Ο Όργουελ και το κλίμα

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

konstantakopoulos final1Για «μεθόδους Όργουελ» κατηγορούν την κυβέρνηση Τραμπ, για το πως χειρίζεται το θέμα της κλιματικής αλλαγής, οι Νιού Γιορκ Τάιμς.

Αφορμή για το άρθρο της εφημερίδας έδωσαν οι προσπάθειες της αμερικανικής κυβέρνησης να επιβάλλει τη δική της «επιστημονική» μεθοδολογία στους αμερικανικούς κρατικούς οργανισμούς που ασχολούνται με το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Είναι σαν κάποιος που δεν θέλει να διαπιστώσει ότι έχει πυρετό, να επιβάλλει τη χρήση θερμομέτρων που να μην δείχνουν θερμοκρασίες πάνω από 38 ή 39 βαθμούς.

klimatikh-allagh‘Όπως γράφει η εφημερίδα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν θα ασχολείται εφεξής «με αυτό που οι επιστήμονες λένε ότι είναι ένα από τα πιο επείγοντα ζητήματα των μελετών της κλιματικής επιστήμης: τη μελέτη δηλαδή των μελλοντικών συνεπειών ενός ταχέως θερμαινόμενου πλανήτη και της παρουσίασης μιας εικόνας του πως θα μοιάζει η Γη στο τέλος του αιώνα, αν η παγκόσμια οικονομία συνεχίσει να εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα από καύση ορυκτών καυσίμων που παγιδεύει τη θερμότητα»

Πρόσφατα, η επίσημη Εθνική Κλιματική Επισκόπηση (National Climate Assessment) των ΗΠΑ προέβλεψε δραστικά αποτελέσματα όπως «υψηλότερη στάθμη θαλασσών, περισσότερο καταστροφικές καταιγίδες και ξηρασίες, αποτυχίες στις συγκομιδές, απώλειες τροφίμων και σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία», αν δεν αναληφθεί γρήγορα δράση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Για να μην ξαναπαραχθούν τέτοιες εκθέσεις, η αμερικανική κυβέρνηση επιβάλλει τώρα με το ζόρι στους κρατικούς επιστημονικούς και άλλους φορείς των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως τη US Geological Survey, να μην κάνουν προβλέψεις πέραν του 2040, ακριβώς για να μην εμφανισθούν ξανά οι δυσοίωνες, καταστροφικές προβλέψεις!

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει ένα «επιστημονικό» πάνελ που θα επιχειρήσει, όσο είναι δυνατό, να ανασκευάσει τη σχεδόν ομοφωνία της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, περιλαμβανομένων των αρμόδιων οργανώσεων του ΟΗΕ και όλων των κυβερνήσεων, για το θέμα της κλιματικής αλλαγής. ‘Όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο Philip B. Duffy, Πρόεδρος του Woods Hole Research Center, που συμμετείχε στο πάνελ της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ που εξέτασε την πιο πρόσφατη Εθνική Κλιματική Επισκόπηση: «Αυτό που έχουμε εδώ είναι μια παταγώδης προσπάθεια πολιτικοποίησης της επιστήμης, να σπρωχτεί η επιστήμη σε μια κατεύθυνση που βολεύει την πολιτική τους. Μου θυμίζει τη Σοβιετική ‘Ενωση».

Είμαστε για τα καλά στον κόσμο της «μετα-αλήθειας» και της «μετα-δημοκρατίας», όπως ήταν της μόδας να αναφέρονται προ διετίας οι «άρχοντες του κόσμου και του χρήματος» στο Νταβός, λογικό επακόλουθο της οποίας είναι και η «μετα-επιστήμη», η κατεδάφιση δηλαδή του Ορθού Λόγου (και του ανθρωπισμού) προς όφελος του ανορθολογισμού. Σημειωτέον ότι ήταν ακριβώς στον Λόγο, που ανέπτυξαν οι Έλληνες τον 6ο και 5ο αιώνα, που στηρίχτηκε η άμυνά τους στον ασιατικό δεσποτισμό της εποχής τους, στον «ολοκληρωτισμό» δηλαδή της αρχαιότητας και η οικοδόμηση του ελληνικού πολιτισμού.

Διερωτάται κανείς με όσα συμβαίνουν στον τομέα της κλιματικής αλλαγής, αλλά και σε σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κρίσιμα ζητήματα του κόσμου μας, και με την καθοριστική πια επιρροή που ασκούν τεράστια πολυεθνικά οικονομικά συμφέροντα, αν μπορεί κανείς να είναι αισιόδοξος για τις πιθανότητες επιβίωσης του ανθρώπινου γένους, πέραν του τρέχοντος αιώνος.

Από την άλλη όμως, με το να υιοθετήσει κανείς μια απαισιόδοξη πρόβλεψη και έναν υπαρκτό κίνδυνο ως βεβαιότητες, καταλήγει να συμβάλλει στην πραγματοποίησή του, γιατί παραλύει και δεν κάνει τίποτα για να τον αποτρέψει. Ο άνθρωπος διαθέτει ένα βαθμό ελευθερίας και έχει αποδείξει στην ιστορία του ότι είναι εξίσου ικανός και για μεγάλα καλά και για μεγάλα κακά. Οι γυναίκες για παράδειγμα εθεωρούντο κατοικίδια ζώα πριν από έναν αιώνα και το ίδιο περίπου συνέβαινε και με τους εργάτες, ενώ τα «βάρβαρα» έθνη εθεωρούντο όχι κατοικίδια αυτά, αλλά άγρια ζώα. Μέσα σε έναν αιώνα οι αντιλήψεις αυτές σαρώθηκαν.

Είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο σημείο των καιρών ότι τα παιδιά έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν αυτό, εξ ου και οι διεθνείς κινητοποιήσεις μαθητών για την κλιματική. Από μικρό κι από τρελλό, λένε, μαθαίνεις την αλήθεια.