Η στρατηγική της Μόσχας ήταν να περιμένει, να μην μετακινηθεί ούτε χιλιοστό από τις κόκκινες γραμμές της και να αφήσει τις δυτικές διαφωνίες να δουλέψουν προς όφελός της
Ο Umerov είπε, πως το ειρηνευτικό σχέδιο των ΗΠΑ για τον τερματισμό του πολέμου ευθυγραμμίζεται με τις περισσότερες από τις βασικές προτεραιότητες του Κιέβου, όμως τα γεγονότα τον διαψεύδουν.
Για τέσσερα ολόκληρα χρόνια, η Ρωσία επαναλάμβανε τις ίδιες ακριβώς απαιτήσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία: περισσότερα εδάφη στην Ανατολική Ουκρανία, στρατιωτικός περιορισμός του Κιέβου και απαγόρευση της πορείας του Κιέβου προς το ΝΑΤΟ.
Τώρα, ενώ η Ουάσινγκτον εμφανίζεται διχασμένη και η Ευρώπη σε κατάσταση σοκ, η Μόσχα παρακολουθεί ικανοποιημένη.
Το σχέδιο του Trump ενσωματώνει αρκετές από τις ρωσικές απαιτήσεις, χαρίζοντας στο Κρεμλίνο μια διπλωματική νίκη την ώρα μάλιστα που συνεχίζει να πιέζει στρατιωτικά στο πεδίο.
Η Wall Street Journal το περιγράφει καθαρά: η στρατηγική της Μόσχας ήταν να περιμένει, να μην μετακινηθεί ούτε χιλιοστό από τις κόκκινες γραμμές της και να αφήσει τις δυτικές διαφωνίες να δουλέψουν προς όφελός της.
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, η Μόσχα «έμεινε απολύτως συνεπής».
Αυτό το είδος συνέπειας, σε μια διεθνή σκηνή όπου η Δύση αλλάζει θέση ανά εβδομάδα, αποδείχθηκε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα τεράστιας σημασίας.
Και τώρα, φαίνεται πως έφτασε η στιγμή της.Η Ρωσία θα πετύχει παράδοση της Ουκρανίας – «Το Κίεβο θα μείνει μόνο και απολύτως αβοήθητο»Το αμερικανικό σχέδιο των 28 σημείων, το οποίο ο Trump προώθησε ως «λύση» για τον τερματισμό του πολέμου, περιέχει:
• Παραχώρηση επιπλέον ουκρανικών εδαφών στη Ρωσία.
• Περιορισμό της ουκρανικής στρατιωτικής ισχύος, ίσως όχι όπως απαιτούσε το Κρεμλίνο αλλά είναι μία αρχή.
• Πάγωμα κάθε πιθανότητας ένταξης στο ΝΑΤΟ.
• Επανένταξη της ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία.
• Δημιουργία συνθηκών που επιτρέπουν στη Μόσχα να αμφισβητήσει ή να υπονομεύσει μελλοντικές ουκρανικές εκλογές.
Με λίγα λόγια, ένα πλαίσιο που ανοίγει στην Ρωσία τον δρόμο όχι μόνο για νίκη, αλλά για θεσμική κατοχύρωση των εδαφικών και πολιτικών της απαιτήσεων.
Σίγουρα αποτελεί προοίμιο των ρωσικών διεκδικήσεων.
Όπως σημειώνει ο πρώην λογογράφος του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin, Abbas Gallyamov, «αν εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο, η Ουκρανία θα μείνει απολύτως αβοήθητη απέναντι στη Ρωσία».
Η στάση του Putin: Αν δεν αποδεχτείτε, θα συνεχίσουμε και θα χάσετε και πολλά άλλα
Ο Putin όχι μόνο χαιρέτισε το σχέδιο ως «βάση για συζήτηση», αλλά το χρησιμοποίησε ως νέο μοχλό πίεσης προς το Κίεβο και την Ευρώπη.
Με δεδομένες τις πρόσφατες ρωσικές προελάσεις στην ανατολική Ουκρανία, ξεκαθάρισε:
• Ότι οποιαδήποτε απόρριψη του σχεδίου θα οδηγήσει σε νέα μεγάλη επιδείνωση της κατάστασης για το Κίεβο.
• Ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να επιβάλει τον στόχο της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» με τη βία.
Η Μόσχα δείχνει βέβαιη ότι ο χρόνος και ο πόλεμος λειτουργούν υπέρ της.
Το Κρεμλίνο έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο χρόνος δουλεύει εναντίον της Ουκρανίας: φθορά στο μέτωπο, αποδυνάμωση της Δύσης και πολιτική αστάθεια σε ΗΠΑ – ΕΕ.
Η Μόσχα πιστεύει ότι η Ουκρανία μπορεί να καταρρεύσει.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να κρατήσει την πίεση σταθερή.
Η Ρωσία και οι… ουκρανικές εκλογές
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του σχεδίου είναι η πρόβλεψη για τη διεξαγωγή εκλογών.
Εκ πρώτης όψεως, αυτό μοιάζει με ένα στοιχείο «ομαλοποίησης». Στην πράξη όμως η Ρωσία μπορεί να υποστηρίξει «φιλορώσους» υποψηφίους.
Η Ουκρανία, σεβόμενη δήθεν τους κανόνες, μπορεί να χρειαστεί να αποκλείσει κάποιους λόγω παραβιάσεων και τότε η Μόσχα θα καταγγείλει ότι «δεν τηρήθηκαν οι όροι της συμφωνίας».
Και τότε θα υπάρξει νομιμοποιημένη αιτιολογία για επανέναρξη του πολέμου.
Πρόκειται για μία στρατηγική, που θα οδηγήσει την Ουκρανία σε ρωσικό έλεγχο για πρώτη φορά μετά το πραξικόπημα του Maidan το 2014.
Η Ουκρανία δεν είχε καν λόγο στο σχέδιο
Το σχέδιο παρουσιάστηκε ως τετελεσμένο.
Ο Trump ανακοίνωσε το προσχέδιο δημόσια πριν ακόμη υπάρξει συνεννόηση με το Κίεβο, τους Ευρωπαίους συμμάχους, το Πεντάγωνο ή το State Department
Αυτή η κίνηση όχι μόνο προκάλεσε διπλωματικό σοκ, αλλά και άφησε τον Αμερικανό πρόεδρο εκτεθειμένο: μία ημέρα μετά την ανακοίνωση, άρχισε να κάνει πίσω, δηλώνοντας ότι το σχέδιο «δεν είναι τελικό» και ότι μπορεί να τροποποιηθεί.
Όμως τώρα το ερώτημα είναι: Θα δεχτεί η Ρωσία αλλαγές; Και αν όχι, τι θα κάνει ο Trump;
Είναι ξεκάθαρο πως η Ρωσία δεν πρόκειται να δεχθεί καμία αλλαγή επί τα χείρω, οπότε θα συνεχίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση.
Η Ευρώπη εξοργισμένη αλλά εντυπωσιακά αδύναμη
Η πρόεδρος της Κομισιόν Ursula von der Leyen έθεσε τρεις υποτίθεται «αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές»: Τα σύνορα δεν μπορούν να αλλάζουν με τη βία, η Ουκρανία δεν μπορεί να απογυμνωθεί στρατιωτικά και τέλος έχει απόλυτο δικαίωμα να επιλέξει μόνη την πορεία της – δηλαδή την ευρωπαϊκή.
Αλλά εδώ έρχεται το μεγάλο ευρωπαϊκό παράδοξο. Η ΕΕ δεν έχει μηχανισμό επιβολής τέτοιων θέσεων.
Κάθε μεγάλη απόφαση απαιτεί ομοφωνία και η Ουγγαρία μπλοκάρει σχεδόν τα πάντα.
Οι βασικές στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης (Γαλλία, Ιταλία) είναι υπερχρεωμένες και αδύναμες για οποιαδήποτε αυτόνομη κίνηση.
Το αποτέλεσμα; Η Ευρώπη φωνάζει, αλλά κανείς δεν φοβάται τη φωνή της.
O Trump και οι κενές απειλές προς τη Μόσχα
Ο Trump απείλησε ότι θα επιβάλει σκληρές κυρώσεις στη Ρωσία, άφησε διαρροές για την αποστολή Tomahawk στην Ουκρανία ενώ προειδοποίησε με ένταση της πίεσης στην Ινδία και στην Κίνα για το ρωσικό πετρέλαιο.
Αλλά σε κάθε περίπτωση κάνει πίσω. Το Κρεμλίνο το γνωρίζει και το εκμεταλλεύεται.
Η εικόνα που σχηματίζεται διεθνώς; Ένας Αμερικανός πρόεδρος που απειλεί πολύ — αλλά κάνει λίγα.
Το αρχικό σχέδιο σόκαρε Ουκρανία και Ευρώπη και κάθε αλλαγή θα το μετατρέψει σε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Τότε όμως:
• Η Ρωσία πιθανότατα θα το απορρίψει.
• Η Ευρώπη θα επιμείνει ότι και πάλι χρειάζονται τροποποιήσεις.
• Η Ουκρανία, που βρίσκεται ήδη υπό πίεση, δεν μπορεί να δεχτεί μια συνθηκολόγηση.
Και έτσι η διαδικασία επιστρέφει στην αρχή.
Θρίαμβος της ρωσικής στρατηγικής
Το ρωσικό μήνυμα είναι σαφές: «Αν δεν μας δώσετε αυτά που θέλουμε μέσω διπλωματίας, θα τα πάρουμε με τα όπλα.»
Η Δύση από την άλλη δεν έχει ενιαία γραμμή, δεν διαθέτει ισχυρή στρατηγική και αναλώθηκε σε διαφωνίες για ένα σχέδιο που ακόμη δεν υπάρχει στην τελική του μορφή.
Το αποτέλεσμα; Η Ρωσία, χωρίς να αλλάξει τίποτα από τις απαιτήσεις της, βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ σε έναν ειρηνευτικό χάρτη που μοιάζει περισσότερο με μία πρώτη επιβράβευση της στρατηγικής της, που έχει χαράξει από το 2022.
Η ρωσική ηγεσία έχει πάρει την απόφαση. Μόνη της θα επιβάλει τους όρους της στην Ουκρανία, της οποίας τον έλεγχο θέλει να αποκτήσει.
