Το Economist Intelligence Unit προειδοποιεί πως η εκλογή του ακροαριστερού λαϊκιστικού ΣΥΡΙΖΑ όπως το αποκαλεί θα ενεργήσει ωε καταλύτης πολιτικής αναταραχής στην Ευρώπη
Την 20η Ιανουαρίου ως ημέρα Δημοκρατίας καθιέρωσε το BBC, κατά τη διάρκεια της οποίας, ανταλλάσσονται απόψεις για σχετικά θέματα. Σε άρθρο του στην ηλεκτρονική σελίδα του δικτύου με τίτλο BBC Democracy Day: Europe “faces political earthquakes”, ο ανταποκριτής διεθνών θεμάτων Mike Wooldridge, επικαλούμενος έρευνα του Economist Intelligence Unit, αναφέρεται στην άνοδο του λαϊκισμού, στις πολιτικές συνέπειες καθώς και σε θέματα μετανάστευσης, με ιδιαίτερη αναφορά στις ελληνικές εκλογές και την πιθανή επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με το EIU, αναφέρει, «η αυξανόμενη προτίμηση σε λαϊκιστικά κόμματα, ενδεχομένως να οδηγήσει κάποια από αυτά σε νίκη στις εκλογές και να αναγκάσει τα κόμματα του κατεστημένου σε ασύλληπτες κατά το παρελθόν συμμαχίες», και τονίζει ότι «υπάρχει μια κενή τρύπα στην καρδιά της ευρωπαϊκής πολιτικής εκεί που είχαν θέση οι μεγάλες ιδέες».
Προειδοποιεί για παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αστάθειας ακόμη και στο Ηνωμένο Βασίλειο ενόψει των γενικών εκλογών του Μαΐου, προσθέτοντας ότι «η πιο άμεση πολιτική πρόκληση αλλά και δοκιμή για το πόσο ο αυξανόμενος λαϊκισμός μεταφράζεται σε επιτυχία στις εκλογές, είναι η Ελλάδα, όπου οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ακροαριστερός λαϊκιστικός ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί το ισχυρότερο κόμμα». Εάν συμβεί αυτό και καταστεί εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης, το Economist Intelligence Unit, προειδοποιεί ότι θα προκαλέσει κύμα σοκ στην Ευρώπη ενεργώντας ως καταλύτης πολιτικής αναταραχής σε άλλες περιοχές. «Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν άκρως αποσταθεροποιητική και εσωτερικά και περιφερειακά. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει κρίση μεταξύ της Ελλάδας και των διεθνών πιστωτών καθώς η διαγραφή χρέους αποτελεί κεντρικό σημείο της πολιτικής του». Με όμοια αντικαθεστωτικά κόμματα να κερδίζουν έδαφος με ταχύτητα και σε άλλες χώρες που έχουν εκλογές το 2015, οι συνέπειες από μια μακρά περίοδο πολιτικού σεισμού θα ήταν σημαντικές, σχολιάζει.
Όπως εκτιμά η ομάδα του EIU, υπάρχει κοινός παρανομαστής σε χώρες όπως η Δανία, η Φινλανδία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιρλανδία, καθώς σε αυτές υπάρχει άνοδος λαϊκιστικών κομμάτων και επίσης βρίσκονται αντιμέτωπες με εκλογικές αναμετρήσεις. Στην ανάλυσή του σχολιάζει ότι “τα λαϊκιστικά κόμματα και τα κινήματα της αριστεράς, της δεξιάς και τα απροσδιόριστα, καταλαμβάνουν το χώρο που έχει ανοίξει μεταξύ των παλαιών πολιτικών κομμάτων και της παραδοσιακής κοινωνικής τους βάσης, με την αντίδραση στις Βρυξέλλες, τη μετανάστευση και τη λιτότητα να αποτελούν τα στοιχεία κλειδιά και τις κραυγές της εκστρατείας τους».
Επιπλέον εκτιμά ότι της έκρηξης διαμαρτυριών σε πάνω από 90 χώρες στη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών, ηγούνται νέοι, μορφωμένοι της μεσαίας τάξης που απορρίπτουν τους ηγέτες τους και προτιμούν το Twitter και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τον παραδοσιακό διάλογο. Οι αιτίες της διαμαρτυρίας τους είναι διαφορετικές, καθώς κάποιες αποτελούν απάντηση στην οικονομική ύφεση, κάποιες εξέγερση ενάντια σε δικτατορίες, άλλες εκφράζουν την λαϊκή επιθυμία να ακουστούν από τις πολιτικές ελίτ, ενώ άλλες τις προσδοκίες μιας νέας μεσαίας τάξης στις γρήγορα αναπτυσσόμενες αναδυόμενες αγορές.
Όλες αυτές οι εξελίξεις θέτουν το ερώτημα εάν «αποτελούν στην πραγματικότητα απειλή για τη δημοκρατία ή είναι απόδειξη ότι (η δημοκρατία) είναι ζωντανή και καλά». Επί του παρόντος η απρόβλεπτη μοίρα των «παλαιών» δημοκρατιών παρακολουθείται αναμφίβολα εκ του σύνεγγυς από κυβερνήσεις και ακτιβιστές όλων των πολιτικών αποχρώσεων σε όλο τον κόσμο, καταλήγει ο δημοσιογράφος.
