Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Η αδιαφορία της Ε.Ε. για τα Βαλκάνια τα οποία μετέτρεψε σε «χωματερές» ανθρώπινων ψυχών με την εξαγωγή μεταναστών, ενθάρρυνε τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας να διεισδύσει σε μέρη που άλλοτε ήταν υπόδουλα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι πλείστες χώρες των Βαλκανίων έχουν εξελιχθεί σε πηγές ισλαμικού εξτρεμισμού και φυτώρια μίσους και μισαλλοδοξίας.
Το γεγονός ότι η ΕΕ έχει βάλει τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στην «αίθουσα αναμονής», έδωσε στην Τουρκία μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών για να διευρύνει την επιρροή της.
Πολλοί εμπειρογνώμονες των ισλαμικών κινημάτων παρακολούθησαν τις πρώτες αρχές του κινήματος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και ειδικότερα στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, μέσω της «Μουσουλμανικής Ενωσης Νεολαίας», η οποία ιδρύθηκε από τον πρώην πρόεδρο της Βοσνίας Αλί Ιζετμπέγκοβιτς, έτσι ώστε η επιρροή της ομάδας να επεκταθεί και στα υπόλοιπα Βαλκάνια.
Η «Eurasia Review» αποκάλυψε πώς πολιτικές ισλαμικές και θρησκευτικές ομάδες με αρχικά πολιτικούς στόχους έχουν διεισδύσει στις κοινωνίες των βαλκανικών χωρών μέσω της κάλυψης ανθρωπιστικών και φιλανθρωπικών εταιρειών καθώς και οικονομικής, αναπτυξιακής εταιρικής σχέσης.
Αναφέρει ότι η περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας (Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, Κοσσυφοπέδιο) έχει μεγάλη παρουσία ισλαμικών πολιτικών ομάδων που υποστηρίζονται από το Κατάρ και την Τουρκία.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο, υπάρχει μεγάλος αριθμός ισλαμικών ανθρωπιστικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων από το Κατάρ και την Τουρκία, οι οποίες αργότερα αναγνωρίστηκαν ως οργανώσεις χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, επένδυσαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να χτίσουν ισχυρή υποδομή προπαγάνδας με σκοπό τη διάδοση ριζοσπαστικής ιδεολογίας και την υποκίνηση μίσους και θρησκευτικών συγκρούσεων στη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία.
Η τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια έδωσε στο Κατάρ την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία του για να διεισδύσει στο εσωτερικό, καθώς το «Qatar Charity» (Φιλανθρωπικό Κατάρ ) που εμφανίζεται ως μη κυβερνητική οργάνωση – παίζει αυτόν τον ρόλο.
Αυτό το ίδρυμα λειτουργεί εντός των χωρών της περιοχής εδώ και δεκαετίες και έχει κεντρικά γραφεία στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, τα οποία άνοιξε το 2002.
Πρόσφατα, με αφορμή την απογραφή πληθυσμού μεταξύ 7 Σεπτεμβρίου και 3 Οκτωβρίου στη Βουλγαρία, η Τουρκία ξεκίνησε μια προπαγάνδα με μια μισαλλόδοξη ρητορική:
«Μην διστάζεις να λες: Είμαι Τούρκος, είμαι μουσουλμάνος, η μητρική μου γλώσσα είναι τα τουρκικά. Στην απογραφή του πληθυσμού που θα γίνει από τις 7 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 3 Οκτωβρίου μην αφήνεις αναπάντητες τις ερωτήσεις που αναφέρονται στα εξής: “Θρησκεία”, “Εθνική καταγωγή” και “Μητρική γλώσσα”. Μην ξεχνάς! Δημοκρατία σημαίνει την ελευθερία να εκφράζεσαι και να δηλώνεις την ταυτότητά σου. Στη δημοκρατία το πρώτο βήμα είναι να εκφράζεις και να δηλώνεις την ταυτότητα και την ύπαρξή σου, να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματά σου. Κάνε χρήση του δικαιώματός σου να δηλώνεις την ταυτότητά σου! Μην παίρνεις αψήφιστα την απογραφή του πληθυσμού! Πες: Είμαι κι εγώ εδώ!».
Τα επίσημα ειδησεογραφικά μέσα της Σόφιας αναφερόμενα στους Τούρκους της Βουλγαρίας μιλούν για «το οδυνηρό παρελθόν» (δεκαετίας ’80), το οποίο «υποχωρεί στη σοφία της ειρηνικής συμβίωσης».
Την δεκαετία του ‘80 υπενθυμίζουμε την πατριωτική στάση του πρώην ηγέτη της Βουλγαρίας και Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Τόντορ Ζίβκοφ , ο οποίος διαπιστώνοντας την επικίνδυνη διείσδυση της Τουρκίας στη χώρα, διέταξε το 1986 την απέλαση των τουρκόφωνων της Βουλγαρίας .Τους ζήτησε να επιλέξουν: ή να έχουν την βουλγάρικη υπηκοότητα, ή να πάνε στην χώρα την οποία θεωρούν πατρίδα τους και να σταματήσουν να είναι φερέφωνα της Άγκυρας για αυτονόμηση και με εδαφικές αξιώσεις. Χιλιάδες εγκατέλειψαν την χώρα για να επιστρέψουν λίγους μήνες αργότερα. Η Βουλγαρία έγινε τότε στόχος σχεδόν ομόφωνης καταδίκης από τη διεθνή κοινότητα. Ακόμη και η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Γκορμπατσόφ διαμαρτυρήθηκε. Ο Γκορμπατσόφ μεθυσμένος από τα κολακευτικά σχόλια των δυτικών είχε κατατάξει τον Ζίβκοφ στην ομάδα άκαμπτων σκληροπυρηνικών ηγετών και τέθηκε σε εφαρμογή η καθαίρεση του.
Όσοι καταδίκαζαν τότε την κυβέρνηση της Βουλγαρίας έκαναν πως δεν άκουγαν τις απειλές των ηγετών των τουρκόφωνων Βουλγάρων: «Φεύγουμε τώρα αλλά θα επιστρέψουμε με τανκς».
Η τουρκική υπόθεση έδωσε την ευκαιρία σε μια πλειάδα καιροσκόπων υψηλά ιστάμενων Βούλγαρων αξιωματούχων που άρχισαν να συνωμοτούν.Με απειλές κατάφεραν πλειοψηφία στο Π.Γ και καθαίρεσαν τον Τόντορ Ζίβκοφ αφού προηγήθηκε απειλή εναντίον του ότι θα τον εκτελέσουν αν δεν παραιτηθεί. Αργότερα στη δίκη φιάσκο που έστησαν, δεν βρέθηκε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο εις βάρος του, παρόλο που τα «ελεγχόμενα »Μ.Μ.Ε πρόβαλλαν ψεύτικες κατηγορίες. Πέθανε όρθιος χωρίς ποτέ να αποποιηθεί την ιδεολογία και τα πιστεύω του.
Σήμερα η πολιτική του δικαιώνεται αλλά είναι αργά .Η Βουλγαρία μετατρέπεται σε καλτσοδέτα της Τουρκίας. Μπορεί οι τουρκόφωνοι να μην επέστρεψαν με τα τανκς όπως απειλούσαν αλλά η Τουρκία κατάφερε με χρηματισμούς «φιλίες» και εξαγορά συνειδήσεων να διεισδύσει τόσο βαθιά στη χώρα με αποτέλεσμα οι «τούρκοι» της Βουλγαρίας να αποκτήσουν υπέρμετρα δικαιώματα ενώ επιχειρείται ξεδιάντροπα η παραχάραξη της ιστορίας.
Πουλημένοι ηγέτες
Τον Δεκέμβριο του 2019, εν μέσω της κορύφωσης της τουρκικής προκλητικότητας με την αμφισβήτηση της συμφωνίας Ελλάδας και Κύπρου για Έρευνα και Διάσωση στη Μεσόγειο, την έκδοση επανειλημμένων παράνομων NAVTEX και τη διαρκή ρητορική αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ο τέως πρωθυπουργός της Βουλγαρίας δήλωνε ότι «θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι τουρκικές θέσεις», ή ότι «η Ελλάδα πρέπει να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει μόνη της το πρόβλημα με την Τουρκία».
Παρόμοια στάση διατήρησε η Βουλγαρία και στη διάρκεια της υβριδικής εισβολής στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη «επιλογή» των μεταναστών να πορευτούν αποκλειστικά προς τα ελληνικά σύνορα, και τα σύνορα της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω κατεχομένων και θαλάσσης –και όχι προς τη Βουλγαρία που επίσηςείναι κράτος μέλος της Ε.Ε., δεν προκάλεσε έκπληξη καθότι ήταν γνωστές οι εκδουλεύσεις και τα «yes man» του τέως πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ προς τον Ερντογάν. Ο Μπορίσοφ ήταν ο πρώτος και μοναδικός ηγέτης χώρας της Ε.Ε. που μετά από τηλεφώνημα του Ερντογάν, παρέδωσε στην Τουρκία Τούρκο, ο οποίος είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο. Θυελλώδεις διαμαρτυρίες ξέσπασαν τότε στην Σόφια ενώ ο Ερντογάν ευχαριστούσε θερμά τον «φίλο Μπόικο».
Σήμερα εκμεταλλευόμενος την δουλικότητα των ηγετών, ο Ερντογάν παροτρύνει τους Τουρκόφωνους στα βαλκανικά κράτη να υποβάλλουν αίτηση για δεύτερα διαβατήρια.
Τούρκοι πολίτες που διαμένουν στο εξωτερικό, μπορούν να ψηφίζουν στις τουρκικές εκλογές χάρη σε νόμο του 2012 που εγκρίθηκε από το κυβερνών AKP. Απευθυνόμενος σε αυτούς ο Ερντογάν είπε, ότι δεν είναι αρκετό να ψηφίζουν το ΑΚΡ.
«Πάρτε τις υπηκοότητες των χωρών, στις οποίες ζείτε.Μην πείτε όχι. Πάρτε το. Αν το δώσουν, πάρτε το.»
Εξήγησε: «Είστε εκπρόσωποι στις χώρες σας. Θα πρέπει να μάθετε τη γλώσσα των χωρών σας, να ενσωματωθείτε με τη χώρα σας, να μπείτε στην πολιτική και να βελτιώσετε τις σχέσεις μας. Αλλά ποτέ να μην ξεχνάτε την τουρκική γλώσσα, τον πολιτισμό και την Τουρκία σας.»
Για τους τουρκόφωνους που δεν έχουν τουρκική υπηκοότητα και δικαίωμα ψήφου, δίνει διαφορετικές συμβουλές: να εμπλακούν περισσότερο στην πολιτική. «Πρέπει να βρίσκεστε σε αυτά τα κοινοβούλια αντί για εκείνους που προδίδουν τη χώρα μας».
Αν Κύπρος και Ελλάδα είναι αντιμέτωπες με την επιτακτική νεοοθωμανική απειλή, για τη Βουλγαρία και τα Δυτικά Βαλκάνια το πρόβλημα εξελίσσεται πολύ χειρότερο και τα σεενάρια πολύ εφιαλτικά αν δεν αναχαιτισθεί η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.
