Μάσκες παντός καιρού…

 

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

????????????????????????????????????

Οι μάσκες δεν είναι επίκαιρο και παροδικό  φαινόμενο ελέω κορωνοϊού. Ανέκαθεν οι άνθρωποι, κυρίως οι πολιτικοί, φορούσαν και εξακολουθούν να φορούν «μάσκες» για να κρύβουν όλα όσα δεν επιθυμούν  να δουν οι πολίτες και κυρίως οι οπαδοί και ακόλουθοι τους.

Την περασμένη Κυριακή βγήκε από το πουθενά  επαναφέροντας στην επικαιρότητα το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς ο άλλοτε ισχυρός οικονομικός υπεύθυνος του ΑΚΕΛ Βενιζέλος Ζαννέτος  ο οποίος  παλαιότερα  στην πιάτσα των επιχειρηματιών, οικονομικών παραγόντων και άλλων   ήταν γνωστός με το υποκοριστικό «Βένης». Σε συνέντευξη του στην «Καθημερινή» της Κυριακής, ο κ. Βενιζέλος, κατηγόρησε τον άλλοτε συνοδοιπόρο και σύντροφο του Ν.Κατσουρίδη ως τον ιθύνοντα νου για το εν λόγω σκάνδαλο και τον πρώην πρόεδρο της ΑΛΚΗ επιχειρηματία Ν.Λίλλη ότι τον άφησε εκτός του κάδρου των ευθυνών και αναγκάστηκε να πάει αυτός φυλακή.

Ω καιροί, ω ήθη!!!

Η συνέντευξη έσκασε σαν βόμβα στα φαινομενικά ήσυχα νερά  των Γραφείων της ΚΕ.  του ΑΚΕΛ με την ηγεσία του κόμματος αλαφιασμένη να προσπαθεί να αποσιωπήσει το θέμα και όπως ακούστηκε στα παρασκήνια, κατσάδιασε τον Βενιζέλο ο οποίος εξακολουθεί να είναι μέλος της Κ.Ε., δηλαδή του ανώτατου συλλογικού-καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος.

Την επομένη  το θέμα πήρε διαστάσεις όταν ο επιχειρηματίας Ν. Λίλλης έστειλε επιστολή στην εφ. ΠΟΛΙΤΗΣ όπου έγραφε πως ο Β. Ζαννέτου  είσπραξε υπό καθεστώς   ανωνυμίας, επιταγή από τον ίδιο, ύψους 100.00 ευρώ το Μάιο του 2012.

Έτσι υποχρεώθηκε η ηγεσία του ΑΚΕΛ να εκδώσει ανακοίνωση λέγοντας πως όλα αυτά είναι παρελθοντολογία και ότι αρνείται να σχολιάσει τους ισχυρισμούς Λίλλη (!) Και βεβαίως το κερασάκι στην τούρτα του ανακοινωθέντος του ΑΚΕΛ ήταν το συνεχιζόμενο ράπισμα κατά της διαφθοράς, εναντίον της κυβέρνησης των «κόκκινων διαβατηρίων» και ότι άλλο διαθέτει το πανέρι της κομματικής ατζέντας.

Είναι άξιο απορίας ποιος είναι ο ιθύνων νους για την έκδοση τέτοιων  ανακοινωθέντων τα οποία εκθέτουν περισσότερο ένα ιστορικό κόμμα, το οποίο κατάντησε στα χέρια ανάξιων και αξιοθρήνητων ηγετίσκων  ρεντίγκολο στις γειτονιές της Κύπρου.

‘Ένα κόμμα το οποίο έκτισαν και ανέδειξαν ως λαϊκή κατάκτηση προλετάριοι , φτωχοί αρκάτες και άνθρωποι του πνεύματος και υπηρετούσε το λαό από το γέννημαν   βούττημαν.

Ντροπής πράματα. Τουλάχιστον ας μην σχολίαζαν τίποτε. Να αφήσουν  την καθημερινότητα να κυλήσει ομαλά και να μην δίνουν αφορμές στην επίσης αμαρτωλή δεξιά να τους υπενθυμίζει τα της λερωμένης φωλιάς τους πεπραγμένα.

Τα «κόκκινα διαβατήρια» είναι ένα από τα προσφιλή θέματα της ηγεσίας του ΑΚΕΛ. Αλλά τηρεί σιγήν ιχθύος για καμιά τριανταριά πολιτογραφήσεις  που έγιναν  επί δικής τους διακυβέρνησης (2008-2012) και οι οποίες μπάζουν νερό ως προς τον έντιμον βίον   κάποιων που έγιναν κάτοχοι κυπριακού διαβατηρίου.

Οι μάσκες των αδιάφθορων και ευυπόληπτων χρησιμοποιούνται απ’ όλα σχεδόν τα κόμματα και έγιναν του συρμού οι ατάκες περί πάταξης της διαφθοράς. Μέχρι και κίνημα έχει ιδρυθεί λες και η διαφθορά θα παταχθεί με διακηρύξεις και ανακοινωθέντα και όχι με θεσμοθετημένα μέτρα ή την πλήρη εφαρμογή υφιστάμενων νόμων και κανονισμών οι οποίοι παραμένουν ανενεργοί εδώ και μερικές δεκαετίες. Οι συνεχείς αναφορές  στο περιλάλητο Πόθεν Έσχες έχουν μετατραπεί σε εμπαιγμό και ασύγγνωστη κοροϊδία σε βάρος του κοσμάκη.

Υπάρχουν όμως και οι μάσκες που φοριούνται αναλόγως της περίστασης  και του ακροατηρίου που απευθύνονται. Μάσκες φιλεργατικές, μάσκες καπιταλιστικές- επενδυτικές, μάσκες αριστερές με κρυμμένα  δεξιά τσεπάκια, μάσκες παντός καιρού και για όλα τα γούστα. Αυτοί που τις φορούν και τις αλλάζουν σαν τις γραβάτες πάντα πάνω από τα λευκά τους κολλάρα λειτουργούν και κανοναρχούν πάντα  με ξένα κόλλυβα.

Φωνάζουν κόμματα και κομματάρχες να μην περικοπούν μισθοί, ο 13ος μισθός,  άλλα ωφελήματα και παρεμφερή στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα λόγω της κρίσης της πανδημίας. Ο κρατικός κορβανάς όλα τα αντέχει καθότι από τις τσέπες των επί το πλείστον   νεόπτωχων και μη εχόντων θα γεμίσει. Αν γεμίσει.

Όταν όμως πρόκειται για τους δικούς τους εργοδοτούμενους   οι περικοπές θεωρούνται επιβεβλημένες και δείχνουν την πόρτα σε όσους  αντιδρούν .

 

Όταν οι πικρές αλήθειες ταυτίζονται με την «προδοσία»

Μια άλλη συνήθης τακτική της ηγεσίας του ΑΚΕΛ και όχι μόνο, είναι να ταυτίζουν ή και να βαφτίζουν αυθαίρετα ως «προδοσία» την φυγή κάποιων από το κόμμα λόγω διαφωνιών με την πολιτική τους,   ή όσων τολμούν να λένε τις πικρές σκληρές αλήθειες για «κακές» και επικίνδυνες συναναστροφές όπως π.χ. οι συναντήσεις που είχε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ στην «φωλιά των λύκων»  στην Τουρκία με τον περιβόητο Τούρκο ΥΠΕΞ. Ο οποίος Τσαβούσογλου ειρήσθω εν παρόδω παρέθεσε και δείπνο στο σπίτι του, στον καλό του φίλο Άντρο Κυπριανού όπως αρέσκεται να τον αποκαλεί.

Έτσι λοιπόν  όσοι τολμούν να τους λένε τις ενοχλητικές αλήθειες διαγράφονται δια παντός. Κι όσοι εγκαταλείπουν το «καράβι» επειδή  δεν αντέχουν άλλες   εκπτώσεις ιδεολογικές και πολιτικές,   αποκαλούνται «προδότες».

Όπως η σοβαρότατη διολίσθηση σε πενταμερή διάσκεψη για το  κυπριακό που η νυν ηγεσία την έκανε παντιέρα σε αντίθεση με  πλειάδα συνεδριακών  αποφάσεων που υποστήριζαντην ανάγκη σύγκλισης διεθνούς διάσκεψης .

Για να δέσει η ρετσινιά του προδότη επιστρατεύονται και οι διάφοροι γνωστοί «κράχτες» οι οποίοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλαλάζουν αφιονισμένοι και υβρίζουν προς τέρψη και ικανοποίηση της ηγεσίας.  Λες και τα πιστεύω ή η ιδεολογία ενός Αριστερού -Ακελικού  ξεκινά και τελειώνει με όσα κρίνει σωστά η Γραμματεία και το ελεγχόμενο στη γραμμή του ενδοτισμού Π.Γ.Και που ακολουθεί   αργότερα η επικρότηση των αποφάσεων με την ανάταση των χεριών στο συλλογικό καθοδηγητικό όργανο την Κ.Ε. στην οποία μετέχει και ο κ. Βενιζέλος Ζαννέτου.

Η μάσκα του «καλού» του «κακού» και του «φρόνιμου»

Ένας εκ των πρωταγωνιστών του σήριαλ «This is Cyprus», του κανταριανού καναλιού Αλ Τζαζίρα μπορεί μεν να παραιτήθηκε από το δημόσιο αξίωμα και από μέλος της Κ.Ε. αλλά ούτε διαγράφηκε ούτε και αποβλήθηκε. Αυτές οι αυστηρές ποινές συνοδευόμενες με ρετσινιές ισχύουν μόνο για τους «κακούς». Για όσους δεν διέπραξαν ποινικά ή αξιόποινα αδικήματα αλλά είναι «κακοί» και «εχθροί» του κόμματος  επειδή είπαν πικρές αλήθειες και έφυγαν με το κεφάλι ψηλά ήσυχοι με την συνείδηση και την ιδεολογία τους αρνούμενοι να γίνουν οι σιωπηλοί «φρόνιμοι».

Οι «καλοί» και οι «φρόνιμοι» παραμένουν στην εφεδρεία , αναμένοντας να περάσει η φουρτούνα για να επανεμφανιστούν ή να «διαπρέψουν» ξανά.

Στην  ζωή όμως υπάρχουν και τα απροσδόκητα,τα αναπάντεχα και απρόβλεπτα. Όπως η ιστορία από την αρχαιότητα των γερανών του Ίβυκου ( αι Ιβύκου γέρανοι ), που διδάσκει πως τίποτε δε μένει κρυφό και το κακό αποκαλύπτεται και τιμωρείται. Όχι πάντα βέβαια, αλλά στο τέλος η αλήθεια επισκιάζει το ψέμα και εκθέτει τον κάθε κατεργάρη.