Τι θα φέρει το 2019
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Λίγα μόνο 24ωρα απομένουν από τον ερχομό του νέου χρόνου. Οτι αφήνει πίσω του το 2018, με τα στραβά και τα ανάποδα που ταλανίζουν την υφήλιο και κατ’ επέκταση και την Κύπρο, -η οποία βρίσκεται και αυτή στα ανταριασμένα κύματα της Νέας Τάξη Πραγμάτων- θα κορυφωθεί.Αντροπές, συγκρούσεις, ανταγωνισμοί και διαγκωνισμοί για επέκταση της γεωπολιτικής επιρροής των μεγάλων δυνάμεων προς τις χειμαζόμενες χώρες από πολέμους, κρίσεις, οικονομική υφεση, μνημόνια και περιφερειακές διενέξεις θα σηματοδοτήσουν και τη νέα χρονιά .
Αναμένονται ανατροπές στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με το Συριακό να επικεντρώνει τη μέγιστη προσοχή των αντιμαχόμενων μερών.Η Τουρκία αναμένεται να εισβάλει για τρίτη φορά στην καθημαγμένη γειτονική της χωρα, έχοντας το πεδίο ελεύθερο με το Ισραήλ να βρίσκεται σε θέση μάχης.
Το κυπριακό παρά τις προσδοκίες θα συνεχίσει να διαιωνίζεται σε μια περιδίνηση γεωστρατηγικών συμφερόντων, καθότι η απεσταλμενη του Γ.Γ.του ΟΗΕ κα Λουτ θα συνεχίσει να πηγαινοέρχεται στο τρίγωνο Λευκωσία, Αθήνα, Αγκυρα, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να μελετήσει –έστω τροχάδιν –τα πάμπολλα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις παλαιότερες των αποφάσεων του Σ.Ασφαλείας για την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους και την ανάγκη αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων από το νησί.
Τώρα, όπως και οι προκάτοχοι της, ντε Σόττο, Αλεξάντερ Ντάουνερ και Εϊντε, αναζητεί και αυτή, -κατ’ εντολή και καθ’ υπόδειξην- σε αγαστή συνεργασία με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Βρυξέλλες και εγγυήτριες δυνάμεις – να κεφαλοκλειδώσουν το ψευδοκράτος με το πέπλο της νομιμότητα ως ένα συνιστών κρατίδιο.
Ξανα λοιπόν η Κύπρος ως «πειραματόζωο» στο κρεβάτι του Προκρούστη για μια δήθεν ανεξάρτητη νέα Κύπρο με περίπλοκες δομές και πάμπολλες εποικοδομητικές ασάφειες για να παρερμηνεύονται κατα το δοκούν, σε στιγμές κρίσης.
Η «ιδέα» που έρριξε ο τέως ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς ως δήθεν τροφή σκέψης στην άτυπη συνάντηση των ΥΠΕΞ των τριών εγγυητριών δυνάμεων στη Νέα Υόρκη, για αντικατάσταση των τουρκικών στρατευμάτων με ΝΑΤΟϊκά, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.Εντάσσεται στους ευρύτερους σχεδιασμούς που παραπέμπουν στο μακρύ παρελθόν και στα σχέδια Μπολ-Ατσενσον καθώς και σε όλα όσα ακολούθησαν που ήθελαν την Κύπρο στο άρμα του ΝΑΤΟ.
Σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ …
Οσοι ευσεβοποθισμοί και αν εκφράζονται για τις κάκιστες σχέσεις ΗΠΑ –Τούρκιας.Οσο και να αγαλλιάζονται οι όπου γης Ελληνες, πως επιτέλους οι επικεφαλής της Αστερόεσσας θα γυρίσουν την πλάτη στον «καλύτερο ΝΑΤΟϊκό τους σύμμαχο, τον οποίον όπως μας έλεγαν ορθά κοφτά στο παρελθόν, «δεν θα πρέπει να τον ντροπιάζουμε , επειδή η Τουρκία είναι περήφανη χωρα », έχουμε την πεποίθηση πως θα απογοητευθούν . Οσο και να προσδένονται περισσότερο στο αμερικανικό άρμα οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, οι ΗΠΑ καλλιεργούν ήδη το κλίμα κατευνασμού προς τον Ερντογάν.Αφού δεν μπόρεσαν να τον ανατρέψουν με το πραξικόπημα της 15ηςΙουλιου του 2016, θα σκύψουν τώρα να του «φιλήσουν το χέρι», αφήνοντας τον «ελεύθερο» να δράσει, φτάνει να μην ενοχλήσει τα συμφέροντα τους.
Ο Ερντογάν παρά την αντιπάθεια που συγεντρώνει με τον αυταρχισμό του, δεν είναι βλάκας.Ξέρει που να «κτυπήσει» όταν κατηγορεί τις ΗΠΑ για ανάμειξη στο αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία. Και γνωρίζουν οι ΗΠΑ πως για όσα τους κατηγορεί έχει αποδείξεις .Αλλωστε το πραξικόπημα το είχε προαναγγείλει με άρθρο του κάτω από τον τίτλο«Είναι δυνατός ένας Αμεριακανο-τουρκικός πόλεμος;» ο Michael Rubin μέλος του think tank «American Enterprice» από τον Μαρτιο του 2016 , το οποίο «κατ’σύμπτωσην » εκτελέστηκε πέντε μήνες αργότερα στις 15 Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Ο ίδιος «αναλυτής» έγραψε τον περασμένο Αυγουστο του 2018 ,ένα άλλο άρθρο όχι και τόσο προφητικό με τίτλο «It’s time for Turkey and NATO to go their separate ways? »(σ.μ έφτασε η ώραΤουρκία και ΝΑΤΟ να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους;)
Αυτά βλέπουν οι κυβερνώντες σε Κύπρο και Ελλάδα και «πανηγυρίζουν».
Η κατα πολλούς αμφιλεγόμενη απόφαση Τραμπ να ανακοινώσει την αποχώρηση των Αμερικανών στρατιωτών από τη Συρία, εστιάζεται στα «θέλω » της Τουρκίας ωστε να ανοίξει ο δρόμος για νέες εκκαθαρίσεις Κούρδων οι οποίοι μέχρι πρότινως στηρίζονταν από τις ΗΠΑ για τη δημιουργία ενός «κράτους δορυφόρου» των ΗΠΑ (κατα το πρότυπο του Ισραήλ) ανάμεσα σε Τουρκία και Συρία. Ετσι η Τουρκία αναμένεται ξανα με τις πλάτες των ΗΠΑ να αποκτήσει περισσότερη ισχύ όχι πλέον ως περιφερειακή δυναμη αλλά σημαντικός παίκτης και στον ενεργειακο τομέα.
Η Τουρκία σήμερα ως χώρα παραγωγής και εξαγωγής όπλων , θεωρείται ισχυρός παίκτης στην βορειοατλαντική συμμαχία .Και δεν πρόκειται οι ΗΠΑ να την αφήσουν να διευρύνει τη συνεργασία της με τη Μόσχα. Το παιγνίδι της «γάτας με του ποντικού» θα συνεχισθεί μεταξύ Αθηνών και Αγκυρας με την τελευταία να ανεβάζει τους τόνους ιδιαίτερα όσο πλησιάζει η στιγμή οι εταιρείες, που έχουν αδειοδοτηθεί στην Κυπριακή ΑΟΖ ,να εντοπίσουν πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων.Ως τότε αναμένεται να συνεχισθεί η κλιμάκωση των τουρκικών μεθοδεύσεων με την δημιουργία έντασης και ότι προκύψει.
Η Τουρκία όσο και να απειλεί δεν πρόκειται να επιτεθεί στην Ελλάδα. Οχι επειδή φοβάται τον Πάνο Καμμένο και τις απειλές του ότι θα ισοπεδώσει βραχονησίδες αν τύχει και τολμήσουν να πατήσουν το πόδι τους οι Τούρκοι εκεί, αλλά επειδή η Ελλάδα έχει ήδη «καταληφθεί» από άλλους πολύ πιο ισχυρούς της.Τις ΗΠΑ και τον πιστό τους εταίρο το Ισραήλ .
Ο Ελληνας πρωθυπουργός φέρεται να έδωσε και εξακολουθεί να δίνει όσα ζήτησαν οι Αμερικανοί από το 2015 μέχρι σήμερα. Αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι κατά την συναντηση που είχε ο Τσίπρας με τον Τραμπ όταν ο πρώτος έσπευσε στην Ουάσιγκτον μετά τους εκβιασμούς Βερολίνου –Βρυξελλών για το ελληνικό χρέος το 2015, τότε ολοκληρώνεται το πάζλ των γεγονότων με την περιβόητη «συμφωνία των Πρεσπών » και τις τρέχουσες εξελίξεις στο κυπριακό, με «νέες ιδέες» τυπου συνομοσπονδίας και αντικατάστασης των τουρκικών με ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα. Σύμφωνα με πληροφορίες οι οποίες ειδαν τότε το φως της δημοσιότητας, ο Τραμπ ζήτησε από τον Τσίπρα «Κύπρο, Σκόπια και Αλβανία». Ετσι όταν στην Ελλάδα κατηγορούν τον «Αριστερό» πρωθυπουργό ότι κατάντησε την χώρα «καθε χωριό και αμερικανικές βάσεις» υπάρχει αρκετή δόση αλήθειας .Γιατί έχει πέσει προπολλού και το τελευταίο φυλλο συκής περι σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της υπεράσπισης των ηθικών αρχών και αξιών.
Εγινε δυστυχώς μια «αποικία χρέους».
Οι ΗΠΑ δεν θα ενοχλήσουν την Τουρκία να διεξάγει τα ερευνητικα της προγράμματα, φτάνει να μην μπλέκεται στα πόδια των κολοσσών της, όπως η EXXON MOBIL.
Και στο βάθος η Ρωσία …
Από την άλλη όσοι πιστεύουν πως η Ρωσία έχει εμπιστοσύνη στην Τουρκία και αναγκάζεται να της κάνει τα θελήματα της και πάλιν θα διαψευστούν .
Αλλωστε η Μόσχα αναμένει, χωρίς να το διατυμπανίζει πως αργά ή γρήγορα, η Τουρκία θα επιστρέψει στις ΗΠΑ παραμένοντας ένας εκ των ισχυρών συμμάχων τους στη βορειοατλαντική συμμαχία.
Να υπενθυμίσουμε πως μόλις τον περασμένο μήνα κατα την συνάντηση Ερντογάν με τον «άσπονδο εχθρό» του Πούτιν, Ουκρανό πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο, ο τελευταίος ειχε ζητήσει από τον τούρκο πρόεδρο να αποστείλει στρατιωτικό σώμα της Τουρκίας στο Ντονμπάς. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ουκρανού προέδρου ( 11 Νοεμβρίου του 2018 ): “Πρότεινα στον κ. Πρόεδρο Ερντογάν να κάνει πιο ενεργό τον διάλογό μας, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της απόφασης για αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων σύμφωνα με την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. »Έχουμε εμπιστοσύνη στην Τουρκία και θα χαρούμε να συμμετάσχει στην ειρήνευση του Ντόνμπας αναπτύσσοντας τη δική του ειρηνευτική αποστολή στο πλαίσιο του ΟΗΕ ».
Επιπλέον, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας δήλωσε ότι ο ίδιος και ο Ερντογάν «είχαν συνάψει συμφωνίες για τον συντονισμό των προσπαθειών απελευθέρωσης πολιτικών κρατουμένων στη Ρωσία. “Εκτιμούμε την βοήθεια της Τουρκίας και του κ. Προέδρου προσωπικά στην απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.
»…Είμαστε πολύ ευγνώμονες για την απελευθέρωση των Akhtem Chiygoz και Ilma Umerov. Συμφωνήσαμε με τα πρόσωπα που κρατούνται παράνομα στην κατεχόμενη Κριμαία και τη Ρωσία και θα συνεχίσουμε να συντονίζουμε τη διαδικασία απόκτησης απελευθέρωσης πολιτικών κρατουμένων », συμπλήρωσε ο Ποροσένκο.
Κατά τη διάρκεια της κοινής ενημέρωσης Τύπου, ο Ερντογάν δεν ανέφερε τη δυνατότητα αποστολής τουρκικών δυνάμεων στο Ντόνμπας.
Ωστόσο, δήλωσε ότι η Τουρκία δεν σκοπεύει να αναγνωρίσει την προσάρτηση της Ρωσίας στην Κριμαία λέγοντας ότι «η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας είναι να στηρίξει την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ενότητα της Ουκρανιας».
Η Μόσχα δεν σχολίασε αλλά καταγραφει τις κινήσεις Ερντογάν όπως και πολλών άλλων Τούρκων αξιωματούχων, που ενώ κατηγορούν τις ΗΠΑ για το πραξικόπημα στην Τουρκία ευνοούν τους εγκάθετους του Κιέβου, από το πραξικόπημα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Η Ρωσία με την ενορχηστρωμένη πολεμική της Δύσης εναντίον της και με τις μεθοδεύσεις να τις επιβληθούν αναίτια και άλλες κυρώσεις δεν εμπιστεύεται κανέναν.
Δεν είναι άλλωστε τυχαία και η εκτίμηση ενός πρώην σοβιετικού στρατηγού ( η οποία ισχύει μέχρι σήμερα ) πως η Ρωσία τους μόνους που εμπιστεύεται είναι τον στρατό της και το ναυτικό της.
Ευρωεκλογές σε Κύπρο και Ε.Ε.
Η απουσία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μιας αυθεντικής γνήσιας Αριστεράς με ταξική συνείδηση χωρίς τα βαρίδια της συνθηκολόγησης, δυστυχώς εξωθεί όλο και περισσότερο τους πολίτες προς τους λαϊκιστές και την ακροδεξιά .Η άνοδος της ακροδεξιάς και των νεοναζιστών στην Ευρώπη ανησυχεί τις προοδευτικές δυνάμεις όχι όμως την συντηρητική δεξιά η οποία μόνο φραστικά επιτίθεται στους Σαλβίνι, Μαρί Λεπέν, Βίκτορ Ορμπαν και άλλους .
Τους βολεύει γιατί συμπληρώνουν τη δική τους πολιτική .Την ώρα της κρίσης ωστόσο θα βρεθούν στο ίδιο χαράκωμα για να στραφούν εναντίον του ταξικού τους εχθρού που είναι οι καταπιεζόμενες λαϊκές μάζες.
Στις ευρωεκλογές το Μάη του 2019 θα βγουν ενισχυμένες δυστυχώς η ακροδεξιά των Σαλβίνι, Μαρί Λεπέν και οι ηγέτες των χωρών μελών του Βίσιεγκραντ οι οποίοι εναντιώνονται σθεναρά στις ποσοστώσεις μεταναστών που καθόρισαν οι Βρυξέλλες.Η συντηρητική δεξιά των ηγετών τύπου Μακρόν που στηρίζονται από το τραπεζικό κατεστημένο τα ιδρύματα Ρότσιλντ και Σόρος παρά τις στρατιές των «πληρωμένων» διαδηλωτών και των καθοδηγούμενων ΜΚΟ υπέρ των μεταναστών, θα σημειώσουν πτώση γιατί οι μάζες έλκονται από την προπαγάνδα και τους ανέξοδους τσαμπουκάδες της ακροδεξιάς με εθνικιστική προβιά.
Η ελπιδα που άρχισε να αχνοφέγγει με το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» είναι μια παρηγοριά αν επεκταθεί η λαϊκή οργή κατά του παγκοσμιοποιημένου πλούτου και ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για ένα καλύτερο αύριο των λαών και όχι των μονοπωλιακών κολοσσών.
Δυστυχώς άρχισε ήδη η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα φθοράς -με την ακροδεξιά της Μαρί Λεπέν και άλλων δήθεν προοδευτικών δυνάμεων -που αρχικά ήθελαν να κερδίσουν όφελος από τις κινητοποιησεις του κινήματος -να τους εγκαταλείπουν γιατί οι «χορηγοί» τους έχουν ενοχληθεί.
Εννέα κόμματα θα μοιραστούν την πίτα
Στην Κύπρο τις ευρωεκλογές θα διεκδικήσουν εννέα κόμματα, χωρίς να υπολογίσουμε τους ΕΔΗ, που είναι διαλυμένοι και έμεινε μόνο ένας μικρός αριθμός για να εκδίδει πού και που, καμιά ανακοίνωση.Πρωτοφανής αριθμός για ένα μικρό κράτος των 600.000 κατοίκων και λιγότερων ψηφοφόρων.
ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ,Κίνημα Οικολόγων, Συμμαχία Πολιτών , Κίνημα Αλληλεγγύη, ΕΛΑΜ και η νεοϊδρυθείσα ΔΗΠΑ (Δημοκρατική Παράταξη ) θα ριχτούν στην μάχη των ευρωεκλογών. Θεωρείται μάλλον σίγουρα πως η πίτα θα πολυτεμαχιστεί με κίνδυνο κάποια κομματα να απωλέσουν έδρες ενώ η αποχή θα αυξηθεί καθότι ο μέσος Κύπριος δεν πιστεύει πως η Ε.Ε. η οποία πολυδιαφημίστηκε ότι θα λειτουργήσει ως καταλύτης στο Κυπριακό ενδιαφέρεται για την Κύπρο. Οι προσπάθειες να συνεργαστούν τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου δεν ειναι σίγουρο αν θα αποδώσουν καθότι καραδοκεί και ο κίνδυνος διάσπασης τους.
Οι παρασκηνιακές επαφές που άρχισαν εδώ και μερικούς μήνες θα συνεχιστούν χωρίς να αποκλείεται κάποια μικρά κόμματα να συγχωνευτούν και να έχουν την μοίρα του ΕΥΡΩΚΟ.
Από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών προφανώς θα κριθεί ποίοι μένουν και ποίοι φεύγουν από την πολιτική σκηνή.
Οικονομία, φτώχεια, και ξεπούλημα
Η οικονομία στην Κύπρο θα συνεχίσει με τους ρυθμούς ανάπτυξης να ευνοούν τον πλούτο, τους ξένους επενδυτές και να σπρώχνουν στο περιθώριο της φτώχειας τις μάζες.
Μέσα στο 2019 θα γίνουν νέα τεστ αντοχής των τραπεζών σε ευρωπαϊό επίπεδο.Ετσι θα ξεκινήσει ξανά η κινδυνολογία για την ανάγκη περικοπών και λιτότητας. Οι πωλήσεις ακινήτων των χρεωμένων με ΜΕΔ νοικοκυριών θα αυξηθούν και νέο κύμα αστέγων και νεόπτωχων θα αλλοιώσει τον χάρτη της δήθεν ευημερούσας Κύπρου που βγήκε από τα μνημόνια.
Νέες ροές μεταναστών
Με το ρυθμό που αυξήθηκαν τους τελευταίους μήνες οι άτυποι μετανάστες και πρόσφυγες από Συρία και αλλού αναμένεται να αυξηθούν οι ροές προς τα παράλια της ελεύθερης και κατεχόμενης Κύπρου .
Παρόλο που οι αρχές της Δημοκρατίας έχουν σημάνει το καμπανάκι, οι Βρυξέλλες δεν έχουν καμιά διάθεση να πειράξουν την Συμφωνία με την Τουρκία. Συνεχίζουν να διοχετεύουν προς το καθεστώς Ερντογάν εκατομμύρια ευρώ ότι δήθεν αναχαιτίζει προς την Ευρωπη τις ροές. Η συμφωνία Βρυξελλών –Τουρκίας ευστόχως χαρακτηρίστηκε από τους Times «ζόμπι» καθότι τα μεγάλα ρεύματα μεταναστών και προσφύγων διοχετεύονται σε Ελλάδα, Ιταλία και Κύπρο.Καθόλου τυχαία .Είναι και αυτό μέσα στα σχέδια αλλοίωσης του δημογραφικού τους χάρτη.
Η ελίτ της Ε.Ε. ποσώς δείχνει να ενδιαφέρεται για τον συνεχιζόμενο εποικισμό στα κατεχόμενα από την Τουρκία κυπριακά εδάφη.Το μόνο που έχει αποδείξει μεχρι σήμερα είναι ανέξοδες διακηρύξεις.
