίστος Κληρίδης κατά τη διάρκεια της επιχειρηματολογίας του. Είπε επίσης ότι το Μνημόνιο δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση αλλά `συνεννόηση` κατά την ίδια την ονομασία του.

«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το δικαστήριο θα κάνει το καθήκον του έξω από οποιαδήποτε κινδυνολογία», δήλωσε ο Χρίστος Κληρίδης απαντώντας στην επιχειρηματολογία του κ. Ερωτοκρίτου, για να λάβει την απάντηση από τον Πρόεδρο του Ανωτάτου ότι «το καθήκον το δικό μας είναι να συγκρίνουμε τους υπό αναφορά νόμους με το Σύνταγμα της Δημοκρατίας».

«Αν διαβάσει κανείς προσεχτικά τον υπό αναφορά νόμο δεν επιβάλλει καμία απολύτως υποχρέωση στην εκτελεστική εξουσία», αντέτεινε στα επιχειρήματα του Γενικού Εισαγγελέα ο Χρίστος Κληρίδης. Κάνει αναφορά, εξήγησε, ότι η ημερομηνία έναρξης του βασικού νόμου θα είναι ένα μήνα μετά την έναρξη του πλαισίου αφερεγγυότητας. Απλώς, ισχυρίστηκε αναφερόμενος στην απόφαση που έλαβε η Βουλή μετά από προτροπή του Προέδρου για κατάθεση του πλαισίου αφερεγγυότητας ως το τέλος του 2014, παραπέμπει για καθορισμό μιας άλλης διαδικασίας την οποία προκάλεσε ο Πρόεδρος.

Παράλληλα, υπέβαλε προς τους δικαστές ότι «αυτό που ονομάζουμε Μνημόνιο δεν είναι τίποτα άλλα από ένα μνημόνιο συναντίληψης (memorandum of understanding). «Είναι μια συνεννόηση, δεν είναι διεθνής σύμβαση», είπε.

Η εκτελεστική εξουσία, είπε, καθορίζει την πολιτική υπό μία αίρεση: ότι τα νομοσχέδια τα οποία θέτει η Κυβέρνηση ενώπιον της νομοθετικής εξουσίας εγκρίνονται από τη Βουλή, διαφορετικά, πρόσθεσε, «να καταργήσουμε τη Βουλή». «Δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο η Βουλή των Αντιπροσώπων», σημείωσε. Η Βουλή έχει κάθε δικαίωμα με μεταγενέστερο νόμο να αναστείλει την εφαρμογή ενός νόμου που ψήφισε, επιχειρηματολόγησε, λέγοντας ότι αυτό έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν.

Παράλληλα, όσον αφορά τα επιχειρήματα που αναπτύχθηκαν ότι παραβιάζεται η αρχή της διάκρισης των εξουσιών, ο Χρίστος Κληρίδης υποστήριξε ότι δεν είναι η πρώτη φόρα που η νομοθεσία προνοεί για τη θέσπιση κανονισμών και δεν γίνονται. Είναι, είπε, πάρα πολλές οι περιπτώσεις. Έδωσε επίσης το παράδειγμα του δικαστηρίου εργατικών διαφορών που εξετάζει όπως είπε σύμφωνα με τις πρόνοιες της νομοθεσίας υποθέσεις συνοπτικά. Το νομοθετικό σώμα, επιχειρηματολόγησε απευθυνόμενος στους δικαστές «έβαλε ένα πλαίσιο, το οποίο εσείς θα καθορίσετε».

Οι δύο πλευρές παρέθεσαν τα επιχειρήματα τους όσον αφορά τη συνταγματικότητα των προνοιών και σχετικά με το δικαίωμα του συμβάλλεσαι ελευθέρως, το δικαίωμα της ίσης προστασίας των πολιτών, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, το δικαίωμα σε ανεπηρέαστη δίκη και το δικαίωμα να ακούγεται και η άλλη άποψη.

Οι αναφορές αφορούν τα ακόλουθα νομοθετήματα:

1. O περί της Αναστολής Είσπραξης Οφειλών, Προστασίας της Κύριας Κατοικίας και της Επαγγελματικής Στέγης και της Ρύθμισης Άλλων Συναφών Θεμάτων (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμος του 2014.
2. Ο περί Απαλλαγής Εγγυητών από την Εγγύηση Εκπλήρωσης της Υπόσχεσης ή της Υποχρέωσης Χρέους Μετά την Εκποίηση Ενυπόθηκου Ακινήτου Νόμος του 2014.
3. Ο περί Απαλλαγής Ενυπόθηκου Οφειλέτη και Εγγυητών από την Εγγύηση Εκπλήρωσης της Υπόσχεσης ή της Υποχρέωσης Χρέους Μετά την Εκποίηση Ενυπόθηκου Ακινήτου Νόμος του 2014.
4. Ο περί Αναστολής της Ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) Νόμου του 2014, Νόμος του 2014.