Δικηρύξεις κομμάτων για τη 45η επέτειο του πραξικοπήματος:
ΑΚΕΛ
«Η μαύρη επέτειος του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 υπενθυμίζει τη μεγαλύτερη προδοσία που συντελέστηκε σε βάρος της πατρίδας και του λαού μας. Το πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και της γριβικής ΕΟΚΑ Β΄ για την ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου συνιστούσε την κλιμάκωση του σχεδίου που εξυφάνθηκε από το ΝΑΤΟ με στόχο το διχοτόμηση της Κύπρου και του λαού της. Εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο ήταν η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία, ο Πρόεδρος Μακάριος και το ΑΚΕΛ. Για αυτό βρίσκονταν στο στόχαστρο τόσο της αιματηρής φασιστικής τρομοκρατίας και της προπαγάνδας που προηγήθηκε του πραξικοπήματος όσο και του ίδιου του πραξικοπήματος.
Το πραξικόπημα ακολούθησε η εισβολή και οι βαρβαρότητες της Τουρκίας, η κατάληψη της μισής Κύπρου. Αυτό προνοούσε το σχέδιο που συνειδητά υπηρετούσαν οι πραξικοπηματίες, οι οποίοι γνώριζαν ότι δεν αγωνίζονταν για την «Ένωση» αλλά για τη «διπλή ένωση». Ούτε «άφρονες» ήταν οι πραξικοπηματίες, ούτε «εμφύλιος σπαραγμός» το πραξικόπημα. Ήταν συνειδητή προδοσία, ενταγμένη στα γεωπολιτικά σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών. Είναι τεκμηριωμένο άλλωστε και στο Πόρισμα της Βουλής για το Φάκελο της Κύπρου ότι οι χουντικοί των Αθηνών δεν ήθελαν να ανακοπεί ο Αττίλας ενώ οι εοκαβητατζήδες ήταν αυτοί που κρύφτηκαν στα μετόπισθεν και άφησαν τα παιδιά του λαού μας στην πρώτη γραμμή να αντισταθούν στους εισβολείς.
Η ιστορική αλήθεια για τους δράστες, τους αρχιτέκτονες και την ιδεολογία του πραξικοπήματος δεν βολεύει τη δεξιά και την ακροδεξιά οι οποίες έχουν το ίδιο ιστορικό αφήγημα για το 1974 και αναπαράγουν τα ίδια εθνικιστικά συνθήματα και ιδεολογήματα. Η δεξιά και ακροδεξιά έχουν μόνιμη επιδίωξη την αντιστροφή της ιστορικής αλήθειας για το 1974, εξισώνουν το Μακάριο με τον εοκαβήτικο φασισμό και ενοχοποιούν την αντιιμπεριαλιστική στάση του ΑΚΕΛ. Όμως όσα μνημεία και μνημόσυνα κι αν κάνουν η δεξιά και η ακροδεξιά για τους πραξικοπηματίες, ο λαός μας γνωρίζει ποιοι τον αιματοκύλισαν και τον ξερίζωσαν.
Η δημοκρατική μνήμη για το 1974 είναι χρέος προς την Ιστορία, τους αγωνιστές της Αντίστασης, τον κυπριακό λαό που πλήρωσε το τίμημα της προδοσίας. Είναι ταυτόχρονα χρέος προς το μέλλον του τόπου. Αν δεν θαφτούν οριστικά τα εθνικιστικά ιδεολογήματα και τα σύμβολα της προδοσίας, δεν θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε την κατοχή και τη διαίρεση του νησιού μας. Παραμένει επίκαιρο το δίδαγμα της Ιστορίας ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον τόπο μας έγιναν με το μανδύα της εθνικοφροσύνης.
Το ΑΚΕΛ αποτίνει φόρο τιμής σε όσους αντιστάσθηκαν στο πραξικόπημα, στους αγωνιστές της Αντίστασης που εκείνες τις μέρες ανέβασαν τον πήχη της αξιοπρέπειας του κυπριακού λαού. Στα κάστρα της Δημοκρατίας που ορθώθηκαν στο Προεδρικό, στην Αρχιεπισκοπή, στο Εφτάπατο και στο τρίτο Γυμνάσιο της Λεμεσού, στο Κολόσσι, στο Καϊμακλί, στην Πάφο, στον Άη Γιάννη της Λάρνακας και σε κάθε γωνιά της Κύπρου όπου ο λαός μας αναμετρήθηκε με το φασισμό.
Με αφορμή την 45η επέτειο του πραξικοπήματος και της εισβολής το ΑΚΕΛ πραγματοποιεί μεγάλη αντικατοχική εκδήλωση τη Δευτέρα, 15 Ιουλίου και ώρα 20:00, στο αμφιθέατρο του Δήμου Ιδαλίου, με ομιλητή το ΓΓ της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρο Κυπριανού. Καλούμε τον κυπριακό λαό να δώσει μαζικά το παρόν του και να στείλει μήνυμα υπεράσπισης της ιστορικής αλήθειας, της δημοκρατίας, του αγώνα για τη δικαίωση της Κύπρου.»
ΔΗΣΥ
«Η συλλογική μνήμη του κυπριακού λαού, στρέφεται για ακόμη μια φορά στις δύο οδυνηρές επετείους του 1974, που τόσο σκληρά σφράγισαν την μοίρα της Κύπρου και του λαού μας. Του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε, τις ολέθριες συνέπειες των οποίων βιώνει δυστυχώς μέχρι σήμερα ο κυπριακός λαός. Καταδικάζουμε απερίφραστα το προδοτικό πραξικόπημα που έδωσε στην Τουρκία την αφορμή να επιβάλει τα διχοτομικά της σχέδια στην Κύπρο, τον βίαιο κοινοτικό διαχωρισμό και τον στρατιωτικό έλεγχο της μισής μας πατρίδας. Καταδικάζουμε και δεν ξεχνάμε, και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, όσα οδήγησαν στην τουρκική εισβολή, τα εγκλήματα πολέμου και την κατοχή που συνεχίζεται μέχρι σήμερα γιατί οι πληγές μας, 45 χρόνια μετά, είναι ακόμη ανοιχτές. Άρα και οι ευθύνες μας πιο επίκαιρες από ποτέ απέναντι στον τόπο και στην ιστορία μας.
Την οποία πρέπει να τιμούμε και με λόγια, αλλά κυρίως με τις πράξεις μας. Κρατώντας τη μνήμη άγρυπνη στα εγκλήματα πολέμου, στους πρόσφυγες μας, στους αγνοούμενούς μας, πάντα με στόχο την επανένωση της πατρίδας μας. Αυτός ο απαράβατος στόχος είναι ο οδηγός μας. Η επιδίωξη δίκαιης και βιώσιμης λύσης του κυπριακού, που θα κλείσει τις πληγές μας βάζοντας ένα τέλος στην τακτική της Τουρκίας για παγίωση τετελεσμένων. Ο στόχος αυτός συμβαδίζει ακράδαντα με το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα πλαίσια ενός φυσιολογικού κράτους στη βάση διεθνών και ευρωπαϊκών αρχών.
Αυτή η Κύπρος έχει να κάνει ακόμη περισσότερα βήματα μπροστά, ως ένα κράτος ελεύθερο, ως ένα κράτος ανεξάρτητο χωρίς εγγυήσεις και κατοχικό στρατό, όπως ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των ΗΕ το έχει θέσει.
Απέναντί μας έχουμε την Τουρκία η ο οποία όχι μόνο παραβιάζει συστηματικά τη διεθνή νομιμότητα αγνοώντας τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και τις υποχρεώσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πρώτη την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά εξακολουθεί να κατέχει εδάφη της Κύπρου με το στρατό της και την ίδια ώρα έχει εισβάλλει στην κυπριακή ΑΟΖ ενώ προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα και στην Αμμόχωστο. Σε αυτή την τακτική στρατηγική της Άγκυρας, η Κύπρος πρέπει να ενώσει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και πάθος τη δική της φωνή μαζί με τη φωνή των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των ΗΕ για να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Ο δρόμος της διπλωματίας είναι το μέσο, η είσοδος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεσπόζει άλλωστε σαν η μεγαλύτερη επιτυχία της χώρας μας και εμείς ως κυπριακός λαός μπροστά σε μια απειλή που δεν κάνει διακρίσεις, αντλώντας τα διδάγματα από τα όσα δεινά επιφέρει ο διχασμός, να προχωρούμε ενωμένοι με μοναδικό στόχο την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας.
Δίνοντας το άπαν το δυνάμεών μας γι’ αυτό το σκοπό, για να καταστεί η Κύπρος ένα φυσιολογικό κράτος, πρέπει την ίδια ώρα να γίνει κτήμα όλων μας πως η παρούσα κατάσταση πραγμάτων ωφελεί μόνο την Τουρκία και την προσπάθειά της για δημιουργία νέων τετελεσμένων. Αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε τόσο εμείς, ώστε να μην αποδυναμώνουμε το μήνυμα της ενότητάς μας ως λαός και ως πολιτικές δυνάμεις μπροστά στον όποιο σκοπό, αλλά πρέπει να το εμπεδώσουν τόσο οι εταίροι μας στην ΕΕ όσο και τα ΗΕ.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός παραμένει προσηλωμένος στο στόχο του τερματισμού της τουρκικής κατοχής, της απελευθέρωσης των κατεχομένων εδαφών και της αποκατάστασης της ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου, με την πλήρη ισχύ των δικαιωμάτων ολόκληρου του πληθυσμού της, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, θρήσκευμα ή άλλα χαρακτηριστικά.
Η δίκαιη επίλυση του εθνικούς μας προβλήματος, ήταν και θα παραμείνει βασική μας προτεραιότητα και ως Δημοκρατικός Συναγερμός δεν πρόκειται να λοξοδρομήσουμε μέχρι και την επίτευξη αυτού του στόχου. Καλούμε άπαντες σε κλίμα ενότητας, να συστρατευτούμε κάτω από αυτό το σκοπό, συμβάλλοντας θετικά στις προσπάθειες του Προέδρου της Δημοκρατίας.»
Το ΔΗΚΟ
«Για τεσσαρακοστό πέμπτο χρόνο αναβιώνουν οι μαύρες θύμησες της προδοσίας της 15ης Ιουλίου 1974
Η 15η Ιουλίου 1974 έχει καταγραφεί στο βιβλίο της ιστορίας του Κυπριακού Ελληνισμού, ως η πιο μελανή σελίδα.
Γιατί οι άφρονες, χουντικοί και πραξικοπηματίες της ΕΟΚΑ Β΄, δεν ήταν μόνο άφρονες.
Γιατί οι χουντικοί και οι πραξικοπηματίες της ΕΟΚΑ Β΄ ήταν προδότες, που γνώριζαν ότι οι πράξεις τους, η κατάλυση της συνταγματικής τάξης και η ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου της Δημοκρατίας, Εθνάρχη Μακαρίου, θα έδιναν την αφορμή στην Τουρκία, για να εισβάλει στην Κύπρο.
Το έγκλημα τους ολοκληρώθηκε με τον πλέον τραγικό τρόπο, όταν άφησαν την Κύπρο «γυμνή» από οποιαδήποτε αμυντική οργάνωση και όταν έστειλαν τους ήρωες Ελληνοκύπριους στρατιώτες σαν πρόβατα σε σφαγή, σε ένα άνισο, προδομένο πόλεμο.
Για σαράντα πέντε χρόνια, η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Ελληνισμός της Κύπρου βιώνουν τις συνέπειες του προδοτικού πραξικοπήματος.
Για τεσσαρακοστό πέμπτο χρόνο αναβιώνουν οι μαύρες θύμησες της προδοσίας.
Το Δημοκρατικό Κόμμα καταδικάζει το προδοτικό πραξικόπημα και τιμά την μνήμη των ηρωικών αντιστασιακών, που έπεσαν νεκροί στις μάχες για προάσπιση της δημοκρατίας.
Χρέος μας είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα, για εξεύρεση λύσης του κυπριακού, που να ανατρέπει τα δεδομένα της κατοχής, να απελευθερώνει τα κατεχόμενα εδάφη μας, να είναι βιώσιμη, λειτουργική, διαρκής και δημοκρατική, να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και να συνάδει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Μόνο έτσι, θα αναπαυθούν οι ψυχές των ηρωικών νεκρών της αντίστασης.»
