Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
«Το 1148 ο αυτοκράτορας Μανουήλ Α’
Κομνηνός, ο οποίος επιζητούσε τη συμμαχία
των Βενετών … τους παραχώρησε εμπορικά
προνόμια στην Κρήτη και στην Κύπρο. Αν και
η Πάφος και η Λεμεσός άντλησαν από αυτό
το γεγονός την ευημερία τους, η απόφαση
αυτή είχε βαριές μελλοντικές συνέπειες…
Η μάχη της Τριμυθούντος (1191) έθεσε
τέλος κατά τρόπο αμετάκλητο, στις
διεκδικήσεις των Βυζαντινών στην Κύπρο.
Καμία έκτοτε ελληνική εξουσία δεν πέτυχε
πλέον να επιβληθεί στη νήσο».
Alain Blondy, Η Κύπρος, εκδ.
Ζαχαρόπουλος
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι η ‘Αγκυρα πρόκειται να αρχίσει γεωτρήσεις στις θαλάσσιες ζώνες της Κυπριακής Δημοκρατίας, βορείως του νησιού, στα ανοιχτά των κατεχομένων.
Εμείς δεν θέλουμε να σπεύσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Αναμένουμε τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά.
Αφού οι Αμερικανοί (όπως και οι Ισραηλινοί) είναι τώρα οι νέοι «σύμμαχοι» της Κύπρου, αφού σε αυτούς εδόθησαν οι ενεργειακοί πόροι νοτίως του νησιού, αφού προς αυτούς κάνει τόσο σημαντικές στρατιωτικές διευκολύνσεις η Λευκωσία, λογικό είναι σε αντάλλαγμα, αν μη τι άλλο, η Ουάσιγκτων να καταδικάσει δριμύτατα το γεγονός. Το λιγότερο δηλαδή, γιατί έχει και πολλά άλλα μέσα να επηρεάσει την κατάσταση. Βεβαίως τα αυτά ισχύουν και για την Ε.Ε.
Αν δεν το κάνει σημαίνει ότι κάπως περίεργη είναι και αυτή η «συμμαχία» που τόσο μας διαφημίζουν οι Κύπριοι φίλοι και όλοι οι φιλοαμερικανοί αρθρογράφοι Λευκωσίας και Αθηνών – δεν έχουμε διαβάσει τον όρο «συμμαχία» σε δηλώσεις ούτε Αμερικανών, ούτε Ισραηλινών αξιωματούχων – αλλά και κάπως περίεργα, αν μη τι άλλο, αποτελέσματα μοιάζει να παράγει η ενεργειακή, εξωτερική και αμυντική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακόμα χειρότερα. Σημαίνει ότι, εμμέσως πλην σαφώς, οι Αμερικανοί αποδέχονται τουλάχιστο σιωπηρώς τη διχοτόμηση και τη νομιμότητα της ΤΔΒΚ και των δικαιωμάτων της.
Γι’ αυτό η Λευκωσία τους δίνει τους υποθαλάσσιους πόρους και το έδαφός της για τις στρατιωτικές τους δυνάμεις;
Η καταπληκτική δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν
Προς το παρόν διαβάσαμε κατάπληκτοι την ακόλουθη δήλωση του Προέδρου της Τουρκίας, του κ. Ερντογάν, την οποία έκαναν «γαργάρα», κατά το κοινώς λεγόμενο, οι πολυάριθμοι φίλοι των Αμερικανών σε Κύπρο και Ελλάδα:
“Στο θέμα της Ανατολικής Μεσογείου, τα συμφέροντα συγκρούονται. Υπάρχει η κοινή συνεργασία των Ελληνοκυπρίων με την ExxonMobil των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί έχουν μια στάση “μην μπείτε μόνο εκεί και από κει και πέρα κάνετε οτιδήποτε”. ‘Οπως ξέρετε εμείς ξεκινήσαμε πρώτα από τα βόρεια” (Καθημερινή, 14.11.2018)
Αυτά λέει ο Ερντογάν. Λέει δηλαδή ότι Αμερικανοί και Τούρκοι μοίρασαν ουσιαστικά τα πετρέλαια και τις θαλάσσιες ζώνες της Κύπρου! Η κυπριακή κυβέρνηση εφαρμόζει το μέρος αυτής της «συνεννόησης» που εξαρτάται από την ίδια, εμφανίζοντάς το όμως ως μία τεράστια εθνική και οικονομική επιτυχία της Κύπρου!
Λέγεται ότι τα κοιτάσματα νοτίως είναι πολύ μεγαλύτερα των κοιτασμάτων βορείως. Κι έτσι όμως, πρόκειται για έμμεση πλην σαφή αναγνώριση της διχοτόμησης. Αν θέλουν όντως διχοτόμηση οι Κύπριοι είναι ένα θέμα. Το να την αναγνωρίζει η Αμερική είναι κάτι άλλο.
Κορίτσια ο Στόλος!
Τα σάιτς σε Κύπρο και Ελλάδα, έχοντας μπερδέψει ελαφρώς την Κύπρο και τον λαό της με την Exxon, πανηγυρίζουν γιατί, όπως λένε, το αμερικανικό ναυτικό προστατεύει τις γεωτρήσεις της αμερικανικής πολυεθνικής. Μα αυτή είναι η δουλειά του αμερικανικού ναυτικού, γι’ αυτό τον λόγο υπάρχει. Απ’ ότι φαίνεται άλλωστε και από τις δηλώσεις Ερντογάν, ούτε καν αυτό δεν κάνει, γιατί κανείς δεν απειλεί στην πραγματικότητα, ούτε και θα μπορούσε, τις γεωτρήσεις της Exxon. Υποθέτουμε ότι, για να μη βρίσκουν άλλο τίποτα από ανοησίες να γράψουν οι φιλοαμερικανοί αρθρογράφοι Λευκωσίας και Αθήνας, μάλλον δεν θα έχουν σοβαρότερα επιχειρήματα για να διαφημίσουν την Αμερική, τη συμμαχία μαζί της και τον φιλάνθρωπο και φιλελληνικό της Στόλο!
Μήπως όμως ο κ. Ερντογάν λέει ψέμματα; Αν λέει ψέμματα, πρέπει να τον διαψεύσουν οι Αμερικανοί, για να μη δημιουργούνται και εσφαλμένες εντυπώσεις για την πολιτική τους. Αν δεν τον διαψεύσουν, αυτό σημαίνει ότι όντως έχουν κάπως συνεννοηθεί μαζί του. Στο κυπριακό άλλωστε, δυστυχέστατα, η ιστορική πείρα και η επιστήμη της στατιστικής έχουν προ πολλού αποδείξει σε όποιον ασχολείται ότι οι Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι λένε κατά σύστημα την αλήθεια, κάτι που δεν κάνουν οι δικοί μας. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι Τούρκοι υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, με τον τρόπο που τα καταλαβαίνουν, ενώ οι ‘Ελληνες πολιτικοί πρέπει να κρύβουν από τους πολίτες το ότι δεν το κάνουν.
Οι Αμερικανοί όμως, μέχρι στιγμής, όχι μόνο δεν τον έχουν διαψεύσει τον Ερντογάν, τον επιβεβαιώνουν κιόλας ουσιαστικά με τις δηλώσεις τους. Βγάζουν ανακοινώσεις ότι είναι εναντίον ενεργειών που προκαλούν ένταση, αλλά δεν λένε ποτέ ποιος την προκαλεί αυτή την ένταση, ποιος κάνει νόμιμες και ποιος παράνομες γεωτρήσεις.
Σε κάθε μία μάλιστα από αυτές τις ανακοινώσεις σπεύδουν να διευκρινίσουν ότι τα έσοδα από τις γεωτρήσεις πρέπει να μοιραστούν «ισομερώς» από τις δύο κοινότητες του νησιού.
Οι δύο «κοινότητες»
Δεν γνωρίζουμε αν οι Ελληνοκύπριοι θέλουν ή πρέπει να μοιραστούν τα έσοδα. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι αυτό είναι δουλειά της Κυπριακής Δημοκρατίας να το αποφασίσει, ως του μόνου νομίμου και αναγνωριζόμενου κράτους. Εξάλλου υπάρχουν μεν δύο κοινότητες στην Κύπρο, αλλά έχει γίνει και κάποια εισβολή εκεί. Βεβαίως και οι δύο κοινότητες έχουν δικαιώματα, αλλά και όλοι οι Κύπριοι έχουν δικαίωμα να ζητούν να τερματισθεί η κατοχή.
Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι δουλειά ούτε της Exxon, που έχει υπογράψει συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία και όχι με κοινότητες, ούτε των ΗΠΑ, να θυμίζουν σε κάθε ανακοίνωση τι πρέπει να κάνει η Λευκωσία τα έσοδα. Το γεγονός εξάλλου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο αρχιτέκτονας της εισβολής και κατοχής της Κύπρου το 1974, ο ηθικός αυτουργός του διαπραχθέντος από την Τουρκία εγκλήματος, καθιστά τις δηλώσεις αυτές ιδιαίτερα προκλητικές. ‘Ένα αξιοπρεπές κράτος που σέβεται τον εαυτό του θα έκανε εντονότατα διαβήματα στην Ουάσιγκτων, απαιτώντας, ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της συνεργασίας, να σταματήσουν παρόμοιες δηλώσεις.
Τώρα θα μου πουν βέβαια οι αναγνώστες «πιάσ’ το αυγό και κούρευτο»
Η αμερικανική διπλωματία και η αμερικανική κυβέρνηση θεωρούν, και ορθώς, ότι μπορούν να λένε και να κάνουν ότι θέλουν, γιατί ουδείς στη Λευκωσία – ή και στην Αθήνα – ενίσταται ή διαμαρτύρεται. Αντιθέτως, σχεδόν όλοι δηλώνουν υπερευτυχείς με τους νέους «συμμάχους». Αρκετοί μάλιστα θέλουν τώρα να μπούνε και στο ΝΑΤΟ, το οποίο επίσης έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στον βιασμό της Κύπρου που κατέληξε στο 1974. Μήπως να εκδώσει και η Βουλή των Αντιπροσώπων ένα ψήφισμα ευγνωμοσύνης προς την Ατλαντική Συμμαχία για την υπέρ Κυπρίων και Ελλήνων δράση της;
Πολύ κουβέντα γίνεται στην Κύπρο για την τουρκική εισβολή και κατοχή, τσιμουδιά όμως για τους ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος. Από τον Μάρτιο του 1975 άλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση πήρε όσα μέτρα μπορούσε για να μη φτάσουν ποτέ στις αίθουσες των δικαστηρίων οι ένοχοι για την εσχάτη προδοσία και καταστροφή του 1974 και για να μην αποκαλύψουν τον ρόλο των ΗΠΑ στην υπόθεση.
Η δήλωση Ερντογάν συμπληρώνει την εικόνα
Η δήλωση Ερντογάν ήρθε να συμπληρώσει κρίσιμα κενά της εικόνας. Οι Αμερικανοί θα πάρουν τα πετρέλαια που θέλουν. Από ότι σκοπεύουν να δώσουν στους Ελληνοκυπρίους, θα αφαιρέσουν το κομμάτι που θα δώσουν στους Τουρκοκυπρίους. Θα αφαιρέσουν επίσης όλα τα έξοδα που κάνουν τώρα για την προπαγάνδα υπέρ της «συμμαχίας» μαζί τους σε Κύπρο και Ελλάδα. Κι ότι μείνει. Να δούμε αν θα μείνει τίποτα στο τέλος για τον κυπριακό λαό.
Στο μεταξύ, οι Τούρκοι έχουν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν εκεί που δεν ανακατεύονται με την Exxon. Εδώ θα μπορούσε πιθανώς να βρίσκεται και η πιθανή ερμηνεία του φιάσκου με την ΕΝΙ. Οι Ιταλοί έκαναν πίσω και τήρησαν χαμηλούς τόνους γιατί ενημερώθηκαν δεόντως ότι η ‘Αγκυρα έχει carte blanche από την Ουάσιγκτων εκτός των οικοπέδων που ενδιαφέρουν την Exxon. Δεν το ξέρουμε, αλλά φαίνεται μια σοβαρή πιθανότητα.
Τώρα Γαλλία και Ιταλία θα διαπραγματευθούν ίσως, ή έχουν ήδη διαπραγματευθεί με Αμερικανο-ισραηλινούς και Τούρκους, αν και ποιο κομμάτι θα πάρουν τελικά, με τη Λευκωσία σε ρόλο υπερήφανου κομπάρσου.
Υπό τις συνθήκες αυτές είναι πολύ αμφίβολο τι θα κερδίσει εν τέλει, αν κερδίσει, ο κυπριακός λαός οικονομικά από την όλη αυτή υπόθεση.
Εκτός βέβαια αν «σπάσει» σε κάποιο σημείο η συνεννόηση και πάμε σε άγρια ρήξη Δύσης-Ισραήλ με Τουρκία. Τότε βέβαια οι συνεννοήσεις θα πάνε περίπατο, αλλά τα προβλήματα θα είναι άλλης τάξης και πολύ σοβαρότερα. Γιατί θα επιχειρήσουν βεβαίως να βάλουν την Ελλάδα και την Κύπρο να βγάλουν αυτές τα κάστανα από την φωτιά, καταστρεφόμενες οι ίδιες, για να λύσουν εκείνοι τα προβλήματά τους με την Τουρκία. Ελπίζουμε ότι οι πολιτικές ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου και όλη η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδας και Κύπρου δεν θα παρασυρθούν σε τέτοιες ιστορίες.
Προς το παρόν τουλάχιστο, δεν είμαστε εκεί. Ο κίνδυνος όμως που ήδη διαγράφεται είναι, αντί οι γεωτρήσεις που άρχισαν να ενισχύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, να την εξασθενήσουν και να ενισχύσουν τα σχέδια κατάλυσής της. Κάτι όχι και τόσο παράλογο, δεδομένου ότι οι νέοι πετρελαϊκοί και στρατηγικοί «σύμμαχοι» της Κύπρου είναι ακριβώς αυτοί που εργάσθηκαν συστηματικά, με όλα τα μέσα και διαρκώς για την κατάλυση της Δημοκρατίας και την απόσπαση της από την κυριαρχία των κατοίκων της από τη δεκαετία του 1960 έως τις ελβετικές διασκέψεις – πραξικοπήματα του 2017. ‘Αμα έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς.
Το αν οι γεωτρήσεις θα ωφελήσουν ή θα βλάψουν τον κυπριακό λαό δεν θα εξαρτηθεί μόνο ή κυρίως από τα άμεσα οικονομικά οφέλη, όσα τυχόν υπάρξουν. Θα εξαρτηθεί κυρίως από το αν θα επηρεάσουν την πιθανότητα επιβίωσης του κυπριακού κράτους, το οποίο δεν απειλείται σήμερα από την Τουρκία, αλλά από τα σχέδια λύσης – αυτοδιάλυσης και μετατροπής σε αποικία τους, που συστηματικά προωθούν οι … «σύμμαχοι». Χωρίς δικό τους κράτος, όχι μόνο οι Κύπριοι δεν θα ευημερήσουν, δεν θα επιβιώσουν καν πάνω στο νησί.
Θα χρειαστεί όμως δυστυχώς να επανέλθουμε.