Ο Τράμπ ανακατεύει την τράπουλα αλλά αναστατώνει τους συμμάχους του αντι τη Ρωσία

 

Του Πέτρου Μ. Πέτρου

petrosΜόνο με τον κλασικό κόου μπόι του Φαρ Ουέστ που κραδαίνει το περίστροφο και το στριφογυρίζει στο δάκτυλο, χωρίς ποτέ να ξέρει κανείς πότε θα σταματήσει και θα πατήσει την σκανδάλη, θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τις ενέργειες του Ντόναλντ Τραμπ.

Αυτό έγινε και με τους εμπορικούς πολέμους κατά πάντων, αυτό έγινε και με εξάρσεις του για την Βόρειο Κορέα, αυτό γίνεται τώρα και με την εξαγγελία της πρόθεσης του για μονομερή αποχώρηση από την Συμφωνία του 1987 για μείωση του πυρηνικού κινδύνου.

Ο Πούτιν και η Ρωσία, ατάραχοι και έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και για εκείνο ενός προληπτικού πυρηνικού ή μη πυρηνικού κτυπήματος, είναι έτοιμοι για όλα και παρακολουθούν με την δέουσα ψυχραιμία και εγρήγορση την άτακτη κατρακύλα και τα στριγκλίσματα της πάλαι ποτέ μονοκρατορίας, που ταλαιπωρείται από αυτισμό στην εξωτερική της πολιτική.

Κάθε φορά που ο Τραμπ ανοίγει το στόμα του, απειλεί τους πάντες, αλλά στο τέλος νομίζω περισσότερο φόβο και ανασφάλεια  σκορπά στους εταίρους του, παρά στους Ρώσους, τους Κινέζους, τους Ιρανούς ή τους Κορεάτες. Βέβαια οι αιμοσταγείς στις ΗΠΑ και τα γεράκια αγαλλιάζονται από τις ιαχές και την ακόρεστη δίψα για χρήμα.

Στην περίπτωση της κρίσης στην Κορεατική Χερσόνησο, η ακραία επιθετικότητά του και οι απειλές, ταρακούνησαν την Μέρκελ, που όπως φαίνεται έχει μια υψηλότερη συναίσθηση των εθνικών της συμφερόντων, αλλά και των κινδύνων που θα επέφερε και στην Ευρώπη μια πυρηνική σύρραξη, και τάχθηκε υπέρ του εξαμερούς διαλόγου περιλαμβανομένης της Ρωσίας, Κίνας, Ιαπωνίας, ΗΠΑ και των δυο Κορέων.

Στην περίπτωση της Βενεζουέλας, δήλωσε ότι θα κάνει εισβολή. Από την μια ικανοποίησε τους πολεμοχαρείς και τους πόθους της  αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, από την άλλη συσπείρωσε τους Βενεζολάνους, ξυπνώντας ακόμα και τον κοιμισμένο πατριωτισμό πολλών.

Τώρα, περπατώντας για να ανέβει στην κλίμακα του αεροπλάνου του, εξέφρασε την πρόθεσή του να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από τη Συμφωνία του 1987 με τη Ρωσία, για περιορισμό των πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων και μάλιστα εμπλέκει σε αυτήν και την Κίνα, χωρίς η τελευταία να είναι μέρος της!!!

Για όσους δεν γνωρίζουν, εάν αυτή η Συμφωνία καταργηθεί, αυτόματα, σε όλα τα εδάφη της Ευρώπης και σε όλες τις ηπείρους θα μπορούν να εγκατασταθούν παντού και χωρίς κανένα περιορισμό πυρηνικά όπλα, εξωτικά ή μη, μικρά ή μεγάλα. Τώρα γεννιέται το ερώτημα γιατί το κάνει ο Τραμπ και τόσο άκομψα, την στιγμή που υπάρχουν πρόνοιες για τροποποίηση της Συμφωνίας, εάν το κρίνουν τα μέρη, όπως και με ποιο τρόπο και διαδικασία.

Είναι προφανές ότι μάλλον προσπαθεί και πάλιν να σύρει τους Ευρωπαίους σε νέες περιπέτειες, να σπείρει παντού τον πανικό και την Ρωσοφοβία και να τους πουλήσει περισσότερα όπλα αυξάνοντας τα έσοδα των ΗΠΑ και τις θέσεις εργασίας, έτσι όπως το παραδέχθηκε με την Σαουδική Αραβία, τα 110 δις που εισπράττει από τις πωλήσεις όπλων και τις  600.000 θέσεις εργασίας που δημιουργεί.

Η ΕΕ κάτι  άρχισε να ψυλλιάζεται και ήδη σημειώθηκαν οι πρώτες αντιδράσεις από την Γερμανία και Γαλλία, ενώ οι πλείστοι βρίσκονται ακόμα σε κατάσταση ύπνωσης με τις τόσες αντιηρωικές ενέσεις και ντοπαρίσματα που δέχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια των κυρώσεων και του θεάτρου των Βρετανών, άλλοτε των Ολλανδών, ακόμα και της Ελλάδας του ΣΥΡΙΖΑ με τις απελάσεις Ρώσων διπλωματών.

Άραγε, θα πάψει η ΕΕ να χρησιμοποιείται από «Στρατηγικούς Εταίρους» και να θυσιάζει την δική της πρόοδο και ευημερία ή θα βουλιάζει όλο και περισσότερο στην αποδόμησή της σε κάθε ανακάτεμα της τράπουλας από τους αμερικανούς?